Κυκλοφορώ με ασφάλεια!
Το παιδικό βιβλίο γιορτάζει!!
Καλώς ήρθες Άνοιξη!!
Χρόνια πολλά Ελλάδα μας!!
Μια βόλτα στη πόλη μου!
Απόκριες και χαρά!!
Με αφορμή το παραμύθι “Έχασα τη μύτη μου και ψάχνω να τη βρω” της ‘Αννης Θεοχάρη, διασκεδάσαμε, παίξαμε, φτιάξαμε κλόουν, φτιάξαμε καπέλα και φανταστήκαμε που μπορεί να πήγε η μύτη του δικού μας κλόουν!
Έχασα-τη-μύτη-μου-και-ψάχνω-να-τη-βρω
Κάθε χρόνο ο αγαπημένος Αρλεκίνος, της Ζωρζ Σαρή, μας ταξιδεύει και μας γεμίζει υπέροχα συναισθήματα! Φτιάξαμε τους Αρλεκίνους μας, γίναμε Αρλεκίνοι, εικονογραφήσαμε και διηγηθήκαμε την ιστορία!!
Μαθαίνω παίζοντας!!
H ζωή στους πάγους!
Μέσα από τα παρακάτω πολύ κατανοητά εκπαιδευτικά βίντεο, γνωρίσαμε που βρίσκονται ο Βόρειος πόλος ( Αρκτική) και ο Νότιος Πόλος (Ανταρκτική), μάθαμε ποια ζωάκια μπορούν να ζήσουν εκεί και γνωρίσαμε και τους ανθρώπους που μπορούν να ζήσουν εκεί. Μόνο ο Βόρειος Πόλος κατοικείται, ο Νότιος όχι, λόγω των τόσο χαμηλών θερμοκρασιών που επικρατούν εκεί.
Το αγαπημένο παραμύθι της Γιολάντας Τσορώνη Γεωργιάδη ” Ο μεγάλος χνουδωτός”, μας κίνησε την περιέργεια να μάθουμε περισσότερες πληροφορίες για την πολική αρκούδα! Το βιβλιαράκι θα το βρείτε στο παρακάτω blog της συναδέλφου.
https://mikromikronip.blogspot.com/2021/01/blog-post_22.html
Ο μύθος της Ακλυόνης.
Οι αλκυονίδες μέρες αποτελούν μα μικρή άνοιξη στην καρδιά του χειμώνα. Είναι οι μέρες που περιμένουμε κάθε χρονιά για να ξεκουραστούμε από το κρύο του χειμώνα και να απολαύσουμε έστω και προσωρινά τον ήλιο και την ανεβασμένη για την εποχή θερμοκρασία. Όπως είναι φυσικό οι άνθρωποι στην αρχαιότητα, έπλασαν έναν μύθο για να εξηγήσουν την ύπαρξη ζεστών ημερών στην καρδιά του χειμώνα. Έναν από τους πιο όμορφους μύθους αγάπης και τιμωρίας. Ο μύθος αυτός λοιπόν λέει ότι κάποτε η Αλκυόνη, η κόρη του Αιόλου, παντρεύτηκε τον Κύηκα. Η αγάπη τους ήταν τόσο μεγάλη που πίστεψαν για τους εαυτούς τους ότι ήταν όμοιοι με τους θεούς, σε σημείο να απαρνηθούν τα ονόματά τους και να χρησιμοποιούν τα ονόματα του σημαντικότερου θεϊκού ζευγαριού: του Δία και της Ήρας. Ο Δίας τότε θύμωσε πολύ για την ύβρη που διαπράξανε και τους τιμώρησε. Βύθισε το καράβι του Κύηκα κι έτσι πνίγηκε. Ο θρήνος της Αλκυόνης ήταν τόσο μεγάλος που για να την ανακουφίσει ο θεός τη μεταμόρφωσε σε πουλί που ζει στην ακροθαλασσιά, την αλκυόνη, και τον Κύηκα σε γλάρο. Για να μπορέσει λοιπόν να γεννάει τα αυγά της και να τα κλωσάει της έδωσε 15 μέρες μέσα στον χειμώνα -τον Ιανουάριο- κατά τη διάρκεια των οποίων οι άνεμοι κοπάζουν και έχει υψηλή για την εποχή θερμοκρασία. Η αλκυόνη λοιπόν, το μικρό αυτό πολύχρωμο πουλί, ήταν η αφορμή για να δοθούν δώρο στους ανθρώπους από τους θεούς αυτές οι ηλιόλουστες μέρες. Βέβαια η αλκυόνη γεννάει την άνοιξη τα αυγά της, όπως και τα υπόλοιπα πουλιά, αυτό όμως δεν εμπόδισε τον μύθο να επιζήσει μέσα στους αιώνες.
Οι μετεωρολόγοι βέβαια δίνουν μία διαφορετική, περισσότερο επιστημονική και λιγότερο λογοτεχνική, εξήγηση για αυτό το φαινόμενο. Τοποθετούν τις αλκυονίδες μέρες από τις 15 Δεκέμβρη έως τις 15 Φεβρουαρίου. Υποστηρίζουν ότι στην ανατολική Ευρώπη, λόγω των βαρομετρικών συστημάτων που επικρατούν, δημιουργείται ένας αντικυκλώνας. Έτσι, κοπάζουν οι άνεμοι και η θερμοκρασία ανεβαίνει αισθητά. Η διάρκειά τους ορίζεται στις 15 μέρες, οι οποίες βέβαια μπορεί να μην είναι συνεχόμενες αλλά να εμφανίζονται διάσπαρτες μέσα στον χειμώνα.