Νηπιαγωγείο Ελεώνα Η παιδεία είναι δεύτερος ήλιος για τους ανθρώπους. Πλάτωνας, Έλληνας φιλόσοφος (427-347 π.Χ) 

Ολοκληρώσαμε το 1^ο εργαστήριο δεξιοτήτων και συγκεκριμένα  τον θεματικό κύκλο: « ΖΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ – ΕΥ ΖΗΝ» και την ενότητα: «Είμαι εγώ, είμαι μοναδικός!

Στόχος του  προγράμματος είναι ν’ αναπτύξουν τα παιδιά ικανότητες αυτογνωσίας και δεξιότητες ενσυναίσθησης. Να συνειδητοποιήσουν τη μοναδικότητά τους  κατανοώντας  την έννοια της διαφορετικότητας. Να σέβονται και ν’ αποδέχονται  την ιδιαιτερότητα του κάθε ανθρώπου, η οποία  μπορεί να είναι σωματική, κοινωνική, πολιτισμική, γνωστική ή συναισθηματική, αναπτύσσοντας  συμπεριφορές αποδοχής αυτής. Να προβληματίζονται σε ποικίλες καταστάσεις , να κάνουν υποθέσεις και να καταλήγουν σε συμπεράσματα, μέσα από το διάλογο και την ανταλλαγή απόψεων. Ν’ αναπτύξουν το συναίσθημα και τη φαντασία τους, υποδυόμενοι άλλα πρόσωπα. Να εκφραστούν εικαστικά και να νιώσουν τη χαρά της δημιουργίας.

Μέσα από διάφορες δραστηριότητες τα παιδιά κλήθηκαν να καλλιεργήσουν δεξιότητες συνεργασίας, εμπιστοσύνης και ενσυναίσθησης. Μέσω υλικού πληροφορήθηκαν για τα άτομα με αναπηρία και τις ιδιαίτερες δεξιότητες που μπορεί αυτά να έχουν.

Ξεκινήσαμε περιγράφοντας  ο καθένας  τον  εαυτό του, αρχικά σε ότι αφορά αυτά που βλέπουμε,  τα εξωτερικά μας χαρακτηριστικά, όπου διαπιστώσαμε ότι έχουμε κάποια κοινά (χρώμα μαλλιών, ύψος, χρώμα δέρματος κλπ) και κάποια διαφορετικά,  στη συνέχεια τα εσωτερικά μας χαρακτηριστικά (λίγο πιο δύσκολο), όπως τα καταλαβαίνουμε (σκεφτόμαστε διαφορετικά, αγαπάμε διαφορετικά κλπ). Τα εσωτερικά μας χαρακτηριστικά μπορεί να μη φαίνονται αλλά και αυτά συνθέτουν τη μοναδικότητά μας. Είμαστε όλοι μοναδικοί και διαφορετικοί, αλλά είμαστε όλοι ίσοι.

Αφού είδαμε και παρατηρήσαμε μια αληθινή αστυνομική ταυτότητα…..

φτιάξαμε τις δικές μας ταυτότητες , με τα μοναδικά χαρακτηριστικά μας, κυρίως εξωτερικά, τη φωτογραφία μας, την υπογραφή μας  και φυσικά το μοναδικό μας αποτύπωμα. Αυτές τις ταυτότητες  χρησιμοποιούμε στη δανειστική βιβλιοθήκη και ίσως αν  χρειαστεί θα τις χρησιμοποιήσουμε  και κάπου αλλού.

Ζωγραφίσαμε στη συνέχεια την παλάμη μας σε χρωματιστό χαρτί της αρεσκείας μας. Γράψαμε τα ονόματα μας επάνω και αφού τις βάλαμε σ’ ένα καλαθάκι τις  ανακατέψαμε και  παίξαμε  ένα παιχνίδι. Ένα ένα τα παιδιά σήκωναν από το καλάθι  μια παλάμη διάβαζαν  τ όνομα του παιδιού που ήταν γραμμένο και έλεγαν σε όλους μας τι αγαπούν (θετικά στοιχεία) στο παιδί που γράφει η παλάμη. Τέλος φτιάξαμε μια γλάστρα με λουλούδια αυτές τις παλάμες, για να στολίσουμε την τάξη. Η γλάστρα είναι όμορφη γιατί τα «λουλούδια» είναι διαφορετικά και έχουν πολλά χρώματα (αναρωτηθήκαμε αν θα ήταν το ίδιο όμορφη , αν όλα τα «λουλούδια» είχανε  ένα χρώμα και ένα μέγεθος  και απαντήσαμε ομόφωνα , φυσικά και ΟΧΙ).

Μιλήσαμε για τα άτομα με αναπηρία. Είδαμε εικόνες με παιδιά σε αναπηρικά αμαξίδια  να παίζουν μπάσκετ, λίγο διαφορετικά από εμάς αλλά το ίδιο ευτυχισμένα! Παιδιά να περπατούν με μπαστούνι γιατί δεν βλέπουν. Ανθρώπους να μιλούν με τα χέρια τους γιατί δεν ακούν και δεν μιλούν. Προσπαθήσαμε και εμείς να έρθουμε στη θέση τους, να κατανοήσουμε πως είναι να μη βλέπεις. Κλείσαμε τα μάτια μας και πιάσαμε αντικείμενα να δούμε αν μόνο με την αφή μπορούμε ν αναγνωρίσουμε τι έχουμε στα χέρια μας. Περπατήσαμε με τα μάτια κλειστά και συζητήσαμε για τα συναισθήματα που μας προκαλούνται.

Βάλαμε μαντήλια στα μάτια μας και ζωγραφίσαμε «με τα μάτια κλειστά». Πρωτόγνωρο το συναίσθημα, εντυπωσιακό το αποτέλεσμα.

Είδαμε φωτογραφίες με αθλητές παραολυμπιακών αγώνων. Παρατηρήσαμε αθλητές  χωρίς χέρια να πηδάνε άλμα εις ύψος, αθλητές χωρίς πόδια σε αναπηρικά αμαξίδια να παίζουν τένις, τυφλούς να τρέχουν αγώνα δρόμου, βοηθούμενοι (πιασμένοι στα χέρια) από οδηγούς τυφλών κλπ. Αυτοί λοιπόν οι αθλητές με αναπηρία συμμετέχουν σε αγώνες και  κατακτούν μετάλλια αντάξια της μεγάλης προσπάθειάς τους. Ναι και αυτοί οι αθλητές, κάνουν ακριβώς ότι κάνουν και οι υπόλοιποι αρτιμελείς αθλητές…. λίγο διαφορετικά βέβαια, αλλά  είναι το ίδιο άξιοι και αυτοί!

Ήρθαμε και εμείς για λίγο στη θέση ενός τυφλού αθλητή. Κάναμε και αγώνες προσποιούμενοι τους τυφλούς. Χωριστήκαμε σε ζευγάρια. Ένα παιδί έκανε τον τυφλό αθλητή και άλλο παιδί  τον οδηγό του, πιασμένοι από το χέρι προσπάθησε το παιδί αθλητής, σύμφωνα με τις οδηγίες του παιδιού οδηγού, να μην πέσει πάνω τα  εμπόδια που υπήρχαν στη διαδρομή τους.

Είδαμε μια ταινία με τίτλο «Η Αργυρώ γελάει». Η ταινία μας  συστήνει  την  Αργυρώ,  ένα κοριτσάκι περίπου στην ηλικία μας, η οποία  συμμετέχει σε διάφορες δραστηριότητες όπως εμείς,  κάνει ακριβώς ότι κάνουμε και εμείς, με μια διαφορά, η Αργυρώ βρίσκεται σε αναπηρικό αμαξίδιο, το γεγονός αυτό όμως  δεν της στερεί τίποτα από όλα αυτά που κάνουν τα παιδιά της ηλικίας της. Ίσως να τα κάνει λίγο διαφορετικά , αλλά σημασία έχει ότι ζει όλα αυτά που  ζουν  τα παιδιά της ηλικίας της!

Στη συνέχεια συζητήσαμε για την ανάγκη όλων των ανθρώπων, να επικοινωνήσουν, είτε με τον προφορικό λόγο είτε με τον  γραπτό. Πώς γράφουν και διαβάζουν όμως τα άτομα που δεν βλέπουν; Πώς επικοινωνούν άνθρωποι που δεν ακούν και δεν μιλούν ; Μάθαμε για την γραφή  braille, είδαμε φωτογραφίες από τις παράξενες τελίτσες που για τους τυφλούς είναι γράμματα. Με τα δάχτυλα μας (αφή) μας ακουμπήσαμε γράμματα της γραφής braille σε κουτιά φαρμάκων.

. 9

Επίσης μιλήσαμε για τη νοηματική,  τη γλώσσα των κωφών συνανθρώπων μας. Είδαμε το αλφάβητό τους το οποίο σχηματίζουν με τα  δάχτυλά των χεριών τους. Είπαμε και εμείς τα ονόματα μας στη νοηματική και διάφορες άλλες  λέξεις, σχηματίζοντας με  τα δάχτυλα μας, ένα ένα τα γράμματα.

Μέσα από όλες αυτές τις δραστηριότητες τα παιδιά ενίσχυσαν την ομαδικότητα και τη συνεργασία τους, καλλιέργησαν τον προφορικό τους λόγο, κατανόησαν τη μοναδικότητα τους, ανέπτυξαν την ενσυναίσθηση τους και τον σεβασμό στη διαφορετικότητα, η οποία δεν αποτελεί εμπόδιο, αλλά δύναμη. Δύναμη η οποία γίνεται ανίκητη, όταν όλοι είμαστε ενωμένοι και αλληλέγγυοι τόσο στο περιβάλλον του σχολείου με τους ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ μας όσο και γενικά στη ζωή μας, με όλους τους ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΥΣ μας!

Κλασική ερώτηση στο νηπιαγωγείο: “Κυρία πως θα φτιάξω ένα…ανθρωπάκι, σπιτάκι και…και…και… καθώς η φαντασία των παιδιών δεν έχει όρια. Και η απάντηση κλασική πια και αυτή: “Με ευθείες και καμπύλες γραμμές ζωγραφίζεις ό,τι θες!”. Και η απόδειξη μέσα από το κλασικό ποιηματάκι για να τους αποδείξεις πόσο εύκολη μπορεί να γίνει η ζωγραφική: “Δύο τελίτσες, παύλα, γραμμή έτσι σχηματίζεται μια κεφαλή! Λαιμός κοντός, κοιλιά στρογγυλή έτσι σχηματίζεται ένα παιδί! Καπέλο φοράει, ομπρέλα κρατεί έτοιμος ο δρόμος περίπατο να βγει!

Αφού μιλήσαμε για τα σχήματα

Αναζητήσαμε σχήματα μέσα στην τάξη μας π.χ το τετράγωνο….. Το ίδιο κάναμε με όλα τα σχήματα….

Το κάθε παιδί δημιουργεί τη δική του σύνθεση σχημάτων και μας το παρουσιάζει:

 

O Έλμερ ο παρδαλός ελέφαντας μας βοήθησε να γνωρίσουμε καλύτερα το τετράγωνο

Στη συνέχεια με τη βοήθεια του χάρακα φτιάξαμε ευθείες γραμμές και  σχεδιάσαμε τον Έλμερ….και τα τετράγωνά του….

 

Ο Τριγωνοψαρούλης μας βοήθησε να γνωρίσουμε καλύτερα το τρίγωνο

Τα σχήματα μέσα από την τέχνη

• Αλέξης Ακριθάκης

Ο ζωγράφος Αλέξης Ακριθάκης είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους του εικοστού αιώνα. Έργα του φιλοξενούνται στην εθνική πινακοθήκη αλλά και σε πολλά μουσεία και πινακοθήκες παγκοσμίως. Ελάτε να δούμε λίγα πράγματα γι αυτόν τον σπουδαίο καλλιτέχνη!!!

Το έργο του Ακριθάκη διακρίνεται από μία παιδική γραφή. Η πρώτη φάση της δουλειάς του περιλαμβάνει συνθέσεις γραμμικές, ασπρόμαυρες, τα «τσίκι τσίκι», όπως τα έχει ονομάσει που δημιουργούσε ξεκινώντας από μια τυχαία κουκκίδα, μια τελεία  πάνω στο χαρτί.

Δεν διέφερε από την ζωγραφική που κάνουν τα μικρά παιδιά γιατί και αυτός αγαπούσε πολύ την τέχνη των παιδιών . Να όπως λέει το αγαπημένο παραμύθι » Η τελεία» του Peter Reynolds.

 

Είδαμε έργα του Ακριβάκη που μπορείτε και εσείς να δείτε πατώντας στον παρακάτω σύνδεσμο….

ΑΚΡΙΘΑΚΗΣ- ΒΑΛΙΤΣΕΣ ΑΚΡΙΘΑΚΗΣ- ΒΑΛΙΤΣΕΣ

Παρατηρήσαμε προσεχτικά αυτόν τον πίνακα.

Τα παιδιά απάντησαν στις παρακάτω ερωτήσεις…..

• Τι βλέπεις σ’ αυτόν;
• Αναγνωρίζεις κάποια από αυτά τα σχήματα;
• Τι χρώματα έχει χρησιμοποιήσει ο ζωγράφος;
• Τι νομίζεις ότι έφτιαξε με όλα αυτά τα σχήματα; Πόλη; Κάστρο;

Οι περισσότεροι συμφώνησαν ότι είναι κάστρο….

Πράγματι είναι ένα κάστρο!!!!

• Υπάρχουν κάστρα; Έχεις δει ποτέ κάστρο; Ποιοι μένουν μέσα στο κάστρο;
• Χμ! Για κοίτα ψηλά στον ουρανό. Τι άλλο βλέπεις; Είναι μέρα ή νύχτα;
• Σωστά!! Έχει ήλιο άρα είναι μέρα!!
• Έχεις επισκεφθεί ποτέ κάστρο;

Στην τελευταία ερώτηση τα νήπια θυμήθηκαν το κάστρο στο Ναύπλιο που είχαν πάει εκδρομή την προηγούμενη χρονιά…..

Τα παιδιά μέσα από τις ερωτήσεις ανακάλυψαν μόνα τους το όνομα του πίνακα…. Το όνομα αυτού του πίνακα είναι «Κάστρο και ήλιος!!!».

 Τα παιδιά χωρίστηκαν σε δύο ομάδες και δημιούργησαν το δικό τους κάστρο προσπαθώντας να μοιάζει όσο γίνεται περισσότερο με αυτό του πίνακα….Το αποτέλεσμα μοναδικό….

Μετά το κάθε παιδί σχεδίασε το δικό του κάστρο στο χαρτί….

Παρατηρήσαμε έναν ακόμη πολύ γνωστό πίνακά του.

• Τι βλέπεις;
• Σου θυμίζει κάτι;
• Από τι είναι φτιαγμένο;
• Τι χρώματα έχει χρησιμοποιήσει ο καλλιτέχνης;
• Τι συναισθήματα σου προκαλεί; Σε κάνει να νιώθεις χαρά ή θλίψη;

Το έργο αυτό ονομάζεται «Σενέκιο» ή αλλιώς «Ο άντρας με το ηλικιωμένο κεφάλι». Σου θυμίζει εσένα ο Σενέκιο έναν ηλικιωμένο άνθρωπο, όπως τον παππού σου; Μάλλον όχι… Ξέρεις γιατί δεν στον θυμίζει; Γιατί ο ζωγράφος μας εκτός από σχήματα στους πίνακές του έφτιαχνε πράγματα όχι όπως είναι στα αλήθεια αλλά όπως τα φανταζόταν ο ίδιος!

• Βίνσεντ Βαν Γκογκ

Ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ (Vincent Willem van Gogh) γεννήθηκε στην Ολλανδία και ήταν ο μεγαλύτερος από τα συνολικά επτά παιδιά της οικογένειάς του. Από την ηλικία των 16 χρόνων, άρχισε να κάνει διάφορες δουλειές προκειμένου να ζήσει, ωστόσο σε καμία δε κατάφερε να μείνει μιας και η μεγάλη του αγάπη ήταν άλλη. Ήταν η ζωγραφική! Η ζωή του απέκτησε νόημα όταν φοίτησε σε Ακαδημία Τέχνης και ξεκίνησε να έρχεται σε επαφή και με άλλους ζωγράφους! Ο Βαν Γκογκ στους πίνακές του χρησιμοποιεί ωραία, φωτεινά, ζωντανά χρώματα (κίτρινο, πράσινο, μπλε) ενώ τα θέματα του είναι εμπνευσμένα από τη φύση, το τοπίο, την αγροτική ζωή. Ζωγραφίζει αντικείμενα ταπεινά, καθημερινές εικόνες  όπως το δωμάτιό του, ένα βάζο λουλούδια κ.α!!!

Έφτιαξε πολλούς πίνακες αλλά  δυστυχώς δεν είδε τα έργα του να πωλούνται κατά τη διάρκεια της ζωής του. Ωστόσο αυτά βρήκαν ανταπόκριση και πωλήθηκαν μετά το θάνατο του, με το γνωστότερο, «Ηλιοτρόπια» να φτάνουν τα 39.900.000 εκατομμύρια δολάρια, δηλαδή πάρα πολύ ακριβός

Αυτός είναι ο πίνακας με τίτλο «Ηλιοτρόπια».  Τα ηλιοτρόπια ή ήλιοι, είναι λουλούδια τα οποία αν τα παρατηρήσουμε προσεχτικά μας θυμίσουν το ζεστό και λαμπερό ήλιο, έχουν κίτρινο χρώμα και έχουν κάτι ξεχωριστό!!! Όταν βρίσκονται ακόμη στη μαμά τους, το φυτό δηλαδή, και όχι στο βάζο μας, στρέφουν πάντα το άνθος τους προς τη μεριά του ήλιου. Ακολουθούν πάντα πιστά τον ήλιο!!! Έχουν όμως και κάτι ακόμη ιδιαίτερο. Στη κοιλίτσα τους οι ώριμοι ηλίανθοι έχουν καρπούς, τους γνωστούς μας ηλιόσπορους! Έχεις δοκιμάσει ηλιόσπορους; Να ξέρεις πως αποτελούν υγιεινό σνακ!!

Και αφού μάθαμε λίγα πράγματα για τα ηλιοτρόπια και τους ηλιόσπορους, ώρα να επιστρέψουμε στο πίνακα!!

• Σου αρέσει ο πίνακας;
• Τι συναισθήματα σου δημιουργεί;
• Ποιο χρώμα κυριαρχεί σ’ αυτόν;

Το κίτρινο φυσικά!!! Ένα φωτεινό χρώμα που μπορεί να μαρτυρά τη χαρά και την ευτυχία!!

Φτιάξαμε τα δικά μας λουλούδια χρησιμοποιώντας τέμπερα και πιρούνι….

Συνεχίσαμε με τα Στερεά Σχήματα . Αφού τα γνωρίσαμε…..ψάξαμε μέσα στην τάξη μας….βρήκαμε αρκετά στερεά σχήματα….μετρήσαμε τις πλευρές και τις γωνίες τους…

Έπειτα χωριστήκαμε σε ζευγάρια και προσπαθήσαμε να φτιάξουμε έναν κύβο και στη συνέχεια μια πυραμίδα….

Τέλος από την παρέα μας δεν θα μπορούσε να λείψει η κ. Συμμετρία.

Είδαμε συμμετρικά σχήματα και μιλήσαμε για τον κάθετο και τον οριζόντιο άξονα συμμετρίας….

Προσπαθήσαμε να φτιάξουμε το άλλο μισό σε ένα σχέδιο όπως ένα λουλούδι, έναν πύραυλο, μια πεταλούδα, μια πασχαλίτσα κ.α

Βρήκαμε τον άξονα συμμετρίας στο αρχικό γράμμα του ονόματός μας….κάθετο ή οριζόντιο….

Στο τέλος φτιάξαμε το δικό μας συμμετρικό σχέδιο…

Στην αρχή της σχολικής χρονιάς ασχολούμαστε με τα ονόματά μας….Παντού ονόματα….Στις κρεμάστρες μας, στα συρτάρια μας, στους μαρκαδόρους μας, στα ταπεράκια μας, στο παρουσιολόγιο μας….

Γίναμε ψαράδες….και ψαρέψαμε με το καλάμι το όνομά μας…

Ποιο όνομα μας δείχνει ο τροχός;

Γράμμα γράμμα συνθέτω το όνομά μου….

Πόσα γράμματα έχει το κάθε όνομα; Ποιο όνομα έχει τα περισσότερα γράμματα; Ποιο έχει τα λιγότερα; Ποια έχουν τον ίδιο αριθμό γραμμάτων;

Πόσες συλλαβές έχει το όνομα μου; Πηδάω στη σκάλα τόσα σκαλοπάτια όσες και οι συλλαβές του ονόματός μου….Τις έχω χτυπήσει ήδη και στο ταμπουρίνο…

Ας προγραμματίσω τη μελισσούλα να φτάσει το όνομά μου….Αρχικά η πορεία της θα είναι μόνο μπροστά ή πίσω…Μετράω βήματα και δίνω εντολές…

Και βέβαια αγαπημένο παιχνίδι τα μαγνητικά γράμματα….