Μ’ αρέσει το φθινόπωρο που αλλάζει στην αράδα

θωριές η φύσις κι η ψυχή καημούς με γληγοράδα,

που πριν χορτάσεις σύννεφα, κακό κι ανεμοζάλη,

πάλι γελά ο ουρανός, ο ήλιος, τ’ ακρογιάλι,

που τώρα ίσκιο λαχταράς, περίπατο κι αέρι,

και τώρα ζέστη σε γωνιά μ’ ένα βιβλίο στο χέρι.(..)