Δημοσιεύθηκε στην Φυσικές Επιστήμες

Πέντε κορυφαίοι επιστήμονες.

Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, το φωτεινό μυαλό που βραβεύτηκε με το Νόμπελ Φυσικής το 1921 ήταν ο θεμελιωτής της Θεωρίας της Σχετικότητας και από πολλούς θεωρείται ο σημαντικότερος επιστήμονας του 20ού αιώνα και όλων των εποχών. Άλλαξε την επιστήμη ανακαλύπτοντας τη σχέση του χώρου και του χρόνου ενώ το επώνυμο του χρησιμοποιείται συχνά ως χαρακτηρισμός για να δηλώσει πως κάποιος είναι πολύ έξυπνος.

Μία από τις μεγαλύτερες ιδιοφυίες του 20ου αιώνα,ο Στίβεν Χόκινγκ, πρόλαβε να παρουσιάσει ένα αξιόλογο έργο που έχει επηρεάσει δραματικά την επιστημονική κοινότητα, τίτλο 1άλλαξε με το μυαλό του όσα γνωρίζαμε ως τώρα αποσπώντας μάλιστα πολυάριθμα βραβεία και τιμητικές διακρίσεις.

Ο Λουί Ζαν Παστέρ, ήταν Γάλλος χημικός που έγινε διάσημος για τις ανακαλύψεις του στη Μικροβιολογία, τόσο ώστε να αποκληθεί «Πατέρας της Μικροβιολογίας» και της Ανοσολογίας. Οι έρευνες και τα πειράματά του κατάφεραν να επιβεβαιώσουν την θεωρία πως πολλές ασθένειες σχετίζονται με μικρόβια και ήταν αυτός που δημιούργησε το πρώτο εμβόλιο για τη λύσσα. Ακόμη βρήκε τον τρόπο για να αποτρέπεται το ξίνισμα του κρασιού και του γάλακτος, δηλαδή την παστερίωση. Αρκετές είναι και οι ανακαλύψεις του στο πεδίο της Χημείας, με σημαντικότερη την ανακάλυψη της ασυμμετρίας των κρυστάλλων.

Ο Σερ Αλεξάντερ Φλέμινγκ, βιολόγος και φαρμακολόγος, ασχολήθηκε για πολλά χρόνια με τη βακτηριολογία, την ανοσολογία και τη χημειοθεραπεία. Ήταν αυτός που ανακάλυψε την πενικιλίνη το 1928, για την οποία πήρε το Βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής το 1945.

Ο Νίκολα Τέσλα είναι ένας ακόμη από τους σημαντικότερους φυσικούς στην ιστορία της επιστήμης. Σε αυτόν οφείλουμε την ενεργειακή απελευθέρωση και τις ασύρματες  επικοινωνίες, ήταν ένας από τους μεγαλύτερους εφευρέτες του 20ου αιώνα. Το 1891 ο Τέσλα εφηύρε το πηνίο που φέρει το όνομά του. Το 1893 εφευρίσκει το ραδιόφωνο και δύο χρόνια μετά κατασκευάζει στους καταρράκτες του Νιαγάρα τον πρώτο υδροηλεκτρικό σταθμό στον κόσμο.

Δημοσιεύθηκε στην Φυσική

Περί Φυσικής…

Η φυσική είναι η επιστήμη που ασχολείται με τη μελέτη της ύλης, της κίνησής της μέσα στον χώρο και στον χρόνο, μαζί με τις σχετικές ποσότητες, όπως η ενέργεια και η δύναμη. Σύμφωνα με έναν ευρύτερο ορισμό, η Φυσική είναι η γενική ανάλυση της φύσης, που συνδέεται με τη προσπάθεια για κατανόηση της συμπεριφοράς του σύμπαντος.

Η φυσική είναι μια από τις παλαιότερες ακαδημαϊκές ενασχολήσεις, ίσως και η παλαιότερη, στον βαθμό που περιλαμβάνει και την αστρονομία. Τουλάχιστον τις τελευταίες δυο χιλιετίες, η φυσική αποτέλεσε το ένα τμήμα της φυσικής φιλοσοφίας, μαζί με τη χημεία, κάποιους κλάδους των μαθηματικών και τη βιολογία. Αλλά κατά τη διάρκεια της Επιστημονικής Επανάστασης του 16ου αιώνα, οι φυσικές επιστήμες αναδείχθηκαν από μόνες τους ως ξεχωριστά ερευνητικά προγράμματα. Η Φυσική διασταυρώνεται με πολλούς διεπιστημονικούς τομείς έρευνας, όπως η Βιοφυσική, η Φυσικοχημεία και η Κβαντική χημεία, και επιπλέον τα όρια της Φυσικής δεν είναι αυστηρά καθορισμένα. Νέες ιδέες στη Φυσική συχνά εξηγούν θεμελιώδεις μηχανισμούς σε άλλες επιστήμες, ενώ ανοίγουν νέες λεωφόρους για την έρευνα σε τομείς των Μαθηματικών και της Φιλοσοφίας.

CollageFisica

Η Φυσική επιπλέον συνεισφέρει σημαντικά στην ανάπτυξη νέων τεχνολογιών που προκύπτουν από θεωρητικές καινοτομίες. Για παράδειγμα, τα βήματα που έγιναν στην κατανόηση του Ηλεκτρομαγνητισμού ή της Πυρηνικής Φυσικής οδήγησαν άμεσα στην ανάπτυξη νέων προϊόντων που έχουν μεταβάλει δραματικά (θετικά και αρνητικά) τη σύγχρονη κοινωνία, ακόμη και σε σύγκριση με τις λίγο παλαιότερες, όπως π.χ. η τηλεόραση, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, οι οικιακές συσκευές, αλλά και τα πυρηνικά όπλα. Η ανάπτυξη της θερμοδυναμικής έπαιξε μεγάλο ρόλο στη βιομηχανοποίηση. Επιπλέον, η εξέλιξη της μηχανικής ενέπνευσε την ανάπτυξη της υπολογιστικής.

Η φυσική φιλοσοφία (σύμφωνα με τα ως τώρα γνωστά δεδομένα) ξεκίνησε στην Ελλάδα κατά την Αρχαϊκή Περίοδο (650 π.Χ. – 480 π.Χ.), όταν οι προσωκρατικοί φιλόσοφοι όπως ο Θαλής ο Μιλήσιος απαρνήθηκαν την υπερφυσική εξήγηση των φαινομένων, που προέρχονταν από τις θρησκευτικές ή και τις μυθολογικές παραδόσεις, και διακήρυξαν ότι για κάθε φαινόμενο υπάρχει μια φυσική αιτία[10]. Πρότειναν ιδέες που προσδιορίστηκαν από τη λογική και την παρατήρηση, και πολλές από τις υποθέσεις τους αποδείχθηκαν επιτυχημένες αργότερα πειραματικά[11]. Το τελευταίο ισχύει για παράδειγμα στην ατομική φιλοσοφία.

Η Κλασσική Φυσική έγινε μια ξεχωριστή επιστήμη όταν οι πρώιμοι μοντέρνοι Ευρωπαίοι χρησιμοποίησαν πειραματικές και μαθηματικές μεθόδους για να ανακαλύψουν αυτά που θεωρούνται σήμερα Νόμοι της Φυσικής. Ο Γιοχάνες Κέπλερ, ο Γαλιλαίος Γαλιλέι και ιδιαίτερα ο Ισαάκ Νεύτων ανακάλυψαν και ενοποίησαν διαφορετικούς νόμους για την κίνηση. Οι πειραματικοί φυσικοί είχαν κάνει το ντεμπούτο τους στον πειραματισμό σχετικά με στατική με τους μεσαιωνικούς μουσουλμάνους φυσικούς, όπως ο αλ-Μπιρουνί και ο Αλχαζέν.  Κατά τη διάρκεια της Βιομηχανικής Επανάστασης αυξήθηκε η ζήτηση και άρα η έρευνα για την ενέργεια, γεγονός που οδήγησε τελικά σε νέους νόμους για τη Θερμοδυναμική, τη Χημεία και τον ηλεκτρομαγνητισμό.

Η Μοντέρνα Φυσική άρχισε να λειτουργεί με τον Μαξ Πλανκ στην Κβαντική θεωρία και τον Άλμπερτ Αϊνστάιν στη Θεωρία της Σχετικότητας. Συνεχίστηκε με την Κβαντομηχανική, με πρωτοπόρους επιστήμονες τους Βέρνερ Χάιζενμπεργκ, Έρβιν Σρέντιγκερ και Πολ Ντιράκ.

Διαβάστε περισσότερα:  Βικιπαίδεια, η ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Δημοσιεύθηκε στην Φυσική

Τι είναι τα Εργαστηριακά Κέντρα Φυσικών Επιστημών (ΕΚΦΕ);

Τα Εργαστηριακά Κέντρα Φυσικών Επιστημών (ΕΚΦΕ) ανήκουν στις υποστηρικτές δομές της δημόσιας Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

Είναι κέντρα έρευνας, τεχνικής και παιδαγωγικής υποστήριξης της εργαστηριακής διδασκαλίας των μαθημάτων Φυσικών Επιστημών καθώς και σύμβουλοι για την οργάνωση των σχολικών εργαστηρίων φυσικών επιστημών (ΣΕΦΕ) Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης σε επίπεδο νομού.

Eχουν συγκροτηθεί στην έδρα κάθε Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ένα ή περισσότερα ανάλογα με τον αριθμό των σχολικών μονάδων) όπου και υπάγονται διοικητικά. Στην Ελλάδα σήμερα  υπάρχουν  78 ΕΚΦΕ.

Πιο αναλυτικά, τα ΕΚΦΕ είναι χώροι:

  • Μόνιμης έκθεσης εργαστηριακών οργάνων, πειραματικών διατάξεων και οπτικοακουστικών μέσων διδασκαλίας
  • Διαρκούς παρακαταθήκης και διανομής των εργαστηριακών οργάνων και των οπτικοακουστικών μέσων διδασκαλίας για τα Γυμνάσια και τα Λύκεια του Νομού
  • Συντήρησης και επισκευής των οργάνων και των οπτικοακουστικών συσκευών των Γυμνασίων και Λυκείων του Νομού
  • Πειραματικής εξάσκησης και ελεύθερων πειραματικών δραστηριοτήτων των μαθητών
  • Βελτίωσης, δοκιμής και εφαρμογής νέων πειραματικών διατάξεων και πειραμάτων από τους καθηγητές
  • Διεξαγωγής επιμορφωτικών σεμιναρίων για τη διδασκαλία των Φυσικών μαθημάτων

Διαβάστε περισσότερα: Πανελλήνια Ένωση Υπευθύνων ΕΚΦΕ

 

Δημοσιεύθηκε στην Μαθηματικά

Οστομάχιον: Ένα αρχαίο μαθηματικό παζλ.

Οστομάχιον ονομαζόταν ένα μαθηματικό κείμενο του Αρχιμήδη.  Η λέξη  οστομάχιον  προέρχεται από τις λέξεις  οστούν  και  μάχη  και σημαίνει  η  μάχη των οστών.  Ήταν διαδεδομένο παιχνίδι στην αρχαιότητα και έμοιαζε με το σημερινό  τάνγκραμ.

    Περιγραφή του παιχνιδιού

Παιζόταν με 14 γεωμετρικά σχήματα που στο σύνολο τους σχηματίζουν  ένα τετράγωνο, με τα οποία δύο ή  και περισσότεροι  παίχτες έκαναν διάφορες γεωμετρικές φιγούρες  και ανταγωνίζονταν μεταξύ τους.

Ο Ausonius  και άλλοι αρχαίοι συγγραφείς αναφέρουν τις εξής φιγούρες:

  • μια περικεφαλαία
  • μια χήνα που πετάει
  • έναν πύργο
  • μια κολόνα
  • έναν ελέφαντα
  • ένα αγριογούρουνο
  • ένα σκυλί που γαβγίζει
  • έναν κυνηγό που παραμονεύει
  • έναν αρματωμένο πολεμιστή.

    Το μαθηματικό πρόβλημα

Σχεδιάζουμε ένα τετράγωνο ΑΒΓΔ.  Έστω Ε το μέσον της πλευράς ΒΓ, σχεδιάζουμε το τμήμα ΕΖ κάθετο στην ΑΔ. Σχεδιάζουμε τις διαγώνιους ΑΓ, ΒΖ και ΓΖ και ονομάζουμε Λ το σημείο τομής των ΑΓ και ΒΖ και Φ το σημείο τομής των ΑΓ και ΖΕ. Έστω Η το μέσον του ΒΕ σχεδιάζουμε την κάθετο στην ΒΕ που τέμνει την ΒΖ στο Τ. Κατόπιν, βάζουμε τον κανόνα στο σημείο Η και με στόχο το Α σχηματίζουμε το ευθύγραμμο τμήμα ΗΚ όπου το Κ σημείο της ΒΖ. Έστω Μ το μέσον του ευθυγράμμου τμήματος ΑΛ σχεδιάζουμε το ευθύγραμμο τμήμα ΒΜ. Έστω Ν το μέσον του τμήματος ΓΔ και Σ το μέσον του ΖΓ, σχεδιάζουμε το ΣΝ και το ΕΣ που τέμνει την ΑΓ στο σημείο Ψ. Κατόπιν, βάζουμε τον κανόνα στο σημείο Σ και με στόχο το Β σχηματίζουμε το ευθύγραμμο τμήμα ΣΧ όπου Χ σημείο της ΔΓ. Έτσι χωρίσαμε το τετράγωνο σε 14 γεωμετρικές επιφάνειες.