Οι συνάδελφοι που ανέλαβαν φέτος τη γιορτή στο 8ο Γενικό Λύκειο Τρικάλων μας κατέπληξαν με την ποικιλία κειμένων και προβολών αν και διαφορετικών ειδικοτήτων.
Στο 1ο μέρος της γιορτής έγινε ανάγνωση του πρακτικού από την φιλόλογο Μαργαρίτα Πατουλιώτη, ορισμός σημαιοφόρων, παραστατών, παράδοση της σημαίας από τη διευθύντρια Μαριάννα Αποστόλου…βράβευση των μαθητών/τριών … αριστεία …. βραβεία… χειροκροτήματα… Συγχαρητήρια αγαπητοί / τές μας μαθητές/μαθήτριες, οι καρποί της γνώσης πάντα τα καλύτερα εφόδια για τη μετέπειτα πορεία σας…
Στο 2ο μέρος το χρονικό σε αποσπάσματα. Αφηγήθηκαν οι μαθήτριες Θάλεια και Κωνσταντίνα … 28 Οκτώβρη 1940 μια μέρα συνηθισμένη, όπως όλες οι άλλες, μια μέρα που έμελλε να γίνει η αρχή του έπους 1940-41.
Ήταν γενναίοι οι παππούδες μας….οι πρόγονοι μας
….Πάντα νικάει το δίκιο!
Μια μέρα θα νικήσει ο άνθρωπος.
Μια μέρα η λευτεριά θα νικήσει τον πόλεμο.
Μια μέρα θα νικήσουμε για πάντα.
Στο πνεύμα της εποχής μας έβαλε η πρώτη ελληνική ταινία κινουμένων σχεδίων «Ο Ντούτσε αφηγείται» Οι μαθητές/τριες χειροκροτούν…παρόλο που ζητήθηκε να χειροκροτήσουμε όλοι μαζί στο τέλος της γιορτής. Δεν κρατιέται η νεολαία, ενθουσιάζεται, εκδηλώνεται… Ακούγεται το τραγούδι του Νίκου Γούναρη «Κορόιδο Μουσολίνι» … η αίθουσα πάλλεται, «Εμπειρίες από τη στράτευση» του ποιητή Νικηφόρου Βρεττάκου ρίγη συγκίνησης… απόλυτη ησυχία ακούγεται η χορωδία που τραγουδά «Πήραμε τ΄ Αργυρόκαστρο, συνεχίζει Ουρανία με το Γράμμα στον Ελληνικό Λαό του Γάλλου Αντρέ Ζιντ …Από τη χορωδία ακούγεται «Μικρός Λαός»
Η γιορτή συνεχίζεται… οι καθηγητές/τριες ήρεμοι/ες επιβλέπουν αποπνέουν τον απαραίτητο σεβασμό, έχουν καλή σχέση με τους μαθητές/τις μαθήτριες, την αύρα του εμπνευσμένου δασκάλου… η Θάλεια και η Κωνσταντίνα καθοδηγούν, συντονίζουν… όλα βαίνουν καλώς.
Αφού κάθε στιγμή οι άνθρωποι θα μας βρίσκουν
στο ήρεμο ψωμί, στα δίκαια χέρια, στην αιώνια ελπίδα,
πώς θα μπορούσαμε, αγαπημένη μου, να ‘χουμε πεθάνει…
μας θύμισε ο Θανάσης με το «Αυτό το αστέρι είναι για όλους μας» του Τάσου Λειβαδίτη.
Η μηχανή του χρόνου συνεχίζει με σκληρές στιγμές με το Ξυπόλητο τάγμα …και ο Παναγιώτης με την Κασσιανή … Τραγουδάω εσάς που πέσατε κάτω απ’ τις σφαίρες και βουτηγμένοι στο αίμα σας σηκώνατε το χέρι και δείχνατε στους άλλους να προχωρήσουν του Τάσου Λειβαδίτη.
Συνέχισε η χορωδία με την Αναστασία που συνοδεύει πάντα με το ακορντεόν τα παιδιά της χορωδίας
Δυο παιδιά απ’ το Βραχώρι
Όμως του εχθρού οι σφαίρες
τους σταμάτησαν τις μέρες
και δε θα γυρίσουν πια…
Η σειρά της Κατερίνας…
Για τ’ άνθη πάλεψε που σβήνουν,
χώσου βαθιά σου εχθρού τις νύχτες,
βίγλισε της αυγής το στέμα,
ανάσανε το φως των άστρων,
βάστα το δέντρο αυτό, το δέντρο
στης γης το κέντρο, που ψηλώνει.. του Πάμπλο Νερούντα.
Το βίντεο με τις θηριωδίες των Γερμανών μας θύμισε πόσο σκληροί γίνονται οι άνθρωποι στον πόλεμο «το ακορντεόν» του Μάνου Λοῒζου
…κι έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει
δε θα περάσει ο φασισμός…
Η αυλαία πέφτει με το Καλησπέρα σας Κύριε Δικτάτορα …
Η τελευταία παράσταση τελείωσε. Δεν μπορούμε πια να μιλάμε με τους νεκρούς …με τα φαντάσματα !!! διάβασε η Ολυμπία και το τραγούδι Ειρήνη από τη χορωδία ήρθε σαν βάλσαμο στη ψυχή μας…
Η γιορτή τελείωσε με τον Εθνικό Ύμνο. Όλοι προσοχή ακούγεται … απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά και σαν πρώτα ανδρειωμένη χαίρε ω χαίρε λευτεριά…
Νοιώθουμε υπερηφάνεια ως απόγονοι ηρώων και δίνουμε βουβή υπόσχεση για μια κοινωνία αλληλεγγύης και ευημερίας ως απόγονοι ηρώων να δείξουμε εθνική ενότητα και ομοψυχία. Η δημοκρατία, η αλληλεγγύη, η ανιδιοτέλεια, η φιλοπατρία, η αγάπη, η δικαιοσύνη, ο σεβασμός στην παράδοση και στον πολιτισμό μας ας αναδειχτούν σε θεμελιακές αξίες της κοινωνίας μας. Απλές λέξεις, τεράστιο το νόημά τους. Έτσι μόνο θα αντισταθούμε σε κάθε ξενόφερτη αλλοίωση και θα οικοδομήσουμε ένα μέλλον με ανιδιοτέλεια και κοινωνική δικαιοσύνη για τα παιδιά μας για τον συνάνθρωπό μας.
Στην πορεία μας αυτή ας στηθεί φωτεινός σηματοδότης ο ανώνυμος ανθυπολοχαγός της Αλβανίας που… Ήταν γενναίο παιδί!!! Mε τον αέρα του άντρα στην περπατηξιά … Και το στόμα του, μικρό πουλί ακελάηδιστο… Βρόντηξαν τα βουνά της Αλβανίας. Δεν έκλαψαν. Γιατί να κλάψουν; Ήταν γενναίο παιδί!!! Είναι γενναίοι οι Έλληνες!!!
Αγαπητοί μαθητές/ριες, αγαπητοί συνάδελφοι: Αναστασία, Ευαγγελία, Χρήστο Βαγγέλη Θωμαή σας ευχαριστούμε θερμά … ήταν μια γιορτή αλλιώτικη χωρίς πατριωτικές εξάρσεις. Με αυθεντικότητα και ευαισθησία. Και του χρόνου…
