Ιστορία Γ’ Γυμνασίου : Ενότητα 36 : Ο ελληνισμός της δυτικής Μικράς Ασίας και του

Normal
0

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4

Ο ελληνισμός της
δυτικής Μικράς Ασίας
Οι Έλληνες κατοικούσαν στην περιοχή της Μικράς Ασίας από την
αρχαιότητα.
Οι μεταρρυθμίσεις Χατί
Χουμαγιούν
(1856), μετά τον Κριμαϊκό Πόλεμο και οι θετικές οικονομικές
προοπτικές παρακίνησαν πολλούς Έλληνες, τόσο από τον ελλαδικό χώρο όσο κι από
γειτονικές περιοχές να μεταναστεύσουν στην περιοχή της δυτικής Μικράς Ασίας.
Οι Τούρκοι αποτελούσαν την πλειοψηφία στην περιοχή, αλλά οι
ελληνικές κοινότητες ήταν πολύ οργανωμένες (εκπροσωπούνταν στις τοπικές  από τους πρόκριτους και τους αρχιερείς). Οι
Έλληνες αποτελούσαν την πλειονότητα μόνο στη Σμύρνη (400.000 το 1912). Πολλοί Έλληνες ζούσαν και στις Κυδωνίες (Αϊβαλί), το Αϊδίνι και την
Προύσσα.
Η κύρια ασχολία των Ελλήνων ήταν το εμπόριο. Στη Σμύρνη (εμπορική πύλη για όλη την Ανατολή) υπήρχαν
πολλές ελληνικές εμπορικές και ναυτιλιακές εταιρίες, τράπεζες, ελληνικά σχολεία
(Ευαγγελική
Σχολή, Ομήρειο, Κεντρικό Παρθεναγωγείο)
, πολιτιστικοί και αθλητικοί
σύλλογοι (Πανιώνιος, Απόλλων) και τυπογραφεία, όπου τυπώνονταν ελληνικά βιβλία
και εφημερίδες.
Ο ελληνισμός του
Πόντου
Οι Έλληνες του Πόντου ζούσαν οργανωμένοι σε ακμάζουσες
ελληνικές κοινότητες. Η κύρια ασχολία τους ήταν η γεωργία και το εμπόριο. Μεγάλα εμπορικά κέντρα ήταν η Τραπεζούντα, η Κερασούντα και η Σαμψούντα.
Στην Τραπεζούντα λειτουργούσε από τα τέλη του 17ου αιώνα το ξακουστό
«Φροντιστήριον»,
που ήταν κέντρο της ελληνικής παιδείας της περιοχής.
Οι διωγμοί του
μικρασιατικού ελληνισμού
Οι συστηματικοί διωγμοί των Ελλήνων ξεκίνησαν από το 1913 :
Α) λόγω της επικράτησης του κινήματος των
Νεότουρκων (1908)
και
Β) λόγω των ισχυρών γερμανικών οικονομικών
συμφερόντων
, που ήθελαν να εκτοπίσουν τους Έλληνες, Αρμένιους και
Εβραίους ανταγωνιστές..
Στα χρόνια των Βαλκανικών πολέμων (με την αιτιολόγηση ότι ο
ελληνικός πληθυσμός θα ήταν επικίνδυνος, αν η Ελλάδα επιτιθόταν στην περιοχή)
εκτοπίστηκαν στην τουρκική ενδοχώρα περίπου 150.000 Έλληνες. Παράλληλα
οργανώθηκαν τάγματα εργασίας (αμελέ ταμπουρού), όπου κατατάσσονταν
υποχρεωτικά άνδρες πάνω από 45 ετών και οδηγούνταν για αγγαρείες στα λατομεία
και στα δημόσια έργα στο εσωτερικό της χώρας. Πολλές χιλιάδες Έλληνες πέθαναν
λόγω της κούρασης και των άθλιων συνθηκών σε αυτά τα τάγματα. Ίδια τύχη είχαν
και οι Αρμένιοι.
Η κίνηση
αυτονόμησης του Πόντου
Στα τέλη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου κι ενώ γινόταν λόγος για
την αυτοδιάθεση των λαών, εκδηλώθηκε η αυτονομιστική κίνηση των Ελλήνων του
Πόντου. Τον Ιανουάριο του 1920
ιδρύθηκε το ομόσπονδο Ποντοαρμενικό
Κράτος
, που αναγνωρίστηκε από τη συνθήκη των Σεβρών. Η ζωή αυτού του
κράτους υπήρξε όμως εξαιρετικά σύντομη.
Επιμέλεια : Νίκος Μελιγκώνης
Κατηγορίες: ΙΣΤΟΡΙΑ Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ιστορία Γ’ Γυμνασίου : Ενότητα 36 : Ο ελληνισμός της δυτικής Μικράς Ασίας και του

Ιστορία Γ’ Γυμνασίου : Ενότητα 35 : Οι διεκδικήσεις της Αντάντ και της Ελλάδας στην Οθωμανική αυτοκρατορία

Normal
0

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4

Στο τέλος του Α’ Παγκοσμίου πολέμου και μετά τη
συνθηκολόγηση του σουλτάνου, η Αντάντ κατέλαβε νευραλγικά σημεία της Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας, θέτοντας υπό κατοχή τη χώρα.
Πώς εξέφρασε τις
διεκδικήσεις της η Ελλάδα;
  • Οι
    ελληνικές δυνάμεις συμμετείχαν στην κατάληψη της Κωνσταντινούπολης από την
    Αντάντ.
  • Ο
    Βενιζέλος έστειλε υπόμνημα στο συνέδριο του Παρισιού (Δεκέμβριος 1919) με
    το οποίο διεκδικούσε την ευρύτερη περιοχή της Σμύρνης, την Ανατολική Θράκη
    (ως έξω από την Κωνσταντινούπολη) και τα νησιά Ίμβρο και Τένεδο (στην
    είσοδο των Στενών).
  • Ο
    Βενιζέλος θέλοντας να υποστηρίξει τις παραπάνω διεκδικήσεις, έστειλε
    ελληνικό στρατό στην εκστρατεία της Αντάντ κατά των μπολσεβίκων στην Ουκρανία.
Η Βρετανία στήριξε
τις ελληνικές απαιτήσεις
1. γιατί έτσι θα αναχαίτιζε τις ιταλικές επιδιώξεις στην
περιοχή.
2. γιατί ο ελληνικός στρατός θα παρείχε στήριξη στις
λιγοστές βρετανικές στρατιωτικές δυνάμεις, που βρίσκονταν στα Στενά.
Η απόφαση του
συμβουλίου : απόβαση στη Σμύρνη
Τον Απρίλιο του 1919, το Συμβούλιο του Παρισιού έδωσε εντολή
στην Ελλάδα να στείλει στρατεύματα στη Μικρά Ασία.
Στις 2 Μαΐου του 1919,
ο ελληνικός στρατός αποβιβάστηκε στη Σμύρνη και κατέλαβε μια περιοχή έκτασης
17.000 τ.χλμ.
Οι αντιδράσεις
  • Οι
    Έλληνες της Μικράς Ασίας ενθουσιάστηκαν
  • Οι
    Τούρκοι της περιοχής αντέδρασαν αρνητικά. Από τις πρώτες στιγμές έγιναν
    επεισόδια ανάμεσα στον τουρκικό και ελληνικό πληθυσμό με νεκρούς και
    τραυματίες.
  • Οι
    Ιταλοί (που είχαν καταλάβει εδάφη νότια της ελληνικής ζώνης)
    δυσαρεστήθηκαν. Αρκετές φορές οι τουρκικές επιθέσεις εναντίον των Ελλήνων
    ξεκινούσαν από περιοχές που ήταν υπό ιταλική διοίκηση.
 Επιμέλεια : Νίκος Μελιγκώνης
Κατηγορίες: ΙΣΤΟΡΙΑ Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ιστορία Γ’ Γυμνασίου : Ενότητα 35 : Οι διεκδικήσεις της Αντάντ και της Ελλάδας στην Οθωμανική αυτοκρατορία

Ιστορία Γ’ Γυμνασίου : Ενότητα 34 : Η λήξη του Α’

Normal
0

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4

Το συνέδριο του
Παρισιού
Στο τέλος του Α’ Παγκοσμίου πολέμου, οι εκπρόσωποι των
νικητών συγκεντρώθηκαν στο Παρίσι για να συζητήσουν τους όρους των συνθηκών
ειρήνης (ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ή ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ : Ιανουάριος
1919-Ιανουάριος 1920). Σε αυτό το συνέδριο δεν κλήθηκαν οι ουδέτεροι και οι
ηττημένοι του πολέμου, ούτε η Σοβιετική Ένωση.
Παράγοντες που
καθόρισαν τις αποφάσεις του συνεδρίου
  1. η
    ανάγκη για αναμόρφωση του πολιτικού χάρτη της Ευρώπης.
  2. η
    επιδίωξη της Γαλλίας να εξουδετερώσει τη Γερμανία
  3. η
    επιθυμία των Δυνάμεων να εγκλωβίσουν τη Σοβιετική Ένωση
  4. η
    αρχή της αυτοδιάθεσης των λαών (το να αποφασίζει ο κάθε λαός μόνος του για
    το μέλλον του), κάτι που πρότεινε ο Αμερικάνος πρόεδρος Ουίλσον.
Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΩΝ
ΒΕΡΣΑΛΙΩΝ (Ιούνιος 1919)
Η Γερμανία
υποχρεώθηκε να
·        
παραχωρήσει εδάφη στη Γαλλία, το Βέλγιο, τη
Δανία και στις νεοσύστατες Πολωνία, Τσεχοσλοβακία και Λιθουανία.
·        
αναγνωρίσει τη Ρηνανία και το Σάαρ (γερμανόφωνες
περιοχές στα γερμανογαλλικά σύνορα) ως αποστρατικοποιημένη ζώνη.
·        
να πληρώσει μεγάλες πολεμικές αποζημιώσεις
·        
εγκαταλείψει τα εδάφη που είχε πάρει από τη
Σοβιετική Ένωση με τη συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ
·        
να αφοπλιστεί (περιορίσει στο ελάχιστο τις
ένοπλες δυνάμεις της)
Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ
ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΜΑΝΟΥ (Σεπτέμβριος 1919)
Η Αυστροουγγαρία
υποχρεώθηκε να
·        
αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της Ουγγαρίας, της
Τσεχοσλοβακίας, της Γιουγκοσλαβίας και της Πολωνίας
·        
παραχωρήσει στις παραπάνω χώρες πολλά εδάφη της
Ουσιαστικά με αυτή τη συνθήκη η Αυστροουγγρική αυτοκρατορία
διαλύθηκε.
Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ
ΝΕΪΓΥ (Νοέμβριος 1919)
Η Βουλγαρία υποχρεώθηκε
να
·        
παραιτηθεί από κάθε διεκδίκηση για την Ανατολική
Μακεδονία και τη Δυτική Θράκη. Τα εδάφη αυτά δόθηκαν στην Ελλάδα.
·        
παραχωρήσει εδάφη στη Ρουμανία και τη
Γιουγκοσλαβία
·        
κάνει αμοιβαία ανταλλαγή πληθυσμού με την
Ελλάδα.
Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ
ΤΡΙΑΝΟΝ (Ιούνιος 1920)
Η ανεξάρτητη Ουγγαρία
υποχρεώθηκε να παραχωρήσει εδάφη στην Τσεχοσλοβακία, στη Ρουμανία και στη
Γιουγκοσλαβία.
Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΩΝ
ΣΕΒΡΩΝ (28 Ιουλίου/10 Αυγούστου 1920)
Η Οθωμανική
Αυτοκρατορία
υποχρεώθηκε να
·        
παραχωρήσει την κυριαρχία της Μεσοποταμίας
(σημερινό Ιράκ), της Παλαιστίνης και της Υπεριορδανίας (σημερινή Ιορδανία) στη
Βρετανία
·        
παραχωρήσει την κυριαρχία της Συρίας και του
Λιβάνου στη Γαλλία
·        
δώσει ανεξαρτησία στο Κουρδιστάν και στην
Αρμενία
·        
παραχωρήσει στην Ελλάδα την Ίμβρο, την Τένεδο
και τη Θράκη (ως λίγο έξω από την Κωνσταντινούπολη)
·        
αναγνωρίσει την ελληνική κυριαρχία στα νησιά του
βόρειου και ανατολικού Αιγαίου
Επίσης :
  • η
    Ιταλία παραχωρούσε τα Δωδεκάνησα (εκτός της Ρόδου) στην Ελλάδα
  • η
    Αντάντ ανέθετε στην Ελλάδα τη διοίκηση της περιοχής της Σμύρνης για 5
    χρόνια. Μετά οι κάτοικοι με δημοψήφισμα θα αποφάσιζαν για το αν ήθελαν ή
    όχι να ενωθούν με την Ελλάδα.
  • Τα
    Στενά τέθηκαν υπό διεθνή έλεγχο.
Έτσι, διαλύθηκε η Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Η Κ.Τ.Ε.
Προκειμένου να αποφευχθούν νέοι πόλεμοι, οι νικητήριες χώρες
δημιούργησαν την Κοινωνία Των Εθνών (ΚΤΕ), κάτι σαν τον σημερινό Ο.Η.Ε., όπου
τα κράτη θα έλυναν με διάλογο τις διαφορές τους. Το πρόβλημα όμως ήταν ότι κάθε
κράτος-μέλος της ΚΤΕ μπορούσε να ασκήσει βέτο κι έτσι πολλές αποφάσεις
εμποδίζονταν, κάτι που οδήγησε μετά από κάποια χρόνια στη διάλυσή της.
Επιμέλεια : Νίκος Μελιγκώνης
Κατηγορίες: ΙΣΤΟΡΙΑ Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ιστορία Γ’ Γυμνασίου : Ενότητα 34 : Η λήξη του Α’

Ιστορία Γ’ Γυμνασίου : Ενότητα 33 : Η Ρωσική Επανάσταση

Normal
0

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4

  1. Ποια ήταν η κατάσταση στη Ρωσία στα
    τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα;                                                                                                                                        
    Το 85% περίπου του πληθυσμού της Ρωσίας εκείνη την εποχή ήταν
    αγρότες.
    Τα μεγαλύτερα και πιο εύφορα κτήματα ανήκαν σε μεγάλους γαιοκτήμονες, ενώ
    οι καλλιεργητές ζούσαν σε άθλιες συνθήκες. Γι’ αυτό το
    λόγο γίνονταν συχνά εξεγέρσεις με αίτημα την αναδιανομή της γης.
    Παράλληλα, σε ορισμένες περιοχές σημειωνόταν αξιόλογη βιομηχανική
    ανάπτυξη. Οι εργάτες ζούσαν κι αυτοί σε άθλιες συνθήκες και οι
    εξεγέρσεις τους καταπνίγονταν στο αίμα.
  2. Πώς κλιμακώθηκε η ένταση κατά τον 20ο
    αιώνα;
                                                       
                 
    Α) Η κοινωνική ένταση κλιμακώθηκε μετά την ήττα της Ρωσίας
    κατά τον ρωσοϊαπωνικό πόλεμο του 1904-1905. Το 1905 ξέσπασε επανάσταση
    ο τσάρος Νικόλαος Β’ αναγκάστηκε να αλλάξει το πολίτευμα από
    απόλυτη μοναρχία σε συνταγματική μοναρχία με τη
    δημιουργία ενός νομοθετικού σώματος (δούμα).                                                                                           Β)
    Μια 2η επανάσταση το 1905-6 πνίγηκε στο αίμα.                                                                
    Γ) Με την έκρηξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου (1914) η
    κατάσταση επιδεινώθηκε. Εκατομμύρια Ρώσοι επιστρατεύτηκαν, παραλύοντας την
    οικονομία και κάνοντας τις συνθήκες ζωής των λαϊκών τάξεων τραγικές. Ο
    ρωσικός στρατός αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα στα πεδία των μαχών.
Η ΑΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ (ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 1917)
Η εξουσία
μοιράζεται ανάμεσα στην προσωρινή κυβέρνηση και τα σοβιέτ.
Τον Φεβρουάριο του 1917 ξέσπασε
μια νέα επανάσταση.
Τη διακυβέρνηση του κράτους
ανέλαβε η προσωρινή κυβέρνηση, στην οποία επικρατούσαν οι μετριοπαθείς
φιλελεύθεροι αστοί. Παράλληλα, όμως, οργανώθηκαν τα σοβιέτ (συμβούλια
εργατών και στρατιωτών) που ανέλαβαν την εξουσία στην πρωτεύουσα Αγία Πετρούπολη,
στη Μόσχα και σε άλλες μεγάλες πόλεις. Έτσι η εξουσία μοιραζόταν ανάμεσα στην
προσωρινή κυβέρνηση και τα σοβιέτ.
Ο τσάρος
παραιτείται
Ο τσάρος, αφού έχασε τον έλεγχο του στρατού, αναγκάστηκε να
παραιτηθεί (Μάρτιος 1917)
Τα έργα της
προσωρινής κυβέρνησης
  • Αναγνώρισε
    κάποια ατομικά δικαιώματα
  • Νομιμοποίησε
    τα σοβιέτ
  • Προετοίμασε
    τη σύγκληση συνέλευσης για την κατάρτιση συντάγματος.
Τι δεν έκανε η
προσωρινή κυβέρνηση;
  • Η
    Ρωσία δεν εγκατέλειψε τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αν και ο λαός το
    επιθυμούσε.
  • Δεν
    προχώρησε σε αναδασμό της γης.
Τα αιτήματα των
κομμουνιστών (μπολσεβίκων)
Έτσι η λαϊκή δυσαρέσκεια ενισχύθηκε. Οι Ρώσοι κομμουνιστές
(οι μπολσεβίκοι) με επικεφαλής τον Βλαδίμηρο Ίλιτς Ουλιάνοφ (γνωστό ως
Λένιν) υποστήριζαν ότι έπρεπε:
1.      να
καταργηθεί η φιλελεύθερη προσωρινή κυβέρνηση.
2.      να
περάσει η εξουσία στα σοβιέτ
3.      να
γίνει αναδασμός της γης
4.      να
αποσυρθεί η Ρωσία από τον πόλεμο
Η ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ (ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 1917)
Τα προβλήματα μεγάλωναν, κι έτσι οι μπολσεβίκοι κατάφεραν να
κυριαρχήσουν από τον Μάη του 1917 στα σοβιέτ. Ενισχυμένοι πλέον, οργάνωσαν
καλύτερα μια νέα επανάσταση στην Αγία Πετρούπολη στις 25 προς 26 Οκτωβρίου
του 1917
. Αυτή η επανάσταση ονομάστηκε Οκτωβριανή.
Τα μέτρα που έλαβε η νέα επαναστατική κυβέρνηση
Η νέα κυβέρνηση, με πρόεδρο τον Λένιν :
  1. αφαίρεσε
    από τους ιδιοκτήτες τους και έθεσε υπό τον έλεγχό της όλες τις μεγάλες
    οικονομικές μονάδες
    (μεγάλα αγροκτήματα, τράπεζες, εργοστάσια,
    μέσα μεταφοράς  κ.α.)
  2. ανέθεσε
    τη διοίκηση των εργοστασίων στα σοβιέτ των εργατών
  3. ανέθεσε
    τη διοίκηση των μεγάλων αγροκτημάτων στα σοβιέτ των αγροτών
  4. αναγνώρισε
    το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης στις διάφορες εθνότητες της χώρας
    .
  5. απέσυρε
    τη Ρωσία από την Αντάντ υπογράφοντας με τη Γερμανία τη συνθήκη του
    Μπρεστ-Λιτόφσκ
    (3 Μαρτίου 1918), με την οποία σταματούσε ο
    ρωσογερμανικός πόλεμος και η Ρωσία υποχρεωνόταν να παραχωρήσει πολλά εδάφη
    στη Γερμανία.  Η νέα ρωσική
    κυβέρνηση προχώρησε σε αυτή την κίνηση, αφενός επειδή θεωρούσε τον Α’
    Παγκόσμιο πόλεμο ιμπεριαλιστικό και από τις δύο πλευρές, αφετέρου επειδή
    ήθελε να επικεντρωθεί με όλες της τις δυνάμεις στην ανασυγκρότηση του
    κράτους.
Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
και Η ΞΕΝΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
Λίγο μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος
ανάμεσα στους υποστηρικτές του τσάρου και σε αυτούς της επανάστασης. Οι χώρες
της Αντάντ (και η Ελλάδα) έστειλαν στρατό για να υποστηρίξουν τους τσαρικούς
στην Ουκρανία.
Ο
πόλεμος έληξε το 1921 με νίκη των μπολσεβίκων.
Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗΣ
ΕΝΩΣΗΣ
Το κράτος πήρε τη μορφή ομοσπονδίας και ονομάστηκε
Ε.Σ.Σ.Δ.
(Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών) ή Σοβιετική
Ένωση. Ήταν το 1ο σοσιαλιστικό (κομμουνιστικό) κράτος του κόσμου.
Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ
ΟΚΤΩΒΡΙΑΝΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
Η Γ’ Διεθνής
Η Οκτωβριανή Επανάσταση επηρέασε τις λαϊκές τάξεις σε πολλές
ευρωπαϊκές χώρες (ειδικά στις ηττημένες του πολέμου). Το 1919 στη Μόσχα ιδρύθηκε η Γ’
Διεθνής
ή Κομμουνιστική Διεθνής ή Κομιντέρν, που ήταν μια διεθνής
οργάνωση στην οποία εντάχθηκαν όλα τα κομμουνιστικά κόμματα με σκοπό την
οργάνωση της δράσης τους. (Η Α’ Διεθνής έγινε το 1864 στο Λονδίνο και η Β’
Διεθνής το 1889 στο Παρίσι).
Γερμανία
Μετά από εξεγέρσεις (1918-1919) η μοναρχία καταργήθηκε. Οι σπαρτακιστές
ριζοσπάστες σοσιαλιστές (Ρόζα Λούξεμπουργκ, Καρλ Λίμπκνεχτ) οργάνωσαν
επανάσταση τον Οκτώβρη του 1918, αλλά ηττήθηκαν.
Ουγγαρία
Εκδηλώθηκε επανάσταση το 1919 και επικράτησαν οι
σοσιαλιστές, αλλά το νέο καθεστώς ανατράπηκε μετά από λίγο.
Νικήτριες δυνάμεις
(Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία)
Έγιναν μεγάλες απεργίες και δημιουργήθηκαν όπως και στις
υπόλοιπες χώρες κομμουνιστικά κόμματα που μάχονταν για την αναμόρφωση της
κοινωνίας μέσα από την επανάσταση.
Ελλάδα
Ιδρύθηκε το 1918 το Σ.Ε.Κ.Ε. (Σοσιαλιστικό
Εργατικό Κόμμα Ελλάδας), το οποίο αργότερα μετονομάστηκε σε Κ.Κ.Ε.
(Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας)
 Επιμέλεια : Νίκος Μελιγκώνης
Κατηγορίες: ΙΣΤΟΡΙΑ Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ιστορία Γ’ Γυμνασίου : Ενότητα 33 : Η Ρωσική Επανάσταση

Ιστορία Γ’ Γυμνασίου : Ενότητα 32 : Η Ελλάδα στον Α’

Normal
0

false
false
false

MicrosoftInternetExplorer4

Ο Α’ Παγκόσμιος πόλεμος δίχασε την ελληνική ηγεσία και
κοινωνία.
Η θέση του
Βενιζέλου
: Θεωρούσε ότι η Αντάντ θα επικρατούσε στον πόλεμο και
επιθυμούσε η Ελλάδα να μπει στον πόλεμο στο πλευρό της                                                                                        α)
για να διαφυλάξει τα κέρδη της από τους Βαλκανικούς πολέμους
και                                           β)
για να διευρύνει τα σύνορά της
.                                                                                                      Με
την άποψη αυτή συμφωνούσαν                                                                                                        1)
μεγάλα τμήματα του απλού λαού που εμπνέονταν από τη Μεγάλη Ιδέα
και                                 2) κυρίως οι μεγαλοαστοί (ειδικά
του εξωτερικού) που πίστευαν στην ανάγκη δημιουργίας μιας μεγάλης και ισχυρής
Ελλάδας
.
Η θέση του
Κωνσταντίνου
: Ήθελε την Ελλάδα σύμμαχο των Κεντρικών Δυνάμεων. Επειδή,
όμως, η Οθωμανική Αυτοκρατορία και η Βουλγαρία είχαν ταχθεί με το μέρος των
Γερμανών, ο Κωνσταντίνος υποστήριζε σε συνεννόηση με τον Γερμανό αυτοκράτορα,
τη «διαρκή ουδετερότητα», επειδή έτσι θα προστατευόταν από τον πόλεμο.
                                                                                                                                                               Με
την άποψη αυτή συμφωνούσαν :                                                                                                     1) οι
μικροαστοί που είχαν φοβηθεί από την προοπτική ένταξης στο ελληνικό κράτος του
ισχυρού εξωελλαδικού ελληνικού κεφαλαίου
, το οποίο δε θα μπορούσαν να
ανταγωνιστούν και                                                                                                                                       
                   2)
τμήματα του λαού που είχαν κουραστεί να πολεμούν από την εποχή των Βαλκανικών
πολέμων
.
Η σύγκρουση
Βενιζέλου – Κωνσταντίνου
Η Αντάντ επιχείρησε να καταλάβει τα Δαρδανέλια (Φλεβάρης
1915)… Ο Βενιζέλος έκρινε πως έπρεπε η Ελλάδα να μπει στον πόλεμο στο πλευρό
της… Ο Κωνσταντίνος αρνήθηκε… Ο Βενιζέλος παραιτήθηκε από πρωθυπουργός… Έγιναν
εκλογές (Μάης 1915) όπου ο Βενιζέλος βγήκε νικητής… Ο Βενιζέλος κήρυξε
επιστράτευση… Ο βασιλιάς διαφώνησε για 2η φορά…. Ο Βενιζέλος
παραιτήθηκε για 2η φορά… Έγιναν νέες εκλογές (Δεκέμβριος 1915) στις
οποίες οι Φιλελεύθεροι απείχαν…. Βγήκε νέα κυβέρνηση απόλυτα πιστή στα
Ανάκτορα.
Η εμπλοκή της
Ελλάδας στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο
  • Τον Οκτώβρη
    του 1915
    η Αντάντ για να αντιμετωπίσει τη γερμανική επιρροή στα
    Βαλκάνια (Βουλγαρία, Οθωμανική Αυτοκρατορία) αποβίβασε στρατεύματα στη
    Θεσσαλονίκη.
  • Η
    Σερβία δέχτηκε επίθεση από τη Βουλγαρία και κατέρρευσε. Τα σερβικά
    στρατεύματα μεταφέρθηκαν στη Μακεδονία.
  • Το Μάιο
    του 1916
    , γερμανικά και βουλγαρικά στρατεύματα εισέβαλαν στην
    Ανατολική Μακεδονία.
  • Οι
    ελληνικές δυνάμεις δε μπήκαν στον πόλεμο, ακολουθώντας εντολές του
    Κωνσταντίνου. Έτσι το Δ’ Σώμα Στρατού διατάχθηκε να παραδοθεί χωρίς να
    αντισταθεί, αιχμαλωτίστηκε και μεταφέρθηκε στη Γερμανία.
Οι Επίστρατοι και
το κίνημα της Εθνικής Άμυνας
.
  • Τον Ιούνιο
    του 1916, η Αντάντ απαίτησε από τον Κωνσταντίνο τον αφοπλισμό των
    ελληνικών ενόπλων δυνάμεων.
  • Ο
    Κωνσταντίνος δέχτηκε και έδωσε διαταγή όσοι έφεδροι απολύονται να
    οργανώνονται σε συνδέσμους. Έτσι δημιουργήθηκαν οι Επίστρατοι (φιλοβασιλική
    παραστρατιωτική οργάνωση με σχεδόν 200.000 μέλη)
  • Ταυτόχρονα,
    οι βενιζελικοί δημιούργησαν στη Μακεδονία μια οργάνωση, την Εθνική
    Άμυνα
    και στις 17 Αυγούστου πραγματοποίησαν
    κίνημα στη Θεσσαλονίκη, ζητώντας τη συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο, στο
    πλευρό της Αντάντ.
Η Προσωρινή
Κυβέρνηση της Θεσσαλονίκης
Ο Βενιζέλος εγκατέστησε Προσωρινή Κυβέρνηση στη Θεσσαλονίκη
και διέταξε επιστράτευση για να πολεμήσει ο ελληνικός στρατός στο πλευρό της
Αντάντ.
Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΔΙΧΑΣΜΟΣ
Έτσι ονομάζεται η πολιτική κρίση που ξεκίνησε στην Ελλάδα το
Φλεβάρη
του 1915
με διαφωνία ανάμεσα στον πρωθυπουργό Βενιζέλο και το βασιλιά
Κωνσταντίνο. Η ένταση συνεχώς κλιμακωνόταν κι έφτασε στο να διαμορφωθούν στην
Ελλάδα δύο κυβερνήσεις, μια στην Αθήνα και μια στη Θεσσαλονίκη
(καλοκαίρι
του 1916).
Πρόκειται ουσιαστικά για την πρώτη εμφύλια σύγκρουση στην
Ελλάδα του 20ου αιώνα.
Η δυναμική
επέμβαση της Αντάντ και η έξωση του Κωνσταντίνου
.
  • Η
    Αντάντ επιδίωξε να καταλάβει την Αθήνα
    . Τα συμμαχικά στρατεύματα
    αποβιβάστηκαν στον Πειραιά, αλλά καθώς κινήθηκαν προς την Αθήνα
    αποκρούστηκαν από δυνάμεις Επιστράτων.
  • Το
    Νοέμβρη του 1916, το «κράτος των Αθηνών» εξαπέλυσε διώξεις εναντίον των
    βενιζελικών (35 νεκροί).
  • Η
    Αντάντ κατέλαβε τον Πειραιά και απέκλεισε τη «βασιλική Ελλάδα»,

    ζητώντας απομάκρυνση του Κωνσταντίνου από τον θρόνο.
  • Ο
    Κωνσταντίνος, χωρίς να παραιτηθεί, εγκατέλειψε τη χώρα στις 2/15 Ιουνίου
    του 1917
    . Στον θρόνο άφησε τον γιό του Αλέξανδρο.
Η ανάληψη εξουσίας
από τον Βενιζέλο.
Ο Βενιζέλος ήρθε στην Αθήνα και
  1. η
    νέα κυβέρνηση κήρυξε τον πόλεμο στις Κεντρικές Δυνάμεις. Τα ελληνικά
    στρατεύματα πήραν μέρος σε μάχες στη Μακεδονία κατά το 1918.
  2. Ο
    Βενιζέλος επανέφερε τη Βουλή που είχε εκλεγεί τον Μάιο του 1915. Αυτή η
    βουλή, λόγω της «νεκρανάστασής» της ονομάστηκε «Βουλή των Λαζάρων».
  3. Χιλιάδες
    φιλοβασιλικοί δημόσιοι υπάλληλοι και στρατιωτικοί απολύθηκαν (ανάμεσα σε
    αυτούς και πολλά στελέχη της φιλοβασιλικής παράταξης, που εξορίστηκαν στην
    Κορσική).
Επιμέλεια : Νίκος Μελιγκώνης
Κατηγορίες: ΙΣΤΟΡΙΑ Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ιστορία Γ’ Γυμνασίου : Ενότητα 32 : Η Ελλάδα στον Α’

Ιστορία Γ’ Γυμνασίου : Ενότητα 31 : Τα αίτια, η έκρηξη και τα μέτωπα του Α’

ΤΑ ΑΙΤΙΑ
Ήταν αποτέλεσμα της ταυτόχρονης δράσης τριών παραγόντων :
  1. Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ (δηλαδή η πολιτική
    επέκτασης των αναπτυγμένων βιομηχανικά και οικονομικά κρατών σε βάρος των
    υπολοίπων) ήταν η κύρια αιτία του πολέμου. Πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξε η
    Γερμανία, η οποία αναπτυσσόταν ταχύτατα και ήθελε να καλύψει τις ανάγκες
    της σε πρώτες ύλες, καύσιμα και αγορές με την αναδιανομή του πλούτου και
    των αποικιών. Έτσι γρήγορα ήρθε σε σύγκρουση με τις παλιές μεγάλες
    δυνάμεις, τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία.
  2. Ο ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ήταν επίσης μια
    βασική αιτία. Δεν πρέπει να θεωρούμε ότι οι λαοί της Ευρώπης ήθελαν τον
    πόλεμο. Δεν ήταν, ωστόσο, και διατεθειμένοι να καταπνίξουν τα εθνικά τους
    αισθήματα για να διατηρηθεί η ειρήνη.
  3. Ο ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟΣ (δηλαδή ο
    υπερτονισμός των στρατιωτικών αξιών) ενισχυόταν διαρκώς. Η ανάπτυξη της
    γερμανικής πολεμικής βιομηχανίας και η στρατιωτική ενίσχυση της Γερμανίας,
    οδήγησαν και τις άλλες ευρωπαϊκές δυνάμεις στην αύξηση των στρατιωτικών
    εξοπλισμών. Παράλληλα, όλο και περισσότεροι πρόβαλλαν τον πόλεμο ως τον
    κατάλληλο τρόπο για την επίλυση των διαφορών μεταξύ των κρατών.
ΤΑ ΑΝΤΙΠΑΛΑ
ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ
Α) ΟΙ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ
ΔΥΝΑΜΕΙΣ ή ΤΡΙΠΛΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
:
Γερμανία, Αυστροουγγαρία και Ιταλία.
Β) Η ΕΓΚΑΡΔΙΑ ή ΤΡΙΠΛΗ
ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ (
ENTENTE CORDIALE) : Μεγάλη
Βρετανία, Γαλλία, Ρωσία.
Η ΑΦΟΡΜΗ
Η αφορμή δόθηκε στο Σεράγεβο της Βοσνίας (υπό
Αυστροουγγρική κατοχή). Τον Ιούνιο του 1914 ο
διάδοχος του αυστριακού θρόνου Φραγκίσκος Φερδινάνδος δολοφονήθηκε
από ένα νεαρό Σέρβο εθνικιστή
. Η Αυστροουγγαρία κήρυξε τον πόλεμο στη
Σερβία, ενώ η Γερμανία τάχθηκε στο πλευρό της Αυστροουγγαρίας. Στα επόμενα 4
χρόνια έγιναν συνολικά 60 κηρύξεις πολέμων. Έτσι ξεκίνησε ο Μεγάλος Πόλεμος ή Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος.
ΤΑ ΚΥΡΙΑ ΜΕΤΩΠΑ
  • Οι Γερμανοί εισέβαλαν στο Βέλγιο και
    κινήθηκαν προς το Παρίσι, αλλά αποκρούστηκαν από τον γαλλικό στρατό (μάχη
    του Μάρνη)
  • Η Βρετανία κήρυξε τον πόλεμο στη
    Γερμανία.
  • Γερμανοί
    και Γάλλοι έσκαψαν σε μια γραμμή εκατοντάδων χιλιομέτρων στο ΔΥΤΙΚΟ
    ΜΕΤΩΠΟ, χαρακώματα, όπου οι συνθήκες ζωής ήταν τραγικές.
  • Οι Ρώσοι επιτέθηκαν στην ανατολική
    Γερμανία (Πρωσία), αλλά ανακόπηκαν από τους Γερμανούς : ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
  • Τον Οκτώβρη
    του 1914
    μπήκε στον πόλεμο και η Οθωμανική Αυτοκρατορία στο πλευρό των Κεντρικών Δυνάμεων.
1915 : ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ και
ΑΝΑΚΑΤΑΤΑΞΕΙΣ
  • Το
    1915 η Βουλγαρία
    συμμάχησε με τις Κεντρικές Δυνάμεις, οι οποίες πλέον και με τη συνεργασία
    του Σουλτάνου, κυριαρχούν στα Βαλκάνια.
  • Η
    Αντάντ : α) για να ανοίξει τα Στενά και β) για να βοηθήσει τη Ρωσία
    οργανώνει μεγάλη επιχείρηση ανακατάληψης των Δαρδανελίων
    (Φεβρουάριος 1915), που όμως αποκρούστηκε από τους Τούρκους.
  • Η
    Αντάντ αποβιβάζει στρατό στη Θεσσαλονίκη (Οκτώβριος 1915) και
    μεταφέρει τον πόλεμο στην Ελλάδα, που παραμένει ουδέτερη.
  • Η Ιταλία εγκαταλείπει τους
    συμμάχους της και προσχωρεί στην Αντάντ, αφού πήρε υποσχέσεις ότι μετά το
    τέλος του πολέμου θα της δοθούν εδάφη, μεταξύ των οποίων και ένα τμήμα της
    Μικράς Ασίας.
1916 : ισοπαλία
Ø     
Τον Φεβρουάριο, οι Γερμανοί έκαναν μεγάλη
επίθεση στο Βερντέν, οι οποίοι κόστισε χιλιάδες ανθρώπινες ζωές, χωρίς να
αλλάξει τα δεδομένα.
Ø     
Οι Γάλλοι και οι Βρετανοί επιτίθενται στο Σομ
και επαναφέρουν το Δυτικό Μέτωπο στην αρχική του θέση.
1917 : βγαίνει η
Ρωσία, μπαίνουν οι Η.Π.Α. και η Ελλάδα
Ø     
Στη Γαλλία,
όπου είχε αναπτυχθεί ένα ισχυρό αντιπολεμικό κίνημα με σοσιαλιστική ιδεολογία,
εκδηλώθηκαν ανταρσίες στο μέτωπο, που αντιμετωπίστηκαν με εκτελέσεις
δεκάδων Γάλλων στρατιωτών.
Ø     
Στη
Ρωσία
, τον Φεβρουάριο του 1917 έγινε επανάσταση που ανέτρεψε τον τσάρο. Η
φιλελεύθερη ρωσική κυβέρνηση που ήθελε να συνεχίσει τον πόλεμο ανατράπηκε από
νέα επανάσταση τον Οκτώβριο του 1917. Η σοσιαλιστική Ρωσία υπέγραψε αμέσως συνθήκη
ειρήνης με τη Γερμανία και βγήκε από τον πόλεμο (Συνθήκη Μπρεστ-Λιτόφσκ, 3/3/18)
Ø     
Τον Απρίλιο του 1917 οι Η.Π.Α. συμμάχησαν με την Αντάντ
στέλνοντας 1.000.000 στρατιώτες και άφθονα υλικά.
Ø     
Τον Ιούνιο του 1917 μπήκε στον πόλεμο η Ελλάδα ως σύμμαχος της Αντάντ
μετά από μεγάλη εσωτερική κρίση (Διχασμός μεταξύ Βενιζέλου και Κωνσταντίνου)
1918  : το τέλος του πολέμου
Το φθινόπωρο του 1918 οι Κεντρικές
Δυνάμεις και οι σύμμαχοί τους άρχισαν να συνθηκολογούν.
Στη Γερμανία γίνεται σοσιαλιστική επανάσταση που ανατρέπει
τον κάιζερ
Γουλιέλμο Β’
και φέρνει στην εξουσία το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα.
Κατά τη διάρκεια του
Α’ Π.Π. σκοτώθηκαν περίπου 8.000.000 άνθρωποι, τραυματίστηκαν περίπου
20.000.000 και έγιναν τεράστιες υλικές καταστροφές
. Η Ευρώπη βγήκε από τον
πόλεμο τραυματισμένη και με την πρωτοκαθεδρία της να αμφισβητείται πλέον από
τις Η.Π.Α.
Κατηγορίες: ΙΣΤΟΡΙΑ Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ιστορία Γ’ Γυμνασίου : Ενότητα 31 : Τα αίτια, η έκρηξη και τα μέτωπα του Α’

Ιστορία Γ’ Γυμνασίου : Ενότητα 30 : Η Ελλάδα και τα Βαλκάνια αμέσως μετά τους βαλκανικούς πολέμους

Οι Βαλκανικοί πόλεμοι τερματίστηκαν με την υπογραφή της Συνθήκης του Βουκουρεστίου (28 Ιουλίου
1913)
:
Ø     
Η ΕΛΛΑΔΑ
κέρδισε :                                                        
                                                       α)
το μεγαλύτερο μέρος της Μακεδονίας,                                                                                 
β) τη νότια Ήπειρο,                                                                                                                       
γ) σημαντικά νησιά στο βόρειο και ανατολικό Αιγαίο (Θάσος, Σαμοθράκη,
Λήμνος, Λέσβος, Χίος, Σάμος, Ικαρία)                                                                                                                 
δ) την Κρήτη                                                                                            
                              Όλα αυτά τα εδάφη
ονομάστηκαν Νέες Χώρες, σε αντίθεση με τα εδάφη που ήταν ελληνικά πριν τους
Βαλκανικούς πολέμους, τα οποία ονομάστηκαν Παλαιά Ελλάδα. Η Ελλάδα
διπλασιάστηκε σε έκταση (σχεδόν 120.000 τ.χλμ.) και πληθυσμό (σχεδόν 5.000.000
από 2.500.000).
Ø     
Η ΣΕΡΒΙΑ
κέρδισε ένα σημαντικό τμήμα της βορειοδυτικής Μακεδονίας.
Ø     
Η ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ
κέρδισε το μεγαλύτερο μέρος της δυτικής Θράκης (Ξάνθη, Αλεξανδρούπολη,
Κομοτηνή).
Ø     
Η ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ
ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ
ξαναπήρε πίσω από τη Βουλγαρία την Ανατολική Θράκη
Ø     
Η ΙΤΑΛΙΑ
εξακολουθούσε να κατέχει τα Δωδεκάνησα.
Ø     
Η ΑΛΒΑΝΙΑ
δημιουργήθηκε με το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας του 1913. Οι Έλληνες αντέδρασαν
για την παραχώρηση της Βορείου Ηπείρου στην Αλβανία.
ΘΕΤΙΚΑ
         
Οι Νέες Χώρες είχαν θετικές προοπτικές
         
Η Θεσσαλονίκη, τα Ιωάννινα, η Καβάλα, η Μυτιλήνη, η
Χίος και το Ηράκλειο ήταν ήδη σημαντικά οικονομικά κέντρα.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
Έπρεπε να αφομοιωθούν οι μουσουλμανικοί και σλαβικοί
πληθυσμοί που κατείχαν την περισσότερη καλλιεργήσιμη γη, καθώς και το ισχυρό
εβραϊκό στοιχείο κυρίως της Θεσσαλονίκης. Όλοι αυτοί οι πληθυσμοί έβλεπαν με
επιφύλαξη και δυσπιστία τις ελληνικές αρχές.
ΣΥΝΕΧΙΣΤΗΚΑΝ ΟΙ
ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ
         
Αναγνωρίστηκαν τα εργατικά σωματεία
         
Θεσπίστηκαν μέτρα για την ασφάλιση των εργαζομένων
         
Καθιερώθηκε η 8ωρη εργασία
         
Ιδρύθηκαν αγροτικοί συνεταιρισμοί.
ΝΕΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΤΗΝ
ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
         
Ο Σουλτάνος δεν αποδεχόταν την κυριαρχία των Ελλήνων
στα νησιά του βόρειου και ανατολικού Αιγαίου.
         
Τα Δωδεκάνησα ήταν ακόμα υπό ιταλική κατοχή.
         
Υπήρχαν αρκετοί Έλληνες σε περιοχές που δεν είχαν
απελευθερωθεί π.χ. Ανατολική Θράκη, Βόρεια Ήπειρο και Μικρά Ασία.
Επιμέλεια : Νίκος Μελιγκώνης
Κατηγορίες: ΙΣΤΟΡΙΑ Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ιστορία Γ’ Γυμνασίου : Ενότητα 30 : Η Ελλάδα και τα Βαλκάνια αμέσως μετά τους βαλκανικούς πολέμους

Ιστορία Γ’ Γυμνασίου : Ενότητα 29 : Οι Βαλκανικοί

Οι αιτίες :
  1. Οι ελπίδες
    ότι οι Νεότουρκοι θα έδιναν δικαιώματα στους αλλοεθνείς διαψεύστηκαν
    .
    Η Οθωμανική Αυτοκρατορία επεδίωκε τον πλήρη εκτουρκισμό του κράτους της.
    Έτσι, αναζωπυρώθηκαν τα εθνικά
    αισθήματα των Ελλήνων, των Βουλγάρων και των Σέρβων
    , που ήθελαν να
    προστατεύσουν τους ομοεθνείς τους από τους Νεότουρκους και να πάρουν εδάφη
    από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
  2. Η Γερμανία (με την οικονομική
    διείσδυση στην Οθωμανική Αυτοκρατορία από τα τέλη του 19ου
    αιώνα), 
    η Ιταλία (που το 1911
    είχε επιτεθεί στην τουρκική Λιβύη και από το 1912 κατείχε τα πρώην
    τουρκικά Δωδεκάνησα)
    και η Αυστροουγγαρία
    (που είχε αναλάβει από το 1878 τη διοίκηση της τουρκικής
    Βοσνίας-Ερζεγοβίνης και από το 1908 την προσάρτησε)    έπλητταν τα συμφέροντα των Άγγλων, των
    Γάλλων και των Ρώσων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Οι συμμαχίες
Στην αρχή ο Βενιζέλος ακολούθησε ήπια τακτική απέναντι στις
προκλήσεις των Νεότουρκων επειδή εκτιμούσε ότι η Ελλάδα δεν ήταν έτοιμη για
πόλεμο. Αργότερα όμως, βλέποντας ότι ο πόλεμος πλησιάζει έκανε συμμαχία (την άνοιξη του 1912) με τη Βουλγαρία, τη Σερβία και το Μαυροβούνιο.
Ο Α’ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΣ
ΠΟΛΕΜΟΣ (Οκτώβριος 1912 – Μάιος 1913)
Η αφορμή
Στις αρχές Οκτωβρίου του 1912 οι Βαλκάνιοι σύμμαχοι ζήτησαν
από τον σουλτάνο να σέβεται τα δικαιώματα των χριστιανικών εθνοτήτων που ζούσαν
στην Τουρκία και να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις προς όφελός τους. Ο σουλτάνος
φάνηκε απρόθυμος κι αυτή ήταν η αφορμή του πολέμου.
Οι κινήσεις των
συμμάχων
  • Ο ελληνικός στρατός με αρχηγό τον
    διάδοχο Κωνσταντίνο εισέβαλε στη Μακεδονία κι άρχισε να απελευθερώνει
    αρκετές περιοχές της.
  • Οι Σέρβοι κατέλαβαν τα Σκόπια και το
    Μοναστήρι και έφτασαν ως το Δυρράχιο της σημερινής Αλβανίας.
  • Οι Βούλγαροι κατέλαβαν την Ανατολική
    Μακεδονία και τη Δυτική Θράκη, φθάνοντας έξω από την Κωνσταντινούπολη.
    Παράλληλα κατευθύνονταν προς τη Θεσσαλονίκη.
Οι ελληνικές επιτυχίες
Μπροστά στον κίνδυνο οι Βούλγαροι να καταλάβουν τη
Θεσσαλονίκη, ο Βενιζέλος πίεσε τον Κωνσταντίνο και τελικά τον έπεισε, παρά τις
αντιρρήσεις του να κινηθεί γρήγορα προς την Θεσσαλονίκη. Πράγματι, ο ελληνικός στρατός πρόλαβε τους Βούλγαρους
και απελευθέρωσε την πόλη το απόγευμα της 26ης
Οκτωβρίου του 1912
. Λίγες μέρες αργότερα έφτασε στη Θεσσαλονίκη ο βασιλιάς
Γεώργιος. Στη συνέχεια, ο ελληνικός στρατός απελευθέρωσε και τα Ιωάννινα (22 Φεβρουαρίου 1913) και
εξασφάλισε τον έλεγχο όλης της Ηπείρου. 
Επιμέλεια : Νίκος Μελιγκώνης
Κατηγορίες: ΙΣΤΟΡΙΑ Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ιστορία Γ’ Γυμνασίου : Ενότητα 29 : Οι Βαλκανικοί

Ιστορία Γ’ Γυμνασίου : Ενότητα 28 : Ο Ελευθέριος Βενιζέλος πρωθυπουργός : Η Βενιζελική πολιτική της περιόδου 1910-1912

Η άρνηση του
Βενιζέλου
Ο Βενιζέλος αρνήθηκε την πρόσκληση του Στρατιωτικού
Συνδέσμου
να αναλάβει την πρωθυπουργία γιατί δε συμφωνούσε με την
κατάργηση της μοναρχίας
(πίστευε ότι έτσι θα διχαζόταν ο λαός).
Η συμφωνία για εκλογές
Ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος, ο βασιλιάς, τα παλιά κόμματα και ο
Βενιζέλος συμφώνησαν ώστε να γίνουν εκλογές που θα αναδείκνυαν Αναθεωρητική
Βουλή και όχι Συντακτική (όπως ήθελαν κάποιοι).
Οι εκλογές
Έγιναν δύο φορές εκλογές, τον Αύγουστο και το Νοέμβριο
του 1910
. Το κόμμα του Βενιζέλου, που μόλις είχε ιδρυθεί και αποτελούνταν
από νέους πολιτικούς, το Κόμμα των Φιλελευθέρων κέρδισε τις
εκλογές και την πλειοψηφία στη Βουλή.
Το αναθεωρημένο Σύνταγμα
του 1911
  • Προστάτευε
    αποτελεσματικότερα τις ατομικές ελευθερίες
  • Το
    κράτος μπορούσε να αφαιρεί από τους ιδιοκτήτες μεγάλες εκτάσεις γης,
    δίνοντάς τους αποζημιώσεις και να τα μοιράζει σε ακτήμονες.
  • Οι
    δημόσιοι υπάλληλοι ήταν πλέον μόνιμοι
  • Απαγόρευε
    στους στρατιωτικούς και στους δημόσιους υπάλληλους να εκλέγονται
    βουλευτές.
Σημαντικό ρόλο στις παραπάνω αποφάσεις έπαιξε η Ομάδα
των Κοινωνιολόγων
(ολιγομελής, αλλά ιδιαίτερα προοδευτική
κοινοβουλευτική ομάδα) του Αλέξανδρου Παπαναστασίου.
Η αναδιοργάνωση του
στρατού.
Ο Βενιζέλος ασχολήθηκε με την αναδιοργάνωση των ενόπλων
δυνάμεων :
  • Φρόντισε
    να αποκτήσει επιρροή στο στράτευμα
  • Επιδίωξε
    την αξιοποίηση όλων των αξιωματικών
  • Επανέφερε
    στην αρχηγία του στρατού τον διάδοχο Κωνσταντίνο (κίνηση που προκάλεσε
    αντιδράσεις ανάμεσα στους βενιζελικούς).
Γιατί ο Βενιζέλος
έκανε όλα τα παραπάνω;
Όλες οι παραπάνω πολιτικές πρωτοβουλίες δείχνουν ότι ο
Βενιζέλος πίστευε ότι η Ελλάδα γρήγορα θα έμπαινε σε πόλεμο. Έτσι επιδίωξε τον
συμβιβασμό με τον βασιλιά, την ενίσχυση των ασθενέστερων κοινωνικά τάξεων και
τη στρατιωτική ανασυγκρότηση της χώρας.
Νέες εκλογές του 1912
Το Κόμμα των Φιλελευθέρων θριάμβευσε. Η βουλή ανανεώθηκε με
την εκλογή πολλών νέων βουλευτών.
Επιμέλεια : Νίκος Μελιγκώνης
Κατηγορίες: ΙΣΤΟΡΙΑ Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ιστορία Γ’ Γυμνασίου : Ενότητα 28 : Ο Ελευθέριος Βενιζέλος πρωθυπουργός : Η Βενιζελική πολιτική της περιόδου 1910-1912

Ιστορία Γ’ Γυμνασίου : Ενότητα 27 : Το κίνημα στο Γουδί (1909)

ΑΙΤΙΕΣ που οδήγησαν στο κίνημα στο Γουδί
Η Ελλάδα κατά τη δεκαετία 1890-1900 αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα (πτώχευση 1893 και ΔΟΕ 1898)
Στις αρχές του 20ου αιώνα η κρίση εντάθηκε :
1. η διεθνής οικονομική κρίση έκανε δύσκολη τη διάθεση των ελληνικών προϊόντων στις ξένες αγορές
2.
οι Έλληνες μετανάστες του εξωτερικού (Αμερική και Αίγυπτο) που έπεσαν
κι αυτοί θύματα της διεθνούς κρίσης, αδυνατούσαν να στείλουν πλέον
χρήματα στους συγγενείς τους στην Ελλάδα (εμβάσματα).
3.
Η πολιτική ηγεσία αδυνατούσε να διαχειριστεί τις εθνικές υποθέσεις,
είτε οδηγώντας την χώρα σε ήττες (π.χ. Ατυχής Πόλεμος 1897), είτε
αδρανώντας   να στείλει στρατό για την υπεράσπιση αλύτρωτων Ελλήνων
(Ανατολική Ρωμυλία, Θεσσαλία κλπ)
4. Οι κυβερνήσεις είχαν μικρή θητεία και υπήρχε πολιτική αστάθεια. Το κύρος των πολιτικών μειωνόταν διαρκώς.
5. Πολλοί ήταν δυσαρεστημένοι με τη μοναρχία λόγω των παρεμβάσεών της στις ένοπλες δυνάμεις. Κατηγορούσαν τόσο τον διάδοχο Κωνσταντίνο (αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων), όσο και τον πρίγκιπα Γεώργιο
(Ύπατος Αρμοστής της Κρήτης, που θεωρήθηκε υπεύθυνος για τη ρήξη του με
τον Ελευθέριο Βενιζέλο και την επανάσταση του Θέρισου το 1905)
ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ
Έτσι τον Μάιο του 1909 ιδρύθηκε ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος
(οργάνωση κατώτερων αξιωματικών). Τα μέλη του Συνδέσμου ήταν
δυσαρεστημένα με τη βασιλική οικογένεια  και την κατάσταση που
επικρατούσε στο στράτευμα.
Η
κυβέρνηση αρχικά προσπάθησε να διαπραγματευτεί με τον Στρατιωτικό
Σύνδεσμο. Αργότερα  όμως (στις 12 Αυγούστου του 1909) άλλαξε στάση και
προσπάθησε να συλλάβει τους αρχηγούς του Συνδέσμου. Ο Σύνδεσμος ανέθεσε
την αρχηγία του στον συνταγματάρχη Νικόλαο Ζορμπά και στις 15 Αυγούστου προχώρησε σε εκδήλωση στο στρατόπεδο στο Γουδί (στην Αθήνα). Η κυβέρνηση δέχτηκε τους όρους του Συνδέσμου κι έτσι οι αρχηγοί του επέστρεψαν στις θέσεις τους.
ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ
  • Να
    απομακρυνθεί από την ηγεσία του στρατού ο διάδοχος Κωνσταντίνος,
    που προωθούσε την ευνοιοκρατία. Το αίτημα έγινε δεκτό.
  • Να
    γίνουν μεταρρυθμίσεις στη διοίκηση του κράτους, στην οικονομία, τη
    δικαιοσύνη και την εκπαίδευση. (γενικά και αόριστα αιτήματα)
Ο ΛΑΟΣ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ
Ο
λαός επηρεάστηκε από τα αιτήματα του Συνδέσμου για μεταρρυθμίσεις και
με ένα εντυπωσιακό συλλαλητήριο που οργανώθηκε από τον Σύνδεσμο και
διάφορες επαγγελματικές οργανώσεις στις 14 Σεπτεμβρίου του 1909, εξέφρασε τη στήριξή του.
ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ 1909
Αρχικά ο Σύνδεσμος επιδίωξε να υλοποιήσει τα αιτήματά του με πρωθυπουργό τον Μαυρομιχάλη,
που διορίστηκε από τον βασιλιά Γεώργιο μετά το συλλαλητήριο. Υπήρξε
όμως καχυποψία και από τις δύο πλευρές κι έτσι ο Σύνδεσμος κάλεσε από
την Κρήτη στην Αθήνα τον Ελευθέριο Βενιζέλο για αναλάβει την ηγεσία του κράτους.
Επιμέλεια : Νίκος Μελιγκώνης
Κατηγορίες: ΙΣΤΟΡΙΑ Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ιστορία Γ’ Γυμνασίου : Ενότητα 27 : Το κίνημα στο Γουδί (1909)