Την καθιέρωσε η Διεθνής Οργάνωση Βιβλίων για τη Νεότητα
(Ιnternational Board on Books for Young People – ΙΒΒΥ) το 1966
Από τότε, κάθε χρόνο, ένα διαφορετικό εθνικό τμήμα της οργάνωσης αυτής
ετοιμάζει ένα μήνυμα και μια αφίσα,
που διανέμονται σε όλο τον κόσμο,
με σκοπό να τονίσουν την αξία των βιβλίων
και της ανάγνωσης και να ενθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία
για την ανάπτυξη και τη διάδοση της παιδικής λογοτεχνίας
.
Παρακολουθήστε το παρακάτω βίντεο για τη μέρα αυτή
https://youtu.be/i1Z2gp0Eiyw
Για φέτος…
.
Το Ελληνικό Τμήμα της ΙΒΒΥ, μετά την περσινή εκπληκτική συνεργασία του Βαγγέλη Ηλιόπουλουστο κείμενο και της Φωτεινής Στεφανίδηστην εικόνα/αφίσα, δίνει φέτος τη σκυτάλη για την αφίσα της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου 2024 στην IBBY Japan, το αντίστοιχο τμήμα της Ιαπωνίας
.
.
Το μήνυμα της ΙΒΒΥ για τη φετινή Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου
.
Το μήνυμα φέτος έγραψε η συγγραφέας Eiko Kadono,
η οποία μάλιστα είχε παραλάβει
το Βραβείο Χ.Κ. Άντερσεν 2018 στην Αθήνα,
στο πλαίσιο του 36ου Διεθνούς Συνεδρίου της ΙΒΒΥ
ενώ το εικαστικό μέρος της αφίσας ανήκει στη Nana Furiya
.
Το μήνυμα μετέφρασε στα ελληνικά η συγγραφέας Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου
.
“Διασχίστε τις θάλασσες με τα φτερά της φαντασίας!
.
“Οι ιστορίες ταξιδεύουν πάνω σε φτερά,
λαχταρώντας ν’ ακούσουν το χαρούμενο χτύπο της καρδιάς σας..
Είμαι μια ιστορία που ταξιδεύει.
Πετάω παντού.
Με τα φτερά του ανέμου ή τα φτερά των κυμάτων,
ή καμιά φορά και με τα μικροσκοπικά φτερά της άμμου.
Πετάω, βέβαια, και με τα φτερά των αποδημητικών πουλιών.
κόμα και με τα φτερά των αεροπλάνων.
Στέκομαι δίπλα σου.
Γυρίζω τις σελίδες για να σου πω μια ιστορία, εκείνη που θέλεις ν’ ακούσεις.
Θα σου άρεσε μια παράξενη και θεσπέσια ιστορία;
Ή τι θα έλεγες για μια λυπητερή, μια τρομακτική ή μια αστεία;
Αν δεν έχεις διάθεση να την ακούσεις τώρα, δεν πειράζει.
Όμως ξέρω πως κάποια μέρα θα θέλεις.
Όταν θα θέλεις, λοιπόν, φώναξε:
«Ιστορία που ταξιδεύεις, έλα! Κάθισε δίπλα μου!».
Κι αμέσως θα πετάξω κοντά σου.
Έχω τόσες ιστορίες να μοιραστώ!
Τι θα έλεγες για την ιστορία ενός μικρού νησιού που βαρέθηκε τη μοναξιά του,
έμαθε να κολυμπάει κι αποφάσισε να βρει έναν φίλο;
Ή για την ιστορία μιας παράξενης νύχτας, όταν παρουσιάστηκαν δύο φεγγάρια;
Ή για τη νύχτα που χάθηκε ο Άι-Βασίλης.
Ω! Μπορώ ν’ ακούσω την καρδιά σου.
Χτυπάει όλο και πιο γρήγορα.
Ταπ ταπ, τίκι τακ, τικ τοκ, τικ τικ τακ!
Η ιστορία που ταξιδεύει πήδηξε μέσα σου κι έκανε την καρδιά σου να χτυπάει δυνατά.
Τώρα θα γίνεις κι εσύ μια τέτοια ιστορία, ανοίγοντας τα φτερά σου να πετάξεις.
Και έτσι, μια ακόμα ιστορία που ταξιδεύει γεννιέται”.
.
Για την ημέρα αυτή στο νηπιαγωγείο μας
βρήκαμε στο διαδίκτυο…
.
Αφίσες των τελευταίων χρόνων για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου
.
Πάτησε πάνω στην εικόνα να τις δεις
.
.
Ανακαλύψαμε πως γίνεται ένα βιβλίο
.
.
Μπορείς να το μάθεις πατώντας στην παρακάτω εικόνα
απ’ το aperio= ανοίγω (apertus= ανοικτός και Apertio= Άνοιξη)
μια που όλη η φύση ξαναγεννάται
από το βαθύ χειμωνιάτικο ύπνο του χιονιού
και τον αφιέρωσαν στη θεά Αφροδίτη. Απρίλης και άνοιξη, Απρίλης και Πάσχα
είναι για τον ελληνικό λαό σχεδόν αξεχώριστα.
Γι’ αυτό τον είπαν και Ανοιξιάτη και Αιγιωργίτη,
απ’ τη μεγάλη γιορτή που περιλαμβάνει,
και Κερασάρη, εκεί που πρωτοβγαίνουν τα κεράσια.
Θέλοντας να μάθουμε περισσότερα για τον Απρίλη,
τα ήθη και τα έθιμά του παρακολουθήσαμε
το παρακάτω βίντεο
Και ακούσαμε το τραγούδι του
“Ένας ευαίσθητος Απρίλης”
Ξέρετε ότι την πρώτη μέρα του
την Πρωταπριλιά…
…συνηθίζουμε να λέμε ψέματα;
Γιατί όμως;
Κατά την 1η Απριλίου, συνηθίζεται να λέγονται καλοπροαίρετα ψέματα λόγω εθίμου.
Τα ψέματα της Πρωταπριλιάς είναι ένα έθιμο που μας έχει έρθει από την Ευρώπη. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με τον τόπο και τον χρόνο που γεννήθηκε το έθιμο αυτό. Δύο από αυτές, όμως, είναι οι επικρατέστερες.
Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το έθιμο ξεκίνησε από τους Κέλτες. Λαός της βορειοδυτικής Ευρώπης, οι Κέλτες, ήταν δεινοί ψαράδες. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου. Όσο καλοί ψαράδες όμως και να ήταν, την εποχή αυτή του χρόνου τα ψάρια πιάνονται δύσκολα. Έτσι και αυτοί, όπως προστάζει ο “κώδικας δεοντολογίας” των ψαράδων όλων των εποχών, έλεγαν ψέματα σχετικά με τα πόσα ψάρια είχαν πιάσει. Αυτή η συνήθεια έγινε, με το πέρασμα του χρόνου, έθιμο.
Ας μάθουμε περισσότερα
Ελάτε να γνωρίσουμε και κάποιους άλλους “ψεματούρηδες”
Πρώτο και καλύτερο τον Πινόκιο
Ας παρακολουθήσουμε την ιστορία του
Υπάρχει και κάποιος άλλος που έλεγε ψέματα
αλλά στο τέλος το μετάνιωσε!
Ο ψεύτης βοσκός
Παρακολουθώντας τα παραπάνω παραμύθια
καταλάβαμε πως τα ψέματα δεν βγαίνουν πάντα σε καλό,
όπως λένε και οι παρακάτω παροιμίες:
Ακούσαμε το τραγούδι “τα ψέματα”
Και για να καλωσορίσουμε τον Απρίλη στο σχολείο μας…
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή