Αρχεία για Απρίλιος 2011
Η κυρά Σαρακοστή
Πατήστε εδώ για να δείτε την εικόνα μεγάλη
Το έθιμο της κυρά Σαρακοστής όλοι το γνωρίζουμε. Το συναντάμε σε πολλά μέρη της Ελλάδας και σε πολλές παραλλαγές ως προς τον τρόπο κατασκευής της. Αλλού σχεδιάζουν πάνω σε χαρτί μια γυναίκα με σταυρωμένα χέρια, λόγω προσευχής, σαν καλόγρια, χωρίς στόμα, λόγω νηστείας, και με εφτά πόδια που συμβολίζουν τις επτά εβδομάδες της Μεγάλης Σαρακοστής, τις σαράντα, δηλαδή, ημέρες νηστείας πριν το Πάσχα. Κάθε Σάββατο της κόβουν και ένα πόδι. Το Μεγάλο Σάββατο, κόβουν και το τελευταί. Στη Χίο, μάλιστα, αυτό το κομμάτι το κρύβουν μέσα σε ένα ξερό σύκο ή καρύδι και το τοποθετούν μαζί με άλλα σε ένα καλάθι. Όποιος το βρει θεωρείται καλότυχος. Σε άλλες περιοχές της Ελλάδας, η κυρά Σαρακοστή φτιάχνεται από πανί που το γεμίζουν πούπουλα, ενώ σε άλλες από αλεύρι, νερό και αλάτι για να μη χαλάσει. Στον Πόντο, η κυρά-Σαρακοστή λεγόταν «Κουκουράς». Πάνω σε μια πατάτα ή ένα κρεμμύδι κάρφωναν επτά φτερά κότας και το κρεμούσαν στο ταβάνι. Κάθε βδομάδα αφαιρούσαν και ένα φτερό.
Η Χαρά μας έφτιαξε μια Σαρακοστή με πολλούς … συμβολισμούς πάνω στην ποδιά της. Έναν χαρταετό που συμβολίζει την Καθαρή Δευτέρα, την αρχή, δηλαδή, της νηστείας. Τα νηστίσιμα (ψωμί, ελιές, μελιτζάνες). Έναν ήλιο που συμβολίζει την εποχή της Άνοιξης και τον ερχομό του Πάσχα.
Καλό Πάσχα σε όλους μας!
Πάσχα στην Πάρο
Η Μαρία Δ. μάς ταξίδεψε σήμερα μέχρι την Πάρο για να γνωρίσουμε τα έθιμα του νησιού τη Μεγάλη Εβδομάδα. Στο χωριό Μάρπησσα οι κάτοικοι εδώ και αιώνες κάθε Μ. Παρασκευή αναπαριστούν το θείο δράμα κατά την περιφορά του Επιταφίου:
“Η περιφορά του Επιταφίου της Μάρπησσας, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς κατά την διάρκειά της, γίνονται δεκαπέντε περίπου στάσεις.
Σε κάθε στάση φωτίζεται και ένα σημείο του βουνού, όπου τα παιδιά ντυμένα Ρωμαίοι στρατιώτες ή μαθητές του Χριστού, αναπαριστούν σκηνές από την είσοδο στα Ιεροσόλυμα, την προσευχή στο Όρος των Ελαιών, το Μαρτύριο της Σταύρωσης και την Ανάσταση.
Τα λαζαράκια της Εύβοιας
Σήμερα θα περάσουμε απέναντι στην Εύβοια, όπου ο Μάριος θα μας γνωρίσει τα Λαζαράκια, ένα έθιμο της Β. Εύβοιας που σημαίνει για το νησί και την έναρξη της Μ. Εβδομάδας:
“Τα κορίτσια, πριν από τη Μ. Εβδομάδα, παίρνουν δυο ξύλα, τα δένουν σταυρωτά και πάνω με διάφορα κουρέλια σχηματίζουν το Λαζαράκι, μια μεγάλη κούκλα, με τα χέρια τεντωμένα. Μετά ντύνουν την κούκλα με ένα μωρουδίστικο φορεματάκι. Την παραμονή του Λαζάρου, κρατώντας στο ένα χέρι ένα καλαθάκι με αγριολούλουδα και στο άλλο την κούκλα, πηγαίνουν στα σπίτια και λένε τον “Λάζαρο” δηλαδή πασχαλιάτικα κάλαντα. Και να δυο στίχοι που τραγουδούν κουνώντας το Λαζαράκι τους:
Ξύπνα Λάζαρη κι μην κοιμάσι
Τώρα μέρα σου, τώρα χαρά σου .
Η αμοιβή τους είναι αβγά που τα βάφουν και τα τσουγκρίζουν την Ανάσταση.”
Χρόνια Πολλά!
(Πηγή: Σερβιτόρος της Εύβοιας)
Το ρωμέικο Πάσχα μέσα από τον Παπαδιαμάντη
Μύρισε άνοιξη και μαζί Πάσχα! Τι πιο όμορφο να το υποδεχθούμε διαβάζοντας δυο κείμενα του Παπαδιαμάντη στα οποία περιγράφει τις πασχαλινές συνήθειες και τις παραδόσεις μας. Ένα αρμονικό συνταίριασμα φύσης και θρησκευτικότητας …
Το Πάσχα/Εξοχική Λαμπρή (από το Ανθολόγιο Νεοελληνικών Κειμένων της Ζ. Σπυροπούλου και του Α. Δελώνη, εκδ. Ελληνικά Γράμματα)