Εδώ Πολυτεχνείο!!!
ΤΜΗΜΑ 2
Η προσέγγιση των γεγονότων τού Πολυτεχνείου είναι δύσκολη στο Νηπιαγωγείο. Με αφορμή την επέτειο της 17ης Νοεμβρίου 1973 μιλήσαμε για την έννοια της Δημοκρατίας και της Δικτατορίας και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σ’ αυτό μας βοήθησαν ιδιαίτερα τα παραμύθια της Κωνσταντίνας Αρμενιάκου “Η κυρά Δημοκρατία”, της Σοφίας Ζαραμπούκα “Στο Δάσος'” και της Ευγενίας Φακίνου “Ντενεκεδούπολη”. Επίσης, είδαμε πλούσιο φωτογραφικό και οπτικοακουστικό υλικό με τα γεγονότα του Πολυτεχνείου πάνω στο οποίο βασίστηκαν και οι δημιουργίες τους.
Κατηγοριοποιήσαμε εικόνες με βάση το αν αναφέρονται στη Δημοκρατία ή στη Δικτατορία;
Δημιουργήσαμε το χωριό της Δημοκρατίας και το χωρίο της Δικταρορίας, όπως το φανταζόμαστε, τόσο σε οργανωμένες, όσο και σ’ ελεύθερες δραστηριότητες
Φτιάξαμε ατομική κατασκευή εμπνευσμένη από το τραγούδι “Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο”, με αυτοσχέδια σφραγίδα από αφρώδες υλικό
Επεξεργαστήκαμε πλούσιο φωτογραφικό υλικό και βίντεο κι αναρωτηθήκαμε τι να είδαν τα μάτια των φοιτητών στα γεγονότα του Πολυτεχνείου
Φτιάξαμε τα δικά μας γαρύφαλλα και τηλεβόες με το σύνθημα “ΨΩΜΙ- ΠΑΙΔΕΙΑ- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ”
Μάθαμε τη φωνούλα Π
ΤΜΗΜΑ 1
Μια επέτειος που είναι συνδεδεμένη με την Ελευθερία και τη Δημοκρατία. Οι φοιτητές, που είναι οι μεγάλοι μαθητές, αποφάσισαν να κλειστούν στο Πολυτεχνείο, δηλαδή στο δικό τους το σχολείο, για να διαμαρτυρηθούν για την κατάσταση που επικρατούσε τότε στην Ελλάδα, με βασικό σύνθημα «ΨΩΜΙ- ΠΑΙΔΕΙΑ- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ».
Αρχικά στα παιδιά δόθηκαν φωτογραφίες από εκείνες τις στιγμές και κλήθηκαν να τις επεξεργαστούν στις ομαδούλες τους για να τις παρουσιάσουν έπειτα στην παρεούλα. Αφού τα παιδιά έδειξαν τις φωτογραφίες και είπαν αυτό που έβλεπαν στην ολομέλεια, ξεκινήσαμε να τις βάζουμε με τη σωστή χρονική σειρά και έτσι ξετυλίχτηκε η ιστορία του Πολυτεχνείου. Μέσα από τα ντοκουμέντα και τα τραγούδια αυτής της περιόδου, τα παιδιά ήρθαν πιο κοντά στα γεγονότα του Πολυτεχνείου.
Ήταν μια λέξη μονάχα«Ελευθερία», λέει το τραγούδι… Έτσι λοιπόν και εμείς ζωγραφίσαμε την «Ελευθερία» που διεκδικούσαν τότε οι φοιτητές. Η Χούντα ήταν σαν ένας φράχτης που μας κρατούσε φυλακισμένους, που με την εξέγερση του Πολυτεχνείου και έπειτα αυτός ο φράχτης έσπασε και μεταμορφωθήκαμε σε ελεύθερα πουλιά έχοντας πίσω την Ελευθερία μας και τα Δικαιώματά μας.
Αφήσαμε ένα γαρύφαλλο για το Πολυτεχνείο, στην μνήμη των ανθρώπων που αγωνίστηκαν για εμάς.
Τέλος φτιάξαμε την πόρτα του Πολυτεχνείου, την οποία έριξε το τάνκς και που υπάρχει ακόμα και σήμερα για να μας μαθαίνει όλα όσα συνέβησαν…
Παρακολουθήσαμε όλοι μαζί την “Τενεκεδούπολη” και ψηφίσαμε τον αρχηγό που θα επιλέγαμε από τους ήρωες της ιστορίας..
