Η 1η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί ως «Διεθνής ημέρα για την Τρίτη ηλικία» . Την ημέρα αυτή κάναμε ένα μικρό αφιέρωμα στους παππούδες και τις γιαγιάδες , τα τόσο σημαντικά αυτά πρόσωπα στη ζωή των παιδιών, και όχι μόνο!
Με τη χρήση του κατάλληλου εποπτικού υλικού(πίνακες ζωγραφικής , εικονόλεξα κ.α) , ξεκινήσαμε τη συζήτηση με τα παιδιά! Κάθε ένα από αυτά μοιράστηκε μαζί μας όμορφες αναμνήσεις αλλά και δραστηριότητες που κάνει με τους αγαπημένους τους παππούδες και γιαγιάδες. Στόχος μας ήταν , μιλώντας για τον παππού και τη γιαγιά , τα παιδιά να αντιληφθούν τη σπουδαιότητα των ατόμων της τρίτης ηλικίας , που αξίζουν την αγάπη και τον σεβασμό μας.
Διαβάσαμε ποιήματα,ακούσαμε τραγούδια και τα τραγουδήσαμε
…….Μίλησε το κάθε παιδί για τους παππούδες-γιαγιάδες του, τι ξέρει για αυτούς και τους ζωγραφίσαμε
Και φυσικά δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε τα μικρά μας δωράκια , φτιαγμένα με αγάπη από μικρά χεράκια!
Το φθινόπωρο ήρθε και μαζί του ήρθε και ο Τρύγος. Στο χωριό μας υπάρχουν οικογένειες που έχουν αμπέλια. Τα παιδιά με χαρά μας ανακοίνωσαν ότι άρχισαν τον τρύγο και μας έφεραν μούστο να δοκιμάσουμε. Τι καλύτερο για να μάθουμε για το σταφύλι. Είδαμε βίντεο για την καλλιέργεια του, πως είναι τα φύλλα του,ο καρπός του,πως γίνεται ο τρύγος, το δοκιμάσαμε,τραγουδήσαμε, ζωγραφίσαμε , κάναμε τυπώματα με φελλούς και παίξαμε βάζοντας σε σωστή σειρά τις εικόνες(σειροθέτηση). Μερικές από τις δραστηριότητες μας.
Το καλοκαίρι τελείωσε και ήρθε η ώρα να επιστρέψουμε στα σχολεία μας!! Όλοι μας νιώθουμε έναν ενθουσιασμό για τη νέα σχολική χρονιά που αρχίζει. Πολλές αξέχαστες στιγμές με πολύ παιχνίδι, χαρά, κέφι, δημιουργικότητα και αγάπη, μας περιμένει κατά τη διάρκεια όλης της χρονιάς.Τα σχολεία μας θα ανοίξουν διάπλατα τις πόρτες τους και θα δεχτούν τους καινούριους και τους παλιούς μας μαθητές.
Με αφορμή το παραμύθι “Ο Τοποτίπ δεν θέλει να πάει στο νηπιαγωγείο” ετοιμάσαμε ένα δωράκι για να υποδεχτούμε τα παιδιά.
Πραγματοποιήθηκε σήμερα 11 Σεπτεμβρίου ο Αγιασμός του νηπιαγωγείου μας. Η αυλή μας γέμισε από χαρούμενες φατσούλες παλιών και νέων μαθητών.Η συγκίνηση μεγάλη τόσο από το διδακτικό προσωπικό όσο και από τους γονείς.
Η 6η Φεβρουαρίου 2024 είναι η ημέρα που ολόκληρος ο κόσμος θα ενώσει τη φωνή του και θα ζητήσει ένα καλύτερο και ασφαλέστερο διαδίκτυο για εμάς και τα παιδιά μας. Έτσι και εμείς γινόμαστε υποστηρικτές και συμμετέχουμε στις δράσεις για ένα Ασφαλέστερο Διαδίκτυο.
Θέλοντας να βοηθήσουμε τους πλημμυροπαθείς της Θεσσαλίας, γίναμε και εμείς ένας μικρός κρίκος στην μεγάλη αλυσίδα βοήθειας που δημιουργήθηκε, για τα κατεστραμμένα νηπιαγωγεία. Οι οικογένειες των παιδιών μάζεψαν και πρόσφεραν τα απαραίτητα υλικά για να εξοπλίσουν αυτά τα πλημμυρισμένα νηπιαγωγεία .Καταφέραμε να συγκεντρώσουμε δέκα (10) μεγάλα κιβώτια με Παραμύθια,επιτραπέζια παιχνίδια,παζλ, παιχνίδια, κούκλες , παγουρίνια, χάντρες, μαρκαδόρους ,ψαλίδια, χαρτική ύλη κλπ.Την δική μας προσφορά θα παραλάβει το νηπιαγωγείο Ριζαρίου Τρικάλων. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους γονείς και τα παιδιά που στήριξαν την δράση αυτή της προσφοράς. Επίσης ένα πολύ μεγάλο Ευχαριστώ στον κύριο Γιώργο Μουχαρέμη που αφιλοκερδώς διέθεσε το αυτοκίνητο του για την μεταφορά και την παράδοση τους !!
25η Μαρτίου Γιορτάζει η πατρίδα μας, η Ελλάδα. Μια τέτοια μέρα, στις 25 Μαρτίου 1821, οι Έλληνες αποφάσισαν να ξεσηκωθούν, να πολεμήσουν και να διώξουν τους Τούρκους μακριά από την Ελλάδα.Τετρακόσια χρόνια οι Τούρκοι είχαν σκλαβωμένη την Ελλάδα. Οι Έλληνες υπέφεραν πολλά βάσανα από τους Τούρκους. Οι Τούρκοι χωρίς σπουδαίο λόγο σκότωναν άνδρες, γυναίκες και παιδιά για να αρπάξουν τις περιουσίες των Ελλήνων και να τις κάνουν δικές τους. Έβαζαν μεγάλους φόρους κι όταν δεν μπορούσαν να πληρώσουν οι φτωχοί Έλληνες τους έπαιρναν με τη βία ό,τι είχαν.
Μέσα από το βιβλίο “Τα Ελληνάκια” γνωρίσαμε την ιστορία, την παράδοση και τα δρώμενα εκείνης της εποχής. Διαβάσαμε το βιβλίο, συζητήσαμε , προβληματιστήκαμε.Ο Γιώργης και η Μαρία, οι ήρωες του παραμυθιού, μας ταξίδεψαν στην εποχής τους, στις συνθήκες ζωής κάτω από τον ζυγό των Τούρκων και γενικά για την καθημερινότητά τους. Κάναμε μια αναδρομή στα γεγονότα εκείνης της εποχής, ζωγραφίσαμε, ντυθήκαμε όπως τότε,τραγουδήσαμε δημοτικά τραγούδια .Κατασκευάσαμε καδράκια και κονκάρδες.
.
.
Τι όρκο έδωσαν οι ήρωες στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας;
ΕΛΕΥΘΕΡΙΆ Η ΘΑΝΑΤΟΣ
Παίξαμε με το σύνθημα αυτό και το γράψαμε με φτερό και μελάνι όπως τότε.
Μιλήσαμε για την Φιλική Εταιρεία.Το 1814 στην πόλη Οδησσό της Ρωσίας, τρεις φίλοι και καλοί πατριώτες, ο Νικόλαος Σκουφάς, ο Αθανάσιος Τσακάλωφ και ο Εμμανουήλ Ξάνθος ίδρυσαν τη Φιλική Εταιρεία. Η Φιλική Εταιρεία κατάφερε να ενώσει όλους τους Έλληνες και να τους πείσει πως πρέπει να πάρουν τα όπλα και να ελευθερώσουν την πατρίδα τους. Ο μυστικός όρκος της Φιλικής Εταιρείας έκανε τις καρδιές των Ελλήνων να φτερουγίσουν από ελπίδα για ελευθερία
.
Μάθαμε και μιλήσαμε για τους ήρωες της επανάστασης…
θαυμάσαμε τις παραδοσιακές, ελληνικές φορεσιές των προγόνων μας και ντυθήκαμε όπως αυτοί.
.
Επειδή μας αρέσουν οι μαγικές εικόνες και οι κώδικες , σπάσαμε τον κώδικα του τσολιά
Για να Τιμήσουμε τους ήρωες μας κάναμε γιορτή,φτιάξαμε στεφάνι από δάφνες και το καταθέσαμε
Ο όρος «εκφοβισμός και βία στο σχολείο» (school bullying) είναι ένα φαινόμενο που εμφανίζεται σε πολλές χώρες του κόσμου. Ο σχολικός εκφοβισμός, προέρχεται από άλλα παιδιά, συνήθως της ίδιας ηλικίας και αποτελεί μορφή επιθετικής συμπεριφοράς, που εμφανίζεται κυρίως στη σχολική πραγματικότητα, με σοβαρές επιπτώσεις για την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού και του εφήβου και τη διαδικασία της μάθησης. Συχνά το «ισχυρότερο» παιδί αντλεί από την πράξη του κάποιο όφελος, όπως ευχαρίστηση, κύρος ή υλικά αγαθά, ενώ το «αδύναμο» παιδί δεν μπορεί να υπερασπιστεί και να προστατέψει τον εαυτό του.Επειδή, λοιπόν, το σχολείο αποτελεί μία μικρογραφία της κοινωνίας πρέπει να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την εξάλειψη αυτού του φαινομένου από τα σχολεία αλλά και από την κοινωνία στο σύνολο της.Τα παιδιά δικαιούνται να ζουν και να εργάζονται σε ένα σχολικό περιβάλλον που τους παρέχει ασφάλεια, ηρεμία και σεβασμό.
Έτσι λοιπόν και εμείς ασχοληθήκαμε με αυτό το θέμα. Μάθαμε τι σημαίνει, πως να συμπεριφερόμαστε και στείλαμε το μήνυμά μας σε άλλα σχολεία σε μορφή κώδικα, παίρνοντας μέρος στην Δράση “Πες το Δυνατά”.
Δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο τα σχολεία που πήραν μέρος στην δράση και το δικό μας εδώ
Το έθιμο της κυρά-Σαρακοστής είναι από τα παλιότερα έθιμα που σχετίζονται με τη γιορτή του Πάσχα. Χρησίμευε πάντα ως ημερολόγιο για να μετράμε τις εβδομάδες από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι τη Μεγάλη Εβδομάδα, Πρόκειται για ένα έθιμο που τείνει στις ημέρες μας να εκλείψει, ενώ παλαιότερα το συναντούσαμε σε όλο τον ελλαδικό χώρο με διάφορες παραλλαγές και χρησιμοποιούνταν ως ημερολόγιο που μετρούσε τις εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής.Η κυρά-Σαρακοστή έχει 7 πόδια, ένα για κάθε εβδομάδα της περιόδου της Σαρακοστής, σταυρωμένα χέρια γιατί προσεύχεται, ένα σταυρό γιατί πήγαινε στην εκκλησία και χωρίς στόμα γιατί νηστεύει. Στο τέλος κάθε εβδομάδας, αρχής γενομένης από το Σάββατο μετά την Καθαρά Δευτέρα,της έκοβαν ένα πόδι. Το τελευταίο το έκοβαν το Μεγάλο Σάββατο.Η κυρά Σαρακοστή στις περισσότερες περιοχές ήταν μια χάρτινη ζωγραφιά.Το Μεγάλο Σάββατο, έκοβαν και το τελευταίο πόδι.Αυτό το κομμάτι χαρτί το δίπλωναν καλά και το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο. Τοποθετούσαν το σύκο αυτό μαζί με άλλα, και σε όποιον το έβρισκε θεωρούνταν ότι του έφερνε γούρι.
Σε άλλα μέρη της Ελλάδας η Κυρά Σαρακοστή δεν ήταν φτιαγμένη από χαρτί, αλλά από ζυμάρι. Το ζυμάρι φτιαχνόταν με αλεύρι, αλάτι και νερό. Η διαδικασία ήταν κι εδώ η ίδια όπως και με την χάρτινη. Μια παραλλαγή του εθίμου της Κυράς Σαρακοστής είναι φτιαγμένη από πανί και γεμισμένη με πούπουλα.
Η Συνταγή για την κυρά Σαρακοστή με ζυμάρι:
500 γρ. αλεύρι
1 κούπα νερό
2 κουταλιές αλάτι
Πώς θα τη φτιάξετε:
Βάζουμε σε μία λεκάνη το αλεύρι και το αλάτι. Ανοίγουμε μια λακουβίτσα στο κέντρο και ρίχνουμε σιγά σιγά το νερό, ζυμώνοντας ταυτόχρονα ώστε να γίνει μια μαλακή ζύμη.
Απλώνουμε με τον πλάστη τη ζύμη και σχηματίζουμε την κυρά Σαρακοστή, χαράζουμε τα μάτια και τη μύτη με ένα μαχαίρι και κάνουμε μια τρύπα στο κεφάλι για να την κρεμάσουμε όταν ψηθεί. Φτιάχνουμε και τα 7 ποδαράκια.
Αλείφουμε το ταψί με λίγο λάδι και τοποθετούμε τη ζύμη.
Ψήνουμε την κυρά Σαρακοστή για 40-60 λεπτά στο φούρνο, στους 200ο Κελσίου.
Τηρώντας το έθιμο φτιάξαμε και εμείς την Κυρα-Σαρακοστή με ζυμαράκι που μας ετοίμασε μια μανούλα(ευχαριστούμε πολύ κ.Τζίνα). Τις πλάσαμε,τις διακοσμήσαμε και σας τις παρουσιάζουμε.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή