Νηπιαγωγείο Ελεώνα Η παιδεία είναι δεύτερος ήλιος για τους ανθρώπους. Πλάτωνας, Έλληνας φιλόσοφος (427-347 π.Χ) 

 ΘΕΜΑΤΙΚΟΣ ΑΞΟΝΑΣ:    ΖΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ – ΕΥ ΖΗΝ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ: “Ενδυνάμωση. Συνεργασία. Αποδοχή. Προλαβαίνουμε τη βία πριν εμφανιστεί.”

Ολοκληρώσαμε το 1^ο εργαστήριο δεξιοτήτων και συγκεκριμένα  στον Θεματικό άξονα «ΖΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ – ΕΥ ΖΗΝ» το πρόγραμμα «Ενδυνάμωση. Συνεργασία. Αποδοχή. Προλαβαίνουμε τη βία πριν εμφανιστεί».

Κάποιοι από τους βασικούς στόχος του εργαστηρίου είναι τα παιδιά ν’ αντιληφθούν τα κοινά και τα διαφορετικά στοιχεία που έχουν μεταξύ τους, να μάθουν ν’ ακούν τους συμμαθητές τους, να μοιραστούν απόψεις, να επικοινωνήσουν, να συνεργαστούν, να συν δημιουργήσουν. Να καταλάβουν τη μοναδικότητά τους, αναδεικνύοντας τα θετικά τους στοιχεία. Να πιστέψουν στον εαυτό τους και ν΄ αναζητήσουν τρόπους που θα τα κάνουν πιο δυνατά. Ν’ αναπτύξουν κοινωνικές δεξιότητες. Να μάθουν να επιχειρηματολογούν.  Να μάθουν να σέβονται και να αποδέχονται το διαφορετικό. Να καλλιεργήσουν την κριτική σκέψη τους αναζητώντας λύσεις σε προβλήματα που προκύπτουν και να σέβονται την απόφαση της πλειοψηφίας. Να καλλιεργήσουν τον ψηφιακό γραμματισμό.

Ξεκινήσαμε λοιπόν εντοπίζοντας κάποια κοινά εξωτερικά χαρακτηριστικά μας, (κοντά μανίκια,  μακριά μανίκια, τα παιδιά με κοντά μαλλιά κ.λ.π.), με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν ομάδες με κάποιο κοινό χαρακτηριστικό.

Στις ομάδες κάθε παιδί λέει τ όνομα του και κάτι που του αρέσει (χρώμα, φαγητό, παιχνίδι κλπ) κρατώντας το νήμα από ένα κουβάρι , μόλις τελειώνει δίνει  το νήμα σε άλλο παιδί και έτσι με το νήμα έφτιαξε η κάθε ομάδα τον δικό της ιστό.

Οι ομάδες που χωρίστηκαν πήρανε ονόματα. Ομάδα 1^η «Τα ανίκητα αγόρια» με έμβλημά τους το λιοντάρι, 2^η ομάδα «Τα κορίτσια της Ειρήνης» με έμβλημά τους την πεταλούδα  και 3^η ομάδα «Τα αχτύπητα κορίτσια» με έμβλημά τους τον μονόκερο. Ζωγράφισαν τα παιδιά  το

έμβλημά για την κάθε ομάδα και ένωσαν τις ιδέες τους ώστε να δημιουργήσουν μια κοινή αφίσα.

Στη συνέχεια οι ομάδες χωρίστηκαν σε ζευγάρια και κάθε παιδί μίλησε για τον «εαυτό» του και αναζήτησαν τα κοινά τους στοιχεία. Φτιάξανε τις ατομικές ταυτότητες με στοιχεία που αφορούν μόνο τον εαυτό τους.

Αφού λοιπόν είπαν τα παιδιά κάποια πράγματα για τον εαυτό τους , συμφώνησαν όλα μαζί ότι στο σχολείο όλοι  ερχόμαστε για να περνάμε ωραία. Να συνεργαζόμαστε όλοι μαζί, να αποδεχόμαστε όλους και να λύνουμε τις διαφορές μας με επιχειρήματα.  Προχωρήσαμε στη σύνταξη   συμβολαίου, το οποίο περιέχει όρους τους οποίους θα πρέπει να τηρούμε. Το συμβόλαιο  αυτό αφού το υπογράψανε όλα τα παιδιά αναρτήθηκε σε κεντρικό σημείο της τάξης μας.

Τα παιδιά κλήθηκαν να σκεφτούν τι κάνουν καλύτερα  και νιώθουν δυνατά και χαρούμενα. Έτσι αφού σχεδίασαν το περίγραμμα της παλάμης, γράψαμε στα δάχτυλα της κατασκευής τα πράγματα που καταφέρνουν καλύτερα και νιώθουν υπερήφανα γι αυτό.

Έγινε προσπάθεια όλα τα παιδιά  να μπουν στη θέση παιδιών που δεν καταλαβαίνουν ελληνικά και πώς  αυτά νιώθουν. Βάλαμε στον υπολογιστή το αγαπημένο παιδικό πρόγραμμα  «ΧΑΙΝΤΙ» στα αγγλικά. Δεν αναγνώριζαν τη γλώσσα που άκουγαν, όμως προσπαθώντας να ερμηνεύσουν μόνο την  εικόνα  που έβλεπαν καταλάβαιναν την ιστορία που εξελισσόταν μπροστά τους. Κατάλαβαν ότι η γλώσσα δεν είναι ο μόνος τρόπος επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων, αλλά και η εικόνα. Είδαμε μια κοινωνική ιστορία «ΕΙΜΑΙ ΙΔΙΑ, ΕΙΜΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ» όπου συνειδητοποιούμε ότι δεν αποκλείουμε κανέναν άνθρωπο από τη ζωή μας  βασιζόμενοι στα εξωτερικά του χαρακτηριστικά. Όλοι είμαστε ξεχωριστοί, αλλά ίσοι.

Παίξαμε ένα παιχνίδι μέσα στην τάξη όπου με την καθοδήγηση της νηπιαγωγού έψαξαν ένα χαρτάκι το οποίο περιείχε το ξεχωριστό παιδί της τάξης. Ανοίγοντας τα χαρτάκια είδαν όλα ότι το ξεχωριστό παιδί της τάξης ήταν ο ίδιος τους ο εαυτός. Στη συνέχεια σ ένα φύλλο εργασίας -καθρέφτη- ζωγράφισαν τον μοναδικό εαυτό τους.

Σχεδιάσαμε ο ένας στον άλλο τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά του προσώπου μας.

Είχαμε και μια επίσκεψη στο νηπιαγωγείο μας. Ήρθε ο Ιγκόρ. Ο Ιγκόρ μας είπε την ιστορία του, ότι δηλαδή τα παιδιά στην τάξη του τον κοροϊδεύουν για τον τρόπο που μιλάει για τις φακίδες που έχει στο πρόσωπό του,  για τα ρούχα του και δεν τον παίζουν καθόλου. Τα παιδιά εκφράσανε τη στεναχώρια τους για τον Ιγκόρ και πρότειναν λύσεις στο πρόβλημά του.

Είδαμε εικόνες που απεικονίζουν περιστατικά βίας και άσχημες συμπεριφορές παιδιών. Προσπαθήσαμε να μπούμε  στη θέση αυτών που βιώνουν  κακοποίηση από άλλα παιδιά και τι θα μπορούσαμε  να συμβουλεύσουμε αυτά τα παιδιά που δεν περνάνε καλά.

Τελειώνοντας το εργαστήριο συγκεντρώνουμε όλες εκείνες  τις λέξεις – φράσεις που μπορούμε να λέμε στους συμμαθητές μας και να τους κάνουμε ευτυχισμένους και τις λέξεις – φράσεις που όταν τις λέμε τους κάνουμε δυστυχισμένους.

Αποφασίσαμε όταν ερχόμαστε στην τάξη να γνωστοποιούμε τα συναισθήματά μας. Για το λόγο αυτό φτιάξαμε τα ποτηράκια της διάθεσης. Το ποτηράκι με τη στεναχωρημένη φατσούλα, το ποτηράκι με τη χαρούμενη φατσούλα και το ποτηράκι με τη φατσούλα της ενδιάμεσης κατάστασης (ούτε στεναχωρημένο ούτε χαρούμενο).

Μπαίνοντας λοιπόν στην τάξη βάζουμε το όνομα μας στο ποτηράκι που μας αντιπροσωπεύει. Έτσι λοιπόν έχουμε τη δυνατότητα όταν δούμε ένα όνομα στο ποτηράκι με τη στεναχωρημένη φατσούλα να πλησιάζουμε το παιδάκι που το έβαλε και να μιλάμε μαζί του, με στόχο φυσικά να το βοηθήσουμε.

Mε εφόδια στη βαλίτσα μας όλα τα όμορφα συναισθήματα, την ενδυνάμωση, εν συναίσθηση, τη συνεργασία και την αποδοχή

δημιουργούμε την τάξη που όλοι είμαστε χαρούμενοι περνάμε όμορφα και η αγάπη είναι δεδομένη!

Η Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού εορτάζεται στις 20 Νοεμβρίου για να τιμήσει τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του παιδιού από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 20 Νοεμβρίου 1959.

Η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού, γνωστή και ως Διακήρυξη της Γενεύης για τα Δικαιώματα του Παιδιού, είναι ένα διεθνές κείμενο το οποίο προωθεί και προασπίζει τα δικαιώματα των παιδιών, συντάχθηκε από την Εγκλαντάιν Τζεμπ  και υιοθετήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 1924 από την Κοινωνία των Εθνών. Μία ελαφρώς αναθεωρημένη έκδοση αυτής της διακήρυξης υιοθετήθηκε από  τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών το 1946 ενώ στις 20 Νοεμβρίου 1959 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε τη  δική της ομώνυμη διακήρυξη, η οποία αποτελούσε μια πιο εκτενή έκδοση της προηγούμενης.

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα δικαιωμάτων παιδιού,  είδαμε αρχικά  εικόνες παιδιών που βιώνουν δύσκολες συνθήκες στη ζωή τους σε διάφορα μέρη του κόσμου. Βλέποντας τις εικόνες  είδαμε πως τα παιδιά που απεικονίζονται σ ‘ αυτές  δεν έχουν μια καλή ζωή , δεν είναι ευτυχισμένα και αυθόρμητα αναφέραμε κάποια από τα δικαιώματα (φαγητό, σπίτι, νερό, οικογένεια, υγεία, σχολείο κ.λ.π.) που πρέπει να έχουν όλα τα παιδιά  του κόσμου  για να είναι ευτυχισμένα.

Βάλαμε όλοι στη σειρά τις καρτέλες  με τα γράμματα για να σχηματίσουμε τη λέξη    ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Στη συνέχεια διαλέξαμε ένα δικαίωμα και το ζωγραφίσαμε.

Τέλος κάναμε και μία κατασκευή. Το παζλ των δικαιωμάτων σε σχήμα καρδιάς!