Αγαπημένα μας παιδιά, αγαπητοί γονείς,

Είναι στ’αλήθεια  τραγικό

να μην μπορούμε ένα λεπτό

σφιχτά ν’ αγκαλιαστούμε.

Να ζωντανέψουμε μαζί

κάθε μας ώρα και στιγμή

και να δημιουργούμε.

Όμως θα θέλαμε πολύ

έστω και μέσα απ’το γυαλί

να επικοινωνούμε

Έτσι όποιος θέλει και μπορεί

να μπει στο blog για μια στιγμή

θα τον ευχαριστούμε.

Όλοι να χτίσουμε μαζί

σύμπραξη διαφορετική

και να τη θυμηθούμε

Όταν θα έρθει η στιγμή

που στου σχολειού μας την αυλή

και πάλι θα βρεθούμε!

by: Σοφία Γρηγορούδη