Η επέτειος της 28ης Οκτωβρίου αποτελεί μέρα τιμής και υπερηφάνιας για το λαό μας, με το ιστορικό “ΟΧΙ” να φανερώνει το μεγαλείο και τη δύναμη της ψυχής του. 

Στο σχολείο μας  αξιοποιώντας ποικίλο υλικό (έντυπο, ψηφιακό, αρχειακό) θαυμάσαμε τον πατριωτισμό και την ανδρεία όσων τότε πολέμησαν και έγιναν συζητήσεις για τη σημαντικότητα της ειρήνης.

Διαβάσαμε την ιστορία “Ασπρογάλανο Πανί” της Γαλάτειας Σουρέλη. Οι μαθητές μας μέσα από αυτή την ιστορία κατανόησαν το συμβολισμό των χρωμάτων και του σταυρού της Ελληνικής Σημαίας. Φυσικά μάθαμε να φτιάχνουμε και εμείς την Ελληνική σημαία!

Τα παιδιά παρακολούθησαν το κουκλοθέατρο της Φρόσως Χατόγλου: «Το κανόνι της Ειρήνης», άκουσαν και έμαθαν το τραγούδι του Γιάννη Κότσιρα: «Αν».

Συνεχίσαμε την ιστορία, και το κανόνι έγινε μαγικό: Τώρα αντί για οβίδες μέσα από το κανόνι βγαίνουν μόνο όμορφα πράγματα όπως: καρδούλες, λουλούδια, δώρα, καραμέλες, αστεράκια, ήλιοι κλπ

 Εικονογραφήσαμε τις ιδέες μας με την ακόλουθη ομαδική εργασία:

Την Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2025 πραγματοποιήθηκε η γιορτούλα μας στο σχολείο, τα παιδιά είδαν βίντεο με φωτογραφικό υλικό από την εποχή εκείνη, είπανε τα ποιηματάκια τους, τραγούδησαν τραγούδια και τον Εθνικό μας Ύμνο. Τέλος, έκαναν παρέλαση στην αυλή του σχολείου κουνώντας τις ελληνικές σημαίες και φωνάζοντας ΟΧΙ στον πόλεμο και ΝΑΙ στην ειρήνη.

Το φθινόπωρο μπήκε για τα καλά και τα χρώματά του πλημμύρισαν την τάξη μας! Τα φύλλα που πέφτουν, ο ήλιος που χαμηλώνει και τα ζεστά πορτοκαλί, κόκκινα και καφέ χρώματα μάς έδωσαν έμπνευση να συνεχίσουμε το ταξίδι μας στον κόσμο των συναισθημάτων και των χρωμάτων.

Αυτή τη φορά γνωρίσαμε τον Ρώσο ζωγράφο και «πατέρα» της αφηρημένης τέχνης, Βασίλι Καντίνσκι, και δανειστήκαμε την τεχνική του με τους ομόκεντρους κύκλους. Παρατηρήσαμε τα έργα του και συζητήσαμε πώς τα χρώματα μπορούν να δείχνουν αυτό που νιώθουμε – χαρά, ηρεμία, αγάπη, ενθουσιασμό.

Έπειτα, δημιουργήσαμε τα δικά μας φθινοπωρινά έργα τέχνης, χρησιμοποιώντας τα χρώματα της εποχής. Κίτρινοι, κόκκινοι, πορτοκαλί και καφέ κύκλοι γέμισαν τα χαρτιά μας, μπλέχτηκαν μεταξύ τους και σχημάτισαν πίνακες γεμάτους φως και ζεστασιά!

Κάθε παιδί έφτιαξε το δικό του μοναδικό έργο, γιατί όπως και τα φθινοπωρινά φύλλα, κανένας κύκλος δεν είναι ίδιος με τον άλλο. 🌈
Μέσα από την τέχνη μάθαμε να εκφραζόμαστε, να μοιραζόμαστε συναισθήματα και να βλέπουμε πόση ομορφιά κρύβεται γύρω μας — αρκεί να κοιτάξουμε με τα μάτια της καρδιάς! 💛🍂

Το φθινόπωρο έφτασε και γέμισε την τάξη μας με χρώματα και έμπνευση!
Μιλήσαμε για τις αλλαγές που φέρνει αυτή η εποχή — τα φύλλα που πέφτουν, τα δέντρα που «ντύνονται» με ζεστά χρώματα και τη φύση που αλλάζει. Παρατηρήσαμε φθινοπωρινά φύλλα, αγγίξαμε, συγκρίναμε και ανακαλύψαμε τα σχήματα, τα μεγέθη και τις αποχρώσεις τους: κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο, καφέ.

Στη συνέχεια, χρησιμοποιώντας μαρκαδόρους με τα χρώματα του φθινοπώρου, τα παιδιά δημιούργησαν τα δικά τους μοναδικά φύλλα! Κάθε παιδί έβαλε τη φαντασία και τη δημιουργικότητά του, γεμίζοντας τα φύλλα με γραμμές, σχέδια και πολύ φθινοπωρινή διάθεση.

Όταν ολοκληρώσαμε τις δημιουργίες μας, διακοσμήσαμε την τάξη — και τώρα μοιάζει σαν ένα πολύχρωμο φθινοπωρινό δάσος! 🍂

Συνεχίζοντας το ταξίδι της δημιουργίας, ασχοληθήκαμε με την τέχνη και το φθινόπωρο!
Αρχικά, παρατηρήσαμε και αναλύσαμε πίνακες γνωστών ζωγράφων που είχαν ως θέμα το φθινόπωρο. Μιλήσαμε για τα χρώματα, τα σχήματα, τις πινελιές και τα συναισθήματα που μας μετέδιδε κάθε έργο. Τα παιδιά εντόπισαν τα φθινοπωρινά στοιχεία στη φύση —τα φύλλα που αλλάζουν χρώμα, τα δέντρα, τη βροχή, τον ουρανό— και εξέφρασαν όσα ένιωσαν βλέποντας τα έργα τέχνης.

Έπειτα, εμπνευσμένα από όσα είδαμε, δημιουργήσαμε τους δικούς μας φθινοπωρινούς πίνακες ζωγραφικής! Με χρώματα, πινέλα και πολλή φαντασία, τα παιδιά αποτύπωσαν στο χαρτί το δικό τους φθινόπωρο — γεμάτο ζεστά χρώματα, φύλλα που χορεύουν και εικόνες από τη φύση.

Η δραστηριότητα αυτή βοήθησε τα παιδιά να γνωρίσουν τη ζωγραφική ως μορφή έκφρασης, να αναπτύξουν τη δημιουργικότητά τους και να απολαύσουν τη μαγεία της εποχής μέσα από την τέχνη!

Αφού είδαμε φωτογραφίες από πολλά ανθρώπινα πρόσωπα, και παρατηρήσαμε σε ένα καθρεφτάκι το δικό μας πρόσωπο καταγράψαμε σε ένα χαρτί τι κοινό έχουν όλα τα πρόσωπα και τα ζωγραφίσαμε για να τα θυμόμαστε.

Όλοι είμαστε τόσο διαφορετικοί τελικά… Διαφορετικό χρώμα ματιών, διαφορετικές μύτες, στόματα, μαλλιά…Παρατηρήσαμε τις ομοιότητες και τις διαφορές μας!

Στη συνέχεια εμπνευστήκαμε από τον Πικάσσο που ζωγράφισε την προσωπογραφία του και φτιάξαμε και εμείς το δικό μας!

Επίσης αφήσαμε τους φίλους μας να ζωγραφίσουν το σκίτσο μας και δημιουργήσαμε περίεργα και αστεία πρόσωπα!

Σε συνέχεια των δραστηριοτήτων για τη μοναδικότητα του καθενός μας τα παιδιά έρχονται σε επαφή με έργα τέχνης του Picasso και συγκεκριμένα με τις τόσο παράξενες και μοναδικές προσωπογραφίες του. Παρατηρούμε τα ιδιαίτερα πρόσωπα που είχε ζωγραφίσει αυτός ο σπουδαίος καλλιτέχνης, βρίσκουμε τι μας εντυπωσιάζει στο καθένα από αυτά και συζητούμε για το πόσο διαφορετικοί είμαστε μεταξύ μας οι άνθρωποι και στην πραγματικότητα.

Φυσικά γίναμε και εμείς μικροί ζωγράφοι και φτιάξαμε τα δικά μας παράξενα πρόσωπα!

Τις πρώτες μέρες στο σχολείο μαθαίνουμε να αναγνωρίζουμε και να γράφουμε το όνομά μας. Μέσα από το όνομά τους τα παιδιά αρχίζουν να αναγνωρίζουν την ταυτότητά τους και να νιώθουν μοναδικά. Μέσα από το παιχνίδι η διαδικασία αυτή γίνεται ευχάριστη και δημιουργική!

Η 1η Οκτωβρίου έχει οριστεί ως η Παγκόσμια Ημέρα Ηλικιωμένων ή Τρίτης Ηλικίας. Σήμερα λοιπόν γιορτάζει η γιαγιά και ο παππούς.

Με αφορμή την ημέρα αυτή θα πρέπει όλοι μας να αναλογιστούμε την προσφορά και τη σοφία αυτών των ανθρώπων. Εμείς στο νηπιαγωγείο μας συζητήσαμε για τον παππού και τη γιαγιά μας, γιατί τους αγαπάμε και γιατί μας αρέσει να είμαστε μαζί τους. Ζωγραφίσαμε πορτραίτα, τραγουδήσαμε και κατασκευάσαμε καρτούλες-δωράκια, μάθαμε να γράφουμε τις λεξούλες παππούς και γιαγιά για να δείξουμε την παντοτινή μας αγάπη και τον σεβασμό στην Τρίτη Ηλικία.

Χρόνια πολλά παππού!

Χρόνια πολλά γιαγιά!

Η 27η Σεπτεμβρίου έχει οριστεί ως Πανελλήνια μέρα σχολικού αθλητισμού και στο νηπιαγωγείο μας υλοποιήσαμε αθλητικές δράσεις και δραστηριότητες εντός και εκτός τάξης. Προσπαθήσαμε να αναδείξουμε τα οφέλη και τη σημασία της φυσικής δραστηριότητας, της σωματικής άσκησης και του αθλητισμού για την υγεία και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής.  Είδαμε πρωταθλητές στο άλμα επι κοντώ, άλμα εις ύψος, συγχρονισμένη κολύμβηση, κρίκους κ. ά.  να αγωνίζονται,  και δοκιμάσαμε και εμείς να γίνουμε πρωταθλητές. Ασκηθήκαμε και χορέψαμε.

Στο τέλος της δράσης, κερδίσαμε με την συμμετοχή μας  “Βραβείο Συμμετοχής” στην ημέρα αυτή.

Οι πρώτες μέρες στο νηπιαγωγείο είναι αυτές που θα μας κάνουν να αγαπήσουμε το σχολείο, αλλά και να μάθουμε πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε σε αυτό το καινούριο περιβάλλον. Γιατί όπως σε όλους τους χώρους, έτσι και στο σχολείο λειτουργούμε με κανόνες και σωστές συμπεριφορές!

Δείξαμε στα παιδιά διάφορες εικόνες με σωστή και λάθος συμπεριφορά στο σχολείο και  συζητήσαμε για αυτές. Τα παιδιά από μόνα τους αναγνώρισαν τις σωστές και λάθος συμπεριφορές. Έπειτα ζωγραφίσαμε τους κανόνες και τους κολλήσαμε στον τοίχο ώστε να τους θυμόμαστε πάντα! Και φυσικά φτιάξαμε και συμβόλαιο για το πώς καθόμαστε στην παρεούλα μας!

Τα χεράκια δεν χτυπάνε, τα χεράκια αγαπάνε!

Καθημερινά δίνεται η δυνατότητα στα παιδιά να εκφραστούν θετικά και να αναπτύξουν φιλικές σχέσεις με τους συμμαθητές μέσα  από διάφορες δραστηριότητες. Συγκεντρωθήκαμε στην παρεούλα και διαβάσαμε το εξαιρετικό βιβλίο που περνά με πολύ όμορφο τρόπο ένα  υπέροχο μήνυμα στα παιδιά:

“Τα χεράκια δεν χτυπάνε τα χεράκια αγαπάνε”

Μετά την αφήγηση του παραμυθιού προβληματιστήκαμε και συζητήσαμε τι μπορούμε να κάνουμε με τα χεράκια μας. Έπειτα αποφασίσαμε να φτιάξουμε μια αφίσα  με τα χεράκια  μας.  Σχεδιάσαμε μια μεγάλη καρδιά πάνω στην οποία καταγράψαμε τις σκέψεις μας:

Τα χέρια είναι για να φτιάχνουμε κάστρα, να χαϊδεύουμε σκυλάκια, να κολυμπάμε , να ντυνόμαστε, να τρώμε, να κάνουμε εργασίες, να στέλνουμε φιλάκια, να παίζουμε, να αγκαλιάζουμε!

Γλυκά  λογάκια 

Διαβάσαμε την Ιστορία της νεράιδας Ευγενίας που μας έφερε στην τάξη τα Ευγενικά λογάκια. Ποιες είναι αυτές οι γλυκές λεξούλες που πρέπει να υιοθετήσουμε στο λεξιλόγιό μας, για να είμαστε ευγενικοί;

Γιατί πρέπει να τις χρησιμοποιούμε;

Μιλήσαμε με τα παιδιά για τα ευγενικά και όμορφα λογάκια — εκείνα τα μικρά μαγικά λόγια που κάνουν τη μέρα μας πιο φωτεινή και την καρδιά μας πιο χαρούμενη.

Συζητήσαμε όλοι μαζί για το πώς νιώθουμε όταν ακούμε κάποιον να μας λέει ένα «ευχαριστώ», ένα «μπράβο», ένα «σε αγαπώ» ή ένα «σε παρακαλώ». Τα παιδιά ανακάλυψαν πως τα γλυκά λόγια είναι σαν καραμελίτσες· γεμίζουν τη ψυχή μας με γλύκα και κάνουν τους φίλους μας να χαμογελούν! 😊

Έπειτα, αποφασίσαμε να φτιάξουμε το «Βάζο της Αγάπης»!
Σε ένα μεγάλο χαρτόνι, δημιουργήσαμε το δικό μας πολύχρωμο βάζο και μέσα του «κλείσαμε» τις καραμελίτσες με τα όμορφα λογάκια που σκεφτήκαμε όλοι μαζί. Κάθε καραμελίτσα κρύβει μέσα της μια καλή κουβέντα, μια πράξη αγάπης ή έναν τρόπο να δείξουμε καλοσύνη.

Το «Βάζο της Αγάπης» θα μας θυμίζει κάθε μέρα πόσο σημαντικό είναι να μιλάμε γλυκά, να φερόμαστε όμορφα και να σκορπίζουμε

καλοσύνη γύρω μας! 🌈💕

Φτιάξαμε ατομικές εργασίες. Συζητήσαμε…, καταγράψαμε…., κόψαμε…., αντιστοιχήσαμε … ζωγραφίσαμε…, μάθαμε!

Φουσκώσαμε μπαλόνι και επάνω γράψαμε τα λογάκια που μας τσαλακώνουν την ψυχούλα μας…και τα σκάσαμε ώστε να τα ξεχάσουμε και να μην τα ξανά πούμε ποτέ και σε κανέναν. Φυσικά οι κακές λεξούλες κατέληξαν στα σκουπίδια!

Στο νηπιαγωγείο μας, ασχοληθήκαμε με μια υπέροχη δραστηριότητα που μας βοήθησε να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας!
Ξεκινήσαμε κοιτάζοντας το πρόσωπό μας στον καθρέφτη. Παρατηρήσαμε τα χαρακτηριστικά μας —τα μάτια, τη μύτη, το στόμα, τα μαλλιά μας— και συζητήσαμε για όσα μας κάνουν μοναδικούς και ξεχωριστούς.

Μέσα από αυτή τη διαδικασία, τα παιδιά έμαθαν να αναγνωρίζουν και να αποδέχονται τον εαυτό τους, να παρατηρούν τις ομοιότητες και τις διαφορές με τους φίλους τους, και να εκφράζουν τα συναισθήματά τους. Μιλήσαμε για το πόσο σημαντικό είναι να αγαπάμε αυτό που είμαστε και να φροντίζουμε τον εαυτό μας με καλοσύνη.

Στη συνέχεια, δημιουργήσαμε τον δικό μας καθρέφτη! Με υλικά όπως χαρτόνια και χρώματα, φτιάξαμε καθρεφτάκια και ζωγραφίσαμε το πορτρέτο του εαυτού μας. Η δημιουργικότητα, η χαρά και η περηφάνια των παιδιών ήταν ζωγραφισμένες στα πρόσωπά τους!

Μέσα από αυτή τη δραστηριότητα, τα παιδιά καλλιέργησαν την αυτογνωσία, την αυτοεκτίμηση και την παρατηρητικότητα, ενώ παράλληλα διασκέδασαν και συνεργάστηκαν με τους συμμαθητές τους.

Λήψη αρχείου