Ξέροντας ότι τα παιδάκια μου θα δυσκολεύονταν (όχι όλα, αλλά τα περισσότερα) να καταλάβουν την ιστορία του χιονάνθρωπου, θέλησα να το μετατρέψω σε έμμετρη μορφή για να το κατανοήσουν καλύτερα. Ομολογώ ότι μου άρεσε πολύ και όπως θα δείτε άρεσε το ίδιο και στα παιδιά.
Ο χιονάνθρωπος που δεν ήθελε να λιώσει
(σε μορφή ποιήματος για να το καταλάβουμε καλύτερα)
Μια φορά κι έναν καιρό
Σε ψηλό και μακρινό βουνό
Ζούσε ένας χιονάνθρωπος
Σε κρύο τσουχτερό.
Μα ξάφνου άρχισε να ιδρώνει
Και το σώμα του να λιώνει.
Ο αγριοκούνελος του λέει σοβαρά
Φύγε ψάξε το Βορρά
Δρόμο παίρνει δρόμο αφήνει
Τον βορρά να βρει ζητάει.
Και στη πολιτεία φτάνει
Τον αετό ψηλά ρωτάει.
Είσαι μακριά του λέει
Πήγαινε στο λιμανάκι.
Τα καράβια να ρωτήσεις
Ποιο δρόμο να τραβήξεις.
Μα σηκώθηκε αέρας δυνατός
Τα καράβια φοβισμένα
Δεν αφήνουν το λιμάνι
Κάθονται εκεί δεμένα.
Μόνο μια μικρή βαρκούλα
Που τη λέγαν Παναγίτσα
Ανέβα λέει στο χιονάνθρωπο
Θα πάμε μακρινή βολτίτσα
Τα κύματα σηκώθηκαν βουνά
Έσπασε η Παναγίτσα.
Κι ο χιονάνθρωπος με φόβο στην καρδιά
Πάει στης θάλασσας τα βάθη.
Καρχαρία πεινασμένο
συναντά, του κόβει ένα κομμάτι.
Μα φεύγει τρέχοντας γοργά
Με τον λαιμό του παγωμένο.
Ο χιονάνθρωπος παιδιά
Έγινε ξανά νεράκι.
Τα κύματα τον βγάλαν στη στεριά
Έγινε άσπρο συννεφάκι.
Αέρας φυσάει δυνατός.
Το στέλνει πάνω στο βουνό.
Το σύννεφο κρυώνει
Και αρχίζει να παγώνει.
Χιόνι άρχισε να πέφτει
Σκέπασε όλα τα δάση.
Και δυο φίλοι εκεί ξανά
Το χιονάνθρωπο έχουν πλάσει.
Κατόπιν τα παιδιά ζωγράφισαν μια σκηνή από το παραμύθι ποίημα. Μάζεψα όλες τις ζωγραφιές και τις έκανα ένα μικρό βιντεάκι για να το δούμε την άλλη μέρα.
Το εγχείρημα είχε επιτυχία και ακολούθησε δραματοποίηση.
Το σύννεφο και ο αετός είναι ψηλά στον ουρανό κι έτσι ανέβηκαν στα τραπεζάκια
Ο χιονάνθρωπος έχει όνομα: τον λένε Χιονούλη
Ο αγριοκούνελος
Ο καρχαρίας μπρρρρ
Τα παιδιά στην πολιτεία κάθονται και παίζουν
Η Παναγίτσα (είναι όντως το πιο μικρόσωμο παιδάκι μας)
Είσαι πολύ δημιοργική… πανέμορφο το ποίημα που έφτιαξες και σίγουρα πιο ελκυστικό από την ιστορία! Μου άρεσε πολύ και η δραματοποίηση! Μπράβο Μαρία!