ΜΙΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ, με την κ. Βαλαβάνη Σοφία
Εκπαιδευτικός, Αγγλική Γλώσσα και Φιλολογία Α.Π.Θ.
Κοινοτική Σύμβουλος Αλεξανδρούπολης
«Φιλοζωία και εκπαίδευση»
- κ. Βαλαβάνη, ποια είναι η σχέση σας με τα φιλοζωικά δρώμενα και τυχόν ενασχόλησή σας με αυτά ήταν αποτέλεσμα κάποιου συγκεκριμένου γεγονότος;
Απ: Απο πάντα είχα μια ιδιαίτερη ευαισθησία για τα ζώα. Δεν άντεχα απο μικρή την κακοποίησή τους και δεν ήθελα με τίποτα να υποφέρουν. Είμαι εθελόντρια φιλόζωη εδώ και πολλά χρόνια. Τα τελευταία 3 χρόνια ασχολούμαι και με τις Ζωοφιλικές Ενημερώσεις Σχολείων. Απλά με την συμμετοχή μου στις Δημοτικές εκλογές του Μαϊου του 2019 με την «Ανεξάρτητη Κοινότητα Φάρος Αλεξανδρούπολης» και την εκλογή μου ως Κοινοτική Σύμβουλος, μου δόθηκε η ευκαιρία να επικεντρωθώ περισσότερο στο πρόβλημα της διαχείρησης αδέσποτων ζώων συντροφιάς, γιατί πιστεύω ότι είναι ενα θέμα που πρέπει να το χειριστεί κάποιος με πρόγραμμα, συνέπεια, και περισσή ευαισθησία. Και για να έχει ουσιαστικά αποτελέσματα, πέρα απο την άμεση ενεργοποίηση και δράση, πρέπει, κατά την γνώμη μου, να το χειρίζονται άνθρωποι που πραγματικά αγαπούν τα ζώα και πιστεύουν στην αρμονική συμβίωσή τους με τον άνθρωπο.
- Ποια θεωρείται ότι είναι η κατάσταση σήμερα στη χώρα μας και ειδικότερα στην πόλη της Αλεξανδρούπολης με τα αδέσποτα ζώα;
Απ: Θα έλεγα χωρίς να είμαι υπερβολική ότι είναι δραματική. Η χώρα μας και ειδικότερα η περιοχή της Αλεξανδρούπολης παρακολουθεί αδιάφορη και σε πολλές περιπτώσεις συμμετέχει στην κακοποίηση των ζώων, στην εγκατάλειψή τους, στις ανεξέλεγκτες γέννες, στην ανεύθυνη υιοθεσία και κηδεμονία. Δεν είναι σε γενικές γραμμές ευαισθητοποιημένη στα θέματα φιλοζωίας, θεωρεί τα ζώα «εργαλεία» που αν και όσα δεν φέρνουν σε πέρας την αποστολή τους είναι απλά άχρηστα. Παίρνουν ένα σκύλο στο σπίτι χωρίς καν να έχουν ενημερωθεί για το νόμο, τις υποχρεώσεις απέναντι στο σκύλο και τους συνανθρώπους τους. Και αφού εγκαταλείψουν το ζώο, γιατί το βαρέθηκαν ή τους είναι βάρος πια, το οποίο φυσικά θα κάνει αγέλη για να επιβιώσει, καλούν τους υπεύθυνους και αρμόδιους να λύσουν το πρόβλημα . Υπάρχει πλήρης ανευθυνότητα θα έλεγα σε πολύ μεγάλο βαθμό.
- Οι Έλληνες είναι φιλόζωοι σε γενικές γραμμές;
Απ: Δεν θα έλεγα σε γενικές γραμμές ότι δεν αγαπάει ο Έλληνας τα ζώα. Τα αγαπάει , αλλά δεν έχει αποκτήσει ακόμη φιλοζωική συνείδηση και φυσικά ως γνήσιος ‘Ελλην, όταν φτάσει στις ευθύνες που πρέπει να αναλάβει, εκεί θα σταματήσει. Θα δείξει ανυπακοή στους νόμους, δεν θα καταγγείλει την κακοποίηση ακόμα και αν συμβαίνει στο απέναντι μπαλκόνι, θα αδιαφορήσει γενικά εφ όσον είναι έξω και μακριά απο το σπίτι του. Όταν φτάσει όμως το πρόβλημα σ αυτόν , τότε θα ρίξει τις ευθύνες στον άλλον , στον γείτονα , στο σύστημα , στον νόμο, στον Δήμο.
- Τι πιστεύετε ότι χρειάζεται να έχει μια ομάδα ζωοφιλικών ενημερώσεων σε Έλληνες πολίτες γενικότερα ώστε να είναι αποδοτική στο έργο της;
Απ: Οι ζωοφιλικές ενημερώσεις πρέπει να γίνονται συστηματικά και οργανωμένα σε ομάδες, συλλόγους, εργαζόμενους, γονείς και παιδιά. Να γίνονται προγραμματισμένα απο Δήμους και φιλοζωικά σωματεία. Στόχος τους θα πρέπει να είναι η ευαισθητοποίηση του κόσμου σχετικά με τα ζώα , η ενεργοποίησή του στα επεισόδια κακοποίησης και η ενημέρωσή του σχετικά με τη νομοθεσία καθώς και σε θέματα που αφορούν στην αρμονική συμβίωσή του με τα ζώα.
- Κόντρες ανάμεσα σε φιλόζωους, αυτούς που φροντίζουν τα ζώα και αυτούς που αντιτίθενται σε μια τέτοια ευαίσθητη και υπεύθυνη πράξη. Πόσο δυσχεραίνει την επίτευξη της αλλαγής, αυτή η σχεδόν καθημερινή ελληνική πραγματικότητα;
Απ: Η απολυτότητα, ο εγωισμός και ο ανταγωνισμός του ποιός είναι πιο φιλόζωος από τον άλλον, είναι δυστυχώς φαινόμενα υπαρκτά και στις ομάδες των φιλόζωων και υποδαυλίζουν το έργο και τον αγώνα των εθελοντών και των πραγματικά φιλόζωων οι οποίοι με προσωπικό, σωματικό, ψυχικό και οικονομικό κόστος παλεύουν να διαχειριστούν καταστάσεις πολύ συχνά πραγματικά δυσβάστακτες.
Αυτοί που αντιτίθενται είναι κυρίως και οι ένοχοι, θα έλεγα, για την χαώδη κατάσταση που έχει περιέλθει η χώρα μας στο θέμα της διαχείρησης αδέσποτων. Αυτοί όντως δυσχεραίνουν το έργο μας.
- Πώς αντιμετωπίζετε όλους εκείνους που εγκαταλείπουν τα ζώα τους;
Απ: Η εγκατέλειψη είναι και η βασική πηγή του κακού για τα εκατοντάδες αδέσποτα που κυκλοφορούν στην πόλη. Ο λόγος είναι ότι οι άνθρωποι δεν υιοθετούν ένα ζώο απο αγάπη και υπεύθυνα αλλά για ένα σκοπό. Και δεν εννοώ θεραπευτικό η εκπαιδευτικό σκοπό. Αλλά για να το δωρήσουν, να το χρησιμοποιήσουν για φύλακα ή να το επιδείξουν. Ο νόμος 4039/12 είναι σ αυτήν την περίπτωση ξεκάθαρος. Εάν το ζώο είναι τσιπαρισμένο και είναι καταχωρημένο το όνομα του κηδεμόνα , θα πληρώσει το ανάλογο πρόστιμο.
Αυτός που εγκαταλείπει το ζώο του για εμένα εγκληματεί. Απέναντι στο ζώο που υποφέρει, αρχικά, αλλά και απέναντι στην κοινωνία, δημιουργώντας ένα ακόμη αδέσποτο το οποίο είναι καταδικασμένο να ζεί στο δρόμο, με ό,τι κινδύνους αυτό συνεπάγεται .
- Ποια είναι ή ποια θα πρέπει να είναι η σχέση μεταξύ φιλοζωικής στάσης και αντίληψης και της εκπαίδευσης μέσω του σχολείου;
Απ: Οι ζωοφιλικές ενημερώσεις σε ότι αφορά στην φιλοζωία πρέπει να ξεκινούν απο τα σχολεία. Εκεί βρίσκεται το κύτταρο των μελλοντικών ευασθητοποιημένων πολιτών. Τα παιδιά γεννιούνται με μια έμφυτη αγάπη για τα ζώα, την οποία δυστυχώς πολλές φορές καταπιέζουν και καταπνίγουν οι γονείς. Οι ζωοφιλικές ενημερώσεις τους δείχνουν το δρόμο πώς και γιατί πρέπει να αποκτήσουν ενσυναίσθηση. Να μπαίνουν, δηλαδή, στη θέση των άλλων, να καταλάβουν ότι τα ζώα έχουν κι αυτά δικαιώματα, πονούν, αισθάνονται, καταλαβαίνουν, αντιλαμβάνονται. Να αντιληφθούν ότι η γή ανοίκει και στα ζώα, και να μάθουν απο μικρά να συμβιώνουν αρμονικά με αυτά, να τα συμπονούν και να τα προστατεύουν όπως κάνουν και με τους ανθρώπους, να μάθουν να δίνουν αγάπη για να την εισπράττουν στο μέγιστο απο τα ζώα. Με αυτό ασχολούμαι εδώ και 3 χρόνια, με τις Ζωοφιλικές Ενημερώσεις Σχολείων, ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα, της εκπαιδευτικού, συγγραφέως και εκπαιδεύτριας Κατερίνας Παπαποστόλου, εγκεκριμένο απο το ΥΠΕΠΘ, και ομολογώ, αν και σαν εκπαιδευτικός για πολλά χρόνια έχω ζήσει πολλές εμπειρίες με τους μαθητές μου, ότι είναι ό,τι πιο συναρπαστικό να βλέπεις πόσο δοτικά είναι τα παιδιά με τα ζώα, πόσο κοντά σε αυτά και πόσο διψούν να δώσουν και να πάρουν αγάπη απο αυτά.
- Στο τέλος αυτής της διαδρομής σας μέσα από τον καθημερινό σας φιλοζωικό αγώνα και από τον θεσμικό σας πλέον ρόλο, τι θα θέλατε να έχετε καταφέρει κοιτώντας πίσω;
Απ: Θα ήθελα να άφηνα ένα λιθαράκι κι εγώ στην μείωση του πόνου και της ταλαιπωρίας των ζώων στην περιοχή μου. Να έχω καταφέρει να ευαισθητοποιήσω τον κόσμο για το περιβάλλον που ζεί και πόσο σημαντικό είναι γι αυτόν, να εμπνεύσω την αγάπη για το άλλο, το διαφορετικό με την έμπρακτη προσφορά και το καλό παράδειγμα. Να καλλιεργήσω την συμπόνοια, το να νοιάζεσαι για τους άλλους και να σέβεσαι όλα τα πλάσματα στον πλανήτη και να παραδειγματίζεσαι απο αυτά. Γιατί η σχέση μας και η στάση μας απέναντί τους δείχνει και την ποιότητα και τον χαρακτήρα μας. Γιατί ο πολιτισμός και η παιδεία δεν είναι κούφιες έννοιες. Περιέχουν την ανθρωπιά που χρειαζόμαστε για να χωράμε όλοι σε έναν κόσμο όπου θα συνυπάρχουμε αρμονικά και ειρηνικά.
- Κλείνοντας, παρακαλώ να στείλετε ένα μήνυμα στους πολίτες της Αλεξανδρούπολης και ιδιαίτερα στην εκπαιδευτική κοινότητα (εκπαιδευτικούς , μαθητές) αναφορικά με τη σχέση και τις αντιλήψεις τους για τα ζώα;
Απ: Θα ήθελα να προσπαθήσει ο καθένας μας να δείξει μεγαλύτερη κατανόηση και ευαισθησία απέναντι στα άλλα πλάσματα αυτού του πλανήτη. Ας μπούμε στη θέση τους, στη θέση των αδέσποτων , που εμείς δημιουργήσαμε και άς κατανοήσουμε ότι τα ζώα είναι εδώ με εμάς και όχι για εμάς. Οι εκπαιδευτικοί έχουμε ρόλο σε αυτήν την προσπάθεια. Όπως μεταφέρουμε μηνύματα και γνώσεις για το περιβάλλον, την ιστορία μας , την λογοτεχνία, την αγάπη για τον εαυτό μας και το σώμα μας έτσι και ωφείλουμε να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι όλοι οι κάτοικοι του πλανήτη, είτε είναι άνθρωποι, είτε είναι ζώα ή είναι φυτά, όλοι αλληλεξαρτιόμαστε μεταξύ μας και κάθε λάθος του ενός συμπαρασύρει και τη βιωσιμότητα και του άλλου. Σεβασμός, αγάπη και ενσυναίσθηση για τον άλλο, το ζώο η το διαφορετικό, είναι για εμένα οι βασικές ηθικές αξίες που πρέπει να διδαχτούν τα παιδιά μας για να προχωρήσουν στη ζωή και να απολαμβάνουν απλόχερα ό,τι η φύση και η ζωή τους χαρίζει.
Σας ευχαριστώ !
