Συνταγή

.……για να διαβάζω μόνος μου Ιστορία

(η συνταγή βέβαια προσαρμόζεται ανάλογα στις ανάγκες του καθενός μας)

πρώτα πρώτα, διαβάζω το μάθημα όλο και το απολαμβάνω!!!!!!!!!!!

έπειτα, το ξαναδιαβάζω ξανά πιο προσεκτικά τώρα, προαιρετικά σημειώνω με το μολυβάκι μου σε κάθε παράγραφο τη δυνατή λέξη-λέξη κλειδί

στη συνέχεια, προσπαθώ να δω αν μπορώ να επαναλάβω το μάθημα σιγά σιγά παράγραφο παράγραφο- ρίχνω κλεφτές ματιές στο βιβλίο-η λέξη κλειδί με βοηθά να θυμηθώ το περιεχόμενο της παραγράφου

στα σημεία που δυσκολεύομαι, ξαναδιαβάζω την πρόταση από το κείμενο

ύστερα, κλείνω με την παλάμη μου το μάθημα που έχω μπροστά μου και προσπαθώ να το ξαναθυμηθώ

στο τέλος, κλείνω τελείως το βιβλίο μου ή αν δεν αισθάνομαι ακόμα έτοιμος  κλείνω ως μερικά μαθήματα μπροστά το κείμενο που τώρα μελετώ και το επαναλαμβάνω….μόνος μου/μόνη μου

ξεκουραστείτε…..

δεν είναι και τόσο δύσκολο δεν συμφωνείτε; αν νιώθετε λιγάκι ανασφάλεια το βραδάκι ρίξτε μια ματιά ξεφυλλίζοντας το βιβλίο σας. Το πρωί ξημερώνει μια καινούρια μέρα, όλα είναι πιο φωτεινά και ξεκάθαρα στο μυαλό σας!!!μην ανησυχείτε!!!!!!!!!!!♥

… η ζωή είναι καλύτερη με περισσότερες αλήθειες και επειδή μπορεί κανείς να υποθέσει πως αλήθειες υπάρχουν τόσες όσες και οι πραγματικότητες του καθενός μας, η ζωή, λοιπόν, είναι καλύτερη με αλήθειες δοκιμασμένες στην πράξη, βγαλμένες από την εμπειρία, αλήθειες που οδηγούν σε κριτική σκέψη για τον κόσμο που πρόκειται να ζήσει το σημερινό παιδί, να αντιμετωπίσει έως 10 χρόνια από τώρα…… αλήθειες που ο μεγάλος οφείλει να έχει τα μάτια του ανοιχτά και να βλέπει στον κόσμο που δημιουργείται και πρόκειται να ζήσει το παιδί του σε αυτό…

Bασική προϋπόθεση για να αναπτυχθεί η κριτική σκέψη είναι να γνωρίζω καταρχάς τα γεγονότα, όταν αγνοώ ένα γεγονός, τις συνέπειες, τα αποτελέσματα του θετικά ή αρνητικά δεν μπορώ να αναπτύξω όσο και να πιέζω το μυαλό μου δεξιότητες κριτικής, συγκριτικής σκέψης και επιλογής. Αυτό συμβαίνει γιατί αγνοώ το γεγονός. Ο τρόπος, λοιπόν, διαβάσματος, ακόμα και ότι προσπαθώ να το θυμηθώ (αποστηθίσω =πολύ όμορφη λέξη, δηλ. να το κάνω δικό μου, να το έχω στο μέρος της καρδιάς…. (στήθος), να του ενσωματώσω τα συναισθήματα μου, να το εμπλουτίσω με τις σκέψεις μου και να το εκφράσω έχοντας το πλήρως κατανοήσει,  δυστυχώς στην εποχή μας δεν γνωρίζουμε …η χειρότερα παραφράζουμε τα ελληνικά μας… και βουτάμε χειρότερα στο βυθό της άγνοιας μας με επικίνδυνες συνέπειες για το μέλλον των παιδιών μας που τόσο αγαπάμε κατά τα άλλα… ) οδηγεί πρώτα να είμαι σίγουρος ότι γνωρίζω το γεγονός και μετά θα αναπτύξω γύρω από αυτό επιχειρηματολογία και κριτική σκέψη…. άμα δε γνωρίζω ή μου διαφεύγουν πληροφορίες πώς θα ανοίξω το στόμα μου να μιλήσω). Καμιά φορά με το να διαβάζουμε εμείς την ιστορία π.χ στα παιδιά, τους στερούμε το δικαίωμα να επιλέξουν τις δικές τους πληροφορίες, αυτές που είναι σημαντικές για αυτά και θυμόνται από την τάξη, ακόμα ακόμα τους στερούμε το δικαίωμα να κάνουν λάθος και να μάθουν από τα λάθη τους, τους μεταφράζουμε εμείς την ιστορία και τους την παρέχουμε σαν μασημένη τροφή. Πώς θα αποκτήσουν μετά δική τους κριτική σκέψη, ύστερα βλέπεις παιδί της  έκτης και δεν μπορεί να διαβάσει μόνο του. Επιβλέπω, παρακολουθώ το διάβασμα και το υποστηρίζω… άντε και να εξηγήσω καμιά λέξη όταν χρειαστεί ως εκεί. Όταν θέλω να ελέγξω το διάβασμα του το ρωτώ ποιο γεγονός , τι ,που , πότε, γιατί. Η ιστορία είναι μια καταπληκτική περίπτωση να γράφω σκέφτομαι, αναφέρεται σε ένα χρονολογημένο γεγονός και καλύπτει πλήρως τις απαιτήσεις της Γλώσσας στην πρώτη ενότητα της ε τάξης του σχολικού βιβλίου.  Συνδυάζω τα γνωστικά αντικείμενα , όχι αποσπασματικά. Η καλλιέργεια της κριτικής σκέψης απαιτεί γνώσεις… πρώτα γνώσεις, μετά σύγκριση, μετά αναστοχασμός, μετά κριτική σκέψη = συμπέρασμα…. εμείς ακόμα και οι δάσκαλοι ξεκινάμε από το τέλος …. μια φορά να κάναμε τα πράγματα από την αρχή και ας ήταν τι…. αδόκιμη φράση που λέγεται στο χωρίο μου από τους φτωχούς στο πνεύματι γεωργούς και καλλιεργημένους στο μέγιστο στην ψυχή… που βλέπουν και περιμένουν την ελιά να μεγαλώσει με φροντίδα, να βγάλει καρπούς, παρακολουθούν τις συνθήκες του περιβάλλοντος και άμα μπορούν επεμβαίνουν (περισσότερο ή λιγότερο πότισμα) και στο τέλος συλλέγουν τον καρπό και φτιάχνουν το λάδι… το χρυσάφι της φύσης. Εμείς οι μορφωμένοι (και εγώ που τα γράφω μαζί) και σύγχρονοι ξεκινάμε από το τέλος και μετά πάμε να αδράξουμε τους κόπους μας …τι θα πάρουμε; άνθρακες ο θησαυρός…. και πάλι καλά ….

Επιτέλους, πρέπει να συμφωνήσουμε ως προς το περιεχόμενο μιας λέξης που χρησιμοποιούμε….λέμε κριτική σκέψη και ανάπτυξη κριτικής σκέψης …τι ακριβώς εννοούμε ;…η κριτική σκέψη περιλαμβάνει: τη συγκριτική σκέψη ( μάλλον δεξιότητα), τη συνδυαστική, την επιχειρηματολογία, την εξαγωγή συμπερασμάτων, τη διατύπωση μιας υπόθεσης ή μιας ενδιάμεσης ερώτησης σε ένα πρόβλημα, την επέκταση της γνώσης σε κάτι παραπλήσιο, την αναλογικότητα, την σύνθεση, την απλοποίηση….. εμείς όταν λέμε να αναπτύξουν τα παιδιά την κριτική σκέψη σε ποια από τις παραπάνω δεξιότητες αναφερόμαστε; ή πετάμε ένα κριτική σκέψη και τρέχουμε και δε φτάνουμε…. θέλουμε μια, δυο, πέντε ,δέκα δεξιότητες όλες; ας αποφασίσουμε πρώτα λοιπόν να συνεννοηθούμε όλοι οι μεγάλοι (και η τηλεόραση που έχει αναλάβει αυθαίρετα το ρόλο του μεγάλου εκπαιδευτή για όλα τα θέματα και εμείς οι ίδιοι την έχουμε αναγάγει από μέσο πληροφόρησης σε μέσο διαμόρφωσης της προσωπικότητας και των αντιλήψεων μας )γιατί τα παιδιά δεν φταίνε σε τίποτα και επειδή η γνώση-μάθηση έχει αποτελέσματα ….αυτά βλέπουμε στα παιδιά μας που με τόσο κομφούζιο αυτά συνεχίζουν και αποδίδουν…. μπράβο σε όλα τα παιδιά που παιδεύονται….. οφείλω να ζητήσω ένα μεγάλο συγνώμη για όλα τα παιδιά που και εγώ τα έχουμε οδηγήσει σε τόσο μπέρδεμα…. και πάλι καλά….. ευτυχώς που τα προσέχει ο Θεός γιατί αν περίμεναν από…………

Η κατανόηση του μαθήματος της ιστορίας έχει προηγηθεί στην τάξη όλη αυτή η δραστηριότητα μπορεί να περιληφθεί στα πλαίσια του αναστοχασμού…..

άλλωστε δεν μπορώ να αναστοχαστώ, να λειτουργήσουν μεταγνωστικές δεξιότητες, αν δεν έχω κατανοήσει οτιδήποτε καλά, δοκιμάστε να πείτε δυνατά αυτό που θέλετε θα διαπιστώσετε ότι αν δεν το έχετε κατανοήσει δεν μπορείτε να το επαναλάβετε, υπάρχει σύγχυση, φυσικά σε μια τέτοια δράση δεν έχει θέση η παπαγαλία, όχι όμως ότι επειδή δεν μαθαίνω παπαγαλία θα ξεχάσω να μπορώ να αναδιατυπώσω μια θέση, ή απάντηση στο πρόβλημα και βεβαίως θα χρησιμοποιήσω και λέξεις από το βιβλίο γιατί είτε μας αρέσει  είτε όχι το βιβλίο και ειδικά όσα γραμμένα για παιδιά χρησιμοποιούν φροντισμένη γλώσσα, καλά συντασσόμενα ελληνικά και εμπλουτίζω το λεξιλόγιο μου, όταν δεν διαβάζω λογοτεχνία, φοβάμαι τα βιβλία του σχολείου μου, που θα πλουτίσω το λεξιλόγιο μου…στην τηλεόραση και ….αλλού; η ζωή είναι ωραία, μικρή και πολύτιμη δεν χρειάζεται να τη δυσκολεύουμε …’. η σωστή δουλειά χαρίζει μόνιμη αυτοπεποίθηση… ούτε οι συνεδρίες ούτε οτιδήποτε άλλο που όταν τελειώσει ο κύκλος δράσης τους φτου και από την αρχή!!!!!!!