Αφού συζητήσαμε με βάση το παραμύθι “Πώς νιώθω εγώ”, παίξαμε με το τερατάκι των χρωμάτων:

Μιλήσαμε για τις λύπες, τους φόβους και τους θυμούς μας.

Ρίξαμε τις λύπες μας στη λίμνη της λύπης, αφήσαμε τους φόβους μας στο δάσος των φόβων και βάλαμε τους θυμούς μας στο κουτί του θυμού! Πήραμε ένα σφουγγάρι και τους σβήσαμε από τα πρόσωπα και τις καρδιές μας και γεμίσαμε τα δοχεία μας με αγάπη, χαρά, ηρεμία, ευτυχία.

Έπειτα φτιάξαμε το ράφι των συναισθημάτων μας:

Και τέλος, διαβάσαμε και συζητήσαμε παραμύθια για την αξία της αγάπης και της αγκαλιάς, αγκαλιαστήκαμε και είπαμε γλυκά λογάκια μεταξύ μας…

Καλωσήρθες Φθινόπωρο,
με τα φύλλα και τα μήλα,
με τα σαλιγκάρια και τα μανιτάρια,
με τα σκιουράκια και τα σκαντζοχοιράκια….

Βγήκαμε έξω, στην αυλή και μαζέψαμε φύλλα για τις κατασκευές μας!

Κόψαμε, κολλήσαμε, τραγουδήσαμε, παίξαμε παιχνιδοτράγουδα, διαβάσαμε το “Άουτς”, μετρώντας όλα αυτά που το μικρό σκαντζοχοιράκι κουβαλά, κάνοντας προσθέσεις και αφαιρέσεις ως τον αριθμό 12!

Ρίξαμε το ζάρι και βάλαμε στα σκαντζοχοιράκια μας τόσα μανταλάκια όσα λέει η ζαριά…

Κάναμε ομαδικές και ατομικές εργασίες και στολίσαμε τις τάξεις μας….