Τα αγαπημένα μας ζωάκια έχουν την τιμητική τους!

Όλη η μέρα αφιερωμένη στα αγαπημένα μας ζώα και η κουβέντα δεν είχε τέλος…

Διαβάσαμε την ιστορία του “Ξουτ” και αποφασίσαμε ότι και τα ζώα έχουν δικαιώματα, ακριβώς όπως κι εμείς.

Η μέρα μας τελείωσε με τα ποντικάκια μας στα χέρια. Τα παιδιά τα κατασκεύασαν με μεγάλη προσοχή και αγάπη.

                    Το Νηπιαγωγείο είναι έτοιμο να δεχτεί τους μικρούς μαθητές του!

Ο Αγιασμός μας θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου και ώρα 08:30 στο προαύλιο του Δημοτικού σχολείου.

ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ!!!

Με αφορμή τον εορτασμό της 25^ης Μαρτίου και την ιστορική αναδρομή που κάναμε, ανακαλύψαμε ότι οι άνθρωποι παλιά έφτιαχναν μόνοι τους τα ρούχα τους. Πώς; Είδαμε μια μαμά να υφαίνει. Τι είναι αυτό στο οποίο υφαίνει; Είναι αργαλειός; Τι είναι αργαλειός; Ψάξαμε λοιπόν και βρήκαμε πληροφορίες. Είδαμε εικόνες. Και ξέρετε κάτι; Και στο Γεράκι υπάρχουν αργαλειοί. Γιατί η υφαντική τέχνη στον ορθό αργαλειό είναι μια τέχνη που διατηρείται στο Γεράκι από τα αρχαία χρόνια ως σήμερα.

Για να δούμε πώς φτιάχνονται τα νήματα; Και πώς από το πρόβατο φτάνουμε στο υφαντό;

Και φυσικά ήρθε η ώρα να δούμε από κοντά έναν αργαλειό. Νιώθουμε πολύ τυχεροί γιατί δίπλα στο σχολείο μας βρίσκεται ο Δημοτικός ξενώνας Γερακίου, στον οποίο φιλοξενείται  η Πειραματική Δομή Υφαντικής Τέχνης Γερακίου. Η κα. Χρυσούλα Σταματοπούλου, δασκάλα της  Πειραματικής Δομής Υφαντικής Τέχνης, δέχτηκε με μεγάλη προθυμία να μας ξεναγήσει και να μας μιλήσει για την υφαντική.

Και αυτή η υπέροχη μέρα έκλεισε με ένα ωραίο πικ-νικ στην παιδική χαρά που υπάρχει στην αυλή του ξενώνα και πολύ πολύ παιχνίδι.

Την επόμενη μέρα, στο σχολείο μας πια, καταπιαστήκαμε με τον δικό μας παιδικό αργαλειό και ιδού το πρώτο μας υφαντό. Αποφασίσαμε να το κάνουμε χαλάκι στο ξύλινο κουκλόσπιτό μας για να μην κρυώνουν οι κουκλίτσες μας. Μετά τις διακοπές του Πάσχα θα επιστρέψουμε δριμύτεροι με τους ατομικούς αργαλειούς και νέα υφαντά.

Στις 25 Μαρτίου έχουμε διπλή γιορτή. Θρησκευτική και εθνική.

Η εκκλησία μας γιορτάζει τον Ευαγγελισμό της Παναγίας.

Γιορτάζει όμως και η πατρίδα μας, η Ελλάδα, γιατί μια τέτοια μέρα, στις 25 Μαρτίου 1821, οι Έλληνες αποφάσισαν να ξεσηκωθούν, να πολεμήσουν και να διώξουν τους Τούρκους μακριά από την Ελλάδα.

Διαβάσαμε τα Ελληνάκια της Ευγενίας Φακίνου και γνωρίσαμε την καθημερινή ζωή των Ελλήνων μέσα από την υπέροχη εικονογράφηση του 

Γνωρίσαμε τους μεγάλους ήρωες της Επανάστασης και τα σημαντικά γεγονότα της εποχής. Είδαμε τις παραδοσιακές φορεσιές της εποχής.

Τραγουδήσαμε το Φεγγαράκι μου λαμπρό, όπως τα παιδιά που πήγαιναν στο Κρυφό σχολειό και το Έχε γεια καημένε κόσμε, όπως οι Σουλιώτισσες.

Ζωγραφίσαμε τσολιάδες και αμαλίες, κατασκευάσαμε μάσκες ηρώων και φυσικά την ελληνική σημαία

. 

Φέτος, εξαιτίας και της επικαιρότητας, αποφασίσαμε να ασχοληθούμε περισσότερο με τον πόλεμο και την ειρήνη. Διαβάσαμε αντιπολεμικά βιβλία, είδαμε και συζητήσαμε εικόνες, ακούσαμε μουσική, νιώσαμε τα συναισθήματα που προκαλούν οι δύο καταστάσεις και εκφραστήκαμε καλλιτεχνικά.

Ολοκληρώσαμε με μια όμορφη γιορτή για την ΕΙΡΗΝΗ την παραμονή της εθνικής εορτής.

Τελείωσαν και οι Απόκριες, ήρθε η Καθαρά Δευτέρα και μαζί της φέρνει την Σαρακοστή με τη νηστεία και την Κυρα-Σαρακοστή!!!

Το έθιμο της κυρά Σαρακοστής στις διάφορες περιοχές της Ελλάδας είναι ένα από τα παλαιότερα ελληνικά έθιμα που σχετίζονται με τη γιορτή του Πάσχα. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα αυτοσχέδιο ημερολόγιο που βοηθούσε στο παρελθόν να μετρούν τις ημέρες της νηστείας ελλείψει ημερολογίων.

Στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδας η κυρά Σαρακοστή ήταν μια χάρτινη ζωγραφιά που απεικόνιζε μια γυναίκα, με επτά πόδια, ένα για κάθε εβδομάδα της Σαρακοστής, με σταυρωμένα χέρια γιατί προσεύχεται και με κλειστό στόμα γιατί νηστεύει, δεν κουτσομπολεύει και δεν κατακρίνει.

Το ημερολόγιο αυτό συνόδευε μικρούς και μεγάλους στην νηστεία της Μεγάλης Σαρακοστής. Κάθε Σάββατο έκοβαν ένα πόδι κι έτσι ήξεραν πόσες εβδομάδες νηστείας απέμεναν μέχρι το Πάσχα. Το Μεγάλο Σάββατο έκοβαν και το τελευταίο χάρτινο πόδι, το οποίο δίπλωναν και το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο. Τοποθετούσαν έπειτα το σύκο αυτό μαζί με άλλα και σε όποιον το έβρισκε θεωρούνταν ότι του έφερνε γούρι. Σε άλλες περιοχές τοποθετούσαν το πόδι στο ψωμί της Αναστάσεως. Όποιος έβρισκε στο κομμάτι του το πόδι ήταν ο τυχερός.

Σε άλλα μέρη της Ελλάδας, η κυρά Σαρακοστή δεν ήταν φτιαγμένη από χαρτί αλλά από ζυμάρι. Το ζυμάρι φτιαχνόταν από αλεύρι, αλάτι και νερό. Μια τρίτη παραλλαγή θέλει την κυρά Σαρακοστή φτιαγμένη από πανί και γεμισμένη με πούπουλα.

Ωστόσο σημαντική διαφορά έχει η κυρά Σαρακοστή που έφτιαχναν στον Πόντο. Εκεί κρέμαγαν από το ταβάνι μια πατάτα ή ένα κρεμμύδι που πάνω του είχε καρφωμένα εφτά φτερά κότας, το ημερολόγιο αυτό το ονόμαζαν «κουκουρά». Κάθε εβδομάδα αφαιρούσαν ένα φτερό κι έτσι μέτραγαν το χρόνο μέχρι την Ανάσταση.

Για να δούμε πώς μπορούμε να φτιάξουμε την Κυρά-Σαρακοστή

Λήψη αρχείου

Η δική μας Κυρά-Σαρακοστή

Χάρτινη για το σπίτι μας και με ζυμάρι για το σχολείο

Τι καλύτερο για να γιορτάσουμε τις Απόκριες από ένα πάρτι!

Μασκαρευτήκαμε, ξεφαντώσαμε με καρναβαλική μουσική, χορέψαμε παραδοσιακά τραγούδια της Αποκριάς ( Όταν πήγα κυρά μου στον χασάπη, Τα κουκιά, Πώς το τρίβουν το πιπέρι), παίξαμε παιχνίδια με αποκριάτικα καπέλα και σερπαντίνες, φάγαμε λιχουδιές και παίξαμε ατελείωτα στο προαύλιο μας.

Έτσι γιορτάσαμε εμείς τις Απόκριες! Και του χρόνου να είμαστε καλά να διασκεδάζουμε!

Στον ιστότοπο αυτό θα βρείτε νέα, ανακοινώσεις και πληροφορίες για το σχολείο μας.
Επισκεφτείτε τις διάφορες σελίδες μας για να μάθετε περισσότερα.

Εκεί μπορείτε να βρείτε διάφορες χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με τους εκπαιδευτικούς που πλαισιώνουν το σχολείο μας, την προσβασιμότητα στο σχολείο μας, τον κανονισμό λειτουργίας, τα νέα του σχολείου μας και τα στοιχεία επικοινωνίας του.