Το ταξίδι μας στην χώρα των συναισθημάτων ήταν συναρπαστικό!!! Κάναμε πολλές γνωριμίες και αποκτήσαμε πολλούς νέους φίλους! Μιλήσαμε για τον εαυτό μας, αναγνωρίσαμε τα συναισθήματα μας, (χαρά, λύπη, φόβο, θυμό)και μάθαμε να τα διαχειριζόμαστε!!
Βοηθήσαμε τον σπουδαίο ζωγράφο Joan Miró να δώσει “χαμόγελο” στον πίνακα του με όνομα: “Το χαμόγελο των φλεγόμενων φτερών”!!!
Φτιάξαμε το βιβλίο του εαυτού μας, ένα πίνακα που αποτυπώνει καθημερινά πώς νιώθουμε, το φανάρι διαχείρισης θυμού και την γωνιά της χαλάρωσης και περισυλλογής….
Ακόμα φτιάξαμε ένα σακούλι με τις πρώτες βοήθειες δυσάρεστων συναισθημάτων και το γεμίσαμε με υλικά που θα μας βοηθούν να διαχειριζόμαστε τον θυμό μας…
Αυτές τις μέρες πραγματοποιήσαμε και το πρώτο μας Εργαστήριο Δεξιοτήτων -Ευ ζην- “Ο Πυξιδούλης και η Πυξιδούλα στο νηπιαγωγείο”….
Ο «Πυξιδούλης και η Πυξιδούλα στο νηπιαγωγείο» είναι ένα πρόγραμμα πρόληψης και αγωγής υγείας που σχεδιάστηκε από το Κέντρο Πρόληψης Πυξίδα με στόχο την εφαρμογή προγραμμάτων πρόληψης στην προσχολική ηλικία σύμφωνα με την ελληνική πραγματικότητα. Πρόκειται για ένα δομημένο υλικό, με σαφείς στόχους και μεθοδολογία, που προσφέρει στους εκπαιδευτικούς τρόπους ανάπτυξης συγκεκριμένων θεμάτων, που αφορούν στην καλλιέργεια συναισθηματικών και κοινωνικών δεξιοτήτων των παιδιών (επικοινωνία, αναγνώριση και έκφραση συναισθημάτων, ενίσχυση της αυτοεκτίμησης)και στη διαχείριση θεμάτων ψυχικής υγείας στη νηπιακή ηλικία.
Έτσι, λοιπόν, καλωσορίσαμε τον Πυξιδούλη και την Πυξιδούλα στην τάξη μας και φροντίσαμε να τους φτιάξουμε ένα σπίτι για να μείνουν κοντά μας… Μαζί τους παίξαμε πολλά ¨αλλιώτικα¨ παιχνίδια που μας βοήθησαν πολύ να καταλάβουμε ότι όλοι μας μπορεί να είμαστε τόσο ίδιοι αλλά ταυτόχρονα και τόσο διαφορετικοί!!
Παίξαμε και γελάσαμε πολύ με το ζάρι των συναισθημάτων… όπως και με τον «μαγικό» καθρέπτη που άλλαζε προσωπάκι κάθε φορά που αλλάζαμε διάθεση…
Κι έτσι το ταξίδι στη χώρα των συναισθημάτων παρέα με τους καινούριους μας φίλους έφτασε στο τέλος του… όμως μας έμαθε να αναγνωρίζουμε τα συναισθήματά μας, να τα εκφράζουμε και να αποδεχόμαστε αντίστοιχα και τα συναισθήματα των άλλων…
