«Κατάφατσα στον ουρανό, Ι»
Joan Miro”Chiffres et constellations amoureux d’une femme”
Τέσσερα πρόσωπα ψηλαφούν τον ουρανό.
Βέγας – ο εφορμών αετός
Αλταϊρ – ο ανυψούμενος αετός
(πάνω απ’ τις στενές κοιλάδες που πρωτοξεκινήσαμε).
Κι η Κασσιόπη, η πολύ όμορφη Κασσιόπη,
στο πείσμα της αυστηρής Αθηνάς, στο πείσμα της άμμου που τα σκέπαζε.
Μόνη –θυμάσαι;‐ η Ανδρομέδα και φοβισμένη στην ακρογιαλιά
μην ξέροντας για τον Περσέα
κι όμως ελπίζοντας.
Των αστεριών οι δρόμοι, οι δρόμοι των ανθρώπων,
οι πεδιάδες του διαστήματος αυλακωμένες σε λοξές διασταυρώσεις
αυτά τ’ ατέλειωτα εκατομμύρια έτη φωτός…
Ε, και λοιπόν;
