Άρθρα κατηγορίας ΑΡΘΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ

ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ-ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΤΕΧΝΙΚΕΣ

 

Σίγουρα δεν υπάρχουν συνταγές ιδανικές.

Οι στρατηγικές που υιοθετούμε ,σχετίζονται με τον χαρακτήρα του κάθε παιδιού και την διαφορετικότητα των προβλημάτων που προκύπτουν.

Μπορούμε όμως να :

1.Παρατηρούμε και  καταγράφουμε την συμπεριφορά του παιδιού για εύλογο χρονικό διάστημα(2μήνες περίπου) αφού η παρατήρηση προηγείται όλων των αποφάσεων για την λήψη συγκεκριμένων παιδαγωγικών και διδακτικών μέτρων. Προσπαθούμε να αναγνωρίσουμε το πρόβλημα και να εξετάσουμε το πλαίσιο του προβλήματος.

2.Στην συνέχεια προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε με την οικογένεια του παιδιού. Φροντίζουμε να έχουμε ανοικτή, θετική και υποστηρικτική σχέση με την οικογένεια του παιδιού και προσπαθούμε να έχουμε κοινούς τρόπους διαχείρισης αυτής της συμπεριφοράς.

3.Ενημέρωση Σχολικής Συμβούλου- ζητάμε την συμβουλή και την βοήθεια της.

4.Προσπαθούμε να αλλάξουμε το πλαίσιο μέσα στο οποίο παρατηρείται η μη αποδεκτή συμπεριφορά.

Σχεδιάζουμε ένα εξατομικευμένο αναπτυξιακό κατάλληλο πρόγραμμα για το παιδί που εκφράζει την αντικοινωνική συμπεριφορά.(σύμφωνα με τις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα του παιδιού).

5.Προσπαθούμε να αποσπάσουμε την προσοχή του παιδιού αναθέτοντας του ρόλους θετικής συμπεριφοράς (βοηθός στην τάξη, σερβιτόρος την ώρα του δεκατιανού κ.α)

6..Ενθαρρύνουμε την επιθυμητή συμπεριφορά άμεσα με ανταμοιβή για κάθε καλή προσπάθεια παρά την τιμωρία για κακές αντιδράσεις.

7.Αναθεωρούμε τον τρόπο οργάνωσης του χάρου του νηπιαγωγείου-διαμορφώνουμε τις γωνιές από κοινού με τα παιδιά και τις οριοθετούμε. (όροι, κανόνες του παιχνιδιού, αριθμός παιδιών, ρήση υλικών, τακτοποίηση χώρου κ.α)

8.Προσπαθούμε να εργαζόμαστε σε ομάδες γιατί η αλληλεπίδραση βοηθά στο να επιλύονται καλύτερα οι συγκρούσεις με θετικό και δημιουργικό τρόπο.

Γι’ αυτό και συγκεντρωνόμαστε συχνά με τα παιδιά στην ολομέλεια και συζητάμε τους κανόνες του σχολείου για να γίνονται κατανοητοί και να εφαρμόζονται πιο εύκολα, θέτουμε όρια και αναφερόμαστε στο ποιες θα είναι οι συνέπειες  κακών τακτικών και πράξεων.

Επίσης συζητάμε για τα συναισθήματα της ομάδας και προσπαθούμε να αποφορτίσουμε αρνητικές καταστάσεις παίζοντας βιωματικά παιχνίδια, παιχνίδια ρόλων, δραματοποιήσεις, διαβάζουμε παραμύθια και μιλάμε για αυτά που μας προβλημάτισαν, προσπαθούμε γενικά να διαχειριστούμε τα συναισθήματα μας και να επιλύσουμε διαφορές και συγκρούσεις μέσα από παρόμοιες τεχνικές.

Επίσης προσπαθούμε να επιτύχουμε εκτόνωση μέσα από διάφορες τεχνικές χαλάρωσης (χάιδεμα στο κεφάλι, ελαφρύ τρίψιμο στην πλάτη, κ.α, κλείσιμο των ματιών και ταξίδεμα στην χώρα της φαντασίας και του ονείρου, γυμναστικές ασκήσεις χαλάρωσης, ασκήσεις σωστής αναπνοής και αποφόρτισης κ.α)

9.Προσπαθούμε να ενισχύσουμε τα θετικά σημεία και τις δυνατότητες του παιδιού που εκδηλώνει την ανεπιθύμητη συμπεριφορά. Επικυρώνοντας και επιβραβεύοντας μόνο την αποδεκτή συμπεριφορά του παιδιού.

10.Δεν χαρακτηρίζουμε ποτέ το παιδί αλλά αναφερόμαστε μόνο στην πράξη του.

Τονίζουμε τις συνέπειες ανάλογων συμπεριφορών στα άλλα παιδιά.

  1. Αν η συμπεριφορά του παιδιού είναι ιδιαίτερα βίαιη, οι εκρήξεις θυμού διαρκούν πολύ καιρό και αν το παιδί δεν μπορεί να ελέγξει τις αντιδράσεις του τότε συμβουλευόμαστε ειδικούς φορείς.

 

ΣΧΟΛΙΚΗ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ – Πότε το παιδί μου είναι έτοιμο για την Α’ Δημοτικού;

Written by Γεωργία Κολίντζα on 10 February 2013.

 

Τα τελευταία χρόνια ο όρος σχολική ετοιμότητα ακούγεται συχνά, όμως αρκετοί από εμάς δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς σημαίνει. Αφορά στην είσοδο και τη φοίτηση ενός παιδιού στην Α’ Δημοτικού. Η πρώτη δημοτικού αποτελεί τη βάση της σχολικής πορείας ενός μαθητή, επομένως πρέπει να είναι καλή και δυνατή, ώστε να στηρίζει τις τάξεις που θα ακολουθήσουν.

Το μοναδικό επίσημο κριτήριο εισαγωγής των παιδιών, στην πρώτη δημοτικού είναι η ηλικία. Το πιο σημαντικό κριτήριο όμως, είναι κατά πόσο το παιδί μπορεί να αντεπεξέλθει με επιτυχία στα μαθήματα και τις σχολικές του υποχρεώσεις, δηλαδή πόσο έτοιμο είναι για το σχολείο . Έτσι λοιπόν, αναφερόμαστε στον όρο Σχολική Ετοιμότητα.

Η διερεύνηση της Σχολικής Ετοιμότητας πραγματοποιείται από διεπιστημονική ομάδα που απαρτίζεται από: λογοθεραπευτή, εργοθεραπευτή, ειδικό παιδαγωγό και ψυχολόγο. Ο κάθε ειδικός χρησιμοποιώντας αξιολογητικές δοκιμασίες εξετάζει το δικό του πεδίο δράσης μελετώντας τις δεξιότητες του παιδιού ώστε να καθοριστεί η σχολική του ετοιμότητα.

Ας δούμε λοιπόν μερικά παραδείγματα δεξιοτήτων υπό μορφή απλών ερωτήσεων:

  • Το παιδί αρθρώνει σωστά όλους τους ήχους της γλώσσας μας; Αν όχι, ξεχωρίζει ακουστικά το λάθος του; Είναι σε θέση να μάθει να γράφει το γράμμα που αντιστοιχεί σε αυτόν τον ήχο ή το μπερδεύει και στο γραπτό λόγο;
  • Το παιδί μπορεί να αφηγηθεί μια απλή μικρή ιστορία; (π.χ.: πως πέρασε την μέρα του)
  • Ανταποκρίνεται σε σύνθετες εντολές; ( π.χ.: σχεδίασε ένα μεγάλο μήλο πάνω στο κόκκινο τραπέζι)
  • Μπορεί να βρει λέξεις που αρχίζουν από έναν ήχο; (π.χ.: βρες λέξεις που αρχίζουν από /α/, όπως λέμε αμάξι)
  • Μπορεί να κάνει ακουστικά παιχνίδια με τη δομή της λέξης; (π.χ.: έχω τη λέξη μαχαίρι, βγάζω /μα/, ποια νέα λέξη βγαίνει;)
  • Ξεχωρίζει το δεξί με το αριστερό;
  • Γνωρίζει τοπολογικές έννοιες όπως: πάνω, κάτω, απέναντι, ανάμεσα;
  • Έχει καλή ακουστική και οπτική μνήμη;
  • Πιάνει σωστά το μολύβι; Αν όχι , η λαβή που χρησιμοποιεί το βοηθάει στο γράψιμο ή όχι;
  • Γνωρίζει ποσοτικές έννοιες όπως: γεμάτο, άδειο, περισσότερο, καθόλου, ολόκληρο κλπ;
  • Έχει καλή συγκέντρωση; (π.χ.: όταν του ανατίθεται μια δραστηριότητα την ολοκληρώνει;)
  • Είναι υπερκινητικό; (π..χ.: στριφογυρνάει σαν σβούρα στην καρέκλα του;)
  • Ακολουθεί όρια και κανόνες;
  • Παίζει με παιδιά της ηλικίας του;
  • Συμμετέχει σε ομαδικές δραστηριότητες και σχολικές εργασίες στο νηπιαγωγείο;
  • Πως είναι το παιχνίδι του; Με τι παίζει; Πως παίζει;
  • Ζωγραφίζει; Σχεδιάζει; Χρωματίζει;
  • Χρησιμοποιεί το ψαλίδι;

(περισσότερα…)