Η 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ στο νηπιαγωγείο μας
Η μασκότ της τάξης κρατά ένα ελληνικό σημαιάκι και παρελάζει γύρω από τα παιδιά στην παρεούλα. Τα παιδιά φωνάζουν:
“Κυρία κι εμείς θα κάνουμε παρέλαση!”
Προβληματιζόμαστε: γιατί θα κάνουμε παρέλαση;
Γιορτάζει η πατρίδα μας!!!
Ποια είναι η πατρίδα μας;
Πού βρίσκεται;
Με τη βοήθεια ενός χάρτη παρατηρούμε το νησί μας, το χωριό μας, τη θέση της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και άλλων πόλεων και νησιών που θυμούνται τα παιδιά λόγω καταγωγής των γονιών τους ή λόγω των ταξιδιών τους.
Παρατηρούμε όμως και τις θέσεις των γειτονικών χωρών.
Αναφορά στην επιθυμία τους να κατακτήσουν την Ελλάδα.
Τα νηπιάκια μας θυμούνται από πέρυσι ότι μας πολέμησαν για να μας πάρουν την πατρίδα και εμείς είπαμε:
ΟΧΙ!
Είδαμε φωτογραφίες των πρωταγωνιστών αυτού του πολέμου.
Σαν παραμύθι διηγηθήκαμε την ιστορία της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Με φωτογραφικό υλικό σταθήκαμε στις στιγμές αποχαιρετισμού των στρατιωτών στις μάνες γυναίκες και παιδιά τους, στην σκληρή μάχη που έδωσαν, στις δύσκολες συνθήκες που επικρατούσαν, στον ρόλο των γυναικών στον αγώνα, στον τρόπο αλληλογραφίας, στον τρόπο μεταφοράς και περίθαλψης τραυματιών.
Αλλά στα παιδιά αρέσει το θέατρο και με ότι υλικά διαθέτουμε στο σχολείο μας παίξαμε τη στιγμή που ο Μουσολίνι διατάζει τον πρέσβη της Ιταλίας Γκράτσι να πάει στον πρωθυπουργό της Ελλάδας να ζητήσει την παράδοση της χώρας του και τη στιγμή που ο Μεταξάς είπε το όχι στον Γκράτσι.
Φωνάξαμε δυνατά ΟΧΙ και το γράψαμε….
….. και φυσικά παίξαμε!
Η αγάπη των παιδιών είναι να παίζουν στα παιχνίδια τους πόλεμο και αυτή τη φορά με τις ευλογίες της κυρίας και τη συμμετοχή της έπαιξαν και το ευχαριστήθηκαν.
Χωριστήκαμε σε Ιταλούς και Έλληνες
Αποχαιρετήσαμε μάνες, γυναίκες και παιδιά
Ανεβήκαμε στα τρένα, φτάσαμε στα βουνά της Πίνδου, πολεμήσαμε σκληρά για την πατρίδα
Γράψαμε γράμμα στους δικούς μας από το μέτωπο του πολέμου και το στείλαμε με τον ταχυδρόμο
Τραυματιστήκαμε, μας μετέφεραν στο νοσοκομείο και οι γυναίκες ως νοσοκόμες μας φρόντισαν
Πλέξαμε ζεστές κάλτσες και ρούχα για τους στρατιώτες
και συνεχίσαμε την μάχη μέχρι να έρθει η ελευθερία!
Μα τι είναι Ελευθερία;
Πολλές ιδέες είχαν τα παιδιά για την ελευθερία!
Και τι είναι Ειρήνη;
Εύκολη η απάντηση από τα παιδιά:
Όταν δεν έχουμε πόλεμο!
Εμείς τώρα έχουμε Ειρήνη.
Σε άλλη χώρα έχουν πόλεμο… το είδαμε στις ειδήσεις!
Προσπαθήσαμε να αποτυπώσουμε τα χρώματα της ειρήνης . Τα φανταστήκαμε χαρούμενα, έντονα, φωτεινά, πολύχρωμα και με αυτά φτιάξαμε τη χώρα της ειρήνης!
Τα χρώματα του πολέμου τα φανταστήκαμε σκούρα, μαύρα, γκρι, καφέ και με αυτά φτιάξαμε τη χώρα του πολέμου!
Ευαισθητοποιημένοι για τα ζώα από το πρόγραμμα που κάναμε για τα αδέσποτα ζωάκια, σταθήκαμε στα άλογα που βοήθησαν τους στρατιώτες μας στον πόλεμο.
Και είδαμε τον πόλεμο μέσα από τα μάτια ενός αλόγου… όπως και την ειρήνη μέσα από τα μάτια του!
Πού θα ήταν ευτυχισμένο το άλογο;
Μα φυσικά στην ειρήνη!
Βάλαμε τις εικόνες που έδειχναν τα άλογα στον πόλεμο στη χώρα του πολέμου και τις εικόνες που έδειχναν τα άλογα χαρούμενα στην ειρήνη.
Δύναμη στους Έλληνες έδινε το ιερό σύμβολο της πατρίδας, η ελληνική σημαία!
Παρατηρήσαμε τα χρώματα της ελληνικής σημαίας, μετρήσαμε τις μπλε λωρίδες και τις άσπρες, παρατηρήσαμε τον άσπρο σταυρό. Κάναμε υποθέσεις για το τι μπορεί να συμβολίζει ο σταυρός και τα χρώματα της ελληνικής σημαίας.
Μάθαμε το ποιηματάκι
Και καταλάβαμε ότι το μπλε συμβολίζει τη θάλασσα και το άσπρο τον αφρό.
Φτιάξαμε τα σημαιάκια μας για την παρέλαση!
Διαβάσαμε πολύ ωραία βιβλία!
Το έπος του ΄40
Οι περιπέτειες του έπους του 1940 με χαριτωμένα και απλά στιχάκια, από τον Φίλιππο Μανδηλαρά, για να εντυπώνονται εύκολα στη μνήμη των παιδιών:
Στης Αλβανίας τα βουνά πολέμησε με ανδρεία,
σ’ όλους απέδειξε της ψυχής του την αξία.
Για την πατρίδα του ήξερε πως πολεμούσε,
ενάντια σ’ έναν εχθρό που αγέρωχα κοιτούσε.
Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο
Δρόμοι και πλατείες, αγάλματα που κοκκινίζουν όταν τα κοιτάς, δέντρα που ψιθυρίζουν παραμύθια και σιντριβάνια που τα νερά τους χορεύουν με τη μουσική.
Αυτή η πόλη τα έχει όλα και τους χωράει όλους. . .εκτός από αυτόν. . . τον Πόλεμο. Μια ξενάγηση στην πόλη που έδιωξε τον Πόλεμο, στην πόλη που πρέπει να χτίσουμε κάποτε όλοι μέσα στο κεφάλι μας. . .
Το αστερόσπιτο
Ο πόλεμος καταστρέφει τη χώρα τους κι εκείνα ξεκινούν ένα μεγάλο ταξίδι. Θέλουν να συναντήσουν μια χαρούμενη πολιτεία και να αφηγηθούν την ιστορία τους στους ανθρώπους της. Έχουν την ελπίδα ότι, όταν την ακούσουν, εκείνοι θα τους καταλάβουν και θα γίνουν φίλοι τους. Ένα παραμύθι για τον πόλεμο και την αλληλεγγύη.
Η φάλαινα που τρώει τον πόλεμο
Μια αστεία ιστορία του Ευγένιου Τριβιζά. Γιατί οι σαλπιγκτές κρύβονται στις θαλασσινές σπηλιές; Γιατί οι τυμπανιστές παίζουν τελίτσες στις καταπακτές; Γιατί οι υπασπιστές έχουν τις πόρτες τους κλειστές; Γιατί οι ναύαρχοι αλλάζουν χρώμα και οι στρατηγοί μασκαρεύονται σε μπαλαρίνες και τσαχπίνες κολομπίνες; Επειδή ψάχνει να τους βρει μια παράξενη και υπέροχη φάλαινα: Η φάλαινα που τρώει τον πόλεμο.
Για να μπορέσουμε να εξηγήσουμε στα παιδιά καλύτερα την έννοια της
ειρήνης, διαβάσαμε συμπληρωματικά κι ένα πρωτότυπο βιβλίο με
παραθυράκια που βοηθάει να καλλιεργηθεί η αξία του σεβασμού, της
διαφορετικότητας, της συναδέλφωσης και της ειρήνης.
Ειρήνη είναι…
Γιατί ειρήνη δεν είναι μια γενική – αόριστη έννοια, αλλά είναι μια
«κατάσταση» την οποία βιώνουμε καθημερινά και τη νιώθουμε μέσα
μας. Έχοντας ειρήνη στην καρδιά μας, όλα γίνονται πιο εύκολα! Γιατί,
“Ειρήνη είναι να βοηθάς τους άλλους… Όχι να τους γυρνάς την πλάτη!
Ειρήνη είναι να μοιράζεσαι… Όχι να τα κρατάς όλα για τον εαυτό σου!”
Με αφορμή το συγκεκριμένο βιβλίο, κατασκευάσαμε το περιστέρι της
ειρήνης, όπου κάθε παιδί του ολοήμερου τμήματος, έγραψε ένα μήνυμα σχετικό με την ειρήνη
και το μετέφερε στο σπίτι του.
Μάθαμε τα τραγουδάκια:
Ντούτσε, Κορόιδο Μουσολίνι, Στην Ειρήνη λέμε ΝΑΙ, Γυναίκες Ηπειρώτισσες,
Σημαία μας η ειρήνη και τον Εθνικό μας ύμνο!
Και κάναμε μια μικρή γιορτή στο σχολείο μας!
Ως περήφανα ελληνόπουλα κάναμε παρέλαση στον κεντρικό δρόμο του χωριού μας!
Και κάπως έτσι απολαμβάνουν το πολύτιμο αγαθό της Ελευθερίας, της Ειρήνης τα παιδάκια του νηπιαγωγείου Μαριτσών!!!!!!!!
Χρόνια πολλά Ελλάδα!!!
Χρόνια πολλά Ρόδο!!!!
Χρόνια πολλά Μαριτσά!!!!!
Και του χρόνου με υγεία και ησυχία!!!!!