Άρθρα κατηγορίας ΑΝΟΙΞΗ

Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΦΥΤΟΥ

Η σημερινή μέρα ήταν αφιερωμένη στην ανάπτυξη του φυτού. Πώς μεγαλώνει ένα φυτό; Τι χρειάζεται για να μεγαλώσει;

Κάποιο παιδί συμπλήρωσε ότι χρειάζεται φάρμακα για να μεγαλώσει ένα φυτό εννοώντας το λίπασμα που ρίχνουν στα χωράφια.

Πώς φυτεύουμε κυρία;
Διαβάσαμε την ιστορία του καρυδιού που έπεσε από το δέντρο και μετά αποφασίσαμε να φυτέψουμε κι εμείς. Δεν είχαμε καρύδι είχαμε όμως φακές.

Στην συνέχεια αποφασίσαμε να παρακολουθήσουμε την πορεία του φυτού με ή χωρίς νερό.
Παρακολουθήσαμε και παίξαμε το παρακάτω παιχνίδι για το πώς αντιδράει ένα φυτό όταν το ποτίζουμε ή όχι και αν έχει φως ή όχι. 

http://www.bbc.co.uk/schools/scienceclips/ages/5_6/growing_plants.shtml

Αποφασίσαμε κι εμείς να δούμε την πορεία των δικών μας φυτών.  Έτσι αριθμήσαμε τα κυπελλάκια και το πρώτο θα το ποτίζουμε κανονικά, στο δεύτερο δε θα ρίχνουμε νερό και στο τρίτο θα ρίχνουμε πολύ νερό.

Σε πίνακα θα καταγράφουμε την πορεία τους και πόσες μέρες θα χρειαστούν μέχρι να μεγαλώσει το φυτό μας.

Στο πρόγραμμα ζωγραφικής Τux Paint ζωγραφίσαμε τα στάδια.

Στο τέλος ζωγραφίσαμε τα στάδια της ανάπτυξη του φυτού και το κάναμε βιβλιαράκι

Μπορώ να πω ότι όλα τα παιδιά κατέκτησαν την πορεία ανάπτυξης ενός φυτού. Δε μένει παρά να φυτέψουμε και λουλούδια στην αυλή του σχολείου και στην αυλή της μαμάς.

ΜΑΓΙΑΤΙΚΟ ΣΤΕΦΑΝΙ

Τεχνικοί λόγοι δεν μου επέτρεψαν να φωτογραφίσω τα στεφανάκια των παιδιών αλλά δεν πειράζει. Του χρόνου.

Όμως, γιατί φτιάχνουμε στεφάνια;

Πρόκειται για ένα πανάρχαιο έθιμο που τηρείται πιστά σε κάθε μεριά της χώρας. Κάθε τέτοια μέρα ένα λουλουδένιο στεφάνι στολίζει τις πόρτες των σπιτιών.

Παλιότερα η κατασκευή του αποτελούσε ολόκληρη ιεροτελεστία, αφού τίποτα δεν φτιαχνόταν στην τύχη και καθετί που είχε πάνω του είχε και το δικό του συμβολισμό.
Το μαγιάτικο κλαδί ή το στεφάνι έχει κατά πάσα πιθανότητα τις ρίζες του στην αρχαιότητα. Είναι γνωστό ότι στην αρχαία Ελλάδα τέτοια κλαδιά ή στεφάνια χρησιμοποιούσαν πολύ συχνά και δεν έλειπαν από καμία σημαντική εκδήλωση. Επιπλέον, είναι αξιοπρόσεκτο ότι μια σημαντική γιορτή ενός μήνα των αρχαίων, του Θαργηλιώνος, που αντιστοιχούσε περίπου χρονικά στο Μάιο, περιελάμβανε στα δρώμενά της την κατασκευή ενός κλαδιού ανάλογου με το μαγιάτικο. Το κλαδί αυτό δεν το έφτιαχναν με άνθη, αλλά με κλαδιά οπωροφόρων δέντρων, στα οποία τοποθετούσαν επίσης κρεμμύδι και σκόρδο.
Στις μέρες μας έχουμε καθιερώσει στεφάνια από λουλούδια του αγρού ή των κήπων, τα οποία τοποθετούμε για μερικές μέρες στην κύρια είσοδο των σπιτιών μας. Δύσκολα μπορεί πια να ανιχνευτεί συμβολισμός στο σύγχρονο μαγιάτικο στεφάνι.
Για τους περισσότερους δεν αποτελεί ίσως τίποτα περισσότερο από μια όμορφη σύνθεση λουλουδιών, χωρίς να παραπέμπει σε συσχετισμούς, σύμφωνα με τους οποίους «χαρίζει» στους ενοίκους ενός σπιτιού υγεία, καλή τύχη, ειρήνη, ευτυχία και ευφορία. Σίγουρα, όμως, η κατασκευή του προσφέρει χαρά σε μικρούς και μεγάλους.
Παλιότερα, όμως, το στεφάνι του Μάη έπρεπε να έχει ορισμένα λουλούδια για να πιάσουν οι ευχές που έκαναν οι νοικοκυρές, όπως:
Τριαντάφυλλα, γαρίφαλα, βιόλες, πασχαλιές (λιλά), γεράνια, για να είναι ανθισμένο το σπίτι. Κλωνάρια ανθισμένα από αγιόκλημα ή ελιά, για την ευτυχία του σπιτιού. Στάχυα και λουλούδια του κάμπου, όπως μαργαρίτες, παπαρούνες, για να είναι γεμάτο. Μια κουκιά (φυτό) με τις ρίζες και τους καρπούς της, για τη γλωσσοφαγιά. Ένα κλωνάρι λυγαριάς, για την αγάπη των κοριτσιών του σπιτιού. Ένα κεφάλι σκόρδο, κρεμασμένο στη μέση του ώστε να φαίνεται, για το μάτι.

Read more: http://www.newsbomb.gr/koinwnia/story/439731/protomagia-2014-giati-ftiahnoyme-stefania-simera#ixzz30S0Xm8FU

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Καλό μήνα σε όλες και όλους.  Αναγέννηση της φύσης και αναγέννηση της ψυχής. Θέλουμε να βλέπουμε τα πράγματα με άλλη οπτική γωνία, πιο αισιόδοξη, πιο χαρούμενη. Μια βόλτα στην εξοχή, ένας λαμπρός ήλιος και … τέρμα η μελαγχολική διάθεση. Τα βλέπεις όλα πιο “λουλουδένια” όπως μου είχε πει ένα νήπιο κάποτε.  Εύχομαι σε όλους σας να περάσετε καλά.

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΠΕΛΑΡΓΟΦΩΛΙΑΣ

Δευτέρα σήμερα και όπως τους υποσχέθηκα η μέρα ήταν αφιερωμένη στην κατασκευή της φωλιάς των πελαργών. Για να πάρουμε πληροφορίες και να δούμε περισσότερες φωτογραφίες επισκεφτήκαμε την ιστοσελίδα της Ορνιθολογικής εταιρείας http://www.ornithologiki.gr/page_in.php?tID=1926. 

Κατόπιν σκεφτήκαμε εμείς πώς θα κάνουμε τη φωλιά. Οι προτάσεις πολλές: με ξύλα, με σίδερο για να μην πέφτει, με χόρτα, με χαρτόνι κλπ. Αφού τους άφησα έφερα μια στρόγγυλη βάση τούρτας και το πράγμα πήρε άλλη τροπή. Τώρα είχαμε το σχήμα και σκεφτόμασταν πώς να την κάνουμε ψηλή. Με τα πολλά καταλήξαμε στο να τη γεμίσουμε με χαρτιά και εφημερίδες και να τα βάψουμε. Έτσι ξεκινήσαμε:

 Ενώ κάποιοι βοηθούσαν με τις εφημερίδες, κάποιοι άλλοι έβαφαν τους πελαργούς και τους κολλούσαν σε χαρτόνι.

 Από προηγούμενες εξορμήσεις είχαμε μαζεμένα φτερά πουλιών που πέφτουν από τα δέντρα έτσι κολλήσαμε και φτερά.

Η τελική μορφή της φωλιάς μας είναι αυτή:

Δεν είναι τέλεια; Δεν έχουν δίκιο να είναι περήφανα; Εγώ πάντως είμαι!!

ΟΙ ΠΕΛΑΡΓΟΙ ΗΡΘΑΝ ΠΑΛΙ

Άνοιξη χωρίς πελαργούς και χελιδόνια δε γίνεται. Αλλά ακόμη κανένας μας δεν είχε δει. Και τα παιδιά συνέχεια ρωτούσαν πότε θα βγάλουμε το “Μάρτη” που είχαμε βάλει. Η απάντηση ήταν μία: όταν έρθουν οι πελαργοί. Την Πέμπτη που περιμέναμε να έρθει το λεωφορείο που μετακινεί τα παιδιά έγινε το θαύμα.
-Κυρία!!!!!!!!!! Πελαργός!!!!!!!!!
-Πού είναι;
-Πάνω στο στύλο. Εκεί!!!!!!!!
Και πραγματικά έξω από το σχολείο μας υπάρχει φωλιά πελαργών!!! Η συγκεκριμένη απ’ ότι έμαθα ήταν πιο κάτω ,αλλά οι κάτοικοι -ας είναι καλά- τη μετέφεραν σε άλλο στύλο γιατί ο προηγούμενος είχε πέσει. Έτσι την επόμενη μέρα εφοδιαστήκαμε κάμερα και ξεκινήσαμε να τον δούμε όσο μπορούμε από κοντά.
Φανταστείτε απογοήτευση όταν φτάνοντας κάτω από τη φωλιά του ο πελαργός δεν ήταν εκεί. Άδεια η φωλιά.

Ένα ΑΑχχχχχ βγήκε από τα παιδιά και κατέβασαν το κεφάλι. Αφού όμως τον είχαμε δει την προηγούμενη έπρεπε να βγάλουμε τα βραχιολάκια μας. Έτσι πήγαμε στο κοντινότερο δέντρο και κρεμάσαμε πάνω στο δέντρο τα βραχιολάκια για να τα πάρει και να τα πάει στη φωλιά. του.Κάποια παιδάκια το είχαν βγάλει αλλά μερικά το κρατούσαν ακόμη, μαζί με αυτά και το δικό μου.

Πήραμε το δρόμο του γυρισμού αλλά …. τι έκπληξη!
Ο πελαργός μας έκανε τη χάρη και μόλις προσγειώθηκε στη φωλιά του. Πρώτη φορά είδα τόσα παιδιά ήσυχα για να μην τρομάξουν τον πελαργό.
Τον παρατήρησαν, είδαν το ράμφος του, τα χρώματά του, ρωτούσαν αν έκανε αβγά, πότε θα βγουν τα πουλάκια, τι τρώει, που πάει όταν φεύγει από τη φωλιά του, γιατί δεν πέφτει, αν θα δούμε τα μικρά όταν βγουν από το αβγό.

 Μόλις φτάσαμε στο σχολείο έπιασαν χαρτιά και μαρκαδόρους να ζωγραφίσουν τον πελαργό.

Και κάπου μέσα στο αρχείο του σχολείου βρέθηκε και αυτή η αφίσα από το Ίδρυμα Νιάρχου η οποία τους ενθουσίασε και τιμήθηκε δεόντως

Αυτό που ζήτησαν είναι να κάνουμε και τη φωλιά του οπότε τη Δευτέρα έχουμε δουλειές με “φούντες” . Κατασκευή πελαργοφωλιά όπως την είπαν.

ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ

Μετά τη βόλτα μας στο χωριό και την παρατήρηση των δέντρων, ασχοληθήκαμε με την αμυγδαλιά. Αναφερθήκαμε στον αρχαιοελληνικό μύθο της και στο λαϊκό παραθύμι της αμυγδαλιάς με το Βοριά. Παρακολουθήσαμε σε ένα πολύ ωραίο βίντεο στο youtube ( https://www.youtube.com/watch?v=-1t3oCNk-Sw ) το μύθο ο οποίος τους άρεσε περισσότερο από το παραμύθι.

Στο τέλος παίρνοντας ιδέα από το μπλογκ μιας συναδέλφου νομίζω ότι ήταν (prosxolika.blogspot.gr) κάναμε τις δικές μας αμυγδαλιές με ποπ κορν (φοβερή ιδέα). Ότι περίσσεψε το φάγαμε.
Το αποτέλεσμα:

Σε κάθε κατασκευή ενσωματώσαμε το μύθο της αμυγδαλιάς για να τον θυμούνται.

ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΞΥΠΝΟΥΝ

Συνεχίζοντας ένα πρόγραμμα που ξεκινήσαμε το Φθινόπωρο με τα δέντρα που υπάρχουν στο χωριό μας, αποφασίσαμε να βγούμε μια βόλτα στο χωριό για να δούμε ποιες αλλαγές έχουν γίνει πάνω στα συγκεκριμένα δέντρα. Παράλληλα θα ψάχναμε να βρούμε αμυγδαλιές στις αυλές των σπιτιών.

Εφοδιαστήκαμε φωτογραφική μηχανή, μαρκαδόρους, χαρτιά και ξεκινήσαμε. Προσπαθήσαμε να εντοπίσουμε τα δέντρα που είχαμε φωτογραφίσει το Φθινόπωρο (μηλιά, αχλαδιά, λωτό, σταφύλι, ροδιά, συκιά.) Είμαστε τυχεροί γιατί το χωριό μας τα έχει όλα. Στην προηγούμενη βόλτα μας τα είχαμε φωτογραφίσει και καταγράψει. Έτσι τώρα τα παιδιά ήταν περίεργα να δούν τι έγιναν τα δέντρα τους.  Το αποτέλεσμα:

ο λωτός
το σταφύλι
η μηλιά
η συκιά
η ροδιά
Κατά τη διάρκεια της βόλτα εντοπίσαμε και κάποια δέντρα με υπέροχα ροζ λουλούδια. Εύλογη απορία. Τι δέντρα είναι; Αμυγδαλιές!!!!!! Η συνέχεια θα δινόταν στην τάξη. 
Η βόλτα έχει και συνέχεια. Έτσι καθίσαμε κάπου να ξεκουραστούμε και να ζωγραφίσουμε όλα αυτά που είχαμε δει.

Το τελικό αποτέλεσμα δικαίωσε τη βόλτα. Η ζωγραφική στην ύπαιθρο έχει “άλλη αξία”

ΜΑΡΤΗΣ-ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ

Μάρτης και Σαρακοστή. Μια διαφορετική προσέγγιση, μέσα από τη φωνή της Δ. Γαλάνη και στίχοι του Ν. Γκάτσου.
https://www.youtube.com/watch?v=cSnWR21ebdk

Και οι ζωγραφιές πάνω στο κομμάτι απέδωσαν και με το παραπάνω. Ζωγράφισαν τα πάντα. Από την κυρα – Σαρακοστή, το χελιδόνι και το τιμόνι μέχρι τα μήλα και τα πορτοκάλια. Απλά απολαυστικές.

Το συγκεκριμένο κομμάτι είναι ευχάριστο με επαναλαμβανόμενο στίχο. Έτσι το έμαθαν εύκολα ακόμη και τα αλλόγλωσσα παιδιά. Στο τέλος πιάστηκαν από τους ώμους και το χόρευαν σαν χασάπικο. Οι φωτογραφίες σε άλλη ανάρτηση.