ΠΑΡΑΜΥΘΟΠΟΙΗΜΑ

“Η ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ”

Παραμύθι θα σας πω απ΄ τα παλιά

για μια κόρη λυγερή, τη Μυγδαλιά.

Σε κάστρο ζούσε μόνη της πολύ,

πιστά ακολουθώντας της μάνας της τη συμβουλή.

• Πρόσεξε κόρη μου γλυκιά

έξω μη βγεις στην παγωνιά.

Αέρας φυσάει δυνατά

παγώνει ανθρώπους, ζώα και φυτά.

Μες του Χειμώνα την καρδιά

η όμορφη Αμυγδαλιά

στο παραθύρι καθότανε

έξω να βγει συλλογιζότανε.

Βοριάς τη βλέπει και θαμπώνεται

σε πρίγκηπα μεταμορφώνεται.

-Έβγα όμορφη κυρά

με πλάνεψε η ομορφιά.

Η Μυγδαλιά μες τη χαρά

την πόρτα ανοίγει, το τολμά.

Μα πάγωσε σε μια στιγμή

και δέντρο έγινε για μια ζωή.

https://docs.google.com/presentation/d/1Icahql6k7TDScoRaAbnqw7TfxDZnYINY3lIgROCCgZM/edit?usp=sharing