Με την αγαπημένη μας κυρία Βαγγελιώ και τις υπέροχες γιαγιάδες από το ΚΑΠΗ Χάρακα. Πιστοί στο πασχαλινό μας ραντεβού , φέτος αποφασίσαμε να φτιάξουμε λαζαρακια. Τους είπαμε ιστορίες για το Πάσχα, μας είπαν για τα κρητικά έθιμα και φυσικά τραγουδήσαμε τα κάλαντα του Λαζάρου και όχι μόνο. Έχουν όλες τους καρδιά μικρού παιδιού… Να είστε καλά γιαγιάδες , να μας βοηθάτε να γεμίζουμε όμορφες αναμνήσεις.
Το Νηπιαγωγείο Χάρακα με τους Ιππότες της Γουργουριστης Κοιλιτσας συμμετέχει στον Πανελλήνιο διαγωνισμό Bravo school και αγωνίζεται για την καταπολέμηση της πείνας. Αν σας αρέσει η δράση μας μπορείτε να μας ψηφίσετε στον παρακάτω σύνδεσμο. Θα χρειαστείτε μόνο το email σας. Σας ευχαριστούμε πολύ
Καλημέρα, καλημέρα μικρά πονηρούλικα αλεπουδάκια. Πως είστε; Πείτε μας φάγατε παγωτά; Εμείς φάγαμε το πρώτο μας παγωτό πριν λίγες ημέρες.
Σήμερα σας έχουμε ένα υπέροχο νέο. Ένα χρωματιστό νέο. Χθες, εκεί που καθαρίζαμε τα ξερά χόρτα από την αυλή του σχολείου, ώστε να είναι καθαρό, ξαφνικά ακούγεται μια μικρή γλυκιά φωνούλα.
“Κυρία, ε κυρία;”
“Ακούω κάποιον να μας μιλάει;” μου λέει η κυρία Μαρία.
“Μπα, μάλλον ο αέρας θα χορεύει” της απάντησα εγώ.
“Μα κυρία Δώρα εδώ ψηλά. Δε με ακούς;” ακούγεται μια πιο δυνατή φωνή.
Σηκώνω τα μάτια μου στον ουρανό και τι να δω… μια πανέμορφη, χρωματιστή , γεμάτη σχέδια πεταλούδα. Ενθουσιάστηκα.
“Μα πως ξέρεις το όνομά μου;” τη ρώτησα
“Μα δε με θυμάστε; Εγώ είμαι η κάμπια που ερχόμουν κάθε πρωί στα σκαλοπάτια του Νηπιαγωγείου και σας έλεγα καλημέρα” απάντησε εκείνη.
Παιδιά, δεν πιστεύαμε στα μάτια μας. Ήταν αλήθεια, όλες αυτές οι κάμπιες που φοβόμασταν να πλησιάσουμε για να μην κοκκινίσει το δέρμα μας και μας πιάσει φαγούρα, είχαν μεταμορφωθεί σε πεταλούδες. Όλες μαζί χορεύουν πετώντας στον ουρανό κάθε ημέρα.
Και πως έγινε αυτό; Είναι καταπληκτικό! Πρώτα πρώτα μια μαμά πεταλούδα γέννησε μικρά, μιικρά αυγουλάκια.
Αφού πέρασε ο καιρός, από αυτά τα αυγουλάκια βγήκαν οι κάμπιες. Οι κάμπιες έφαγαν πολλά πολλά φύλλα και αφού φούσκωσαν καλά καλά οι κοιλίτσες τους, έφτιαξαν με χρυσή κλωστή ένα κουκούλι και κλείστηκε η καθεμιά στο δικό της. Προσοχή!!! Όταν είναι μέσα στο κουκούλι λέγονται χρυσαλλίδες και εκεί μέσα αρχίζουν να βγάζουν φτερά και κεραίες και έξι ποδαράκια. Όταν έχουν μεγαλώσει αρκετά…. βγαίνουν για να πετάξουν στον ουρανό.
Ορίστε ο αγαπημένος μας κύριος Παραμυθάς μας λέει την ιστορία του με μια κάμπια
Τώρα που ακούσαμε αλλά και είδαμε την ιστορία του, ας παίξουμε και ένα παιχνίδι
Αφού παίξατε και μάθατε όλα αυτά τα ωραία πράγματα για τις πεταλούδες, ήρθε η ώρα για αποστολή. Πάρτε τους μαγικούς σας μαρκαδόρους και ζωγράφιστε τον κύκλο ζωής της πεταλούδας. δηλαδή, όταν είναι αυγό, μετά που είναι κάμπια, έπειτα που είναι χρυσαλλίδα και στο τέλος που μεταμορφώνεται σε πεταλούδα. Μην ξεχάσετε να γράψετε και τα ονόματά τους. Είμαστε σίγουρες ότι θα τα καταφέρετε. Θα περιμένουμε φωτογραφίες
Καλημέρα, καλημέρα μικρά πονηρούλικα αλεπουδάκια μας. Τι κάνετε; Πως περνάτε τώρα που ήρθε η ζέστη και μοσχοβολάει ο αέρας από τα λουλούδια;
Τέλεια!!! Ακούστε τι έπαθε χθες η κυρία Δώρα. Εκεί που καθάριζε τα τζάμια του σπιτιού της ξαφνικά μια ακρίδα, με ένα τεράστιο άλμα, τσουπ μπήκε μεσα στο σπίτι της.
“Αχ, κυρία ακρίδα καλως ήρθες, αλλά νομίζω ότι θα ήταν καλύτερα να δημιουργήσεις το σπιτικό σου στην αυλή μου και όχι μέσα στο σπίτι μου”, της είπε.
“Μα μου αρέσει το σπιτικό σου”, απάντησε η ακρίδα.
“Χαίρομαι γι’ αυτό αλλά τι θα έλεγες να σε βοηθήσω να βρεις τους υπόλοιπους φίλους σου και να δημιουργήσεις και εσύ το σπίτι σου στην γειτονιά των εντόμων;” . Η ακρίδα ενθουσιάστηκε με την ιδέα και μαζί με την κυρία Δώρα πήγαν στην αυλή του σπιτιού και άρχισαν σαν εντομολόγοι να αναζητούν τα υπόλοιπα έντομα. Μάλιστα βρήκαν μερικά από αυτά . Πρώτα συνάντησαν τον κύριο κουνούπι και άρχισαν να του τραγουδούν ένα αστείο τραγούδι….
Ακούγοντας όλα τα έντομα το τραγούδι , άρχισαν να μαζεύονται σιγά σιγά. Μέλισσες, πεταλούδες, πασχαλίτσες, μυρμηγκάκια, μύγες, σκαθαράκια, λιβελούλες και πόσα άλλα έντομα που τα συναντούσαν για πρώτη φορά.
Έτσι, η ακρίδα άρχισε να τους αφηγείται την ιστορία του φίλου της του κουνούπι.
Ώρα για αποστολή!!! Σήμερα θα γίνουμε εντομολόγοι. Θα πάρουμε τη συσκευή που βγάζουμε φωτογραφίες και θα ψάξουμε για έντομα που μπήκαν μέσα στο σπίτι μας ή ανέβηκαν στο μπαλκόνι μας ή ζουν στην αυλή μας ή τα συναντήσαμε στη βόλτα μας. Θα στείλουμε τις φωτογραφίες στην κυρία και θα μας δημιουργήσει τα πιο αστεία εντομοπαιχνίδια για να παίξουμε. ΠΡΟΣΟΧΗ!!! αποφεύγουμε να βγαίνουμε το μεσημέρι από το σπίτι γιατί έχει πολλή ζέστη.
Θα περιμένουμε με ανυπομονησία τις εντομοφωτογραφίες σας.
Αυτό το γλυπτό βρίσκεται σε μια χώρα που λέγεται Κύπρος, έχουμε πει πάρα πολλές φορές το όνομά της στην τάξη. Ορίστε, θυμηθείτε και στον χαρτη που βρίσκεται.
Είναι πολύ κοντά στην Ελλάδα και οι κάτοικοί της μιλούν την ίδια γλώσσα με εμάς.
Ας συνεχίσουμε όμως με το γλυπτό. Το όνομά του είναι γραμμένο κάτω από τη φωτογραφία του και λέγεται «Μάνα με οκτάδυμα». Ελάτε να μετρήσουμε όλοι μαζί πόσα παιδάκια φαίνονται στη φωτογραφία.
-Αχ! Έχετε δίκιο δε φαίνονται όλα τα παιδάκια.
-Που νομίζεται ότι είναι τα υπόλοιπα;
-Πάρα πολύ ωραία ιδέα!
– Και από ποιο υλικό νομίζετε ότι είναι κατασκευασμένο αυτό το γλυπτό;
-Πολύ ωραιά!
Ήρθε η ώρα να κάνουμε δύο ζουζουνιές- αλεπουδιές:
1Η)
Θα μεταμορφωθούμε σε γλύπτες και θα δημιουργήσουμε σε γλυπτό τη δική μας μανούλα. Θα σας κάνουμε ένα μαγικό ξόρκι και έτοιμοι για δράση.
«Άμπρα κατάμπρα,
ζύμη και καμβάς,
πηλός και τραχανάς,
γίνε γλύπτης μονομιάς»
Αφού γίναμε γλύπτες, χρειαζόμαστε και το υλικό με το οποίο θα φτιάξουμε το γλυπτό μας. Εδώ θα κάνουμε άλλη μια πονηριά. Θα φτιάξουμε τον δικό μας πηλό που μοιάζει με πλαστελίνη. Τα υλικά που θα χρησιμοποιήσουμε είναι τα εξής:
2 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις
½ κούπα αλάτι
1 ½ κούπα νερό
2 κουταλιές της σούπας λάδι
Χρώματα ζαχαροπλαστικής (προαιρετικά)
2 κουταλιές της σούπας ξυνό
Όσο περισσότερο πλάσουμε με τα δυνατά μας χεράκια, τόσο καλύτερος θα γίνει ο πηλός μας.
Και ξεκινήστε με υπομονή και ηρεμία το γλυπτό σας. Μπορεί και η μαμά σας αν θέλει να φτιάξει εσάς σε γλυπτό.
Μόλις τελειώσετε τα γλυπτά σας βγάλτε τα μια φωτογραφία και πείτε στην μαμά να μας το στείλει. Θα περιμένουμε με ανυπομονησία. Βάλτε το γλυπτό σας κάπου για να ξεραθεί και να μην σπάει.
2η)
Θα διαβάσουμε ένα ποίημα, που έγραψε η κυρία P. Rounean….
Όταν θα γίνω μεγάλος/η θα δεις μανούλα θα σου αγοράσω τ’αστέρια κι ένα μεγάλο καράβι με μεταξωτά πανιά.
Όταν θα γίνω μεγάλος/η θα δεις μανούλα θα σου αγοράσω λιχουδιές και θα πάμε στο πανηγύρι.
Όταν θα γίνω μεγάλος/η θα δεις μανούλα θα σε πιάσω απ’ το χέρι για να περάσουμε το δρόμο μαζί.
Ελάτε να συνεχίσουμε το ποίημα. Σκεφτείτε, όταν θα μεγαλώσετε εσείς τι θα κάνετε για τη μανούλα σας.
Όταν θα γίνω μεγάλος/η
θα δεις μανούλα
θα σου/σε …………………………………………………
και θα / για να …………………………………………….
Μπορείτε να ζωγραφίσετε αυτό που θα κάνετε για τη μανούλα σας και έπειτα να της πείτε να γράψει πάνω στη ζωγραφιά αυτό που θα κάνετε.
Βγάλτε φωτογραφία τη ζωγραφιά σας και πείτε στη μανούλα σας να μας τη στείλει. Και εμείς θα μεγαλώσουμε το ποίημα με τις ιδέες όλης της ομάδας. Θα περιμένουμε με ανυπομονησία.
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή