Στο Νηπιαγωγείο μας υλοποιήθηκε το 4ο Εργαστήριο Δεξιοτήτων με τίτλο “Η οικογένειά μου είναι μοναδική!”
Βασικοί στόχοι ήταν οι εξής:
· Καλλιέργεια δεξιοτήτων του 21ου αιώνα
· Να ξανασυστηθούν οι μαθητές με κριτήριο το οικογενειακό τους πλαίσιο
· Να προκληθεί το ενδιαφέρον τους για την ύπαρξη άλλων οικογενειών πέραν από τη δική τους.
· Να εντοπίσουν ομοιότητες και διαφορές μεταξύ των οικογενειών αυτών.
· Να εκφράσουν αντιλήψεις, συναισθήματα, ιδέες για την έννοια της οικογένειας
· Να διαφανεί η οικογενειακή ποικιλομορφία μέσω παραμυθιών και συναφών αναγνωσμάτων.
Αφού μιλήσαμε για τον εαυτό μας και το πρώτο κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο ανήκουμε στην αρχή της χρονιάς κάναμε μια αρχική κατασκευή του σπιτιού και των μελών τα οποία κατοικούν σ΄αυτό !
Ξεκινήσαμε το 4ο εργαστήριο δεξιοτήτων με αφόρμηση την κατασκευή αυτή θυμηθήκαμε ( αποτυπώσαμε στον πίνακα τί θυμόμαστε από όταν ασχοληθήκαμε στο ξεκίνημα της χρονιάς για την οικογένεια, με μορφή ιδεοθύελας ) όρους και έννοιες όπως συγγενικούς δεσμούς: μαμά, μπαμπάς, αδερφός, αδερφή, παππούς, γιαγιά, την ίδια την λέξη οικογένεια τις οποίες μάθαμε να τις αντιγράφουμε, πλέον. Μετρήσαμε τα μέλη της οικογένειας μας και διακρίναμε ποια από τις οικογένειες μας έχει τα περισσότερα μέλη.
Μετά την παρακολούθηση του διαδραστικού ηλεκτρονικού παραμυθιού της Ιωάννας Μανάφη «η μονα-δική μου οικογένεια» εμπνευστήκαμε και χτίσαμε το σπίτι της οικογένειας μας με τα «τουβλάκια» που κάνουν μια οικογένεια ευτυχισμένη. Δηλαδή σύμφωνα με τη συγγραφέα με τουβλάκια-υλικά που αποτύπωναν: τη συνεργασία, τη ζεστασιά, τη στοργή, την αποδοχή, την δύναμη και την α γ ά π η.
Στο δια-δραστικό αυτό παραμύθι αφιερώσαμε χρόνο προκειμένου να αντιληφθούμε τις διαφορετικές μορφές των οικογενειών που συνάντησε ο ουρανοκατέβατος : την πυρηνική( οικογένεια πιγκουίνων), εκτεταμένη( οικογένεια λύκων), μονογονεική( οικογένεια καγκουρό),πολύτεκνη ( κοτοπουλάκια) και επιπλέον προβληματιστήκαμε με την οικογένεια με παιδί που έχει ένα υιοθετημένο μέλος, για τα παιδιά που είναι πρόσφυγες και ζουν μακριά και χωρίς την οικογένεια τους. Συζητήσαμε τυχόν προβλήματα που αντιμετωπίζει κάθε μορφή οικογένειας.
Παρατηρήσαμε γνωστούς πίνακες ζωγραφικής με οικογένειες και σχολιάσαμε τα μέλη τους, τις ασχολίες τους, τα χρώματα…
Κατόπιν παρατήρησης εποπτικού υλικού από το διαδίκτυο σχολιάσαμε τις οικογένειες του χθες και του τώρα.
Βάλαμε τους εαυτούς μας σε κάποιους από τους οικογενειακούς πίνακες!
Και την ώρα των αγγλικών στα πλαίσια της συνεργατικής διδασκαλίας έγινε λόγος για την οικογένεια. Στην προκειμένη περίπτωση η αναφορά στην οικογένεια έγινε στην Αγγλική γλώσσα από την αξιόλογη συνεργάτιδα καθηγήτρια Αγγλικών κ. Πέτρου Δώρα και ακολούθησαν οι παρακάτω δραστηριότητες -κατασκευές.
Καταλήξαμε, αφού διαβάσαμε το παρακάτω παραμύθι πως σημασία σε μια οικογένεια με οποιαδήποτε μορφή έχει η αγάπη.
Επειδή τα παιδιά εξέφρασαν τους προβληματισμούς τους για όσα παιδιά μένουν ορφανά κρίθηκε σκόπιμο να διαβάσουμε το παραμύθι «Κάποιος να μ΄ αγαπάει» και μ’ αυτό τον τρόπο έγινε αντιληπτό πως εκτός από τους βιολογικούς γονείς υπάρχουν οι γονείς της καρδιάς όπως ήταν τα χελιδόνια για τον κούκο( στο παραμύθι της Ιωάννας Μανάφη ) και η ποντικίνα για τα βατραχάκια στο συγκεκριμένο παραμύθι.
Αναζητήσαμε τραγούδια για την οικογένεια:
Παιχνίδια:
Γιορτάσαμε την Παγκόσμια Ημέρα Οικογένειας.
Αφού εκτυπώσαμε διάσημους πίνακες με οικογένειες και παιδιά τους συνθέσαμε με έναν ιδιαίτερο τρόπο και δημιουργήσαμε μια δική μας οικογενειακή ιστορία στο και σας την παρουσιάζουμε: