Μια μέρα καλοκαιριάτικη ένα μυρμήγκι στριφογύριζε στα χωράφια και μάζευε σπειριά, στάρι και κριθάρι για να τα έχει απόθεμα για τροφή του το χειμώνα.
Ένα όμως σκαθάρι που το είδε να μοχθεί έτσι δοκίμασε έκπληξη που αυτό βασανίζεται σε εποχή που τα άλλα ζώα παρατούν τους κόπους και αναπαύονται.
Το μυρμήγκι τότε δεν έβγαλε μιλιά.
Ύστερα όμως όταν έπιασε χειμώνας και η βροχή διέλυσε την κοπριά με την οποία τρέφεται το σκαθάρι, και αυτό λιμασμένο και έχοντας ανάγκη από τροφή ήρθε προς το μυρμήγκι και του ζητούσε, αυτό του είπε.
“Ώ σκαθαράκι μου αν εκοπίαζες τότε που εγώ κοπίαζα και με κορόϊδευες τώρα δε θα χες ανάγκη από τροφή.”
Γιατί όποιος δεν προνοεί κάποτε θα βρεθεί απροετοίμαστος και θα δυστυχίσει.
Από τους μύθους του Αισώπου
Ένα όμως σκαθάρι που το είδε να μοχθεί έτσι δοκίμασε έκπληξη που αυτό βασανίζεται σε εποχή που τα άλλα ζώα παρατούν τους κόπους και αναπαύονται.
Το μυρμήγκι τότε δεν έβγαλε μιλιά.
Ύστερα όμως όταν έπιασε χειμώνας και η βροχή διέλυσε την κοπριά με την οποία τρέφεται το σκαθάρι, και αυτό λιμασμένο και έχοντας ανάγκη από τροφή ήρθε προς το μυρμήγκι και του ζητούσε, αυτό του είπε.
“Ώ σκαθαράκι μου αν εκοπίαζες τότε που εγώ κοπίαζα και με κορόϊδευες τώρα δε θα χες ανάγκη από τροφή.”
Γιατί όποιος δεν προνοεί κάποτε θα βρεθεί απροετοίμαστος και θα δυστυχίσει.
Από τους μύθους του Αισώπου
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.