1. “Θέλω” της Μαριάννας Αποστόλου
Θέλω να είμαι ο αυγερινός στης αυγής το γλυκό ξημέρωμα
Θέλω να είμαι το ολόγιομο φεγγάρι στης νύχτας το πυκνό σκοτάδι
Θέλω να είμαι το δροσερό αεράκι στην κάψα του καλοκαιριού
Θέλω να είμαι τα κοκκινωπά φύλλα στη μελαγχολία του φθινοπώρου
Θέλω να είμαι το θρόισμα των φύλλων καθώς καρτεράς το θήραμα
Θέλω να είμαι ξεκούρασης η σιέστα στην κούραση του μεσημεριού
Θέλω να είμαι το οικογενειακό δείπνο για το γιορτή των γενεθλίων σου
Θέλω να είμαι η γλυκιά αγκαλιά που απαλύνει κάθε δυνατό πόνο
Θέλω να είμαι το χέρι που θα σε βαστά στης ζωής το μεγάλο γκρεμό
Θέλω να είμαι ο γρήγορος παλμός στης καρδιάς τον άταχτο χτύπο
Θέλω να είμαι το πιο φοβερό τσουνάμι στην ανία της καθημερινότητας
Θέλω να είμαι η σύντροφός σου που θα γίνει βάλσαμο στη ζωή σου.
2. «Η προσευχή», Της Μαριάννας Αποστόλου
Απόψε θα προσευχηθώ στην Παναγιά για σένα
να είσαι πάντοτε καλά να σκέφτεσαι εμένα.
Μου μίλησες τόσο γλυκά με απέραντη λατρεία
και γέλασαν τα χείλη μου χωρίς να ακούσω αστεία.
3. «Το λουλούδι», Της Μαριάννας Αποστόλου
Ρώτησα ένα λουλούδι ,
ένα πουλί κι ένα κορίτσι
Τι είναι η αγάπη;
Και τότε το λουλούδι άνθισε
Το πουλί κελάηδησε
Και το κορίτσι δάκρυσε
4. «Όνειρο ήτανε», της Μαριάννας Αποστόλου
Σε είδα στον ύπνο μου εψές να μου κρατάς το χέρι
στο μοναστήρι της Σπηλιάς βαριά βαλαντωμένη
Μου έδινες τόσες συμβουλές με κοίταζες στα μάτια
έκανες την καρδούλα μου σαράντα δυο κομμάτια
Πετάχτηκα και σκούπισα τα δάκρυα από τα μάτια
και κοίταξα τριγύρω μου με την καρδιά κομμάτια
Την προσευχή μου έκανα στην Παναγιά Εκείνη
για να μου δώσει δύναμη να βρω λίγη γαλήνη
Θέλω να βρω τη δύναμη μακριά σου να πετάξω
για αγάπες και έρωτες να μην ξανά αναστενάξω.
Εσύ μ’ έμαθες πως αγαπούν πως παίζουν πως γελάνε
μάθε με τώρα δυο καρδιές πως ζουν όταν χώρια είναι !!!
Να ήμουν πουλί να πέταγα να ερχόμουνα κοντά σου
θα άκουγα τα λόγια σου που λες με την καρδιά σου.
Όταν κοιμάμαι θέλω σε και όταν ξυπνώ το ίδιο
Μα τι αγάπη είναι αυτή που μοιάζει με μαρτύριο.
Ήταν Ιούλιος θαρρώ και έφθασε Απρίλης
Και περιμένω μάταια δυο λέξεις να μου στείλεις.
Μα τώρα πια κατάλαβα πως ότι και να κάνω
Με του Θεού το θέλημα δεν πρέπει να τα βάζω.
Ανάσταση πάλι θα έρθει πάλι θα ανταμωθούμε
σαν σφιχταγκαλιαστούμε χρόνια πολλά θα πούμε !!!
6. «Το αηδόνι», της Μαριάννας Αποστόλου
Να ήμουν αηδόνι να έμπαινα κρυφά στην κάμαρά σου
Με το γλυκό κελάηδημα θα λύγιζα πιο εύκολα
Την πέτρινη καρδιά σου. Πάλι σήμερα περίμενα
μάταια τηλεφώνημά σου μα αντί για λιγοστή χαρά
στην πονεμένη μου καρδιά μόνο σιωπή κι σκοτεινιά.
Όσα κι αν κάνω όνειρα για μας τους δυο καλέ μου
Θα μείνουν μόνο όνειρα που θα μου δίνουν πόνο
Μες στη ζωή μου μόνο. Καλύτερα αγάπη μου
άλλο να μην προσμένω γιατί εσύ εδιάλεξες
της μοναξιάς τον δρόμο κι ας μου δίνεις πόνο.
Να είσαι καλά να ζεις καλά ευτυχισμένα χαρωπά
Και να θυμάσαι πάντοτε πως σ’ αγαπάω αληθινά
αγνά, περίσσια, μοναδικά. Όσο δεν σ’ αγαπούν μαζί
όσες αγάπησες εσύ να σε έβλεπα για μια φορά
μήπως και διώξω τον καημό που φώλιασε μες την καρδιά.
7. «Το φεγγαράκι», της Μαριάννας Αποστόλου
Φεγγαράκι μου λαμπρό
Εκεί ψηλά στον ουρανό
Αν τον βλέπεις πουθενά
Πες του το ψιθυριστά
Πόσο πολύ μου λείπει
Μου διώχνει κάθε λύπη
Κι αν απόψε σε κοιτάζει
Πες του το να καταλάβει.
Πως έχω μεγάλη ανάγκη
Δυο λόγια να του πω
Πόσο θέλω να τον δω
Στην αγκαλιά του να βρεθώ.
8. «Όταν έχω εσένα», της Μαριάννας Αποστόλου
Όταν έχω εσένα
Νοιώθω σαν παιδί
Έχω ένα άνθρωπο
εσύ κι εγώ εμείς οι δυο
στον κόσμο τον απάνθρωπο.
Όταν έχω εσένα
Νοιώθω σαν πουλί
Πετάω στα σύννεφα
Βλέπω τον κόσμο από ψηλά
Τόσο μικρό και ασήμαντο.
Όταν έχω εσένα
Νοιώθω σαν πέστροφα
Που ξεφεύγει τα δίχτυα
Και χάνεται χαρούμενη
στα καθαρά νερά του Αχελώου.
Όταν έχω εσένα
Νοιώθω αρκετά δυνατή
Σαν με τυλίγουν τα μπράτσα σου
Και να μου δίνουν δύναμη
Για όλες της ζωής τα βάσανα.
Όταν έχω εσένα
Νοιώθω χαρούμενη
Ευτυχισμένη ζωντανή
Κάνω όνειρα και τραγουδώ
Για τον καημό της αγάπης.
9. «Γιατί είσαι εσύ», της Μαριάννας Αποστόλου
Θέλω τα φτερά σου να πετάξω ψηλά
τα μάτια σου να δω τον κόσμο καθαρά…
Θέλω τη φωνή σου να με νανουρίσει…
Μες την αγκαλιά σου να με αποκοιμίσει…
Θέλω τα χέρια σου να με φροντίζουν….
Τις προσευχές σου να με συνοδεύουν…
την ανάσα σου να μου δίνει ζεστασιά…
θέλω να βρεις χρόνο για συντροφιά….
Να σε βοηθήσει η Παναγιά να μην θυμώνεις…
Να βρίσκεις χρόνο να μου παίρνεις τηλέφωνο…
Θέλω συχνά να σε ακούω να μου μιλάς γλυκά
Δεν ξέρω γιατί…σε αγαπώ, νομίζω γιατί είσαι εσύ…
10. «Το ποτάμι», της Μαριάννας Αποστόλου
Σαν το ποτάμι που κυλά στη θάλασσα και σβήνει
Έτσι κυλά το δάκρυ μου όταν ο ήλιος δύει.
Να ήταν τα λόγια σου φιλιά να ήμουν κι εγώ κοντά σου
θάχα ένα τρόπο να έβλεπα τι κρύβεις στην καρδιά σου.
Να ήμουν ήλιος να ζέσταινα την άπονη καρδιά σου
να φώτιζα τη σκέψη σου και τα καμώματά σου.
Να είχα τις ομορφιές της γης κι όλες να στις χαρίσω
Να ήμουν φεγγάρι φωτεινό το νου σου να φωτίσω.
Δεν έχω τίποτα απ’ αυτά μα έχω καρδιά μεγάλη
Που μέρα νύχτα καίγεται για σένα που αγαπάει.
Και έχω πίστη στο Χριστό πίστη βαθειά μεγάλη
γυρίζω το άλλο μάγουλο σαν με χτυπούν οι άλλοι.
Δεν ήτανε μάλλον γραφτό καλά να σε γνωρίσω
παρόλο που κατάλαβα πως ταίριαζα μαζί σου.
Εύχομαι πάντα από καρδιάς να έχεις αγκαλιά σαν θα πονάς
Υγεία και φίλους αληθινούς για να πετάς στους ουρανούς !!!
11. «Αν είσαι πλάι μου»,της Μαριάννας Αποστόλου
Αν είσαι πλάι μου μπορώ
Το φόβο να νικήσω
Τον κόσμο ν’ αγαπήσω
Κι ίσως αγαπηθώ.
Αν είσαι πλάι μου μπορώ
Τη μάχη να κερδίσω
Να μην εγκαταλείψω
Να μην παγιδευτώ.
Αν είσαι πλάι μου μπορώ
Το γέλιο να κρατήσω
Τον ήλιο να αντικρύσω
Να αντέξω τον καημό.
Αν είσαι πλάι μου μπορώ
Φτωχούς να βοηθήσω
Συμπόνια να χαρίσω
Χωρίς να προσδοκώ.
Αν είσαι πλάι μου μπορώ
Τον πόνο να αντέξω
για όλα να παλέψω
να μην παραδοθώ.
12. «Το φως», της Μαριάννας Αποστόλου
Είσαι το φως μου στο σκοτάδι της ζωής…
Είσαι η ελπίδα μου στην απελπισία της στιγμής…
Είσαι η χαρά και το γέλιο σε στιγμές μελαγχολίας…
Είσαι η Άνοιξη στη βαρυχειμωνιά του χειμώνα…
μαζί σου έχω τα πάντα μπορώ να δώσω τα πάντα
για όλους για όλα για μια ζωή … για πάντα …
13. «Κι αν», της Μαριάννας Αποστόλου
Κι αν αγαπώ θέλω
να ακούω πως μ’ αγαπάνε
κι αν αφεθώ να έχουνε
κάπου να με πάνε
Σε μέρη όμορφα
όπου δεν έχω ξαναπάει
να γαληνεύω, να χαίρομαι
και η καρδιά μου να πετάει.
Και γύρω μου αγριολούλουδα
Αρώματα να μοσχοβολάνε
και πεταλούδες λογιών – λογιών
τριγύρω μου να πετάνε.
Κι αν αφεθώ αρκεί
να νοιώθω πως πετάω
αρκεί αυτό … αυτό…αυτό
αυτό σημαίνει σ’ αγαπάω.
14. «Καληνύχτα », της Μαριάννας Αποστόλου
Να είναι ο ύπνος σου ελαφρύς κι αύριο σαν ξυπνήσεις
Να είναι ο λόγος σου ευθύς σαν μου τηλεφωνήσεις
Κι αν με ποθήσεις πάρε με μέσα στην αγκαλιά σου
και διώξε το φαρμάκι μου με τα γλυκά φιλιά σου.
Τώρα μόλις επέστρεψα κουράστηκα λιγάκι
Από τις πέντε το πρωί γυρίζω σαν σβουράκι.
Άλλος να χάνει πράγματα κι άλλος να τα ξεχνάει
Και πάντα ο φιλότιμος να τρέχει να προλάβει
Άμα εσύ με νοιάζεσαι με σκέφτεσαι λιγάκι
Αντέχω τα πιο δύσκολα και μπόρες και χαλάζι
15. «Η Ευχή», της Μαριάννας Αποστόλου
Θα ήθελα να ήμουν αετός
να πέταγα κοντά σου
να σου χαϊδεύω τρυφερά
τα γκρίζα τα μαλλιά σου
Να μου μιλάς ατέλειωτα
για τα δικά σας μέρη
που είναι τόσο όμορφα
χειμώνα καλοκαίρι.
Να περπατάμε ακούραστα
Σε δάση σε λαγκάδια
Και να κοιμάμαι αγκαλιά
στα χέρια σου τα βράδια.
Όλη μερούλα ξέγνοιαστη
ακούραστη τα βράδια
το δυνατό κορμάκι σου
να το γεμίζω χάδια.
Και το πρωί σαν θα ξυπνώ
με γέλιο θα σε κρένω
να έρχεσαι για πρωινό
γλυκά να σε χορταίνω.
16. «Το άρωμα», της Μαριάννας Αποστόλου
Ήθελα να ήμουν άρωμα που βάζεις στα μαλλιά σου
σε κάθε σου αναπνοή να μπαίνω στην καρδιά σου.
Αν ήξερες πόσο σ’ αγαπώ δεν θα με τυραννούσες
Να με πονάς τόσο πολύ φως μου θα σταματούσες,
Άμα με δεις κάποια φορά στον ύπνο σου να κλαίω
να ξέρεις πως πάρα πολύ για σένα υποφέρω.
Και όταν φύγω από δω και τη ζωή μου χάσω
Τότε γλυκιά αγάπη μου εσένα θα ξεχάσω.
Μακάρι να ήθελες και συ πάλι ν’ ανταμωθούμε
Και από της ζωής τα βάσανα λίγο να ξεχαστούμε.
17. «Ο νέος χρόνος», της Μαριάννας Αποστόλου
Μόνο χαρές να αισθανθείς
για τον καινούργιο χρόνο
δεν θέλω να έρθεις σε επαφή
καθόλου με τον πόνο.
Για τη χρονιά που έρχεται
Ευχή καρδιάς σου κάνω
Η μοίρα να σκορπά χαρές
να περπατάς επάνω.
Να γερός και δυνατός
και πάντα αγαπημένος
και εις τα ντέρτια της ζωής
να είσαι πάντα ξένος.
Και αν όλα αυτά δεν φτάνουνε
σου εύχομαι με περισσή αγάπη
ο νέος χρόνος που έρχεται
να είναι σαν γλυκό καρυδάκι.
18. «Αρχιμηνιά», της Μαριάννας Αποστόλου
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά
χίλιες ευχές χαρίζω
Σε φίλους που τους αγαπώ
και τους υπολογίζω.
Του νέου χρόνου ζήτησα
όλοι οι καλοί μου φίλοι
Να είναι με το χαμόγελο
συνέχεια στα χείλη.
Ο Αϊ Βασίλης που έρχεται
στο σπίτι σας να φέρει
Αγάπη – υγεία και χαρά
πιασμένα χέρι – χέρι.
19. « Τα μελένια μάτια», της Μαριάννας Αποστόλου
Αχ αυτά τα μάτια τα μελένια με έβαλαν σε μεγάλη έννοια
Θέλω τόσο να σε γνωρίσω να σε δω να σου μιλήσω
Στο ζητάω πια σαν χάρη να με ακούσεις ένα βράδυ
Πάψε πια να με παιδεύεις δεν αντέχω το κατέχεις
Κάνε το μεγάλο βήμα της αγάπης είμαι θύμα
Να σε δω κι αν μετανιώσω φταίξιμο δεν σε φορτώνω
Μα αν μου ξεκαθαρίσεις κι ότι νοιώθεις ιστορήσεις
Θα είναι μάλλον πιο καλά όταν θα ξέρω καθαρά
Τι νοιώθεις εσύ για εμένα μιας και η δική μου η καρδιά
Για σένα μόνο πια χτυπά σου το είπα τόσο καθαρά
Ώρα να μου δώσεις λύσεις καθαρά να μου εξηγήσεις
Αν τη ζωή σου επιθυμείς μαζί μου να τη μοιραστείς!!!
20. «Εκκλησιά», της Μαριάννας Αποστόλου
Σε λίγο που θα στολιστείς
Στην εκκλησιά σαν φθάσεις
Ένα κερί στην Παναγιά
Για μας τους δυο να ανάψεις!!!
Και σαν ανάψεις το κερί
Την προσευχή να κάνεις
Μες στην Αγιά Παρασκευή
Στεφάνι να μου βάλεις!!!
21. Τι είναι η Αγάπη ???, της Μαριάννας Αποστόλου
Τι είναι η αγάπη ???
μήπως το δάκρυ το αστείρευτο
που ρέει αδιάκοπα στα μάγουλα βουβό
τις νύχτες που δεν είσαι εδώ !!!
———————–
Τι είναι η αγάπη ???
μήπως η ελπίδα που γεννιέται
ώστε σε μια στιγμή απόγνωσης
ο απελπισμένος να κρατιέται !!!
—————————
Τι είναι η αγάπη ???
μήπως ο πόνος της ψυχής
που νοιώθει μακριά χωρίς εσένα
από μοναξιά ερωτικής υπομονής !!!
————————-
Τι είναι η αγάπη ???
μήπως το φούσκωμα στη στήθη
εκείνου που χορεύει μες τη σιγανή βροχή
αδιαφορώντας ακόμα κι από τα πλήθη !!!
22. “Το όνειρο”, της Μαριάννας Αποστόλου
Ω ! Αύγουστε καλέ μου μήνα τρέξε όσο μπορείς
Και στην αγκαλιά μου φέρε το άστρο της αυγής
Να με πάρει απ’ το χέρι και με λόγια τρυφερά
Την καρδούλα μου να γιάνει από βάσανα πολλά !!!
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
Ω ! γλυκέ μικρέ μου πρίγκιπα θυμήσου καθαρά
Λόγια που ανταλλάξαμε βγαλμένα απ’ την καρδιά
Πως θα έρθεις με αρώματα του έρωτα δολώματα
Να αναστενάξουν γοερά και τ’ άψυχα τα στρώματα !!!
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
Ω ! Τι γλυκιά η προσμονή κι ατέλειωτη φαντάζει
Μέχρι στα μάτια να φανεί ότι η καρδιά προστάζει
Θα είναι Σαββάτο ή Κυριακή καθόλου δεν με νοιάζει
Κάνε Θεέ μου θαύματα στου χρόνου το γρανάζι !!!
23. “Οι Σειρήνες”, της Μαριάννας Αποστόλου
Σαν τον Ιούλιο, πορθητής ήρθες στην κάμαρά μου
και τρύπωσες στη σκέψη μου μα και στα όνειρά μου.
Κι η σκέψη μου ακούραστη μαζί σου πρίγκιπά μου
Από το βράδυ ως το πρωί σκλάβα του έρωτά μου.
Δύο σειρήνες μάγισσες στην πλώρη ενός πλοίου
η Αγάπη και η Ομορφιά με προσκαλούν με ζήλο
στην θελκτική σου αγκαλιά – απατηλού ονείρου
και μου φωνάζουν δυνατά η ζωή είναι για δύο.
Ακολουθεί η Λογική δίπλα της κι η Σοφία ΟΧΙ
Φωνάζουν και οι δυο με δύναμη κι ανδρεία
Οι εκατοντάδες συμβουλές μου φέρνουνε ναυτία
Με βάζουν ερωτήματα, διλήμματα, αγωνία !!!
24. “Θέλω”, της Μαριάννας Αποστόλου
Θέλω να πάμε μια βόλτα ψηλά εις το φεγγάρι
Στην αγκαλιά σου πρίγκιπα ο ύπνος να με πάρει
Να ανέβουμε μαζί εκεί ψηλά ανάμεσα στ’ αστέρια
Και να με σφίγγεις μάτια μου στα δυνατά σου χέρια
Θέλω ακόμα να παίξουμε σε όμορφες παραλίες
και να μου βάλεις στα μαλλιά κογχύλια κι αστερίες
παλάτι στην άμμο να χτίσουμε πριγκίπισσα να γίνω
στην αγκαλιά σου πρίγκιπα παντοτινά να μείνω.
Θέλω ατέλειωτες στροφές στην πίστα του ονείρου
και στη σφιχτή σου αγκαλιά να γυρίζω γύρω-γύρω
σαν την Πυθία σε έκσταση να αρχίσω να μιλάω
και τον χρησμό του μέλλοντος να σιγομουρμουράω.
25. “Αν είσαι”, της Μαριάννας Αποστόλου
Αν είσαι θάλασσα εγώ κολύμπησα
Κι αν είσαι άνεμος σε παρεξήγησα
Κι αν το μέλλον είναι στο χέρι σου
Θα είμαι πάντα το καλοκαίρι σου.
Αν είσαι δάκρυ καλά το γνώρισα
μα και το γέλιο δεν το λησμόνησα
αν είσαι η σιωπή σε κλείνω μέσα μου
ίσως έτσι γίνω η πριγκηπέσα σου !!!
————————————-
Αν είσαι αγάπη χαράς ευαγγέλιο
Εκείνη στεριώνει κάθε θεμέλιο
Μα αν είσαι αδυναμία τότε Θεέ μου
Να βρω τη δύναμη από το μηδέν
Κουράγιο κι ελπίδα για άλλη σελίδα
και στη ζωή μου να προχωρήσω
κάνοντας μονάχα τούτη την ευχή
να δίνω αγάπη σε κάθε παιδί !!!
26. “Όνειρα “, της Μαριάννας Αποστόλου
Αν ήσουνα νεότερος κι εγώ μικρό κοπέλι
Θάταν η θάλασσα κρασί κι η αγκαλιά σου μέλι.
Ο ήλιος φωτοστέφανο στου νέου το κεφάλι
Και τα αγριολούλουδα στης νέας την αγκάλη
Παλάτι μας θα είχαμε του δάσους μια σπηλιά
Και η ζωή μας θα ήτανε γεμάτη ανεμελιά.
Θα με νανούριζες γλυκά στην αγκαλιά σου μέσα
Θα ήσουν συ ο πρίγκιπας και εγώ η πριγκηπέσα
Μες του δάσους τη σιωπή του φεγγαριού τη λάμψη
Θα σε είχα μάτια μου γλυκά μη βρέξει και μη στάξει !!!
27. “Μοιραίο λάθος”, της Μαριάννας Αποστόλου
Χαίρομαι που από νωρίς κατάλαβες το λάθος
και αποφεύγεις έντεχνα ένα μοιραίο πάθος
Σε πόθησα, σε γνώρισα δεν έπαιξα μαζί σου
Μα συλλογίστηκα πολύ σέβομαι τη ζωή σου
Θα είμαι αντράκι στο εξής και σαν με συναντάς
παράδοση – πολιτισμός… για τούτα θα μιλάς
θυμήσου όταν θα σε δω κάτι για να σου πω
να το έχεις πάντα στη ζωή χρήσιμο οδηγό !!!
Χθες όταν σε συνάντησα με έκπληξη μεγάλη
Ένοιωσα ρίγος στο κορμί και ζάλη στο κεφάλι
Κι ενώ παλεύω μέσα μου με νύχια και με δόντια
Να λέω τα λιγότερα απ’ ότι οι άλλοι λόγια
Ένα μονάχα θα ήθελα να σου ξαναθυμίσω
ήταν μια ώρα δύσκολη προτού σε συναντήσω
και μάλλον παραφέρθηκα όχι από συνήθεια
αλλά το καλοσκέφτηκα τούτη είναι η αλήθεια
μα έχω τόσα να σου πω τόσα να μολογήσω
και μόνο όταν σε ξαναδώ ίσως ξαναμιλήσω.
Και αν η ζωή μου άλλαξε και νοιώθω μοναξιά
Ούτε η μοίρα μου έφταιξε ούτε άλλη καμιά.
Και αν η τύχη έτσι τα έφερε να ζω το χωρισμό
Δεν θα ήθελα με τίποτα να φθάσω μέχρι εδώ
Και σου θυμίζω με καημό των αρχαίων το ρητό
Πως το δις εξαμαρτείν δεν είναι για άνδρα σοφό !!!
28.”Άβυσσος η ψυχή ” , της Μαριάννας Αποστόλου
Να καταλάβω προσπαθώ σε βάθος την ψυχή σου
μα φαίνεται αδύνατο μπερδεύομαι μαζί σου
είσαι ζώδιο συνεπές μα σε μπερδεύω τόσο
που φαίνεται σε πλήγωσα και μ’ αποφεύγεις τόσο
και αντί να μείνεις εδώ εσύ φεύγεις εις το χωριό
κοντεύω κιόλας τώρα πια να μη σε ξαναδώ.
αφού οι μέρες φεύγουνε και εσύ δεν είσαι εδώ.
29. Στην Αντιγόνη
Είσαι αστέρι μάτια μου
ήλιος μες στο Γενάρη
με το ζεστό χαμόγελο
φως μεσα στο σκοτάδι.
Είσαι το άστρο της αυγής
που φέρνει νέα μέρα
εσυ ο κρίκος της ζωής
ελπίδας Καλημέρα !!!!
