Καλά Χριστούγεννα, με υγεία, αγάπη και χαρά για όλον τον κόσμο!
“Χριστούγεννα ήρθαν πάλι”
Ο Δεκέμβρης ξεκίνησε δυναμικά στο Νηπιαγωγείο μας με Χριστουγεννιάτικες προετοιμασίες και δημιουργίες!
”Χριστουγεννιάτικο εργαστήρι”
Στα πλαίσια του σχεδίου δράσης της ομαλής μετάβασης από το Νηπιαγωγείο στο Δημοτικό σχολείο που υλοποιούμε αυτή τη σχολική χρονιά, υποδεχτήκαμε με μεγάλη χαρά και ανυπομονησία στο Νηπιαγωγείο μας τους μαθητές της α’ και β’ τάξης του Δημοτικού σχολείου Τραγάνας μαζί με τη δασκάλα τους κυρία Εύη για να δημιουργήσουμε παρέα Χριστουγεννιάτικα στολίδια, να τραγουδήσουμε, να χορέψουμε και να διασκεδάσουμε!!
Κι αν ήμουν εγώ;
Το παρόν Πρόγραμμα Καλλιέργειας Δεξιοτήτων ανήκει στη Θεματική Ενδιαφέρομαι και Ενεργώ – Κοινωνική Συναίσθηση και Ευθύνη.
Στα πλαίσια μίας δημοκρατικής και πολυπολιτισμικής κοινωνίας η ανάγκη για συνεργασία, σεβασμό, αποδοχή του άλλου και επίλυση προβλημάτων καθίσταται απαραίτητη. Tο παρόν Πρόγραμμα Καλλιέργειας Δεξιοτήτων βασίζεται στην εκμάθηση μέσω επίλυσης προβλήματος, καθώς τα παιδιά αφορμώμενα από το πρόβλημα, διερευνούν, δοκιμάζουν, ανακαλύπτουν και σχεδιάζουν δράσεις
προκειμένου να οδηγηθούν στη λύση. Τα παιδιά έρχονται σε επαφή με τις έννοιες, του σεβασμού, της αποδοχής και της συνεργασίας, με στόχο την κατανόηση τους και την υιοθέτηση τους, ως στάσεις ζωής.
Κάθε άνθρωπος έχει κοινά χαρακτηριστικά με τους υπόλοιπους αλλά και διαφορετικά. Κάθε ένας από εμάς είναι διαφορετικός με τα δικά του ταλέντα και τις ιδιαιτερότητές του. Μετά από τη συζήτηση για τη μοναδικότητα κάθε ανθρώπου, τα παιδιά ζωγραφίζουν τον εαυτό τους.
Τί θέλω και τί πραγματικά έχω ανάγκη. Προσπαθούμε να αναγνωρίσουμε τα θέλω μας και αυτά που πραγματικά χρειαζόμαστε. Μέσω της συζήτησης οι μαθητές κατανόησαν τις πραγματικές τους ανάγκες (οικογένεια, φαγητό, σπίτι κ.λ.π). Ύστερα δείξαμε στους μαθητές εικόνες παιδιών άλλων χωρών που αντιμετωπίζουν δύσκολες βιοποριστικές καταστάσεις.
Η διαφορετικότητα και οι ιδιαιτερότητες του καθενός πλουτίζουν την σχολική ζωή, αλλά συγχρόνως δημιουργούν και δυσκολίες, αφού τα παιδιά αδυνατούν πολλές φορές να κατανοήσουν τις ανάγκες και τα συναισθήματα των άλλων (Σακελλαρίου, 2002). Τα παιδιά χρειάζεται να αντιληφθούν ότι έχουν αξία και αξίζουν τον σεβασμό των άλλων ώστε και αυτά να αποδώσουν αξία στους άλλους. Το σχολείο, μπορεί να αναπτύξει στάσεις αποδοχής και σεβασμού στο διαφορετικό και να ενισχύσει την ενσυναίσθηση της σχολικής κοινότητας, περιορίζοντας έτσι τη περιθωριοποίηση παιδιών/ατόμων με διαφορετικές ικανότητες και να ενδυναμώσει την κοινωνική συνοχή. Το σχολείο προϋποθέτει την ενσωμάτωση όλων, χωρίς αποκλεισμούς, μέσω της αποδοχής της διαφορετικότητας, της κατανόησης των ιδιαιτεροτήτων κάθε μαθητή/ριας, που μπορεί να αφορούν την σωματική, γνωστική, πολιτισμική, κοινωνική και συναισθηματική του/της ανάπτυξη. Κάθε άτομο είναι μοναδικό και δεν μπορεί να αντικατασταθεί ή να αντιγραφεί με κανένα άλλο. Όλα τα άτομα έχουν το δικαίωμα σεβασμού και η διαφορετικότητα δεν αποτελεί εμπόδιο, αλλά δύναμη. Μέσα από την αλληλεπίδραση και τη συλλογική δράση της σχολικής τάξης πρέπει να περάσουμε στα παιδιά το μήνυμα, ότι όλοι έχουμε στοιχεία που μας διαφοροποιούν, αλλά και στοιχεία που μας κάνουν ίσους
και όχι ίδιους.
Είδαμε εικόνες με τους μαθητές παιδιών με αναπηρίες και προσπαθήσαμε με βιωματικό τρόπο να κατανοήσουμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν και πόση δύναμη ψυχής διαθέτουν.
Μαγευτικές σκιές: Παρακολούθηση παράστασης θεάτρου σκιών
Το θέατρο σκιών αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της λαϊκής μας παράδοσης και τέχνης. Παρακολουθήσαμε μαζί με τους μαθητές του Δημοτικό Σχολείου μια πανέμορφη παράσταση θεάτρου σκιών στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων Τραγάνας. Η παράσταση αυτή, που είναι ένα παραδοσιακό κομμάτι της ελληνικής λαϊκής τέχνης, προσέφερε στα παιδιά μας όχι μόνο ψυχαγωγία αλλά και πολύτιμα διδάγματα. Ο Καραγκιόζης, με την χαρακτηριστική του αστεία προσωπικότητα και τις περιπέτειες του, κατάφερε να κερδίσει την προσοχή των παιδιών. Τα γέλια και οι ενθουσιώδεις αντιδράσεις τους ήταν η καλύτερη απόδειξη της επιτυχίας της παράστασης. Οι ηθοποιοί, με την εξαιρετική τους ερμηνεία και την ικανότητά τους να ζωντανεύουν τους χαρακτήρες, δημιούργησαν μια μαγική ατμόσφαιρα που έκανε τα παιδιά να νιώσουν ότι συμμετέχουν σε μια ζωντανή ιστορία. Κατά τη διάρκεια της παράστασης, τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να μάθουν για τις ηθικές αξίες, όπως η φιλία, η αλληλεγγύη και η δικαιοσύνη, μέσα από τις περιπέτειες του Καραγκιόζη και των φίλων του.
Μαθαίνουμε για το σεισμό
Δεν γνωρίζουμε πότε και πού θα γίνει ένας σεισμός! Γι’ αυτό το λόγο είναι καλό να είμαστε προετοιμασμένοι. Η Ελλάδα είναι η πρώτη σε σεισμικότητα χώρα στην Ευρώπη και η έκτη σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο σεισμός είναι ένα φυσικό φαινόμενο που δημιουργεί φόβο αλλά και πανικό σε μικρούς και μεγάλους!!! Ένα φυσικό φαινόμενο που το φοβόμαστε αλλά όλοι πρέπει να μάθουμε να το αντιμετωπίζουμε με ψυχραιμία…Η απόκτηση γνώσεων για τη σωστή αντιμετώπιση του φαινομένου του σεισμού, σε μία χώρα με συνεχή σεισμική δραστηριότητα όπως η Ελλάδα, πρέπει να ξεκινά από τα πρώτα σχολικά χρόνια.
Εστιάσαμε στην ενημέρωση και τα μέτρα προστασίας στο σχολείο και τα βήματα που ακολουθούμε.
28η Οκτωβρίου
Το ΟΧΙ του λαού
«Ποιος είναι κείνος ο λαός, που λέει στους ξένους «όχι»
και που κρατάει κατάκορφα της λεφτεριάς τη λόχη
κι όντας οι λίγοι αφέντες του, που τον διαφεντεύγουν
τον παρατάν μεσοστρατίς και ασκώνονται και φεύγουν;
Ποιος είναι κείνος ο λαός, που στάθηκε λιοντάρι,
όντας του πέσανε μαζί δυο κολοσσοί κουρσάροι
κι από τα ξένα οι αφέντες του, αντί να τον βοηθήσουν,
τα φκιάνανε με τον Οχτρό για να ξαναγυρίσουν.
Ποιος είναι κείνος ο λαός, που πάντα προδομένος
πολέμαγεν αβοήθητος, ξυπόλυτος, δεμένος
και θάμπωνε τον ουρανό, τη γη και τα πελάη
κι ο πιο μεγάλος φάνταζε μικρός σ’ αφτόνε πλάι;
Ποιος είναι κείνος ο λαός, που με καρδιά τσελίκι
πολέμαγε για λεφτεριά και πέθαινε για νίκη
μα τούχωναν μπαμπέσικα, τη μαχαιριά στην πλάτη
του ξένου η αρπάχτρα κάκητα, του ντόπιου η δόλια απάτη;
Όλ’ οι λαοί κι όλοι μικροί μεγάλοι κάθε τόπου
που αγωνιστήκανε να σώσουν την τιμή τ’ ανθρώπου
μα πιότερο ο ελληνικός, ο πρώτος μες τους πρώτους
πρώτος μέσα στους νικητές και μες τους αλυτρώτους»
Κώστας Βάρναλης (1884-1974)
