«ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΟΥ ΟΧΙ 1940 »

Έφτασε ο Οκτώβρης και όλα μυρίζουν Ελλάδα στο νηπιαγωγείο μας .
Σημαίες μεγάλες ,σημαιάκια και παιδάκια έτοιμα για εορτασμό παίρνουν θέση
στις τάξεις μας . Ξεχωρίζουμε τη σημαία της χώρας μας ανάμεσα
σε άλλες σημαίες ,σπάμε τον κώδικα και την χρωματίζουμε, την φτιάχνουμε σε
πάζλ , την συνθέτουμε διαδικτυακά, ετοιμάζουμε τα σημαιάκια μας για την
παρέλαση.

Η ενασχόληση μας με την ελληνική σημαία κλείνει με την ιστορία της Γαλάτειας Σουρέλη “Ασπρογάλανο πανί” . Ένα κείμενο που μας ταξιδεύει στην Ελλάδα μας και στους συμβολισμούς των χρωμάτων της σημαίας της.

Μέσα από φωτογραφικό υλικό ,το διαδίκτυο και την εφημερίδα που κυκλοφόρησε
την 28 η Οκτωβρίου 1940 ( επανέκδοση της Βραδυνής μετέπειτα ) τα παιδιά
πληροφορήθηκαν τα γεγονότα του 1940 .

Το βιβλίο του Φίλλιπου Μανδηλαρά μας εξήγησε τα γεγονότα άλλη μια φορά κι έτσι
περάσαμε στις δραματοποιήσεις με πάθος και υπερηφάνεια .

Σταθήκαμε στις γυναίκες της Πίνδου και την προσφορά τους στον αγώνα των
Ελλήνων. Ακούσαμε το τραγούδι « Γυναίκες Ηπειρώτισσες » και προχωρήσαμε στη
διδακτική αξιοποίηση του .Τις απεικονίσαμε σε ομαδική αφίσα .

Στα πλαίσια του προγραμματισμού ετοιμάσαμε για τα παιδιά ένα πλέγμα όπου
έπρεπε να σκεφτούν και να προγραμματίσουν τις κινήσεις των Γυναικών να φτάσουν
στους στρατιώτες χωρίς να πέσουν στα χέρια των Ιταλών .
Μια ομάδα (δύο παιδιών )έκανε τον προγραμματισμό και άλλη ομάδα
(πάλι δύο παιδιά ) εκτελούσαν τις σωστές κινήσεις .

Διαβάσαμε την ιστορία της Γαλάτειας Σουρέλη « Σαν παραμύθι » και το συνδέσαμε με τον αγώνα
των Ελλήνων κατά των πολυάριθμων Ιταλών.

Κάναμε κουκλοθέατρο «Το Κανόνι της Ειρήνης», της Φρόσως Χατόγλου και συζητήσαμε πότε το κανόνι ήταν χαρούμενο. Πώς μπορεί να νιώθει κάποιος όταν βρίσκεται σε πόλεμο και πώς όταν υπάρχει ειρήνη;

Δημιουργήσαμε ομαδική αφίσα με το δικό μας κανόνι της Ειρήνης.

Ποιήματα και τραγούδια της εποχής συμπλήρωσαν το κλίμα του εορτασμού της
επετείου.
Τι προκαλεί λοιπόν ένας πόλεμος;
Πού είναι η ειρήνη; Τι σημαίνει ειρήνη ;
Εμείς τι προτιμάμε και γιατί ;
Ένα υπέροχο βιβλίο και ένα υπέροχο τραγούδι συμπλήρωσαν τις σκέψεις των
παιδιών

 

Με αφορμή αυτό το υπέροχο τραγούδι της Ειρήνης, δημιουργήσαμε το δικό μας τραγούδι, με στίχους των παιδιών.

Το τραγούδι της Ειρήνης από το Νηπιαγωγείο Μαριτσών

Να πηγαίνω στο σχολειό είναι Ειρήνη,

Να μιλάω ευγενικά είναι Ειρήνη,

Το παιχνίδι στην αυλή είναι Ειρήνη,

Η αγάπη στην καρδιά είναι Ειρήνη.

Το χαμόγελο στα χείλη είναι Ειρήνη,

Το τραγούδι των παιδιών είναι Ειρήνη,

Οι ευχές που δίνουμε όλοι είναι ειρήνη,

 

Η γωνιά γραφής μας έδωσε λέξεις που αναφέρονται στην επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940. Τα παιδιά με ζήλο έγραφαν αυτές τις λεξούλες στα φύλλα εργασίας τους.

 

Ο γνωστός πίνακας του Πικάσο « Το κορίτσι με το περιστέρι »

μας γεμίζει με την προσδοκία πως θα σταματήσουν οι πόλεμοι και θα υπάρχει πάντα ειρήνη
στους λαούς. Έτσι πήραμε ανάσα ελπίδας και ανακούφισης.

Μελετήσαμε κι άλλους πίνακες ζωγράφων στην πινακοθήκη της τάξης μας.

Μας έκανε εντύπωση ένας πίνακας με ωραία χρώματα και ένα περιστέρι (δεν μπορέσαμε να βρούμε τον δημιουργό)

και τον φτιάξαμε κι εμείς
με τις τέμπερες μας .

Διαβάσαμε το βιβλίο του Ευγένιου Τριβιζά ” Η φάλαινα που τρώει τον πόλεμο”

και αφού δεν υπήρχαν πια βόμβες ( τις έφαγε η φάλαινα!!) ,τα πολεμικά αεροπλάνα αντί για βόμβες έριξαν καρδούλες !

Ένα ωραίο θέμα που αποτυπώθηκε στα μπλοκ ακουαρέλας μας!

Μια γιορτούλα στο νηπιαγωγείο μας μας έδωσε την ευκαιρία για ανατροφοδότηση
και υποσχεθήκαμε πως την επόμενη μέρα θα παρελάζαμε ως περήφανα
Ελληνόπουλα κρατώντας τις σημαίες μας ψηλά και με καμάρι.

Και έτσι κάναμε. Παρελάσαμε με περηφάνεια για την πατρίδα μας!

Φωτο παρέλασης έχουμε;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;

ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ

ΖΗΤΩ ΤΟ ΒΡΟΝΤΕΡΟ ΟΧΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

ΖΗΤΩ Η ΕΙΡΗΝΗ

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ