της Μαριάννας Αποστόλου
Ήρθες
με το χελιδόνι
στο μπαλκόνι
με το λάλημα
τ΄ αηδονιού
στη ρεματιά
με το άρωμα
του γιασεμιού
στο φράχτη
με το άσπρο λουλούδι
της γαρδένιας
στη γλάστρα
και με το γυαλιστερό
φύλλο της δάφνης
στην αυλή μας
κάθε άρωμα
ευφραίνει την ψυχή
όπως ο οίνος
“ευφραίνει καρδίαν”.
Μα ξέχασες
να φέρεις στις
καρδιές όλων
την ειρήνη
την αγάπη
την ανιδιοτέλεια
τον αλληλοσεβασμό
την αξιοκρατία
την ισότητα
την αδελφοσύνη
τη δικαιοσύνη
και την ανθρωπιά.
Ευτυχώς
που υπάρχουν
παιδιά
ζώα
λουλούδια
υπάρχει
ακόμα ελπίδα
κάποιοι
προσπαθούν
να στηρίξουν
τον “άλλο”
τον “διαφορετικό”
τον “πρόσφυγα”
εκείνον
που έχει
σήμερα ανάγκη
αύριο ίσως
να έρθει
η σειρά μου
η σειρά σου
η σειρά του
να είμαι στη θέση
του “άλλου”
να είσαι στη θέση
του “διαφορετικού”
να είναι στη θέση
του “πρόσφυγα”.
Ο τροχός γυρίζει
μα στα αθώα
βλέμματα
των παιδιών
“υπάρχει ελπίς” !!
