Ο προσανατολισμός στο χώρο είναι στενά συνδεδεμένος με το σχήμα του σώματος, γιατί για να προσανατολιστεί το παιδί μέσα στο χώρο, χρειάζεται να ανατρέξει στο σώμα του και να καθορίσει τη θέση που κατέχει σε σχέση με τα διάφορα αντικείμενα που το περιβάλλουν. Πρέπει να γνωρίζει τις εξής βασικές έννοιες: εμπρός, πίσω, πλάι, ψηλά, χαμηλά, πάνω, κάτω. Οι έννοιες αυτές είναι δύσκολο να κατανοηθούν. Πρέπει λοιπόν να επωφελούμεθα από κάθε ευκαιρία για να τις κάνουμε βίωμα στο παιδί ή να το βοηθήσουμε να τις κατακτήσει. Επίσης η ενίσχυση της παρατηρητικότητας, της συγκέντρωσης αλλά και της λεπτής κινητικότητας αποτελεί σημαντικό πυλώνα που πρέπει να οικοδομηθεί σταδιακά ώστε ο μαθητής να κατακτήσει πιο εύκολα τη δεξιότητα της ανάγνωσης, να αντιληφθεί καλύτερα την κατεύθυνση των γραμμάτων και να μπορεί να αποφύγει την τυχόν αντιστροφή των γραμμάτων ή ακόμα και ολόκληρων λέξεων.
