Ήρθαν τα χελιδόνια και οι πελαργοί
Οι πελαργοί και τα χελιδόνια είναι αποδημητικά πουλιά
που κάθε χρόνο μεταναστεύουν(φεύγουν από ένα τόπο και πάνε σε άλλον).
Μετακινούνται το Φθινόπωρο για πιο ζεστές χώρες
καθώς δεν αντέχουν το κρύο και επιστρέφουν ξανά την Άνοιξη,
που ο καιρός αρχίζει να “γλυκαίνει” και γίνεται πιο ηλιόλουστος!
Το ταξίδι τους είναι μακρύ και δύσκολο.
Διαρκεί μέρες ολόκληρες, αφού τα πουλιά
έχουν να διανύσουν δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα…
και φυσικά πρέπει να προσανατολιστούν
σωστά ώστε να γυρίσουν στο σωστό μέρος
Για να το καταφέρουν αυτό
πρώτα από όλα καθοδηγούνται από το ένστικτό τους
Πολλά πουλιά έχουν επίσης την ικανότητα να “διαβάζουν” το χάρτη του ουρανού
σαν τους παλιούς ναυτικούς, ακολουθώντας τον ήλιο, τα αστέρια και τη σελήνη
Έχει επίσης αποδειχθεί ότι τα πουλιά αναγνωρίζουν τα μέρη από τα οποία περνούν,
βάζοντας χαρακτηριστικά “σημάδια στο μυαλό τους: βουνά, λίμνες, ποτάμια κ.ά., όπως εμείς …
Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι τα πουλιά έχουν μια μαγνητική αίσθηση
και χρησιμοποιούν ως οδηγό το μαγνητικό πεδίο της Γης
Το χελιδόνι είναι ο “τελάλης της Άνοιξης”
.
Το χελιδόνι όταν το βλέπουμε καταλαβαίνουμε
ότι ο καιρός αλλάζει και η φύση ξυπνάει
Ο λαός πιστεύει ότι τα χελιδόνια,
μαζί με τον κούκο φέρνουν την άνοιξη!
Κανένα άλλο πουλί δεν αγαπήθηκε τόσο πολύ
και δεν τραγουδήθηκε όσο το χελιδόνι
.
.
Το χελιδόνι επιστρέφει στον ίδιο τόπο, απ’ όπου αποδήμησε.
Πολλοί έδεσαν στον λαιμό ή στο πόδι του πουλιού κλωστή
και διαπίστωσαν πως την επόμενη άνοιξη γύρισε στην παλιά φωλιά του
.
.
Από τα παλιά χρόνια οι άνθρωποι
μόλις έβλεπαν το πρώτο χελιδόνι
έβγαζαν τον «μάρτη» από το χέρι τους
και το κρεμούσαν στο δέντρο για να το βρει το χελιδόνι
και να φτιάξει τη φωλιά του!
.
.
.
Ας το καλωσορίσουμε με ένα τραγούδι
Ας ακούσουμε το παραμύθι της Χελιδόνας!
Αλήθεια πως χτίζει τη φωλιά του;
Η χελιδονοφωλιά…
Τα “χελιδονίσματα”
Στα περισσότερα μέρη της Ελλάδας,
από τα αρχαία κιόλας χρόνια,
ενήλικες και παιδιά συνήθως αμέσως μετά την περίοδο της Αποκριάς
βγαίναν με μεγάλη χαρά να «φωνάξουν» ότι ήρθε η Άνοιξη,
έφυγε ο κρύος και άκαρπος Χειμώνας!
Η φύση, άρα η ζωή θα αναγεννηθεί.
Και πώς το φωνάζανε;
Τραγουδώντας κάλαντα!
Το έθιμο του καλαντίσματος της Άνοιξης χάνεται στα βάθη των αιώνων,
τότε που ακόμη ο Μάρτης ήταν ο πρώτος μήνας του χρόνου
και για να τον προϋπαντήσουν έψελναν ευχές και κάλαντα.
Μαζί τους οι καλαντιστές είχαν τη χελιδόνα,
μια κατασκευή, με ένα ομοίωμα χελιδονιού
να περιστρέφεται στην κορυφή της.
Χελιδονίσματα λέμε την 1η και 21η Μαρτίου (εαρινή ισημερία),
κρατώντας στα χέρια μας τη χελιδόνα.
Οι φίλοι μας οι πελαργοί
Οι ποιητές έχουν υμνήσει τον πελαργό σαν έναν από τους αγγέλους της Άνοιξης
Οι πελαργοί, κοινώς λέλεκες ή λελέκια,
είναι μεγάλα πουλιά με μακριά πόδια και μακρύ λαιμό,
τα οποία ζουν στις θερμότερες περιοχές του πλανήτη και σε ξηρά κλίματα.
Οι πελαργοί δεν μπορούν να κρώξουν
γιατί δεν έχουν φωνητικό όργανο
και παράγουν κρότους με το ράμφος τους.
Αρκετά είδη τους είναι αποδημητικά
ενώ τρώνε συνήθως βατράχους, ψάρια, έντομα και σκουλήκια
Η πρώτη δουλεία του πελαργού που θα φτάσει στον τόπο όπου θα κλωσήσει,
είναι να φροντίσει να εγκατασταθεί σε μια παλιά φωλιά,
κατά προτίμηση τη δική του.
Αυτή έχει διάμετρο 70-80 εκ. και βρίσκεται χτισμένη πάνω σε κολώνες,
στις στέγες και στις καμινάδες των σπιτιών,
σε εκκλησίες και καμπαναριά, σε μεγάλα δέντρα κ.α.
Καλοσωρίζουμε τον φίλο μας τον πελαργό με ένα τραγούδι
Παρακολουθούμε τον μύθο του Αισώπου
“Η αλεπού και ο πελαργός!”
Οι εργασίες και οι δημιουργίες μας
Από σένα η Άνοιξη εξαρτάται!
Οι χελιδονοφωλιές μας
Ζωγραφίζουμε τα Χελιδονίσματα
Κάνουμε όμορφες κάρτες
Λύνουμε το αίνιγμα για το χελιδόνι
.
Ζωγραφίζουμε ένα όμορφο ποίημα
Ένα χελιδόνι μας φέρνει την Άνοιξη
Οι πελαργοί στη φωλιά τους
Στέλνουμε μύνημα σ’ αυτόν που αγαπάμε με τον πελαργό
Και ομαδικά φτιάχνουμε
“Τα χελιδόνια της αγάπης”
Ας φέρουν και στις δικές μας καρδιές την Άνοιξη
και ας μας θυμίσουν πως…
…μια χελιδονοφωλιά,
ψηλά στο νάρθηκα χτισμένη,
ψάλλει το Δόξα εν Υψίστοις…
