Ο “Λαδένιος” μας, το φιλαράκι μας που “φιλοξενεί” το τηγανέλαιο

που μαζεύουμε για να σώζουμε τα ψάρια, τρύπησε!

Η κυρία μας λέει πως έκανε τη σπουδαία δουλειά του για 10 χρόνια.

Μα δεν μπορούμε να τον αποχωριστούμε.

Έτσι του φέραμε έναν “γιο” κι αρχίσαμε να τον γεμίζουμε.

“Για να σώσεις το ψαράκι, ανακύκλωσε λαδάκι“.

Ξαδέλφια, φανατικοί ψαράδες (αρχή της σχολικής χρονιάς)

“Εκπαιδεύοντας” τον τρίχρονο αδελφό στην προστασία της θάλασσας!

Υπερήφανοι Προστάτες του “υπέροχου θαλάσσιου κόσμου“!