Νηπιαγωγείο Σγουροκεφαλίου

Χειμωνιάτικες στιγμές

Τι κι αν κάνει κρύο το χειμώνα;; Εμείς τον αγαπάμε πολύ γιατί σίγουρα έχει να μας χαρίσει πολλές μοναδικές στιγμές. Μπορεί να ξέρουμε πολλά πράγματα για το χειμώνα, αλλά ως γνωστό είμαστε και πολύ περίεργοι και θέλουμε να μάθουμε κι άλλα. Γι αυτό χωριστήκαμε σε ομάδες και ξεκινήσαμε την έρευνα. Η κάθε ομάδα, αφού συγκέντρωσε πληροφορίες και υλικό, το παρουσίασε στην τάξη και όλοι μάθαμε υπέροχα πράγματα για το χειμώνα.

Μάθαμε πως γράφεται ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ και παίξαμε πολλά παιχνίδια με τα γράμματά του

Βάλαμε τα γράμματα στη σωστή σειρά και εμφανίστηκε ένας υπέροχος χειμωνιάτικος πίνακας ζωγραφικής

Παίξαμε κι ένα παιχνίδι με ζάρι και συνθέσαμε εμείς μια χειμωνιάτικη εικόνα. Και οι δύο ομάδες ήταν φανταστικές!!

Δεν θα μπορούσαμε φυσικά να παραλείψουμε και τα παιχνίδι αon line που μας βοηθούν κάθε φορά να αντιλαμβανόμαστε πόσες πολλές πληροφορίες γνωρίζουμε

Κι επειδή χιόνι φέτος δεν έχουμε δει αποφασίσαμε να το φτιάξουμε μόνοι μας και να κατασκευάσουμε το δικό μας χιονάνθρωπο

Κι ένα πολύ διασκεδαστικό γλωσσικό παιχνίδι. Όποιο παιδί ακουμπούσε ο παγερός χειμώνας θα έπρεπε να του πει μια “παγωμένη” λέξη. Αν όχι, το παιδί εκείνο γινόταν παγωτό και έμενα ακίνητο

Κάναμε υπέροχες χειμωνιάτικες κατασκευές και παίξαμε πολλά μα πολλά παγωμένα παιχνίδια

ένας χιονάνθρωπος από κύκλους πλαστελίνης

κι αν ήμουν εγώ αυτός ο χιονάνθρωπος τι θα σκεφτόμουν;;;

Χειμώνας χωρίς χουχούλιασμα γίνεται;;;Δε γίνεται!!

Γι αυτό κι εμείς φορέσαμε τις πυτζαμούλες μας και η μέρα μας, έτσι απλά έγινε μοναδική! Χορέψαμε σε χειμωνιάτικους ρυθμούς και κάναμε διαγωνισμό χειμωνιάτικων ρούχων. Πόσα σκουφιά, κασκόλ και γάντια μπορούμε άραγε να φορέσουμε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα;

Ποιος είναι ο πιο γρήγορος;;;; Τα χειμωνιάτικα ρούχα μας πρέπει να απλωθούν. Τα σχοινιά μας είναι έτοιμα και τα μανταλάκια παίρνουν φωτιά!!!

Και πως αλλιώς θα μπορούσε να κλείσει ένα χειμωνιάτικο πυτζάμα πάρτυ;; Μα φυσικά με ζεστή σοκολάτα και μια υπέροχη χειμωνιάτικη ταινία. Πήραμε θέσεις και το απολαύσαμε!!!

Μια νέα χρονιά ξεκινά

Υποδεχόμαστε τον καινούριο χρόνο όπως μόνο εμείς ξέρουμε να κάνουμε

Βάζουμε στόχους για το 2024. Στόχοι πολύχρωμοι. Στόχοι γεμάτοι αισιοδοξία και φαντασία. Στόχοι που μυρίζουν παιδικότητα!! Μια έκρηξη χρωμάτων θα είναι το 2024.

Κι ο καθένας, ανάλογα με τις δικές του επιθυμίες φτιάχνει το δικό του 2024, όπως το ονειρεύεται. Κι όλοι μαζί ενώνουμε τα όνειρά μας κι ευχόμαστε να έχουμε μια υπέροχη χρονιά!!!

Τα χρώματα μπερδεύονται

Το 2024 είναι στα χέρια μας

Μαζί ονειρευόμαστε..μαζί προχωράμε

Ευκαιρία να μάθουμε και τους αριθμούς του 2024. Σκορπισμένοι στο πάτωμα όλοι οι αριθμοί, κι εμείς με τη μουσική πατάμε τους σωστούς για να σχηματιστεί η νέα χρονιά

Φτιάχνουμε το 4 με διάφορα υλικά και μετράμε τόσα αντικείμενα όσα μας λέει ο κάθε αριθμός της νέας χρονιάς

Φτιάχνουμε τη νέα χρονιά ακόμα και με το σώμα μας!!

Δε θα μπορούσαμε βέβαια να υποδεχθούμε τη νέα χρονιά χωρίς μια βασιλόπιτα. Κι επειδή είμαστε πολύ καλοί και στη ζαχαροπλαστική, γράφουμε τη συνταγή,

ανακατεύουμε τα υλικά….

και η τάξη μοσχομύρισε!!!! Έτοιμη η βασιλόπιτά μας, φτιαγμένη από τα πιο γλυκά χεράκια

Η τυχερή της χρονιάς η Χριστίνα.

Η βασιλόπιτα μας έδωσε την ευκαιρία να μάθουμε και τη φωνούλα Β.

Φτιάξαμε το Β με διάφορους τρόπους. Παίξαμε με αυτό και η αλήθεια είναι ότι τα καταφέραμε πολύ καλά. Οδηγήσαμε το Β με τα αμαξάκια μας, τα φτιάξαμε με ξυλάκια και καπάκια, περάσαμε από δοκιμασίες για να καταφέρουμε να το γράψουμε στο αλάτι.

Να έχουμε μια χρονιά γεμάτη χαμόγελα, παιχνίδια, όνειρα, γλυκές και μονάδικες στιγμές, σαν αυτές που έχουμε κάθε μέρα στο Νηπιαγωγείο μας

Χριστούγεννα παντού!!!!

Χριστούγεννα!!!! Στο άκουσμα της λέξης έρχονται στο μυαλό μας μυρωδιές, παιχνίδια, δώρα, χαμόγελα κι αγκαλιές. Μια από τις ομορφότερες και πιο αγαπημένες γιορτές του χρόνου που μικροί και μεγάλοι παραδίδονται στη μαγεία τους!!!

Ανυπομονούμε λοιπόν να απολαύσουμε καθετί μαγικό που κρύβουν τα Χριστούγεννα, γι αυτό ξεκινάμε τις προετοιμασίες. Τα πιο μυρωδάτα στολίδια που θα μπορούσε κανείς να στολίσει, τα φτιάξαμε στο νηπιαγωγείο μας…αλεύρι, κανέλα και μπόλικο ενθουσιασμό!!

κι αφού τα ψήσαμε και μοσχοβόλησε η τάξη τα κρεμάσαμε δίπλα στα ψημένα πορτοκάλια μας και η τάξη μοσχοβόλησε…

Κι ένας Άη Βασίλης, λίγο διαφορετικούς από τους συνηθισμένους στόλισε την πόρτα μας και έδωσε ακόμα μια χριστουγεννιάτικη πινελιά

Τις ευχές μας για τα χριστούγεννα τις γράψαμε σε μια κάρτα που φτιάξαμε με πολύ πολύ όρεξη κι αγάπη. Ένας χιονάνθρωπος που κοιτάει ψηλα!

κι ένας χιονάνθρωπος φτιαγμένος από πηλό για να γίνει κι αυτός ένα στολίδι στο δέντρο μας

Και οι χριστουγεννιάτικες κατασκευές μας πολλές..κι αν είχαμε κι άλλο χρόνο θα φτιάχναμε άλλες τόσες!!

Το πρόσωπό μας μεταμορφώνεται σε ρούντολφ, φτιάχνουμε στολίδια με φυσικά υλικά που μυρίζουν μοναδικά!

εκτός όμως από τις κατασκευές παίξαμε και τόσα πολλά παιχνίδια!!!

Φιδάκι με διάφορες χριστουγεννιάτικες στάσεις

Χορέψαμε σε χριστουγεννιάτικους ρυθμούς και το απολαύσαμε

παίξαμε πολλά διαδικτυακά παιχνίδια

λύσαμε γρίφους και βρήκαμε τον κρυμμένο θησαυρό

διαβάσαμε πολλά χριστουγεννιάτικα παραμύθια, ανάμεσα τους και την μπουγάδα του Αη Βασίλη και βρήκαμε την ευκαιρία να απλώσουμε κι εμείς μια μπουγάδα

Γίναμε και συγγραφείς μιας όμορφης χριστουγεννιάτικης ιστορίας. Δεν την εικονογραφήσαμε, αφού την έμπνευση την πήραμε από τις εικόνες. Αν είστε περίεργοι μπορείτε να τη διαβάσετε και την ακούσετε παρακάτω:

Διαβάστε το βιβλίο στο StoryJumper

είδαμε και μια φανταστική παράσταση κουκλοθεάτρου “το μαγικό αστέρι”

Δε θα μπορούσαμε φυσικά να μην κάνουμε τα παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα μπισκότα μας με την πολύτιμη βοήθεια των μαμάδων μας. Αυτή τη μέρα την απολαύσαμε όλοι!! Γεύσεις, μυρωδιές, δημιουργικότητα, συνεργασία και λίγη μαγική σκόνη…

Κι αν δε βγουν τα παιδιά του Νηπιαγωγείου στο χωριό να πουν τα κάλαντα, ποιος θα βγει;;;

και λίγο πριν την εκπνοή του χρόνου μια υπέροχη χριστουγεννιάτικη ταινία με συνοδεία ποπ κορν

…γιατί είπαμε. Τα χριστούγεννα είναι μυρωδιές, γεύσεις, δώρα, αγάπη και μικρές, μοναδικές, μαγικές στιγμές!!!

Από κλαδάκι κρέμεται….

Η μυθολογία μας έδωσε την αφόρμηση για το θέμα αυτό. Η διαμάχη του Ποσειδώνα και της Αθηνάς ήταν η αφορμή για να γνωρίσουμε τόσα πολλά πράγματα για αυτό τον πολύτιμο καρπό. Διαβάσαμε και δραματοποιήσαμε κι εμείς το μύθο. Απαντήσαμε σε ερωτήσεις κατανόησης και ανασυνθέσαμε την εικόνα που οι δυο θεοί “πολεμούν”

Επειδή όμως είμαστε από τους τυχερούς και έχουμε δίπλα στο σχολείο μας ελαιώνες, τους επισκεφθήκαμε και πιάσαμε δουλειά!! Η χαρά μας δεν περιγράφεται…

Τη συγκομιδή μας την πήγαμε στην τάξη και τα παιχνίδια που ακολούθησαν ήταν αμέτρητα. Διαχωρίσαμε τον καρπό από τα φύλλα,

μετρήσαμε,

Ανακαλύψαμε τον υπέροχο πίνακα του Θεόφιλου και “μπήκαμε” σε αυτόν..

γνωρίσαμε την πρώτη φωνούλα της ελιάς και παίξαμε με τη λέξη,

Γνωρίσαμε και γευτήκαμε παράγωγά της

και φυσικά δημιουργήσαμε το δικό μας ελαιώνα και τη δική μας ελιά με το δικό μας μοναδικό τρόπο

Εδώ Πολυτεχνείο!!!

Έχετε ακούσει ποτέ την ιστορία της Ντενεκεδούπολης; Αν όχι μπορείτε να την ακούσετε πατώντας εδώ ή ακόμα και να δείτε το κουκλοθέατρο αυτής της ιστορίας. Εμείς την ακούσαμε με πολύ ενδιαφέρον και με ακόμα μεγαλύτερο φτιάξαμε με ανακυκλώσιμα υλικά τους ήρωές της.

Μιλήσαμε για τον Λαδένιο και συμφωνήσαμε όλοι πως δε θα θέλαμε ποτέ να συναντήσουμε κάποιον σαν κι αυτόν.

Παίξαμε με τα ονόματα των ηρώων της Ντενεκεδούπολης και ανακαλύψαμε διάφορα παιχνίδια που εξασκήσαμε τη μνήμη και την παρατηρητικότητά μας.

Δυστυχώς όμως αυτό δεν ήταν ένα παραμύθι που κάποιος το φαντάστηκε… Ήταν μια αληθινή ιστορία που κάποτε συνέβη στη δική μας τη χώρα. Το Πολυτεχνείο ήταν το μέρος εκείνο που οι φοιτητές συγκεντρώθηκαν για να διώξουν το “Λαδένιο” της Ελλάδας. Ακούσαμε την ιστορία του Πολυτεχνείου, φτιάξαμε το δικό μας Πολυτεχνείο και ψηφίσαμε με ΝΑΙ και ΟΧΙ όλα εκείνα που θέλουμε κι εκείνα που δε θέλουμε να συμβούν στη χώρα μας

Από που έρχεσαι και προς τα που θα πας;

Με το φθινόπωρο έρχονται τα πρωτοβρόχια. Ο ουρανός γεμίζει σύννεφα και οι πρώτες σταγόνες δροσίζουν τη διψασμένη γη. Μα από που άραγε έρχονται τα σύννεφα; Κουβαλούν τόσο πολύ νερό και δεν κουράζονται; Κι όταν το ρίχνουν στη γη μετά από που ξαναγεμίζουν;;;

Αυτές οι απορίες και άλλες πολλές δημιουργήθηκαν αυτές τις μέρες και φυσικά το μόνο που εμείς είχαμε να κάνουμε είναι να εξερευνήσουμε για να ανακαλύψουμε μόνοι μας τη γνώση!

Παρατηρήσαμε και στη συνέχεια πειραματιστήκαμε

Βράσαμε νερό και είδαμε που πηγαίνουν οι υδρατμοί. Τους είδαμε όταν εκείνοι ξανά μεταμορφώθηκαν σε σταγόνες.

Φτιάξαμε τεχνητά σύννεφα και ρίξαμε τη βροχή μέσα στα ποτήρια.

Βρήκαμε και την ευκαιρία να γνωρίσουμε το μικρό μας ρομποτάκι, τη bee-bot. Και με μεγάλο ενθουσιαμό της δώσαμε οδηγίες και ακολούθησε σωστά τον κύκλο του νερού.

Γνωρίσαμε και το πρώτο γράμμα του νερού και το γράψαμε με διάφορους τρόπους.

Κι ένα σύννεφο αλλιώτικο από αυτά που γνωρίζουμε με περίσσια φαντασία και δημιουργικότητα

Ευ ζην

1ο Εργαστήριο

Παιχνίδια ενεργοποιησης – Δέσιμο και συνοχή της ομάδας

Ήρθε η ώρα να γνωριστούμε και να αναγνωρίσουμε το όνομα μας…

Με το άκουσμα της μουσικής κινούμαστε στο χώρο και όταν συναντάμε έναν φίλο μας του χαρίζουμε το όνομά μας με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά (δυνατά, σιγά, ψυθιριστά, χαρούμενα, λυπημένα κ.ο.κ).

Ξαφνικά ενας δυνατός άνεμος φέρνει τα ονόματα μας μέσα στην τάξη και τα σκορπίζει στο πάτωμα. Χορεύουμε ανάμεσά τους παρατηρώντας τα και όταν η μουσική σταματήσει βρίσκουμε το όνομά μας και το πέρνουμε στα χέρια μας, δείχνωντάς το και στους φίλους μας.

Βάζουμε το όνομά μας σε διάφορα σημεία του σώματός μας και προσπαθούμε να κρατήσουμε ισορροπία.

Και ήρθε η ώρα να παίξουμε το αγαπημένο μας παιχνίδι. Μουσικές καρέκλες με τη διαφορά ότι μόλις η μουσική σταματήσει εντοπίζουμε την καρέκλα με το όνομά μας και καθόμαστε σε αυτήν.

Φτιάχνουμε με κομμάτια παζλ τα ονόματά μας και τα κολλάμε σε χρωματιστό χαρτόνι…

Τέλος αποφασίζουμε να δημιουργήσουμε τον ήλιο της τάξης μας…

2ο Εργαστήριο

Εγώ και οι συμμαθητές μου. Κανόνες – Συμβόλαιο

Σήμερα εμφανίστηκε στην τάξη μας η μικρή Ηλιαχτίδα για να μας γνωρίσει, να μάθει τους κανόνες της τάξης μας και πως περνάμε την ημέρα μας στο σχολείο μας.

Αφού μας συστήθηκε και της συστηθήκαμε, μας έδειξε τη διαδρομή που ακολουθεί κάθε μέρα για να πάει στο δικό της σχολείο και τα εμπόδια που περνάει.

Έπειτα μας ζήτησε να φτιάξουμε εμείς τη διαδρομή που ακολουθούμε για να φτάσουμε από το σπίτι μας στο σχολείο μας.

3ο Εργαστήριο

Αφηγήσεις και αντικείμενα που συνδέουν το σπίτι και το σχολείο με μια ακτινοκορδέλα…

Η μικρή Ηλιαχτίδα μας παρουσίασε το αγαπημένο της αντικείμενο και ζήτησε και από εμάς να φέρουμε το δικό μας αγαπημένο αντικείμενο από το σπίτι μας.

Η τάξη μας γέμισε με τα αγαπημένα αντικείμενα των παιδιών…

…και οι παρουσιάσεις ξεκίνησαν… Μία μικρή ιστορία δημιουργήθηκε από τα παιδιά με πρωταγωνιστές τα αγαπημένα τους αντικείμενα…

Τα παιδιά στο τέλος ζωγράφισαν το αγαπημένο τους αντικείμενο και μας έδειξαν πως νιώθουν γι αυτό…

4ο Εργαστήριο

Εγώ: Συναισθήματα και Σώμα

Σε μουσείο συναισθημάτων μεταμορφώθηκε η τάξη μας κι εμείς περιηγηθήκαμε ανάμεσα στους πίνακές του. Πίνακες ζωγραφικής με ανθρώπους χαρούμενους, λυπημένους, φοβισμένους, θυμωμένους. Τους παρατηρήσαμε, μπήκαμε στη θέση τους, νιώσαμε όπως νιώθουν και το δείξαμε με το σώμα μας. Τι άραγε να προκαλεί όλα αυτά τα συναισθήματα; Για τον καθένα η αιτία να χαρεί ή να λυπηθεί μπορεί να είναι διαφορετική, μα το συναίσθημα το ίδιο. Πόσο σημαντικό να αντιλαμβανόμαστε πως όλοι οι άνθρωποι γύρω μας έχουν συναισθήματα ίδια με τα δικά μας, που μπορεί άλλοτε να είναι θετικά κι άλλοτε όχι.

Ένα μουσείο όμως μπορεί να δώσει μονάχα την αφορμή για να πάρουμε μια γεύση από όλα τα συναισθήματα. Για να τα αντιληφθούμε καλύτερα έπρεπε σίγουρα να τα βιώσουμε. Ένα ταξίδι στη χώρα των συναισθημάτων ήταν εκείνο που μας χάρισε τόσο έντονες στιγμές

Κι αφού νιώσαμε και παίξαμε με τα συναισθήματα μας, και γνωρίσαμε διάφορους τρόπους για να διαχειριζόμαστε τα αρνητικά μας συναισθήματα, βρήκαμε την ευκαιρία να κάνουμε κι άλλα πολλά…

Μάθαμε να γράφουμε τη λέξη “χαρά” και “λύπη”

Μάθαμε την πρώτη φωνούλα της λύπης και τη γράψαμε με διάφορους τρόπους

Ομαδοποιήσαμε όλα αυτά τα πρόσωπα που είχαμε μπροστά μας, ανάλογα με το συναίσθημα που βλέπαμε στο πρόσωπό τους

Είπαμε κι εμείς τη σκέψη μας για τα συναισθήματά μας και το πρόσωπό μας μεταμορφώθηκε ευθύς αμέσως στο συναίσθημα που εκφράσαμε

Κι επειδή τα τραγούδια μας αρέσουν τόσο πολύ, όλες αυτές τις μέρες που νιώσαμε, μάθαμε και παίξαμε σιγοτραγουδούσαμε κι ένα υπέροχο χρωματιστό τραγούδι, το οποίο μπορείτε να ακούσετε κι εσείς εδώ.

5ο Εργαστήριο

Αποτίμηση

Δύο καρέκλες εμφανίστηκαν στην παρεούλα μας…

Τα παιδιά κάθισαν στην “κόκκινη καρέκλα του πριν” και μας εξέφρασαν τα συναισθήματά τους πριν από τα παιχνίδια μας με τη μικρή Ηλιαχτίδα…

Έπειτα κάθισαν στην “πράσινη καρέκλα του μετά” και μίλησαν για τα συναισθήματά τους μετά από όσα βίωσαν με τη μικρή μας φίλη…

Μύρισε φθινόπωρο

Γλυκό φθινοπωράκι …. Πόσο όμορφη εποχή και πόσα πολλά πράγματα μπορούμε να ανακαλύψουμε μέσα από αυτή.

Ένας μικρός γρίφος μας βοηθάει να ανακαλύψουμε το όνομα της εποχής που μας γεμίζει με τα χρώματα της

Αναπαριστoύμε με το σώμα μας όλα εκείνα που διαβάσαμε στους γρίφους και γράφουμε το όνομα της εποχής που μόλις τώρα ανακαλύψαμε..ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ

Τα παιχνίδια που παίξαμε με αφορμή το φθινόπωρο ήταν αμέτρητα!!! Κάναμε ομαδοποιήσεις ανάλογα με το χρώμα και το σχήμα, φτιάξαμε μοτίβα

Παίξαμε παιχνίδια ομαδικά που τα ευχαριστηθήκαμε. Πόσο εύκολο είναι να περπατήσουμε με ένα φύλλο στην παλάμη μας χωρίς αυτό να πέσει; Πόσο μακριά μπορούμε να στείλουμε ένα ξερό φύλλο με μια ανάσα μόνο;

Κι όταν το φύλλο μας κρατάει συντροφιά και μας λέει τα μυστικά του, ποια να ναι άραγε αυτά;;

Φέραμε στην τάξη και φθινοπωρινά φρούτα και όχι μόνο δοκιμάσαμε και μας άρεσαν όλα πολύ, αλλά βρήκαμε και την ευκαιρία να τα μετρήσουμε και να θυμηθούμε τους αριθμούς, να παίξουμε το παιχνίδι “μάντεψε τι κρατάς”, να κάνουμε ομαδοποιήσεις

Κι εκείνο το φύλλο που μας χάρισε τόσα παιχνίδια το φιλοτεχνήσαμε και φτιάξαμε υπέροχα φθινοπωρινά τοπία

ΝΑΙ στην Ειρήνη ΟΧΙ στον Πόλεμο

Τι μπορεί να κρύβει άραγε ένα μικρό μπαούλο; Έναν θησαυρό; Ένα μήνυμα; Ένα γρίφο;

Στο μπαούλο που έφτασε στην τάξη μας υπήρχαν διάφορα περίεργα αντικείμενα και ένας γρίφος….

Ο γρίφος μας οδήγησε σε ένα περιστέρι. Ένα περιστέρι που είχε να μας διηγηθεί ιστορίες παράξενες μα αληθινές.

Ιστορίες που σχετίζονταν με τα αντικείμενα που υπήρχαν μέσα στο μπαούλο… Κασκόλ που φορούσαν οι στρατιώτες τότε στα παγωμένα βουνά της Ελλάδας, γράμματα που έστελναν στην οικογένειά τους. μα το πιο σημαντικό από όσα είχε να μας διηγηθεί το περιστέρι ήταν η σπουδαιότητα της ειρήνης και η φρίκη του πολέμου.

Λέξεις που ερχόταν και στο δικό μας το μυαλό με το άκουσμα της ειρήνης, λέξεις που κύκλωναν τον πόλεμο.

Οι λέξεις έγιναν ζωγραφιές και έφτιαξαν ένα κάδρο για την ειρήνη κι ένα για τον πόλεμο.

Ακούσαμε ιστορίες, παίξαμε παιχνίδια,

μάθαμε για όλα εκείνα τα δεινά που φέρνει ο πόλεμος κι εκτιμήσαμε ακόμα περισσότερο την ειρήνη. καταλάβαμε πως είναι το πολυτιμότερο αγαθό που μπορούμε να έχουμε, κι έτσι εμπνευσμένοι από τον πίνακα του Πικάσο φτιάξαμε κι εμείς το δικό μας σύμβολο ειρήνης για να μας θυμίζει πάντα πόσο σπουδαία είναι η Ειρήνη

Γνωρίζω το σώμα μου

Πόσο καλά γνωρίζουμε άραγε το σώμα μας; Μα γιατί να έχουμε τέτοιες απορίες, αφού μπορούμε εύκολα να το διαπιστώσουμε. Πως;;; Μα φυσικά μέσα από το παιχνίδι. Μάθαμε τα μέλη του σώματός μας και στη συνέχεια με πολλά πολλά παιχνίδια χρησιμοποιήσαμε κάθε μέλος ξεχωριστά. Πόδια, χέρια, δάκτυλα, ώμους, γόνατα, κοιλιά. με το καθένα από αυτά ανακαλύψαμε τόσα πολλά. Κάποιες φορές ήταν εύκολα, μα κάποιες άλλες δυσκολευτήκαμε λίγο. Το μόνο σίγουρο βέβαια είναι πως σε όλα τα παιχνίδια περάσαμε υπέροχα.

Κι αφού ανακαλύψαμε πόσα πολλά παιχνίδια μπορούμε να παίξουμε με όλα τα μέρη του σώματος μας, προσπαθήσαμε να μιμηθούμε τις κινήσεις μιας αρθρωτής κούκλας, αλλά και να “αντιγράψουμε” με ξυλάκια τη στάσεις που βλέπαμε στις κάρτες

Δ	Τ	Τ	Π	Π	Σ	Κ
1	2	3	4	5	6	7
8	9	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30	31