math-parea-gym-naxou's blog

Εκλεκτοί μας αναγνώστες και αναγνώστριες …Καλά Χριστούγεννα.Την Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014 οι μαθητές :Φρατζέσκος Κωνσταντίνος και Χαμπίμπης Λευτέρης πήραμε μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη από τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Παροναξίας ,ο οποίος πρόθυμα δέχτηκε τη πρόσκλησή μας παρά το πιεστικό πρόγραμμα που έχει.Τον ευχαριστούμε για μία ακόμη φορά και του ευχόμαστε υγεία,χαρά και δύναμη στο πολύ δύσκολο έργο που άοκνα επιτελεί.Ακολουθεί η συνέντευξη που του πήραμε.

-Κατ΄αρχάς Σεβασμιότατε σας ευχαριστούμε που θυσιάσατε λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σας παρά τον φόρτο εργασίας σας.

-Να είστε καλά .Και εγώ σας ευχαριστώ πολύ για τη χαρά που μου δίνετε να είμαι μαζί σας και για το γεγονός πως θα ήθελα και εγώ να συμμετάσχω στη διαδικτυακή σας εφημερίδα με την ταπεινή δική μου προσφορά.Είμαι στη διάθεσή σας να απαντήσω στις ερωτήσεις.

-Τι μπορούν να πουν τα Χριστούγεννα στο σύγχρονο νέο;

-Τα Χριστούγεννα ,γενικότερα,μπορούν να μιλήσουν στους ανθρώπους σε όλες τις εποχές.Δεν είναι ένα ιστορικό γεγονός,το οποίο γιορτάζουμε.Αλλά,είναι ένα βίωμα.Και επειδή, εκ της φύσεώς της η γιορτή των Χριστουγέννων αφορά κατ΄εξοχήν παιδιά και νέους το μήνυμα αυτό είναι πάντοτε επίκαιρο.Εκτός από την ανάμνηση του γεγονότος που πραγματοποιούμε ,προσπαθούμε να δίνουμε το μήνυμα του λειτουργικού σήμερα.Θα ακούσουμε σε λίγες μέρες ένα από τα ωραιότερα τροπάρια <<Σήμερον γεννάται εκ Παρθένου>>,κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει.Η Εκκλησία μας λέει σήμερον γεννάται αυτό σημαίνει ότι ως λειτουργικό γεγονός το ζούμε κάθε φορά στην Εκκλησία ,αλλά και ως ένα γεγονός που πρέπει να αποτελεί θα έλεγα ένα πνευματικό εφόδιο που μας δίνει η Εκκλησία.Ο νέος λοιπόν σήμερα που έχει πάρα πολλά προβλήματα,το φάσμα της ανεργίας και γενικά τους κινδύνους της καθημερινότητας που φεύγει από ένα νησί και πάει σε μια πολιτεία πολλές φορές άγνωστη σε αυτόν,οι πειρασμοί,οι προκλήσεις,νομίζω πως σε όλα αυτά η γέννηση του Χριστού θα έρθει να δώσει το μήνυμα της Αναγέννησης.Γεννάται ο Χριστός και μας καλεί να αναγεννηθούμε και εμείς πνευματικά.Η Εκκλησία μάς παρακινεί να κατανοήσουμε βαθύτερα το θαύμα της Γεννήσεως και να το ζήσουμε ως ένα γεγονός Σωτηρίας.Αυτό είναι το μήνυμα που μπορούν να δώσουν υα Χρισατούγεννα σε κάθε νέο.

-Ποιο είναι το φιλανθρωπικό-κοινωνικό έργο της Ιεράς Μητροπόλεως Παροναξίας;

-Η Εκκλησία παιδιά πάντοτε πραγματοποιούσε έργο φιλανθρωπίας από τη ίδρυσή της και ο Κύριος μας είπε:<<Τους πτωχους γαρ παντοτε εχετε μεθ΄ημων>>.Απλώς τα τελευταία χρόνια το έργο αυτό έχει ενταθεί και έχει εξαπλωθεί και σε άλλους τομείς που ίσως δεν υπήρχαν μέχρι σήμερα.Το φιλανθρωπικό έργο έχει να κάνει με διάφορες πτυχές των αναγκών του ανθρώπου.Βέβαια θα γνωρίζετε και εσείς οι ίδιοι πως τα νησιά είναι σε λίγο καλύτερη μοίρα γιατί έχουμε την τουριστική κίνηση,η οποία λίγο απαλλύνει την ανεργία και είναι επ΄ωφελεία των κατοίκων τους.Παρά ταύτα,οι ανάγκες είναι πάρα πολύ μεγάλες.Ήδη την ώρα που μπήκατε μέσα είδατε πως διέκοψα τη συζήτηση μας για κάποια ανάγκη συντοπίτου μας για να καλύψει μία υποχρέωση.Τέτοια έχουμε συνέχεια,καθημερινά.Άλλοτε είναι για λογαριασμό της Δ.Ε.Η. ,ο οποίος λήγει ή έχει λήξει,άλλοτε είναι για να βάλουν λίγο πετρέλαιο ιδιαίτερα το χειμώνα,άλλοτε για την εξόφληση κάποιου χρέους ,το οποίο είναι πιεστικό και η ακόμη αμεσότερη και επιτακτική ανάγκη της καθημερινότητας έιναι το ζήτημα της τροφής.Γι΄αυτό και σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 3 χρόνια που λειτουργεί ανελλιπώς και καθημερινά το συσσίτιο της Μητροπόλεως,το οποίο ονομάζουμε γεύμα αγάπης:<<Παναγία η Ελεούσα>>.Καθημερινά μαγειρεύονται περίπου 120 μερίδες φαγητού και πολύ νωρίς πριν τις 12 το μεσημέρι έχουν προσέλθει οι εγγεγραμμένοι.Επίσης,έχουμε μία συνεργασία με τη <<βοήθεια στο σπίτι>> και μπορούμε και διοχετεύουμε το φαγητό στους ανήμπορους γέροντες που δε μπορούν να έρθουν να το παραλάβουν.Σκεφτείτε όμως ότι αντίστοιχο συσσίτιο έχει και στη Πάρο με λιγότερες μερίδες λόγω του μικρότερου πληθυσμού.Κορυφαίο,βέβαια, φιλανθρωπικό έργο της Μητροπόλεως είναι το γηροκομείο στη Πάρο,στο οποίο φιλοξενούνται ως τρόφιμοι γέροντες και γερόντισσες ,περίπου 26 με 27 στον αριθμό. Και ξέρετε, σιγά σιγά, γιατί οι δυνατότητες είναι περιορισμένες ,προσπαθούμε να ολοκληρώσουμε το γηροκομείο της Νάξου. Τέλος, ένας άλλος τομέας της Μητροπόλεως είναι η στήριξη φοιτητών λίγο μεγαλύτερών σας στην ηλικία.Τους κάνουμε μία επιδότηση ενοικίου ,τους βοηθάμε στις σπουδές τους έτσι ώστε να μπορέσουν και με μία σχετική άνεση να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.Εν ολίγοις, όλα αυτά πραγματοποιούνται με τη στήριξη των Χριστιανών.Εμείς πραγματικά το θεωρούμε ένα θαύμα του Θεού πως μπορούμε και ανταποκρινόμαστε.

-Η Μητρόπολη έχει πολλά μοναστήρια.Αυτά έχουν παίξει κάποιο ρόλο στην ιστορία του τόπου ;Σήμερα μπορούν να παίξουν κάποιo ρόλο και αν ναι ,ποιον;

-Η Μητρόπολη διαχρονικά είχε πάρα πολλές ιερές μονές.Πολλές από τις οποίες είναι βέβαια ήδη ανακαινισμένες.Καποιες εξ΄αυτών έχουν μοναχικές αδελφότητες και άλλες όχι.Αλλά υπάρχουν και πολλά μικρότερα μοναστήρια,τα οποία δυστυχώς πολλά από αυτά έχουν καταπατηθεί διά μέσου των αιώνων όχι μόνο ως προς στα ιδιοκτησιακά τους στοιχεία αλλά και οι ίδιες οι μονές από φερομένους ιδιοκτήτες.Αυτό είναι ένα πρόβλημα για τη Μητρόπολη.Γίνονται προσπάθειες για να επιλυθεί αυτο ζήτημα.Πολλά από αυτά χρήζουν ανακαινίσεως ,συντηρήσεωςκαι διασώσεως.Εν πάση περιπτώσει,τη στιγμή αυτή λειτουργούν στη Μητρόπολή μας 6 μοναστήρια,4 στη Πάρο και 2 στη Νάξο.Συνολικά,εγκαταβιούν 50 μοναχοί και μοναχές.Τα μοναστήρια αυτά ,όσα είναι ανοιχτά και όσα λειτουργούν ,προσφέρουν στον λαό του Θεού ανεκτίμητες υπηρεσίες ,διότι είναι τόποι πνευματικής ησυχίας,γαλήνης,προσευχής και προσέρχονται πάρα πολλοί πιστοί ,ακριβώς,για να εναποθέσουν το βαρύ φορτίο των προβλημάτων της ζωής,είτε εξομολογούμενοι,είτε με τη δυνατότητά τους να προσευχηθούν στο Θεό για την επίλυση των προβλημάτων τους,να ηρεμήσουν συμμετέχοντας σε κάποιες ιερές ακολουθίες.Και γενικότερα,μπορούμε να πούμε ότι αυτά τα μοναστήρια αποτελούν τους πνευματικούς πνεύμονες της Ιεράς Μητροπόλεως.Εσείς παίρνετε μία μικρή γεύση ,εδώ, στη Νάξο, από τη λειτουργία της Ιεράς Μονής Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου και κατά καιρούς βέβαια της Ιεράς Μονής Παναγίας Φανερωμένης.

-Η ζωή ενός ιερέα ή ενός Επισκόπου ,όπως εσείς,περιορίζεται μόνο στη λειτουργική ζωή και στη διοικητική οργάνωση της Εκκλησίας;

-Η Εκκλησία,αγαπητά μου παιδιά,αντιμετωπίζει τον όλο άνθρωπο.Δεν υπάρχει πτυχή της ζωής του ανθρώπου που να μην αποτελεί θέμα για την Εκκλησία,δεν απομονώνει κανένα τομέα της ανθρώπινης προσωπικότητος.Ο άνθρωπος είναι μία ύπαρξη ψυχοσωματική και ως εκ τούτου η Εκκλησία τον αντιμετωπίζει.Έτσι,ο Επίσκοπος και ο ιερεύς καλείται να αντιμετωπίσει τον όλο άνθρωπο με τα προβλήματα του,τις δυσκολίες του αλλά και τις αδυναμίες του και τα πάθη του.Βέβαια,το βασικό σημείο αναφοράς είναι η λειτουργική ζωή των κληρικών,μέσα από την οποία μπορούν τα περισσότερα θέματα να αντιμετωπιστούν.Το κύριο έργο του ιερέως ,το πρωταρχικό,είναι το λειτουργικό.Από εκεί και πέρα ,ο ιερεύς δεν πρέπει να είναι ο άνθρωπος που αδιαφορεί για τα άλλα θέματα και παράλληλα δεν μπορεί να μην δραστηριοποιείται και σε άλλα ζητήματα όπως να κηρύττει το Θείο Λόγο να πραγματοποιεί εκδηλώσεις,να παρεμβαίνει και να βοηθάει σε καταστάσεις δύσκολες,να δίνει παρουσία στα σχολεία,να συμμετέχει,γενικότερα ,στα κοινωνικά δρώμενα.Έτσι,σας λέω και πάλι πως η Εκκλησία αντιμετωπίζει τον όλον άνθρωπο ως ενιαία ψυχοσωματική οντότητα.

-Με ποιο τρόπο η Εκκλησία μπορεί να κάνει τους νέους να στραφούν προς Αυτήν;

-Κοιτάξτε παιδιά η Εκκλησία είναι μία σταθερή αξία.Πρέπει να υπάρχει μία αμφίδρομη κίνηση.Η Εκκλησία καλεί τους πάντες.Κανέναν δε πιέζει και κανέναν δε κρατάει με το ζόρι.Η Εκκλησία,κυρίως,μπορεί να καλεί τους νέους ανθρώπους,όχι με το να πηγαίνει να τους βρει όπου εκείνοι βρίσκονται,αλλά κυρίως με το ζωντανό παράδειγμά Της.Δηλαδή,αν δε συναισθανθούν και οι νέοι και όλοι ότι οι ίδιοι είναι Εκκλησία,δεν είναι κάτι το εξωτερικό η Εκκλησία που ψάχνει να βρει μέλη.Αυτό είναι λάθος έννοια.Το κάθε παιδί και ο κάθε άνθρωπος που είναι βαπτισμένος Χριστιανος Ορθόδοξος πρέπει να καταλάβει πως είναι μέρος της Εκκλησίας και ως εκ τούτουμπορούμε να πλησιάσουμε τους νέους με το παράδειγμα της ζωής μας,να είμαστε εμείς οι ίδιοι συνεπείς ως παράδειγμα και τρόπο έλξεως των νέων .Χωρίς αυτό να το λέω ως απαραίτητη προϋπόθεση για τους νέους με την έννοια ότι πουθενά δεν υπάρχει τελειότητα.Εφ΄όσον είμαστε άνθρωποι όλοι και λάθη κάνουμε ,κάτι που δεν αποτελεί λόγο να μην είμαστε ζωντανά μέλη της Εκκλησίας,εάν κάτι τέτοιο δημιουργείται.Πολλές φορές,μάλιστα, θα έλεγα πως είναι μία πρόφαση που δεν είμαστε ζωντανά μέλη της Εκκλησίας και λέμε φταίει το τάδε που έχω ακούσει γιάυτόν τον κληρικό ή το άλλο που έχω δει.Όχι, το τι κάνει ο κάθε κληρικός θα δώσει λόγο στο Θεό,όπως θα δώσει ο καθένας από εμάς για το τι κάνει έκαστος.Δε θα δώσουμε λόγο για το τι κάνει ο άλλος ,αλλά για το τι κάνουμε εμείς.

-Αν θυμάμαι καλά είστε 6 χρόνια Μητροπολίτης.Ξέρετε τη Νάξο ,τη Πάρο ,τους κατοίκους κάθε νησιού,τι γνώμη έχετε για τη νεολαία της Ιεράς Μητροπόλεως Παροναξίας;

-Η νεολαία είναι πάρα πολύ καλή ,πάρα πολύ ζωντανή.Οι νέοι είναι πολύ ευγενείς.Θεωρώ ότι,είναι κοντά στην Εκκλησία με το δικό τους τρόπο που είναι πιο αυθόρμητος,πιο αυθεντικός.Βλέπετε όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος πονηρεύει περισσότερο.Από την άλλη,αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να κάνουμε κολακείες και να χαϊδεύουμε τα αυτιά για να ακούγονται ευχάριστα αυτά που λέμε.Κάποτε και οι μεγάλοι νέοι ήταν και εσείς κάποια στιγμή θα γίνετε μεγαλύτεροι.Δεν είναι κάτι σταθερό,δηλαδή πολλές φορές ακούμε ότι είμαστε πάντα νέοι ,μα δεν είμαστε πάντα νέοι,δεν υπάρχει ξαφνικά μια μετεπήδηση σε μια κατηγορία του <<μεγάλου>>.Αυτό έρχεται σταδιακά Όπως όλοι οι άνθρωποι,έτσι και οι νέοι πρέπει κάποια στιγμή να καταλαβουν πως έχουν και εκείνοι ευθύνες γιατί κάπως βολεύει να φορτώνουμε στους μεγάλους κάποια πράγματα και κάπου οι μέγαλοι λένε με ένα τρόπο λαϊκίστικο<<οι νέοι μας είναι οι καλύτεροι του κόσμου >>.Κάπως έτσι τα βρίσκουμε.Οι νέοι έχουν τη δική τους προσωπικότητα και τις δικές τους ευθύνες ως εκ τούτου.Συνοψίζοντας,είναι μία πολύ καλή νεολαία,η χρυσή νεολαιά,όπως λέω και εγώ σε κάποιο παλαιότερο μήνυμα.Από εκεί και πέρα,πάντοτε υπάρχουν περιθώρια μέχρι το τέλος της ζωής μας να γινόμαστε καλύτεροι.

-Τι σχέση έχει η Εκκλησία με τη φύση;

-Είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα αυτό.Ψάλλουμε συνέχεια στην Εκκλησία τις καταβασίες και τονίζουμε ότι ο φυσικός κόσμος προέρχεται απ΄το Δημιουργό Θεό,που πλάστηκε μεμία τελειότητα και συγχρόνως ότι ο άνθρωπος δε καλείται να λατρεύει τη φύση,την κτίση δηλαδή με λ.ίγα λόγια ,αλλά Τον Κτίσαντα,<<Ουκ ελάτρευσαν την κτίση οι θεόφρονες,αλλά Τον Κτίσαντα>>,λένε οι καταβασίες.Λοιπόν,η κτίσις ή η φύσις αν εναλλάσσουμε τους όρους,αγαπητά μου παιδιά είναι ένας ναός Του Θεού,ένας τέλειος και πανέμορφος ναός ,στον οποίο λατρεύεται ο Θεός.Ωστόσο,ο άνθρωπος,ιδιαίτερα, τα τελευταία χρόνια έχει κάνει φοβερές παρεμβάσεις .Δηλαδή,του έδωσε η τεχνολογία την δυνατότητα να παρεμβαίνει υποτίθεται επ΄ωφελεία του,αλλά στην ουσία καταστρέφοντας τον ίδιο το χώρο,τη φύση και ουσιαστικά τον ίδιο τον εαυτό του.Ξέρετε ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης ,ο οποίος λέγεται και πράσινος Πατριάρχης,πριν από πολλά χρόνια που δεν ήταν ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένοι όλοι οι άνθρωποι ,δηλαδή πριν από μία εικοσπενταετία και πλέον έχει δημιουργήσει μια κίνηση οικολογική για τη προστασία του περιβάλλοντος κλπ…Θέλω να πω ,γενικότερα,το φυσικό περιβάλλον,κάτι που πάρα πολύ η Εκκλησία προβάλλλει και ξέρετε οι Άγιοι του Θεού όταν προχωρούσαν σε Αγιότητα και σε αρετή ,είχαν μία εξοικείωση πολύ μεγάλη με το φυσικό περιβάλλον.Και σύγχρονοι Άγιοι ,όπως για τον πατέρα Παΐσιο , γιατον πατέρα Πορφύριο που ακούμε τελευταία,παλαιότεροι όπως ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ είχαν μεγάλη άνεση με ζώα που μας προκαλούν αποστροφή και φόβο.Επικοινωνούσαν μαζί και είχαν μία σχέση οικειότητος.Αυτή είναι η κατάσταση προπτωτική του ανθρώπου,προ της Πτώσεως τέτοια σχέση είχε ο άνθρωπος με τα ζώα και με το φυσικό περιβάλλον.Μετά την Πτώση,μπήκαμε γενικότερα στη διαδικασία της φθοράς.Φθείρεται η φύση,φθείρεται και ο άνθρωπος.Όλοι οι Άγιοι τονίζουν την αγάπη που πρέπει να έχουμε στο φυσικό κόσμο.Επαναλαμβάνω και πάλι,χωρίς να γινόμαστε λάτρες,ως Εκκλησία δε δεχόμαστε την έννοια φυσιολάτρες,η λατρεία είναι μόνο στο Θεό.Αγαπάμε τη φύση,δεν τη λατρεύουμε.

-Τι έχετε να πείτε σ΄ένα παιδί που βιώνει την οικονομική κρίση μέσα στο σπίτι του ,που παρόλο που θα καταφέρει να αποφοιτήσει από κάποια σχολή,ξέρει πως πάρα πολλές πιθανότητες είναι να βρει το όνομά του στη λίστα της ανεργίας;

-Είναι κάτι που είπα στην αρχή, χωρίς να το ξέρω.Είπα κάποια πράγματα στην αρχή.Νομίζω ότι δεν πρέπει να γονατίζουν οι νέοι ,να κάμπτονται και να απογοητεύονται μέσα από το κλίμα.Η Ιστορία της Ανθρωπότητος δείχνει πως έχουμε συνεχώς ανατροπές,εμείς ,λοιπόν,θα πάρουμε τα εφόδια που πρέπει να πάρουμε.Μπορεί να περάσουμε μία ταλαιπωρία,μία κρίση,αλλά είναι βέβαιο ότι αν έχουμε τα εφόδια και την κρίση θα την περάσουμε καλύτερα,αλλά και μετά δεν ξέρουμε τι δρόμοι θα μας ανοιχτούν.Έτσι λοιπον,πιστεύω με αισιοδοξία και πολύ καλή διάθεση μέσα από τις δυσκολίες,και εμείς τις βλέπουμε ως Μητρόπολη καθημερινά,θα πρότεινα στους νέους να σταματήσουν να λένε :<<Σώπα καημένε,παράτα τα κλπ >>.Όχι,μ΄αυτό διαφωνώ πλήρως.Πρέπει με πολύ αισιοδοξία να προχωρήσετε στις σπουδές σας,να σας ενδυναμώσει η κρίση και να σμιλεύσει καλύτερα το χαρακτήρα σας.

–Ας  περάσουμε  τώρα  Σεβασμιότατε  σε  πιο  προσωπικές  ερωτήσεις  .Σε  ποια ηλικία  αποφασίσατε πως  θέλετε  να  γίνετε  κληρικός  ,και το έχετε μετανιώσει; 

-Σαφώς  δεν το  έχω μετανιώσει .Και πάλι  αν αποφάσιζα  ,το ίδιο θα αποφάσιζα στη ζωή μου . Πήρα την απόφαση  σε  πολύ  μικρή  ηλικία . Θυμάμαι  χαρακτηριστικά  σε μια  ερώτηση  της  δασκάλας   ,τι θα γίνετε όταν  μεγαλώσετε  νομίζω  το είχα πει , στην πρώτη Δημοτικού , ότι  ήθελα  να  γίνω  κληρικός  . Βέβαια , το κάθε  παιδί  έχει  διακυμάνσεις . Μπορεί  ξέρω ‘ γω  να σκεφτεί  να πήγαινε σε μια  άλλη  σχολή , πάντως αυτός ο πόθος ήταν μέσα  , έκαιγε  από πολύ  μικρή ηλικία  και  μέσα  από διάφορες καταστάσεις της ζωής  πραγματοποιήθηκε η επιθυμία  . Άλλες  επιθυμίες  είναι  για νεότερους ,άλλες για  μεγαλύτερους, μετά το στρατό  ελήφθησαν οι  οριστικές αποφάσεις για την πραγματοποίηση των σπουδών ,που και  αυτές  ήταν  προσανατολισμένες όμως στο  χώρο  για  να γίνω κληρικός , γιατί θεωρώ πως  ήμασταν  σε  ένα  σχολείο  που  ήταν  θετικής  κατευθύνσεως , ήμουν στο Βαρβάκειο μαθητής , είχα μπει στο Βαρβάκιο  , τότε έδιναν έξετάσεις  και είχα μπει στο Βαρβάκιο . Ήμασταν ελάχιστοι , γενικά για θεωρητική κατεύθυνση  , αν σκεφτείτε ότι 160 παιδιά έχει  η κάθε τάξη  σταθερά και όταν ένα παιδί έφευγε για κάποιο λόγο , γινόταν αντικατάσταση . Ήταν 3  τμήματα  πρακτικού  και  ένα  κλασικού  και από αυτό το κλασικό , οι πιο πολλοί  πήγαιναν ιατρική  και  οικονομικές  σχολές . Για νομική , θεολογικά και φιλοσοφικά δεν  ήμασταν  ούτε  10  άτομα  μέσα στο τμήμα των 40 ατόμων  ,δηλαδή και 160 μαθητών. Παρά ταύτα ,ήμουν σταθερός  και με την ευλογία πάντοτε  και την καθοδήγηση του πνευματικού  μου,πατέρα Επιφανίου Θεοδωρόπουλου ,χειροτονήθηκα στην  ηλικία  των 27 ετών διάκονος .

– Αν μπορούσατε να είχατε αλλάξει  κάτι στη μέχρι  τώρα πορεία σας ως κληρικός, τι θα ήταν αυτό; Θα θέλατε κατ’ αρχάς ; 

-Σε επιμέρους  θέματα στην πορεία θα ήθελα και ενδεχομένως να άλλαζα κάποια πράγματα . Θα σας πω όμως το εξής : Εάν είχα πραγματοποιήσει  , όπως εγώ τα έβλεπα τα πράγματα στη ζωή , χωρίς την καθοδήγηση του πνευματικού μου , ο οποίος έχει φύγει από αυτήν τη ζωή σε σχετικά νέα ηλικία , 59 ετών , ενδεχομένως να ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα στη ζωή μου , πολύ πιο μπερδεμένα .Ανθρωπίνως υπολογίζω , ενδεχομένως να ήταν έτσι τα πράγματα αν τα είχα κάνει εγώ έτσι σύμφωνα με τις επιθυμίες μου που να μην είχα πάρει και το δρόμο  να μην είχα πάρει τα γεγονότα της ζωής έτσι που να μην είχα γίνει και Επίσκοπος. .Αλίμονο  αν περνάμε τη ζωή μας και δεν έχουμε μετανιώσει και δεν έχουμε πει ότι θα μπορούσαμε να έχουμε κάνει κάποιες άλλες αποφάσεις . Είμαστε άνθρωποι και κάνουμε λάθη , απλώς πρέπει να προσπαθούμε να τα καταλαβαίνουμε  ,και τουλάχιστον να αγωνιζόμαστε , είτε αυτό είναι πάθος ,είτε λάθος  , είτε αμαρτία .

-Και όταν ήσασταν στην ηλικία που ήμαστε τώρα εμείς , πως περνούσατε τα Χριστούγεννα; 

-Πολύ οικογενειακά  , εγώ είμαι παιδί της πόλης, ξέρετε είμαι γεννημένος και μεγαλωμένος στη Αθήνα καταγόμενος από γονείς και τους δύο Ναξιώτες . Είχα μια υπερβολική αγάπη στη Νάξο , από παιδί και προσπαθούσα  με κάθε ευκαιρία διακοπών  να έρθω στον παππού και στη γιαγιά , που ζούσαν στο χωριό , ήταν η μανία μου αυτό , ας πούμε , αλλά δεν με άφηναν πάντα οι γονείς  , δηλαδή στην ηλικία σας ακόμη δεν με άφηναν μόνο  μου να  κατεβαίνω  , λίγο μεγαλύτερος άρχισα να κατεβαίνω  μόνος μου , γιατί αν ερχόμουν , θα ερχόμουν οπωσδήποτε Χριστούγεννα και Πάσχα . Μετά άρχισα να κατεβαίνω λίγο μεγαλύτερος από εσάς , το Πάσχα ,κυρίως , ως φοιτητής,αλλά και τα Χριστούγεννα . Κατά τα άλλα , ήμουν στην Αθήνα  , μες στην ενορία μου τις μέρες αυτές  όλες τις γιορτές , στο σπίτι , στους συγγενείς  με φίλους , με συμμαθητές κτλ.Θυμάμαι πηγαίναμε σε πολλές επισκέψεις κρατώντας δώρα στα ξαδέλφια μου,όπως και εκείνοι έρχονταν σε εμάς.Να φανταστείτε είμαστε 38 πρώτα ξαδέλφια.Υπήρχαν όπως και σήμερα τα ανάλογα γλυκίσματα ,κουραμπιέδες και μελομακάρονα κλπ.

-Ποιο είναι το κίνητρο που σας ώθησε να γίνετε ιερέας;

-Είναι νομίζω μια κλίση με ι ,που λέμε,που έχει κανείς μέσα του και αφήνει μέσα από τη γεγονότα της ζωής ,έτσι ώστε να έρθει και αυτή η κλήση με η ας πούμε από τον Ουρανό , από τον Θεό . Δεν μπορώ να προσδιορίσω, δηλαδή είμαστε 3 αδέλφια ,στο ίδιο περιβάλλον μεγάλωσα με αυτά τα παιδιά , , τα αδέλφια μου δεν είχαν τέτοια ανάλογη κλίση  παρόλο που ήταν και αυτά κοντά στην Εκκλησία. 

-Ο Μητροπολίτης Παροναξίας  κύριος Καλλίνικος ,ως άνθρωπος της καθημερινότητας, πως περνά τη μέρα του πέρα από τα λειτουργικά και διοικητικά του καθήκοντα  ;Ποια είναι τα ενδιαφέροντά του ;Αν έχει ελεύθερο χρόνο, με τι ασχολείται;

-Ο ελεύθερος χρόνος δεν υπάρχει και δεν πρέπει να υπάρχει για τον κληρικό , με την έννοια ότι  δεν υπάρχει κάποιος χρόνος που δεν έχει να κάνει τίποτα . Δηλαδή , για να σας πω να καταλάβετε , εγώ ως κληρικός δεν έχω πλήξει ποτέ στη ζωή μου , διότι πάντοτε κάτι μπορείς να κάνεις  και ένα πιο χαρακτηριστικό επίσης ότι ως επίσκοπος, και πριν δηλαδή ,η Νάξος ήταν ο μόνος μου προορισμός και σπάνια έχω πάει στη ζωή μου κάπου αλλού  σε εκδρομές και με γκρούπ μάλλον εκκλησιαστικά , και θα σας πω το εξής  ότι  στα 6,5 χρόνια που είμαι εδώ Μητροπολίτης δεν έχω πάει ποτέ  και δεν ξέρω αν θα πάω ποτέ  διακοπές . Όσες φορές έχω λείψει  είναι επειδή έχω ανταποκριθεί σε ένα ελάχιστο ποσοστό  σε προσκλήσεις   εκκλησιαστικών πανηγύρεών . Για παράδειγμα, τότε που έλειψα του Αγίου Σπυρίδωνος είχα πάει στον Πειραιά και δεν πήγα καν στο πατρικό μου  στην Αθήνα. Πήγαμε στον εσπερινό, λειτουργήσαμε και πήραμε πάλι το πλοίο και γυρίσαμε πίσω ,δηλαδή με αυτήν την έννοια κινούμαι . Και στο Άγιο Όρος έχω πάει 3 φορές  τώρα θα πάω και φέτος άλλη μία , 4^η και σε όλες αυτές ήμουν πάντα προσκεκλημένος  σε κάποια πανήγυρη. Είναι κάτι που με ευχαριστεί  πάρα πολύ , είναι επιλογή ζωής αυτό .

-Τελειώνοντας ,γιατί σας κουράσαμε κιόλας  , ποιο είναι το μήνυμα που θα θέλατε να δώσετε σε κάθε συμμαθητή και συμμαθήτριά μας ;

-Είναι νομίζω να κινηθούμε στα πλαίσια της περιόδου αυτής . Είναι γέννηση του Χριστού . Η γέννηση του Χριστού  είπαμε είναι ένα γεγονός ιστορικό . Το γιορτάζουμε , το τιμάμε , έχει διαποτίσει τη ζωή μας , ακόμη και ανθρώπους κοσμικούς .Η γιορτή των Χριστουγέννων είναι η γιορτή που όλοι συμμετέχουν που μπορεί να συμμετέχουν με έναν τρόπο καθαρά επιφανειακό , αυτό το περίβλημα , όλος ο εορταστικός περίγυρος δεν είναι κακός , το περίβλημα  για κάθε τι είναι χρήσιμο ,εφόσον διαφυλάσσει την ουσία , τον καρπό δηλαδή , σκληρό το περίβλημα στο καρύδι για να διαφυλάσσει τον καρπό που είναι μέσα στο καρύδι  και αυτό κατ’ επέκταση σε όλα τα πράγματα. Εγώ θα ήθελα στη γιορτή φέτος  να προχωρήσουμε μέσα στην ουσία , να καταλάβουμε τι είναι Χριστούγεννα , να το πιστέψουμε πρώτα απ’ όλα το γεγονός ουσιαστικό πως ο Χριστός , το 2^ο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας  έρχεται στον κόσμο , γίνεται άνθρωπος , ταπεινώνεται , συγκαταβαίνει ο Σωτήρ  το γένει των ανθρώπων , γίνεται άνθρωπος  με τις χειρότερες συνθήκες  , γιατί έρχεται ο Θεός στον κόσμο για να κάνει εμάς τους ανθρώπους κατά χάριν Θεούς . Κατεβαίνει ο Θεός , ανεβαίνει ο άνθρωπος  αυτό να το αισθανθούμε λοιπόν όλοι και οι νέοι άνθρωποι , δηλαδή την ουσία του πράγματος, με αυτό το γεγονός να προσανατολιζόμαστε προς το Χριστό πάντοτε ότι ο ίδιος είναι ο Σωτήρας και Λυτρωτής μας  και ως εκ τούτου βλέποντας το Χριστό μας να γεννιέται , αυτό μας δίνει δύναμη, χαρά, αισιοδοξία , όρεξη να προχωρήσουμε  και να έχουμε πρόοδο στις σπουδές μας και στο καθετί και όλα αυτά να τα βλέπουμε σαν ένα μέσο για να  ζήσουμε και εμείς το γεγονός  προσωπικά στον εαυτό μας, στο περιβάλλον μας στην κοινωνία μας.

-Σας ευχαριστούμε πολύ. 

                                                                                             Κωνσταντίνος Φρατζέσκος  και  Λευτέρης Χαμπίμπης  , τάξη Γ        

Οι Μέλανες βρίσκονται επτά περίπου χιλιόμετρα από την Χώρα. Είναι μία περιοχή ιδιαίτερου κάλους με τρεχούμενα νερά, περιβόλια και ελαιώνες. Στις Μέλανες υπάρχουν διάσπαρτα πολλά αρχαιολογικά ευρήματα. Ιερό των πηγών, αρχαίο υδραγωγείο, νερόμυλοι, πύργος, κάστρα κ.α. Υπάρχουν επίσης και  πολλά ξωκλήσια. Ένα το οποίο θεωρώ είναι σημαντικό και πρέπει να αναφερθούμε είναι το ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου. Βρίσκεται περιτριγυρισμένο από περιβόλια και σε απόσταση σαράντα περίπου μέτρων από το ποτάμι. Κτίστηκε πάνω σε ειδωλολατρικό ναό. Έχει δύο στρώσεις αγιογραφίες. Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους έχει κτιστεί τον 3-4 αιώνα μ.Χ. και φημολογείται ότι είναι η παλαιότερη εκκλησία των Βαλκανίων. Η εκκλησία είναι ανοιχτή μόνο την ημέρα της εορτής της και όταν οι κάτοικοι θέλουν να κάνουν λειτουργία.

Πόπη Κουτελιέρη Τάξη Α’

Κλαίρη Σακελλαρίου, τάξη Α’

ΝΑΞΟΣ-Η ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΑ ΣΤΟΛΙΣΜΕΝΗ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ -ΛΟΝΔΙΝΟ

Κλαίρη Σακελλαρίου τάξη Α

Δανάη Κοντόκωστα, τάξη Α

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ  ΚΑΛΑΝΤΑ

ΚΑΛΑΝΤΑ ΝΑΞΟΥ

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά κι αρχή καλός σας χρόνος,

Άι Βασίλης έρχεται κι α’ πόθε κατεβαίνει,

από τση μάνας τ’ έρχεται και στο σχολειό του πάει.

Τρεις Ιεράρχαι τ’ απαντούν μέσα στο σταυροδρόμι.

-Βασίλη, α’ πόθεν έρχεσαι κι α’ πόθε κατεβαίνεις;

-Από τση μάνας μ’ έρχομαι και στο σχολειό μου πάω.

-Κάτσε να φας, κάτσε να πιεις, κάτσε να τραγουδήσεις.

-Μα ‘γώ γράμματα μάθαινα, τραγούδια δεν ηξεύρω.

-Σαν και ξέρεις γράμματα, πες μας την άλφα – βήτα.

Και το ραβδάκι ακουμπά, να πει την άλφα – βήτα

και το ραβδί ξερό ‘τανε, χλωρά βλαστάρια πέτα

κι απάνω στσι χλωρούς βλαστρούς περδίκια φωλεμένα,

όχι περδίκια μοναχά, μόνον και χελιδόνια

και κάτω στα ριζάρια του πηγάδια και λιβάδια,

που κατεβαίνουν τα πουλιά και πίνουν κι ανεβαίνουν

και βρέχουν τις φτερούγες των και περιχούν τον κόσμο

κι αλούζουν τον αφέντη μας, τον πολυχρονεμένο.

ΑΠΕΙΡΑΘΟΣ

Των Χριστου(γ)έννων

-Αν είναι με το θέλημα και με τον ορισμό σας

Άις Βασίλης έρχεται νά ‘μπει στ’ αρχοντικό σας.

Χριστούεννα, πρωτόεννα, πρώτη ’ιορτή του χρόνου,

οπο’ εννήθην ο Χριστός κι ήμαθε κι επορπάθειε,

κι ήβγηκε και χαιρέτηξεν όλοι τσοι ζευγολάτες:

– Καλώς τα κάνετε, ’ιωργοί, καλώς τα πολεμάτε.

Τα δέκα σας ναν’ εκατό, και τα ’κατό σας χίλια,

και τ’ αποκοσκινίδια σας αμέτρητο λοάρι.

Σήκως απάνω κι άνοιξε, λαλά μας Κατερίνα,

άνοιξε το μπουκάκι σου, δώσ’ μας την καλιστρίνα.

– Ακόμα δεν την ηύρηκες το μάνταλο ν’ ανοίξεις,

να μας εδώσεις τα λεφτά κι απέκιο να σφαλήξεις;

Η παρέα των καλαντιστών, φεύγοντας, συνέχιζε τα αυτοσχέδια δίστιχα,

με τα οποία καληνυχτούσε τους νοικοκύρηδες:

-Καληνυχτώ τα μέγαρα, καληνυχτώ τα πάντα

καλήωρος ο Μήτσος σου κι ώσπου να ‘ρθεί κα’ιάντα.

Αν τυχόν κάποιος δεν τους άνοιγε, οι καλαντιστάδες έλεγαν πειραχτικά τραγούδια

– Να σου ξυδιάσει το κρασί και να ‘ενεί τραπέτι,

και να το χύσεις να διαβεί κάτω στου Πολυκρέτη.

ΚΑΛΑΝΤΑ  ΚΥΚΛΑΔΩΝ

Για σένα, κόρη όμορφη, ήρθαμε να τα πούμε

και τα καλά Χριστούγεννα για να σου ευχηθούμε.

Σ’ αυτό το σπίτι που ‘ρθαμε καράβια ν’ ασημένια

του χρόνου σαν και σήμερα να ‘ναι μαλαματένια.

Αν έχεις κόρη όμορφη, βάλε την στο τσιμπίδι

και κρέμασέ την αψηλά, να μην την φαν οι ψύλλοι.

Φέρτε μας κρασί να πιούμε και του χρόνου να σας πούμε,

και του χρόνου να σας πούμε φέρτε μας κρασί να πιούμε

ΚΑΛΑΝΤΑ  ΚΡΗΤΗΣ

ΚΑΛΗΝ ΕΣΠΕΡΑΝ ΑΡΧΟΝΤΕΣ

Καλήν εσπέραν άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας

Χριστού τη θεία γέννηση να πω στ’ αρχοντικό σας

Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλει

οι ουρανοί αγάλλονται χαίρετ’ η φύσις όλη

εν τω σπηλαίω τίκτεται, εν φάτνη των αλόγων

ο Βασιλεύς των ουρανών και ποιητής των όλων

Κερά καμαροτράχηλη και φεγγαρομαγούλα

και φουσκαλίδα του γιαλού και πάχνη από τα δέντρα

να που τον έχεις τον υγιόν, τον μοσχοκανακάρη

λούεις τον και χτενίζεις τον και στο σχολειό τον πέμπεις

Κι ο δάσκαλος τον έδειρε μ’ ένα χρυσό βεργάλι

κι η κυρά δασκάλισσα, με το μαργαριτάρι

είπαμε δα για την κερά, ας πούμε για τη Βάγια

άψε βαγίτσα το κερί, άψε και το λυχνάρι

και κάτσε και ντουχιούντηζε ήντα θα μας εβγάλεις

Γι απάκι, για λουκάνικο, για χοιρινό κομμάτι

κι από τον πύρο του βουτσού να πιούμε μια γιομάτη

κι από τη μαύρη όρνιθα κανένα αυγουλάκι

κι από το πιθαράκι σου ένα κουρούπι λάδι

κι αν είναι κι ακροπλιάτερο, βαστούμε και τ’ ασκάκι

Φέρε πανιέρι κάστανα, πανιέρι λεπτοκάρυα

και φέρε και γλυκό κρασί να πιούν τα παλικάρια

κι αν είναι με το θέλημα, άσπρη μου περιστέρα

ανοίξετε την πόρτα σας, να πούμε καλησπέρα

και ακόμα δεν τον ηύρηκες τον μάνταλο ν’ ανοίξεις

να μας κεράσεις μια ρακή κι ύστερα να σφαλίξεις…

Καλλιόπη Κουτελιέρη, τάξη Α

Ένα έθιμο που έχουμε στο χωριό μου  τις Μέλανες τη Μεγάλη Παρασκευή στην περιφορά του Επιταφίου είναι οι Περιφάνες.

Σε αυτό το έθιμο αγόρια του χωριού, λίγες μέρες πριν τη Μ. Εβδομάδα , μαζεύουν ξερές κουτσούρες από αθάνατα και τις στοιβάζουν στην άκρη του δρόμου  απ΄όπου θα περάσει ο Επιτάφιος.Εκεί,την ώρα της περιφοράς , τις ανάβουν και φτιάχνουν κάτι σαν καμίνι.

Επίσης φτιάχνουν τις περιφάνες που είναι πολλά μακριά ξερά καλάμια δεμένα.Η λέξη προέρχεται από το Περί και Φανός.Γιατί τις περιφάνες τις κρατάνε αναμμένες στην περιφορά του Επιταφίου, να βλέπουν οι πιστοί να περπατάνε στα σκοτεινά δρομάκια του χωριού.Ακόμα συμβολίζουν τις δάδες που κράταγαν οι Ρωμαίοι όταν πήγαν να συλλάβουν τον Χριστό και τις φωτιές που άναβαν όση ώρα περίμεναν την απόφαση των αρχιερέων.

Τα παιδιά συναγωνίζονται ποιο θα έχει τη μεγαλύτερη περιφάνα και ποιανού θα κρατήσει περισσότερη ώρα αναμμένη.Παλιότερα, όταν οι γιαγιάδες μας ακόμα φούρνιζαν,ό, τι απέμενε από την περιφάνα το έκαιγαν στο φούρνο το Μ. Σάββατο για να έχουν επιτυχία στα κουλούρια και στα τσουρέκια τους.

Κατερίνα Ξενάκη, τάξη Β΄

Τι είναι το Πάσχα για τους Χριστιανούς;

Το Πάσχα για τους Χριστιανούς είναι η νίκη του Χριστού επί του θανάτου και η προσφορά της διαρκούς ζωής στους ανθρώπους.

Γιατί αλλάζουν κάθε χρόνο οι ημερομηνίες του Πάσχα;

Το Πάσχα είναι κινητή εορτή.Η ημερομηνία καθορίζεται από τη θέση της σελήνης και συγκεκριμένα το Πάσχα ορίζεται την πρώτη Κυρικαή της νέας σελήνης, μετά την εαρινή ισημερία κάθε έτους.

Γιατί οι Καθολικοί γιορτάζουν  το Πάσχα πιο νωρίς;

Η ημερομηνία του Πάσχα των Καθολικών ορίζεται με τον ίδιο τρόπο.

Κορίνα Καπρή , τάξη Α΄

Εγκαυστική εικόνα 7ος αι. Μονή Σινά

Ψηφιδωτό 11ος αι. Μονή Δαφνίου