ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΓΟΥΔΟΥΡΑ

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Δικαιωμάτων του Παιδιού — 20 Νοεμβρίου — είδαμε ένα βίντεο. Μετά την προβολή, πραγματοποιήθηκε συζήτηση με τα παιδιά σχετικά με τα δικαιώματα των παιδιών: τι σημαίνει να έχουν όλα τα παιδιά ίσα δικαιώματα, ποια είναι αυτά τα δικαιώματα, και τι συνέπειες έχει όταν κάποιο από αυτά δεν γίνεται σεβαστό.

Ξεκινήσαμε με την ανάγνωση της ιστορίας της UNICEF, συνοδευόμενη από την παρουσίαση εικόνων που προκαλούν προβληματισμό, όπως άστεγα παιδιά ή παιδιά με ανάγκη για τροφή και φροντίδα. Ακολούθησε συζήτηση με ερωτήματα όπως: «Γιατί πιστεύετε ότι κάποια παιδιά δεν έχουν σπίτι; Τι μπορεί να κάνει η UNICEF για να τα βοηθήσει;» με στόχο την ενσυναίσθηση και την κατανόηση των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν πολλά παιδιά σε όλο τον κόσμο.

Στη συνέχεια διαβάσαμε το παραμύθι «Η ζωή στη Λουλουδούπολη». Μετά την αφήγηση, τα παιδιά συζήτησαν τι τους άρεσε περισσότερο και ποια μηνύματα παίρνουμε από την ιστορία, όπως η φιλία, η συνεργασία, η βοήθεια προς τους άλλους και η δικαιοσύνη.

Ομαδική Κατασκευή: “Το Παζλ των Δικαιωμάτων”

Παρακολουθήσαμε το παραμύθι «Το μικρό Εγώ είμαι Εγώ», ένα τρυφερό έργο που μιλά για την αποδοχή της διαφορετικότητας και την αξία του μοναδικού μας εαυτού. Ακολούθησε συζήτηση, όπου τα παιδιά εξέφρασαν τα συναισθήματά τους και όσα τους δίδαξε η ιστορία για την αγάπη και τον σεβασμό προς τον εαυτό τους. Στη συνέχεια, κάθε παιδί παρουσίασε τον εαυτό του στην ομάδα, μοιράστηκε κάτι που αγαπά πάνω του και ανέφερε ένα χαρακτηριστικό που το κάνει ξεχωριστό. Η διαδικασία αυτή ενίσχυσε την αυτοεκτίμηση και την ενσυναίσθηση.

Ατομική Κατασκευή: Tα παιδιά έφτιαξαν ένα πολύχρωμο κολλάζ με γλασσέ χαρτάκια σε διάφορα σχήματα, εκφράζοντας ελεύθερα τη μοναδικότητά τους. Πάνω στο κολλάζ τοποθέτησαν τη ζωγραφιά τους από το φύλλο εργασίας «Ζωγραφίζω τον εαυτό μου με ένα χαρακτηριστικό που με κάνει να ξεχωρίζω», ολοκληρώνοντας το έργο με τη φράση «Είμαι μοναδικός».

Στο πλαίσιο της ενασχόλησής μας με το παραμύθι «Το Κόκκινο Γιλέκο», πραγματοποιήσαμε δραστηριότητες ανάγνωσης και ζωγραφικής που βοήθησαν τα παιδιά να εκφράσουν σκέψεις και συναισθήματα. Τα μεγάλα νήπια κατέγραψαν το δικό τους μήνυμα: «Δεν είμαστε διαφορετικοί μόνο εξωτερικά, αλλά και στην καρδιά».

Στη συνέχεια, δημιουργήσαμε όλοι μαζί ένα γιλέκο από τσόχα, το οποίο τα παιδιά στόλισαν με καρδούλες, αστεράκια και λουλουδάκια, χρησιμοποιώντας την τεχνική του κολάζ. Το «γιλέκο της καλοσύνης» θα φοριέται κάθε φορά που ένα παιδί κάνει μια καλή πράξη, ως υπενθύμιση ότι η καλοσύνη ξεκινά πάντα από την καρδιά.

Στις 3 Δεκεμβρίου με αφορμή την “Παγκόσμια μέρα Αναπηρίας”, διαβάσαμε το παραμύθι «Η καμηλοπάρδαλη που δεν έβλεπε καλά». Μήνυμα του παραμυθιού: «Όλοι έχουμε κάτι που μας δυσκολεύει – και αυτό είναι εντάξει. Το σημαντικό είναι να ζητάμε βοήθεια όταν τη χρειαζόμαστε και να βοηθάμε κι εμείς τους άλλους. Όταν συνεργαζόμαστε, όλα γίνονται πιο εύκολα και κανείς δεν μένει μόνος.»

🎨 Ζωγραφική “τι τους έκανε εντύπωση από το παραμύθι. “

Στη συνέχεια, δείξαμε εικόνες από άτομα με διαφορετικές ανάγκες: παιδιά με κινητικές δυσκολίες, παιδιά με σύνδρομα, άτομα με μειωμένη όραση ή ακοή.
Με τη βοήθεια εποπτικού υλικού συζητήσαμε: ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζουν, τι μπορεί να τα στεναχωρεί, και πώς η αγάπη, η αποδοχή και η συμπερίληψη είναι σημαντικές, ώστε να μη νιώθουν διαφορετικά ή αποκλεισμένα. Ακολούθησε παρουσίαση εικόνων και εποπτικού υλικού που έδειχνε τι μπορούν να κάνουν τα άτομα με αναπηρίες και πόσο ικανά είναι όταν έχουν τις κατάλληλες συνθήκες υποστήριξης. Συζητήσαμε επίσης τι μπορούν να κάνουν τα παιδιά παρέα με ένα παιδί με αναπηρία: να παίξουν, να συνεργαστούν, να χαρούν μαζί.

🎨 Ατομική Ζωγραφική: Τα παιδιά δημιούργησαν ζωγραφιές με θέμα: «Τι μπορώ να κάνω μαζί με ένα παιδί με αναπηρία;». 

🎵 Τραγούδι – «Εγώ κι εσύ μαζί»

Στη συνέχεια. παρακολουθήσαμε το βίντεο «Τα σκοινιά», μια τρυφερή ιστορία που δείχνει πόσο σημαντικό είναι να δίνουμε ευκαιρίες, να καταλαβαίνουμε τις ανάγκες του άλλου και να αναγνωρίζουμε τις ικανότητές του. Τα παιδιά είδαν μέσα από τα μάτια της Μαρίας και του Νικόλα πώς μπορεί να ξεκινήσει μια φιλία, ακόμα κι όταν κάποιος χρειάζεται περισσότερη υποστήριξη. (Δεν το είδαμε ως το τέλος το βίντεο και αλλάξαμε το τέλος, λέγοντας πως ο Νικόλας πήγε σε άλλο σχολείο). Μετά την προβολή, ακολούθησε συζήτηση όπου τα παιδιά εξέφρασαν τα συναισθήματά τους και προσπάθησαν να κατανοήσουν το μήνυμα του βίντεο. Μέσα από ερωτήσεις για τους ήρωες, τα συναισθήματά τους και τον τρόπο που η Μαρία βοήθησε τον Νικόλα, οδηγηθήκαμε στο συμπέρασμα ότι η βοήθεια, η υπομονή και η καλοσύνη ενώνουν τους ανθρώπους. Μιλήσαμε επίσης για την προσπάθεια, τη συνεργασία, την αποδοχή και το πώς μπορούμε να στηρίζουμε έναν φίλο που δυσκολεύεται.

🧩 Ατομική Κατασκευή: Χαριτωμένα “βοηθητικά χεράκια”
Η κατασκευή συμβολίζει ότι όλοι μπορούμε να δίνουμε ένα “βοηθητικό χεράκι” και ότι προχωράμε μαζί, ανεξάρτητα από τις δυσκολίες, με αγάπη και αποδοχή. 

Τέλος, κλείσαμε με το αστέρι της ευχής. Όπως ίσως ήδη γνωρίζετε, το Make-A-Wish (Κάνε-Μια-Ευχή Ελλάδος) εκπληρώνει τις πιο βαθιές επιθυμίες παιδιών 3-18 ετών που νοσούν από μία πολύ σοβαρή ασθένεια. Μία ευχή δεν είναι απλά μία ευχή, αλλά πολλά παραπάνω. Είναι το φως στο σκοτάδι. Είναι το κίνητρο για ένα παιδί να συνεχίσει να αγωνίζεται και να γεμίσει ελπίδα. Με τη συμμετοχή μας στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα Αστέρι της Ευχής μπορούμε να συμβάλουμε στην εκπλήρωση των ευχών παιδιών ηλικίας 3-18 ετών που αντιμετωπίζουν σοβαρές ασθένειες.

Έτσι, Διαβάσαμε το παραμύθι «Ένα αστέρι στην καρδιά». Πραγματοποιήθηκε συζήτηση για το παραμύθι και μιλήσαμε στους μαθητές για την έννοια της ενσυναίσθησης, ενθαρρύνοντας την αποδοχή και την κατανόηση των παιδιών που νοσούν από σοβαρές ασθένειες.

Έπειτα, φτιάξαμε την δική μας αφίσα για να συμμετέχουμε στον Διαγωνισμό γράφοντας και ένα πολύ ωραίο μήνυμα «ΦΤΑΣΕ ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ».

Το εργαστήριο δεξιοτήτων του 4ου θεματικού κύκλου ξεκίνησε με μια ξεχωριστή έκπληξη για τα παιδιά: ένα νέο παιχνίδι έκανε την εμφάνισή του στην τάξη μας — ένα μπλε βαλιτσάκι με το σήμα του σταυρού. Αμέσως η περιέργεια φούντωσε· ο χώρος γέμισε απορίες και εικασίες για το τι μπορεί να κρύβεται μέσα του. Ακολούθησε καταιγισμός απαντήσεων και ο ενθουσιασμός ήταν διάχυτος σε όλους. Μέσα από αυτή τη διαδικασία οδηγηθήκαμε φυσικά στην ανακάλυψη και γνωριμία με διάφορα επαγγέλματα, τα οποία παρουσιάσαμε με τη βοήθεια κατάλληλου εποπτικού υλικού. 

Παίξαμε το επιτραπέζιο παιχνίδι «Τα επαγγέλματα», μέσα από το οποίο τα παιδιά αντιστοιχούν κάθε επαγγελματία με τα εργαλεία της δουλειάς του, ανακαλύπτοντας έτσι με τρόπο διασκεδαστικό τον κόσμο των επαγγελμάτων.

Ξεφυλλίσαμε το “Επαγγέλματα και αινίγματα” της Βασιλικής Νίκου.

Ατομική εργασία:                                                                                                                                                                                                                                            Γράφει στο χαρτί του κάθε παιδιού ένα αίνιγμα, το παιδί πρέπει να μαντέψει για ποιο επάγγελμα μιλάει να το γράψει και να το ζωγραφίσει.

Μαντεύω το επάγγελμα

Ατομική εργασία: “Χτίστης”, όπου τo κάθε παιδί χτίζει τον δικό του τοίχο με τύπωμα από τουβλάκια.

Συζήτηση για το τι θέλουν να γίνουν όταν μεγαλώσουν και γιατί. Ατομική εικαστική δημιουργία ¨Όταν μεγαλώσω θα γίνω……¨

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΣΕ ΕΠΑΓΓΈΛΜΑΤΑ:

Πρώτα πήγαμε σε ένα σούπερ μάρκετ, όπου η πωλήτρια μας έδειξε πώς πουλάει φαγητό, φρούτα, παιχνίδια και διάφορα προϊόντα στους πελάτες. Κάθε παιδί είχε 2 ευρώ, αγόρασε κάτι που ήθελε και έμαθε πώς να παίρνει και τα ρέστα. 

Έπειτα, επισκεφτήκαμε ένα θερμοκήπιο ενός μαθητή, όπου είδαμε πώς φυτεύουν και φροντίζουν τα φυτά και μάθαμε πόσο σημαντικό είναι το νερό, το φως και η φροντίδα για να μεγαλώσουν. Οι μαθητές ενθουσιάστηκαν με το επάγγελμα του γεωργού, παρατηρώντας τα φυτά και μαθαίνοντας πώς καλλιεργούνται. Ευχαριστούμε πολύ την κυρία Ειρήνη για την φιλοξενία!

Όταν γυρίσαμε στο σχολείο, μελετήσαμε αναλυτικά τον κύκλο ζωής της μελιτζάνας, από τον σπόρο μέχρι το ώριμο φρούτο, και δημιουργήσαμε τη δική μας εικαστική κατασκευή, αναπαριστώντας τα στάδια ανάπτυξης της μελιτζάνας. 

Κατά τη διάρκεια των επισκέψεών μας στο σούπερ μάρκετ και στο θερμοκήπιο είχαμε μαζί μας μια μαμά μαθητή φωτογράφο, η οποία αποτύπωνε όλες τις στιγμές μας με την κάμερά της, για να τις θυμόμαστε πάντα. Στο τέλος της εκδρομής, οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να βγάλουν οι ίδιοι φωτογραφίες τα φυτά χρησιμοποιώντας τη φωτογραφική της μηχανή. Η φωτογράφος μας μίλησε για τα εργαλεία που χρησιμοποιεί στη δουλειά της, όπως την κάμερα, το τρίποδο και τους φακούς, και μας εξήγησε γιατί είναι τόσο σημαντικό να καταγράφουμε στιγμές και να δημιουργούμε αναμνήσεις μέσα από τις φωτογραφίες γνωρίζοντας με αυτόν τον τρόπο και το επάγγελμα του φωτογράφου. Την ευχαριστούμε πολύ για αυτήν την όμορφη εμπειρία!

Επίσκεψη ακτινολόγου στο Νηπιαγωγείο

Στο πλαίσιο της γνωριμίας των παιδιών με τα επαγγέλματα υγείας και με αφορμή την επικείμενη επίσκεψη μιας ακτινολόγου στο νηπιαγωγείο μας, ξεκινήσαμε μια σειρά δραστηριοτήτων που συνδέουν τη λογοτεχνία, τον προφορικό λόγο, τη διερεύνηση και τα μαθηματικά.

Ανάγνωση του παραμυθιού «Ο Πάκι δεν φοβάται το νοσοκομείο» και συζήτηση για το τι έγινε στο παραμύθι. Αυτή η συζήτηση λειτουργεί ως «γέφυρα» για να προετοιμαστούν τα παιδιά για την επίσκεψη της ακτινολόγου. 

Μαθηματικό Παιχνίδι: «Το αρκουδάκι θέλει βοήθεια!» Τοποθετούμε στο τραπέζι ένα πλαστικοποιημένο αρκουδάκι που έχει «γύψο» και πάνω στο σώμα του είναι σχεδιασμένα τσιρότα με αριθμούς από το 1 έως το 10. Δίπλα βρίσκεται ένα σετ από 10 κινητά τσιρότα, καθένα από τα οποία έχει πάνω του κουκίδες (1–10). Ο μαθητής επιλέγει ένα από τα κινητά τσιρότα, 👉 μετρά προσεκτικά τις κουκίδες, 👉 αναγνωρίζει την ποσότητα και στη συνέχεια 👉 τοποθετεί το τσιρότο στο σημείο του σώματος του αρκουδιού που έχει τον αντίστοιχο αριθμό.

Υποδεχτήκαμε την κυρία Ερμίνα, η οποία μας μίλησε με πολύ όμορφο και κατανοητό τρόπο για το επάγγελμα του ακτινολόγου. Μας παρουσίασε πραγματικές ακτινογραφίες, τις οποίες μας χάρισε για να εμπλουτίσουμε την γωνία του ΙΑΤΡΕΙΟΥ που θα φτιάχναμε αργότερα. Την ευχαριστούμε θερμά! Οι μαθητές ενθουσιάστηκαν!

Ατομική κατασκευή “Ακτινογραφιά”. Τα παιδιά έφτιαξαν με το τύπωμα από τα χέρια τους και με μπατονέτες τις δικές του ακτινογραφίες. Τα περισσότερα νήπια έγραψαν μόνα τους το όνομα, την ημερομηνία και την λέξη “Ακτινογραφία”.

Έτοιμη και οι γωνιά του ΙΑΤΡΕΙΟΥ, η οποία έγινε από τις αγαπημένες γωνιές των μαθητών στο ελεύθερο παιχνίδι!

Θα ήταν παράλειψη να μην γνωρίσαμε τα Παλιά Επαγγέλματα. Έτσι, διαβάσαμε το παραμύθι «Επαγγέλματα παλιά που δεν υπάρχουν πια» της Σοφίας Χατζηκοκολάκη και ακολούθησε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με τα παιδιά. Στη συνέχεια, παρουσιάζουμε μία μία τις φωτογραφίες των παλιών επαγγελμάτων.

Αφού γνωρίσαμε τα παλιά επαγγέλματα, αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε το δικό μας παραμύθι με τίτλο «Η Μικρή Πόλη των Παλιών Επαγγελμάτων».  Τα παιδιά συμμετείχαν ενεργά στη συγγραφή και την εικονογράφηση του παραμυθιού. Στο παραμύθι Τα παιδιά του νηπιαγωγείου περιηγήθηκαν στη φανταστική πόλη και γνώρισαν έναν έναν τους παραδοσιακούς επαγγελματίες. Κάθε παιδί ζωγράφισε μια σελίδα με το επάγγελμα που εμφανιζόταν στη σειρά της ιστορίας, προσθέτοντας και τον εαυτό του να αλληλεπιδρά με τον κάθε τεχνίτη. Στο τέλος, όλες οι ζωγραφιές ενώθηκαν σε ένα όμορφο ομαδικό βιβλίο. Η δραστηριότητα καλλιέργησε τη γλώσσα, τη δημιουργικότητα και τη συνεργασία των παιδιών.

Παρουσίαση – Έκθεση
Οργανώσαμε μια μικρή εκδήλωση όπου τα νήπια παρουσίασαν το παραμύθι στους μαθητές του Δημοτικού, εξηγώντας πώς δημιουργήθηκε και τι έμαθαν για τα παλιά επαγγέλματα. Το παραμύθι μας μπορείτε να το βρείτε στη βιβλιοθήκη του Νηπιαγωγείου!😊

Πραγματοποιήθηκε παρουσίαση βίντεο με θέμα “Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου”. Στη συνέχεια ακολούθησε συζήτηση με τα παιδιά σχετικά με το τι είναι το Πολυτεχνείο και τι τιμούμε στις 17 Νοεμβρίου, δίνοντάς τους την ευκαιρία να εκφράσουν σκέψεις και συναισθήματα. Για την καλύτερη κατανόηση και εμπέδωση του θέματος, παρουσιάστηκε επίσης αντίστοιχο εποπτικό υλικό.

Καθώς αναφερθήκαμε στα συνθήματα που φώναζαν οι φοιτητές κατά την εξέγερση, όπως το διαχρονικό «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία», παρακολουθήσαμε στη συνέχεια ένα βίντεο σχετικό με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου.

Έπειτα, τα παιδιά συμμετείχαν σε μια δημιουργική – καλλιτεχνική δραστηριότητα, όπου κατασκεύασαν το δικό τους μεγάφωνο και, μέσα από μια άσκηση γλώσσας, έγραψαν τις τρεις αυτές λέξεις να “βγαίνουν” από το μεγάφωνο “ΨΩΜΙ- ΠΑΙΔΕΙΑ- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”, συμβολίζοντας τη δύναμη της φωνής, της ελευθερίας και της ενότητας. 

Ανάγνωση του παραμυθιού «Η κυρά Δημοκρατία» και συζήτηση με τα παιδιά για το τι σημαίνουν οι έννοιες Δημοκρατία και Δικτατορία, με απλά παραδείγματα όπως ποιος αποφασίζει, ποιος μιλάει, ποιος έχει δικαιώματα και πώς νιώθουν οι άνθρωποι σε κάθε περίπτωση. 

Στη συνέχεια παρακολουθούμε μαζί το βίντεο, ώστε τα παιδιά να κατανοήσουν οπτικά και βιωματικά τις δύο έννοιες. Μετά το βίντεο γίνεται συζήτηση με ερωτήσεις, όπως τι θυμούνται, τι κατάλαβαν για τη Δημοκρατία και τι για τη Δικτατορία, ποια διαφέρει και γιατί, και πώς επηρεάζονται οι άνθρωποι από τον τρόπο διακυβέρνησης.

Ακολούθησε εικαστική δραστηριότητα όπου τα παιδιά δημιουργούν ζωγραφική και κολλάζ με θέμα το «φόρεμα της Δημοκρατίας και της Δικτατορίας». Το χαρτί χωρίζεται σε δύο μέρη: στη μεριά της Δημοκρατίας τα παιδιά κολλούν στο φόρεμά της χρωματιστά χαρτάκια και ζωγραφίζουν τριγύρω εικόνες που δείχνουν ελευθερία, συνεργασία, συζήτηση, συμμετοχή και χαρά. Αντίθετα, στη μεριά της Δικτατορίας κολλούν στο φόρεμά της μαύρα και μωβ χαρτάκια και αποτυπώνουν στοιχεία όπως απαγορεύσεις, φόβο, περιορισμό λόγου και έλλειψη επιλογής. Τα μεγάλα νήπια γράφουν μόνα τους τις προτάσεις «το χωριό της κυράς Δημοκρατίας» και «το χωριό της κυράς Δικτατορίας» στις ζωγραφιές τους.

Εισαγωγή στη Δημοκρατία μέσω μουσικής
Αρχικά, προσεγγίσαμε το θέμα του Πολυτεχνείου, δίνοντας έμφαση στις έννοιες της Δημοκρατίας και της ελευθερίας. Ακούσαμε και αναλύσαμε το τραγούδι «Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο», εστιάζοντας στα μηνύματα του για την ελευθερία της έκφρασης και τη συλλογική δράση.

Έπειτα, τα παιδιά υλοποίησαν μια ατομική εικαστική εργασία, στην οποία δημιούργησαν έναν «τοίχο» χρησιμοποιώντας τουβλάκια για τύπωμα. Πάνω σε αυτή τη βάση πρόσθεσαν στοιχεία με την τεχνική του κολλάζ, κολλώντας δύο καρδιές και έναν ήλιο στο κέντρο. Κατά τη διάρκεια της δράσης, τα παιδιά ανέπτυξαν τη λεπτή τους κινητικότητα, καλλιέργησαν τη δημιουργικότητα και εξασκήθηκαν σε έννοιες όπως η σύνθεση, η συμμετρία και η διάταξη στον χώρο.

Τέλος, μάθαμε το γράμμα Δ,δ αρχικό των δύο πολύ σημαντικών εννοιών που διαπραγματευτήκαμε : δημοκρατία- δικτατορία.

Με πίνακες αναφοράς:

Είδαμε το γράμμα Δ,δ στο ” Ένα γράμμα μια ιστορία” και το επεξεργαστήκαμε.

Κι έπειτα βρήκαμε κι άλλες λεξούλες που αρχίζουν από το γράμμα αυτό.

Μάθαμε και να το γράφουμε!

Όλα  τα παιδάκια

Ξεκινάμε με την προβολή βίντεο για τα γεγονότα της 28ης Οκτωβρίου. Στη συνέχεια, παρατηρήσαμε φωτογραφικό υλικό από δικτάτορες, στιγμές του πολέμου, στρατιώτες στο μέτωπο και τις ηρωικές Ηπειρώτισσες γυναίκες. 

Ακολούθησε συζήτηση με τα παιδιά για τις διαφορές ανάμεσα στον πόλεμο και την ειρήνη, με τη βοήθεια κατάλληλου εποπτικού υλικού. Δόθηκε έμφαση στην Ειρήνη. Πραγματοποιήθηκε Aτομική εργασία:🕊️ «Η Ειρήνη είναι στα χέρια μας» ✋🌍. Κάθε παιδί αποτύπωσε το περίγραμμα των χεριών του πάνω σε χαρτί. Τα χέρια ζωγραφίστηκαν με χρώματα της γης – καφέ, πράσινο, μπεζ – συμβολίζοντας τη φύση, τον άνθρωπο και τον πλανήτη μας. Ακριβώς πάνω από τα χέρια, τοποθετήθηκε ένα λευκό περιστέρι, σαν να ξεπηδά μέσα από αυτά, μεταφέροντας το μήνυμα πως η ειρήνη ξεκινά από εμάς τους ίδιους.

Συζήτηση για την Ελληνική σημαία: παρατηρήσαμε τα χρώματά της, μετρήσαμε τις γραμμές και μιλήσαμε για το βαθύ της νόημα — το σύνθημα «Ελευθερία ή Θάνατος». Έπειτα, πραγματοποιήσαμε κατασκευή στρατιώτη με αλεξίπτωτο-Ελληνική σημαία.

Ανάγνωση παραμυθιού  “Ο σπόρος της Ειρήνης”.

Ομαδική εργασία με θέμα: 🌱 «Ειρήνη είναι κάθε σπόρος στα χέρια ενός παιδιού για να καλλιεργήσουμε ένα νέο αύριο». Το σήμα της Ειρήνης δημιουργήθηκε πολύχρωμο, με τυπώματα δακτύλων των παιδιών, ως σύμβολο συνεργασίας, ελπίδας και αγάπης. 💖🕊️

Τέλος, διαβάσαμε στα παιδιά ένα αυτοσχέδιο παραμύθι «Το μικρό αεροπλανάκι και η αποστολή της καρδιάς», όπου ένα μικρό αεροπλανάκι, αντί για βόμβες, πετάει καρδιές 💌 σε όλο τον κόσμο, φέρνοντας αγάπη και χαρά. Με αφορμή το παραμύθι, δημιουργήσαμε μια ομαδική κατασκευή: Κατασκευάσαμε σπίτια σε γκρι και μαύρο, χρησιμοποιώντας κομμάτια από εφημερίδες, για να απεικονίσουμε έναν γκρίζο, σοβαρό κόσμο. 🏘️ Από πάνω, «πέταξαν» αεροπλάνα — τόσα όσα και τα παιδιά της τάξης — τα οποία αντιπροσώπευαν το μικρό αεροπλανάκι του παραμυθιού. ✈️ Από κάθε αεροπλάνο ξεπετάγονταν καρδιές, οι οποίες φτιάχτηκαν με τύπωμα ρολού υγείας σε σχήμα καρδιάς ❤️, φέρνοντας χρώμα, αγάπη και χαρά στον γκρίζο κόσμο των σπιτιών. Η δραστηριότητα συνδύασε φαντασία, συνεργασία και τέχνη, ενώ έδωσε στα παιδιά τη δυνατότητα να εκφράσουν συναισθήματα αγάπης και ειρήνης μέσα από την κατασκευή τους. 🌈

Τραγούδια: 

Σε επόμενο χρόνο στο Ολοήμερο, παρακολουθήσαμε την παράσταση κουκλοθέατρου της Φρόσως Χαϊτόγλου με τίτλο  ” το κανόνι της Ειρήνης”.

Τα παιδιά έδειξαν εξαιρετικό ενδιαφέρον!

Μετά την προβολή ακολούθησε συζήτηση και επεξεργασία. Μιλήσαμε για τις έννοιες της ειρήνης σε αντιδιαστολή με τον πόλεμο, της αγάπης , της εσυναίσθησης , της φιλίας, της καλοσύνης.

Και τέλος γίναμε  όλοι μικροί καλλιτέχνες ,συνεργαστήκαμε και φτιάξαμε σε ομαδική κατασκευή το κανόνι της Ειρήνης.

Από το κανόνι βγαίνουν καρδιές και λουλούδια. Κάθε παιδί σχεδίασε μία ευθεία γραμμή και πάνω της κόλλησε τις καρδιές και τα λουλούδια στη σωστή σειρά σύμφωνα με το μοτίβο που τους δόθηκε . Τ α μοτίβα αποτελούν σημαντική μαθηματική έννοια.

Και ιδού το αποτέλεσμα της ομαδικής προσπάθειας:

Την ημέρα της 28ης Οκτωβρίου, παρακολουθήσαμε τη δοξολογία στην εκκλησία, καταθέσαμε στεφάνια στη μνήμη των ηρώων και στη συνέχεια συμμετείχαμε στην παρέλαση!! Και του χρόνου με υγεία!

Για να εισάγουμε το θέμα των χρωμάτων, διαβάσαμε με τα παιδιά το παραμύθι «Ένα λαίμαργο ουράνιο τόξο». Η ιστορία αυτή μας έδωσε την αφορμή όχι μόνο να γνωρίσουμε τα βασικά χρώματα, αλλά και να συζητήσουμε έννοιες όπως η ενσυναίσθηση, η μοιρασιά και η συναισθηματική κατανόηση. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η εικόνα με τα χρωματιστά δάκρυα του ουράνιου τόξου. Ζητήσαμε από τα παιδιά να παρατηρήσουν κάθε δάκρυ, να αναγνωρίσουν και να ονομάσουν το χρώμα του. Μέσα από αυτή τη δραστηριότητα διαπιστώσαμε ποια χρώματα έχουν ήδη κατακτήσει και ποια συγχέουν μεταξύ τους.

Στη συνέχεια, τα παιδιά ζωγράφισαν το δικό τους ουράνιο τόξο και αποτύπωσαν τόσα «δάκρυα» όσα τους ζητήθηκε, ενισχύοντας έτσι με ευχάριστο τρόπο την εξάσκηση στην αναγνώριση των χρωμάτων.

Εμπνευσμένοι από το παραμύθι, δημιουργήσαμε το δικό μας λαίμαργο ουράνιο τόξο, το οποίο… δεν χόρταινε τα χρώματα! Ξεκινήσαμε φτιάχνοντας τις λωρίδες του ουράνιου τόξου χρησιμοποιώντας όχι πινέλα, αλλά τις παλάμες μας! Αρχικά αποτυπώσαμε με τις παλάμες τα βασικά χρώματα και στη συνέχεια, με έναν διασκεδαστικό τρόπο, δημιουργήσαμε τις μίξεις: δύο παιδιά έτριβαν μεταξύ τους τις παλάμες τους με διαφορετικά χρώματα και ανακάλυπταν τι νέο χρώμα προέκυπτε!

Έτσι σιγά σιγά δημιουργήθηκε το δικό μας λαίμαργο ουράνιο τόξο, που όσο περισσότερα χρώματα “έτρωγε”, τόσο μεγάλωνε! Κάτω από αυτό, κάθε παιδί ζωγράφισε ένα παιδάκι που κρατά μια ομπρέλα – μόνο με γκρι, μαύρο και καφέ – γιατί το ουράνιο τόξο είχε ρουφήξει όλα τα χρώματα του κόσμου. Μέσα από αυτή τη δραστηριότητα τα παιδιά όχι μόνο εξοικειώθηκαν με τις μίξεις των χρωμάτων, αλλά απέδωσαν και συμβολικά νοήματα μέσα από τη ζωγραφική τους, κάνοντας τέχνη με νόημα και φαντασία.

Η γνωριμία με τα χρώματα συνεχίστηκε μέσα από ένα διασκεδαστικό παιχνίδι με χρωματιστά ελεφαντάκια. Το παιχνίδι αυτό συνδύαζε τη μάθηση των χρωμάτων με την παρατηρητικότητα και την ικανότητα κατηγοριοποίησης, ενθαρρύνοντας τα παιδιά να αναγνωρίσουν, να ονομάσουν και να ταξινομήσουν τα ελεφαντάκια σύμφωνα με το χρώμα τους. Στο τέλος, τα πολύχρωμα ελεφαντάκια βρήκαν τη θέση τους στη γωνιά της ζωγραφικής, δημιουργώντας έναν χώρο γεμάτο χρώμα, χαρά και χρησιμότητα, που ενισχύει καθημερινά τη μάθηση μέσα από το παιχνίδι.

Αφού τα παιδιά είχαν πλέον εξοικειωθεί με τα βασικά χρώματα, ακολούθησε μια δραστηριότητα με το ρομποτάκι BeeBot. Η νηπιαγωγός ανέφερε ένα χρώμα και κάθε μαθητής έπρεπε πρώτα να αναγνωρίσει το χρώμα και στη συνέχεια να προγραμματίσει το BeeBot ώστε να φτάσει στο σωστό τετράγωνο με το αντίστοιχο χρώμα ελεφαντάκι. Μέσα από αυτή τη δραστηριότητα, τα παιδιά εξασκήθηκαν τόσο στη λογική σκέψη και τον προγραμματισμό, όσο και στην κατανόηση εντολών και την οπτική αναγνώριση χρωμάτων.

Τραγούδι “Παίζουμε τα χρώματα”

Ο σεισμός είναι ένα φυσικό φαινόμενο που εκδηλώνεται συχνά στη χώρα μας.

Η απόκτηση γνώσεων για τη σωστή αντιμετώπιση του φαινομένου του σεισμού, σε μία χώρα με συνεχή σεισμική δραστηριότητα όπως η Ελλάδα, πρέπει να ξεκινά από τα πρώτα σχολικά χρόνια.

Συζητήσαμε με τα παιδιά τι είναι σεισμός…. Κάποιες φορές νοιώθουμε τη γη να κουνιέται….. Τότε γίνεται σεισμός…. Ο σεισμός γίνεται ξαφνικά και τελειώνει γρήγορα…..Με τον σεισμό μπορεί να ραγίσουν τοίχοι, να σπάσουν τζάμια, να πέσουν κάτω βαριά αντικείμενα, ίσως κοπεί το ρεύμα, το νερό και το τηλέφωνο.

Παρακολουθήσαμε σχετικό βίντεο:

Είπαμε το μύθο του Εγκέλαδου:

«Ο φυλακισμένος γίγαντας “

Τον παλιό καιρό τότε που οι θεοί ορίζανε τη γη από τον Όλυμπο, οι γίγαντες αποφάσισαν να ξεσηκωθούν και να πάρουν αυτοί την εξουσία. Τότε οι θεοί φοβήθηκαν, γιατί οι γίγαντες ήταν δυνατοί και τεράστιοι, απαίσιοι, με ουρά δράκοντα και κοφτερά δόντια. Είχαν τέτοια δύναμη που όταν πολεμούσαν πέταγαν -αντί για πέτρες- βουνά ολόκληρα. Για ακόντια είχαν πελώριους κορμούς δέντρων και για ασπίδες νησιά, που τα ξερίζωναν από το πέλαγος και τα κρατούσαν στα χέρια. Το χειρότερο από όλα ήταν ότι κάθε φορά που κάποιος γίγαντας έπεφτε πάνω στη γη, η μάνα του η Γαία ανανέωνε τις δυνάμεις του και αυτός γινόταν ακόμη πιο τρομερός! Πώς θα τα έβγαζαν πέρα οι θεοί με τέτοια θεριά; Έτσι αποφάσισαν να καλέσουν τον Ηρακλή που κάτι ήξερε παραπάνω, γιατί είχε νικήσει κάποτε τον γίγαντα Ανταίο… Να τους σηκώνετε ψηλά!, είπε αυτός. Να τους σηκώνετε ψηλά και να τους χτυπάτε στον αέρα, για να μην προλαβαίνουν να ανανεώνουν τις δυνάμεις τους όταν ακουμπάνε στη Γη. Έπειτα να τους ρίχνετε στα Τάρταρα . Έτσι έκαναν οι θεοί και σε λίγο κατάφεραν και πέταξαν όλους τους γίγαντες στα Τάρταρα, εκτός από έναν, τον Εγκέλαδο που πολεμούσε ακόμη την Αθηνά πάνω σε ένα νησί τής Μεσογείου που το λένε Σικελία. Οι δυο τους πάλευαν πολλές μέρες μέχρι που η Αθηνά σκέφτηκε να νικήσει τον Εγκέλαδο με τα δικά του όπλα. Σήκωσε τότε ένα βουνό που το έλεγαν Αίτνα και το έριξε πάνω του. Ο Εγκέλαδος προσπάθησε να το αποφύγει αλλά δεν τα κατάφερε… Τον πλάκωσε λοιπόν το βουνό και έμεινε ο άμοιρος από κάτω να παλεύει να το σηκώσει. Από τότε, όποτε κινείται ο Εγκέλαδος κάτω από την Αίτνα και προσπαθεί να ελευθερωθεί, γίνεται σεισμός στη Γη.

Και η επιστημονική εξήγηση:

Πώς δημιουργούνται οι σεισμοί.

Τα παιδιά έμαθαν για τη δομή της γης, για τις τεκτονικές πλάκες που συνθέτουν ένα γιγάντιο παζλ και προκαλούν σεισμούς.

Είπαμε για τούς σεισμογράφους, τα όργανα που μετράνε τους σεισμούς.

Μάθαμε  ότι την ένταση του σεισμού τη μετράμε με  την  κλίμακα ρίχτερ .

Τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση σεισμού.

• Όταν γίνεται σεισμός και είμαι μέσα στο σπίτι, το σχολείο  μπαίνω κάτω από ένα γερό τραπέζι ή γραφείο και κρατάω το πόδι του.
• Όταν δεν υπάρχει κοντά μου τραπέζι ή γραφείο πηγαίνω στη μέση του δωματίου που βρίσκομαι γονατίζω και βάζω τα χέρια πάνω από το κεφάλι μου.
• Όταν γίνεται σεισμός και είμαι έξω μένω μακριά από τα κτίρια, δέντρα και κολώνες της ΔΕΗ

Τι πρέπει να πάρω μαζί μου όταν γίνει σεισμός:

Συζητήσαμε για το τι θα πρέπει να πάρουμε μαζί μας όταν γίνει σεισμός .

Αντικείμενα που χρειαζόμαστε  άμεσα σε περίπτωση σεισμού

Και η κατασκευή μας : ” Τ Ο ΒΑΛΙΤΣΑΚΙ ΤΟΥ ΣΕΙΣΜΟΥ”

Τηλέφωνα έκτακτης ανάγκης.

Μάθαμε τους τριψήφιους τηλεφωνικούς αριθμούς της Αστυνομίας, της Πυροσβεστικής και του ΕΚΑΒ.

Δεν ξεχνώ τα τρία βήματα του σεισμού.

• Παραμένω στο χώρο, σκύβω καλύπτω με τα χέρια μου τον αυχένα.
• Καλύπτομαι κάτω από το τραπέζι και πιάνω το πόδι του.
• Βγαίνω στο χώρο συνάντησης
• ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ:
• 

•  ΠΡΩΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΣΕΙΣΜΟΥ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΦΕΤΙΝΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ.

• Έτσι λοιπόν όταν άκουσαν την λέξη « ΣΕΙΣΜΟΣ» μπήκαν κάτω από τα τραπεζάκια του Νηπιαγωγείου. Τα παιδιά, ακολουθώντας τις οδηγίες των νηπιαγωγών επέδειξαν συνεργασία και φάνηκαν πραγματικά έτοιμα! Όταν δόθηκε το σύνθημα, ότι ο σεισμός τελείωσε, μπήκαν όλοι σε μια γραμμή για να βγούμε με ασφάλεια από το Νηπιαγωγείο μας και να πάμε στο σημείο καταφυγής που έχουμε ορίσει και είναι αρχικά η αυλή του σχολείου κοντά στην εξωτερική πόρτα του σχολείου.

Ασκήσεις σεισμικής  ετοιμότητας  θα πραγματοποιηθούν αιφνιδιαστικά καθ’ όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς. Επειδή όλοι συμμετείχαν χωρίς πανικό και με μεγάλη προσοχή πήραν και το βραβείο τους!

Συζήτηση για τα φθινοπωρινά φρούτα δείχνοντας αντίστοιχο εποπτικό υλικό (Τι χρώμα έχει το καθένα, πως ονομάζεται, ποιο έχουν φάει, ποιο μας αρέσει;). Παρατηρούν και συγκρίνουν τις διαφορές των φρούτων ανάλογα με το χρώμα, σχήμα, μέγεθος, γεύση. Μαθαίνουν τι μας προσφέρουν τα φρούτα και πόσο ωφέλιμα είναι για την υγεία μας. Μαθαίνουν επίσης σε ποια θέση της πυραμίδας της διατροφής κατατάσσονται τα φρούτα. 

Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε ένα παιχνίδι μαθηματικών. “Μήλα με αριθμούς και κουκούτσια”. Τα μήλα είναι κομμένα στη μέση. Στο ένα μισό κάθε μήλου υπάρχει γραμμένος ένας αριθμός, ενώ στο άλλο μισό φαίνονται τόσα κουκούτσια όσα δείχνει ο αριθμός. Τα παιδιά καλούνται να παρατηρήσουν και να ταιριάξουν τα δύο μισά μήλα: το μισό με τον αριθμό με το αντίστοιχο μισό που έχει τον ίδιο αριθμό κουκουτσιών.

Κατασκευή “Το βάζο με τα μαγικά χρωματιστά μήλα”

Τραγούδια:

“Φθινοπωρινά φρούτα”

“Μήλα γύρω γύρω στη μέση πορτοκάλι”

Έπειτα, συζητήσαμε πιο συγκεκριμένα για το σταφύλι. Πώς είναι το σχήμα του; Το χρώμα του;  -Πού μεγαλώνει; (αμπέλι – αγρότης – τρύγος) – Πώς το λένε αλλιώς; (ρογίτσα, ρόγα, ) – Τι μας δίνει το αμπέλι; – Ποια ποτά παράγονται από σταφύλι; κτλ. δείχνοντας αντίστοιχο εποπτικό υλικό. 

Διαβάσαμε το παραμύθι «Η αλεπού και τα σταφύλια». Μέσα από την αφήγηση και τη συζήτηση, τα παιδιά γνώρισαν την παροιμία: «Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια» και κατανοήσαμε όλοι μαζί το βαθύτερο νόημά της: Πολλές φορές, όταν δεν μπορούμε να αποκτήσουμε κάτι, προσπαθούμε να μειώσουμε την αξία του, ώστε να δικαιολογήσουμε την αποτυχία μας.

Στη συνέχεια, κάθε παιδί δημιούργησε τη δική του εικαστική κατασκευή 🎨 🍇.

• Τα φύλλα του σταφυλιού φτιάχτηκαν με τύπωμα από παλάμη

• Οι ρόγες του σταφυλιού έγιναν με τύπωμα από πον πον βουτηγμένα σε τέμπερα

Μέσα από τη δραστηριότητα, τα παιδιά ανέπτυξαν τη δημιουργικότητά τους, ενίσχυσαν τη λεπτή κινητικότητα και ήρθαν σε επαφή με τη λαϊκή σοφία μέσα από το παραμύθι και την παροιμία.

Τραγούδια:

“Τσιριτίρι τσιριτρό”

Μουσικοκινητική δραστηριότητα: Συζητάμε με τα παιδιά για το νόημα του τραγουδιού (είναι κυρίως φανταστικό/αστείο). Παίζουμε το τραγούδι και καλούμε τα παιδιά να κινηθούν ελεύθερα, ακολουθώντας τον ρυθμό. Στο τέλος, τα παιδιά αποτύπωσαν ζωγραφικά αυτό που τους εντυπωσίασε περισσότερο από το τραγούδι — και ιδιαίτερα τη φράση: «Σε μια ρόγα από σταφύλι κάθισαν οχτώ σπουργίτες».

Ομαδική Κατασκευή: «Είμαστε όλοι φίλοι – γλυκό τσαμπί σταφύλι»

Μέσα από αυτή την όμορφη ομαδική δραστηριότητα, αναδείξαμε τη σημασία της φιλίας, της συνεργασίας και της ενότητας. Κάθε παιδί ζωγράφισε τη δική του ρόγα σταφυλιού, με χρώματα και φαντασία, εκφράζοντας έτσι τον εαυτό του ως μοναδικό και πολύτιμο μέλος της ομάδας. Στο τέλος, ενώσαμε όλες τις ρόγες και δημιουργήσαμε ένα μεγάλο, πολύχρωμο τσαμπί σταφύλι — σύμβολο της ομάδας μας: Διαφορετικοί, αλλά ενωμένοι… όπως οι ρόγες στο ίδιο τσαμπί! Μια τρυφερή και δημιουργική δραστηριότητα που ενισχύει τη συνοχή της ομάδας και καλλιεργεί το αίσθημα ότι ο καθένας είναι σημαντικός.

Ένα ταξίδι στον μαγικό κόσμο του φθινοπώρου! Το φθινόπωρο μπήκε για τα καλά στην τάξη μας, γεμίζοντάς τη με χρώματα, ήχους, μυρωδιές και υπέροχες εικόνες! Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν καλύτερα την εποχή αυτή μέσα από ποικίλες βιωματικές δραστηριότητες, βίντεο, παιχνίδια, συζητήσεις, παραμύθια και δημιουργίες. Ξεκινήσαμε με ένα όμορφο εκπαιδευτικό βίντεο για το φθινόπωρο, μέσα από το οποίο μάθαμε τα βασικά χαρακτηριστικά της εποχής.

Στη συνέχεια, μιλήσαμε για τα φύλλα που πέφτουν από τα δέντρα, και γιατί συμβαίνει αυτό μέσα από ένα κατανοητό και εικονογραφημένο βίντεο.

Έπειτα, πραγματοποιήθηκε ανάγνωση του παραμυθιού “Ο κλέφτης των φύλλων”. Μια μαγευτική αφήγηση που ταξίδεψε τα παιδιά στον κόσμο των φύλλων και των εποχών. Αναρωτηθήκαμε: Ποιος άραγε είναι ο κλέφτης; Τι συμβολίζει;

Συνεχίσαμε με ένα ψυχοκινητικό παιχνίδι παρακολουθώντας το βίντεο “Το μαγικό φύλλο”. Με πολλή φαντασία, κινηθήκαμε σαν τα φθινοπωρινά φύλλα στον άνεμο, παίξαμε με τα σώματά μας και… φυσήξαμε το δικό μας μαγικό φύλλο, αφού πρώτα του κάναμε μια ευχή! Τι ευχή έκανες πριν φυσήξεις το μαγικό σου φύλλο; Τα παιδιά μοιράστηκαν τις ευχές τους — άλλες αστείες, άλλες συγκινητικές και άλλες… μαγικές!

Στη συνέχεια, κάθε παιδί ζωγράφισε το δικό του μαγικό φύλλο, χρησιμοποιώντας κηρομπογιές με τα χρώματα του φθινοπώρου: καφέ, κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο, και πράσινο. Το κάθε φύλλο ήταν μοναδικό, όπως και οι δημιουργοί του!

Μια ακόμα υπέροχη φθινοπωρινή δραστηριότητα μας έδωσε την ευκαιρία να παίξουμε με τα γράμματα και να εξασκηθούμε στη φωνολογική επίγνωση και στη σωστή σειρά της λέξης Φθινόπωρο! Κάθε παιδί πήρε ένα σετ από πλαστικοποιημένα φύλλα, σε σχήμα φθινοπωρινών φύλλων, με ένα γράμμα επάνω στο καθένα. Τα παιδιά παρατήρησαν τα γράμματα και προσπάθησαν μόνα τους, με σκέψη και επιμονή, να τα βάλουν στη σωστή σειρά ώστε να σχηματίσουν τη λέξη “Φθινόπωρο”.

Στη συνέχεια, περάσαμε σε μια ομαδική δραστηριότητα. Χρησιμοποιώντας πλαστελίνη, σχηματίσαμε ένα-ένα τα γράμματα της λέξης, παρατηρώντας τα γράμματα πάνω στα φύλλα. Μια δραστηριότητα που συνδυάζει γλώσσα, παρατήρηση, δημιουργικότητα και συνεργασία!

Το φθινόπωρο μάς εμπνέει να δημιουργούμε με χρώματα, υφές και φαντασία! Σε αυτή τη δραστηριότητα, τα παιδιά κατασκεύασαν το δικό τους φθινοπωρινό δέντρο, χρησιμοποιώντας απλά υλικά, πολλή δημιουργικότητα και μια τεχνική… διαφορετική από τις συνηθισμένες! Αντί για πινέλα, χρησιμοποιήσαμε τσαλακωμένο χαρτί, το οποίο βουτήξαμε σε χρώματα του φθινοπώρου — καφέ, πορτοκαλί, κόκκινο, κίτρινο — και το ταμπονάραμε πάνω στο χαρτί για να δημιουργήσουμε την υφή των φύλλων.

Παιχνίδι με Αριθμούς: Φθινοπωρινό Παζλ! Μια μαθηματική δραστηριότητα με άρωμα… φθινοπώρου! Τα παιδιά εξασκήθηκαν στην αναγνώριση και σωστή σειρά των αριθμών μέσα από ένα πρωτότυπο παζλ με φθινοπωρινή εικόνα. Κάθε κομμάτι του παζλ είχε πάνω του έναν αριθμό από το 1 έως το 10. Τα παιδιά έπρεπε να παρατηρήσουν τους αριθμούς και να τοποθετήσουν τα κομμάτια με τη σωστή αριθμητική σειρά, ώστε να αποκαλυφθεί η ολοκληρωμένη εικόνα με φθινοπωρινό θέμα! Όταν το παζλ ολοκληρωνόταν σωστά, εμφανιζόταν μια χαρούμενη εικόνα γεμάτη φθινοπωρινά στοιχεία.

Τραγούδια για το Φθινόπωρο

4 Οκτωβρίου – Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων 🐾

Με αφορμή αυτή τη ξεχωριστή μέρα, δεν θα μπορούσαμε να μην μιλήσουμε για τα δικαιώματα αυτών των γλυκών και αγαπημένων πλασμάτων που γεμίζουν τη ζωή μας με χαρά! Ξεκινήσαμε τη συζήτησή μας γνωρίζοντας καλύτερα τα κατοικίδια ζώα και τα ζώα της φάρμας. Τα παιδιά μοιράστηκαν με ενθουσιασμό τις εμπειρίες τους: αν έχουν ζωάκι στο σπίτι, πώς το λένε, πώς παίζουν μαζί του και τι τους αρέσει να κάνουν παρέα. 🐶🐱🐰 Μέσα από τις ιστορίες και τα συναισθήματα των παιδιών, οδηγηθήκαμε φυσικά στη συζήτηση για τη σωστή φροντίδα των ζώων και τα δικαιώματά τους: να έχουν τροφή και καθαρό νερό, να ζουν με αγάπη και σεβασμό, να μην κακοποιούνται και να έχουν χώρο να κινούνται και να παίζουν. Γιατί κάθε ζώο – μικρό ή μεγάλο – αξίζει μια ζωή γεμάτη αγάπη, φροντίδα και αξιοπρέπεια!

Για καλύτερη κατανόηση και ευαισθητοποίηση, παρακολουθήσαμε το συγκινητικό βίντεο “Η ζωή μέσα από τα μάτια των αδέσποτων ζώων”. Το βίντεο μας βοήθησε να δούμε πώς νιώθουν τα ζώα που δεν έχουν σπίτι και πόσο σημαντικό είναι να τα φροντίζουμε και να τους δείχνουμε αγάπη. 🐾💔

Ακολούθησε η ανάγνωση του παραμυθιού «ΞΟΥΤ», που πραγματεύεται με συγκινητικό τρόπο την εγκατάλειψη ενός σκύλου και τη βαθιά ανάγκη του για αγάπη και αποδοχή. Το παραμύθι αποτέλεσε αφορμή για βαθύτερη συζήτηση με τα παιδιά και έδωσε έμπνευση για μια ακόμη δημιουργική κατασκευή.

Κάθε παιδί δημιούργησε το δικό του χρωματιστό σκυλάκι, εμπνευσμένο από τον ήρωα του παραμυθιού. Πάνω στη ζωγραφιά του, γράφτηκε ένα βασικό δικαίωμα των ζώων. Μέσα από αυτή τη δραστηριότητα, τα παιδιά εξέφρασαν με προσωπικό και καλλιτεχνικό τρόπο την ευαισθησία τους απέναντι στα ζώα και το δικαίωμά τους για μια καλύτερη ζωή.

Στη συνέχεια, πραγματοποιήσαμε ένα διασκεδαστικό μαθηματικό παιχνίδι με πρωταγωνιστές… τα σκυλάκια και τα κόκκαλά τους! Στην τάξη εμφανίστηκαν 10 σκυλάκια, το καθένα με έναν αριθμό από το 1 έως το 10 γραμμένο επάνω του. Μαζί τους υπήρχαν και 10 κόκκαλα, στα οποία είχαν ζωγραφιστεί τελίτσες, από μία έως δέκα. Στόχος του παιχνιδιού ήταν κάθε παιδί να διαβάσει τον αριθμό που ήταν γραμμένος πάνω στο σκυλάκι και να εντοπίσει το κόκκαλο που είχε τον ίδιο αριθμό από τελίτσες. Τα παιδιά, παίζοντας, εξασκήθηκαν στην αναγνώριση αριθμών και στην αντιστοίχιση ποσότητας με αριθμητικό σύμβολο.

Για να ολοκληρώσουμε τη θεματική μας με χαρά και δημιουργικότητα, παίξαμε ένα ακόμη μαθηματικό παιχνίδι, που ταυτόχρονα ενίσχυσε τη λεπτή κινητικότητα των παιδιών! Στην τάξη μας «τρύπωσαν» 10 ποντικάκια, και το καθένα είχε γραμμένο πάνω του έναν αριθμό από το 1 έως το 10. Οι ουρές των ποντικιών ήταν φτιαγμένες από σύρμα πίπας, έτοιμες να γεμίσουν με… χάντρες! Στόχος του παιχνιδιού ήταν κάθε παιδί να αναγνωρίσει τον αριθμό πάνω στο ποντικάκι και να περάσει στην ουρά τόσες χάντρες όσα και ο αριθμός. Μέσα από αυτή τη δραστηριότητα, τα παιδιά: εξάσκησαν την αντιστοίχιση αριθμού με ποσότητα, δούλεψαν τη λεπτή κινητικότητα και τον συντονισμό ματιού-χεριού και φυσικά, διασκέδασαν δημιουργικά παίζοντας με υλικά που αγαπούν!

Στο τέλος, κάθε παιδί ταξινόμησε τα ποντικάκια με τη σωστή αριθμητική σειρά, από το 1 έως το 10.

Τραγούδια

   

Έπειτα, κάθε παιδί ζωγράφισε το πρόσωπό του και, αντί για σώμα, δημιούργησε μια σειρά από τετράγωνα. Μέσα σε κάθε τετράγωνο ζωγράφισε διαφορετικά μοτίβα, όπως τελίτσες, καρδούλες, γραμμές και άλλα σχέδια, εκφράζοντας έτσι τη μοναδικότητά του.

Tραγούδι “Εγώ είμαι εγώ”

Ανακαλύπτοντας την Οικογένεια

Συνεχίζοντας το ταξίδι μας στον κόσμο των συναισθημάτων και των σχέσεων, αυτή τη φορά εστιάσαμε στην οικογένεια, μια έννοια γεμάτη αγάπη, ασφάλεια και μοναδικές στιγμές. Ξεκινήσαμε διαβάζοντας το παραμύθι “Οι γονείς”, το οποίο άνοιξε έναν υπέροχο διάλογο με τα παιδιά. Μέσα από τη συζήτηση, αγγίξαμε σημαντικά θέματα όπως: -Ποιες είναι οι διαφορετικές μορφές οικογένειας, – Γιατί η οικογένεια είναι σημαντική για κάθε παιδί,- Τι κάνουμε μαζί με την οικογένειά μας και πώς περνάμε όμορφες στιγμές.

Τα παιδιά μοιράστηκαν εμπειρίες, συναισθήματα και μικρές ιστορίες από την καθημερινότητά τους, δείχνοντας πόσο ξεχωριστή είναι για το καθένα η δική του οικογένεια.                                                                                                                                                                                         

Εν συνεχεία, είδαμε το παρακάτω βίντεο. Ένα πολύχρωμο, απλό και γεμάτο χιούμορ παραμύθι που δείχνει με τρυφερότητα πως κάθε οικογένεια είναι διαφορετική — και αυτό είναι υπέροχο! Μιλά με ευαισθησία για την ποικιλομορφία στις οικογένειες — οικογένειες με δύο μπαμπάδες, με γιαγιάδες, θετούς γονείς και άλλες μορφές. Με αυτό το βίντεο προσφέρουμε στα παιδιά ένα παράθυρο στην αποδοχή και τον σεβασμό της διαφορετικότητας, ενισχύοντας την ιδέα ότι δεν υπάρχει “σωστό” ή “λάθος” τύπος οικογένειας — μόνο αγάπη, φροντίδα και σύνδεση.

Κάθε παιδί ζωγράφισε με αγάπη τα μέλη της δικής του οικογένειας πάνω σε λευκό χαρτί, αποτυπώνοντας με τον δικό του μοναδικό τρόπο τα πρόσωπα που αγαπά. Στη συνέχεια, σε ένα φύλλο Α4, τα παιδιά κόλλησαν λωρίδες από χαρτόνια διαφορετικών χρωμάτων, δημιουργώντας ένα πολύχρωμο φόντο. Κάθε χρώμα συμβόλιζε και ένα διαφορετικό χαρακτηριστικό των μελών της οικογένειάς τους — όπως η καλοσύνη, η φροντίδα, η δύναμη ή το χιούμορ. Τέλος, πάνω σε αυτό το πολύχρωμο υπόβαθρο, τοποθέτησαν τις ζωγραφιές της οικογένειάς τους, ολοκληρώνοντας έτσι μια ξεχωριστή, προσωπική και συμβολική κατασκευή, που δείχνει πως κάθε οικογένεια είναι μοναδική, γεμάτη χρώματα, προσωπικότητες και αγάπη.

Τραγούδι