Υλικά:

• 250 ml Ελαιόλαδο
  
• 2 ποτήρια του νερού πετιμέζι
• 6 κουτ. σούπας ζάχαρη
• 50 ml βρασμένη κανέλα (½ κουτ. γλυκού κανέλα σε σκόνη σε 50 ml νερό)
• 1 κουτ. σούπας (κοφτή) τριμμένα σε σκόνη γαρύφαλλα
• 1 κουτ. σούπας μαγειρική σόδα
• 6 κουταλιές της σούπας ρακή
• Χυμό και ξύσμα από 2 πορτοκάλια μέτρια
• 500 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 1 φακελάκι σουσάμιΟδηγίες μαγειρέματος:
  1. Ανακατεύουμε στο μίξερ το Ελαιόλαδο , τη ζάχαρη και το πετιμέζι.
  2. Χωρίς να σταματήσουμε το μίξερ, προσθέτουμε τον χυμό από τα πορτοκάλια, τη βρασμένη κανέλα, τη σόδα, το ξύσμα πορτοκαλιού τα γαρύφαλλα και σιγά – σιγά το αλεύρι.
  3. Λαδώνουμε ένα ταψί και αδειάζουμε το μίγμα και από πάνω πασπαλίζουμε με σουσάμι.
  4. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για περίπου 1 ώρα στους 170 βαθμούς.

Τι θα ήταν ο άνθρωπος χωρίς την τέχνη; Χωρίς τη ζωγραφική, το τραγούδι, την ποίηση, το χορό; Ένα τίποτα θα ήταν. Και δεν ξέρω αν αντιγράφω λόγια μεγάλης προσωπικότητας, πάντως το πιστεύω ακράδαντα. Κάτι παρεμφερές σκέφτηκαν και οι αρμόδιοι του Σωματείου Χορού και Ρυθμικής, μέλη του οποίου αποτελούν καθηγητές χορού από όλη την Ελλάδα, και φρόντισαν να κάνουν κάτι γι’ αυτό, προκειμένου να διατηρηθεί η καλλιτεχνική φύση μας ζωντανή και το μυαλό μας ακονισμένο και σε ισορροπία.

Φέτος το Σωματείο Χορού και Ρυθμικής κλείνει 40 χρόνια παρουσίας στον ελληνικό καλλιτεχνικό χώρο, και σε συνεργασία με το Δήμο Βέροιας και την Κοινωφελή Επιχείρηση Πολλαπλής Ανάπτυξης Δήμου Βέροιας διοργάνωσε τον 9ο Πανελλήνιο Διαγωνισμού Έντεχνου Χορού «Ευ Δημιουργείν 2015», ο οποίος έλαβε χώρα στο Χώρο Τεχνών της πόλης μας, στις 24-25-26 Απριλίου.

Χρόνιος θεσμός στη Βέροια, φέτος φιλοξένησε πάνω από 300 συμμετέχοντες από σχολές χορού όλης της Ελλάδας, οι οποίοι διαγωνίστηκαν στο κλασικό, νεοκλασικό, σύγχρονο, καρακτέρ, τζαζ, χιπ χοπ, σε ατομικά, ντουέτα ή ομαδικά σχήματα, τα οποία πραγματοποιήθηκαν σε δύο φάσεις· έναν ημιτελικό απουσία κοινού, και τον τελικό όπου το κοινό είχε τη δυνατότητα να παρακολουθήσει το πρόγραμμα των χορευτών. Τρεις ήταν οι κριτές στη φετινή κριτική επιτροπή, η Gaia Lemmi από την Ιταλία, η Savvina Marasi από την Ολλανδία και η Ευτυχία Felice Χουζουνίδου από τη Σουηδία.

Οι χορευτές συγκέντρωσαν την προσωπική τους βαθμολογία και με βάση αυτήν κατατάχθηκαν στις διάφορες βαθμίδες, χωρίς όμως να υπάρχει σύγκριση μεταξύ τους, κάτι που αποδεικνύει και τον μη ανταγωνιστικό χαρακτήρα του διαγωνισμού. Στο τέλος δόθηκαν και οι προσωπικές καρτέλες στον κάθε χορευτή με σχόλια σχετικά με την επίδοσή του όσον αφορά σε τεχνική, σκηνική παρουσία και εκφραστικότητα.

Τα τέσσερα πρώτα άτομα με την υψηλότερη βαθμολογία χαίρονται πλέον υποτροφία κλασικού και σύγχρονου χορού στις ακαδημίες Area Danza στο Λιβόρνο και Henny Jurriens Foundation στο Άμστερνταμ, καθώς και δύο δωρεάν συμμετοχές στο Διεθνή Διαγωνισμό Χορού στο “Livorno in Danza” στην Ιταλία.

Ένα καγκουρό δραπέτευε συνέχεια απ το ειδικά περιφραγμένο δώρο του στο ζωολογικό κήπο. Οι αρμόδιοι, ξέροντας ότι μπορεί να πηδάει πολύ ψηλά, βάζουνε έναν φράχτη 3 μέτρα ψηλό. Το επόμενο πρωί το καγκουρό έκανε τις βόλτες του στον ζωολογικό κήπο, έξω απ τον περιφραγμένο χώρο του. Οι αρμόδιοι σηκώνουν το φράχτη στα 6 μέτρα, αλλά το επόμενο πρωί, πάλι έξω το καγκουρό. Συνεχίζουν την ίδια ιστορία, κάθε μέρα πιο ψηλό φράχτη, κάθε πρωί έξω το καγκουρό. Ο φράκτης τώρα είναι στα 20 μέτρα ύψος. Τελικά, μια καμήλα απ το διπλανή περίφραξη ρωτάει το καγκουρό: – Πόσο ψηλά πιστεύεις ότι θα τον φτάσουνε το φράχτη; – Πιθανόν 50 μέτρα, εκτός αν κάποιος σκεφτεί να κλειδώνει την πόρτα τα βράδια.

‘Έσπασε ταμεία’ η ταινία του Χρ. Παπακαλιάτη, ‘Ένας άλλος κόσμος’, την πρώτη εβδομάδα προβολής.

Η δεύτερη κινηματογραφική απόπειρά του Έλληνα δημιουργού έκοψε 165.000 εισιτήρια και βρέθηκε με χαρακτηριστική άνεση στην πρώτη θέση του ελληνικού box office.

Έχοντας ήδη αποσπάσει ιδιαίτερα θετικές κριτικές, η δεύτερη κινηματογραφική δουλειά του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, δείχνει τη δυναμική της στο ελληνικό κοινό.

Όσοι την έχουν παρακολουθήσει έχουν να πουν ιδιαίτερα θετικά σχόλια και πέραν των θαυμαστριών του ηθοποιού που των ακολουθούν πιστά, δεκάδες είναι εκείνοι που δηλώνουν ξαφνιασμένοι θετικά, τόσο από τα θέματα που πραγματεύεται η ταινία, όσο και από το γεγονός που αφήνει την αίσθηση πως έχει “κεντράρει” ακριβώς στο σήμερα και την πραγματικότητα που βιώνει ο μέσος Έλληνας (και μετανάστης) στην Ελλάδα.

Η σειρά των πέναλτι:

1-0: Καφές
1-1: Οσκαρ
2-1: Μπλάνκο
2-2: Ντουντού
3-2: Σκόκο
3-3: Ντιόγκο
4-3: Εντίνιο
4-4: Ντομί
4-4: Ο Μαϊστόροβιτς έστειλε την μπάλα στο δοκάρι
4-4: Ο Σάχα απέκρουσε το πέναλτι του Τζόρτζεβιτς
5-4: Ενσαλίβα
5-5: Τοροσίδης
6-5: Σάχα
6-6: Μπελούτσι
7-6: Πελετιέρι
7-7: Νικοπολίδης
7-7: Ο Νικοπολίδης απέκρουσε το πέναλτι του Γεωργέα
7-7: Ο Σάχα απέκρουσε το πέναλτι του Αντζα
8-7: Καφές
8-8: Οσκαρ
9-8: Μπλάνκο
9-9: Ντουντού
10-9: Σκόκο
10-10: Ντιόγκο
11-10: Εντίνιο
11-11: Ντομί
12-11: Μαϊστόροβιτς
12-12: Τζόρτζεβιτς
13-12: Ενσαλίβα
13-13: Τοροσίδης
14-13: Σάχα
14-14: Μπελούτσι
14-14: Ο Νικοπολίδης απέκρουσε το πέναλτι του Πελετιέρι
14-15: Ο Νικοπολίδης ευστοχεί και χαρίζει το κύπελλο στον Ολυμπιακό!

Είσαι με την παρέα σου και δεν έχετε άλλα θέματα για συζήτηση; Υπάρχει λύση και μάλιστα είναι και πολύ δημοφιλής τα ανέκδοτα τα οποία σπάνε τη βαρεμάρα.2-3 ανέκδοτα που πάνω κάτω όλοι τα ξέρουνε είναι τα εξής:

1)

Ο βαρκάρης και οι άλλοι

Ήταν ένας μαθηματικός, ένας φυσικός κι ένας χημικός και ήθελαν να περάσουν από τη μία όχθη του ποταμού στην άλλη. Πάνε λοιπόν, βρίσκουν το βαρκάρη και ξεκινάνε. Μετά από λίγα λεπτά ρωτάει ο μαθηματικός το βαρκάρη:
-Ξέρετε τίποτα από Μαθηματικά;
-Όχι, λέει ο βαρκάρης.
-Κρίμα χάνετε το 1/8 της ζωής σας, λέει ο μαθηματικός.
Απορεί ο βαρκάρης, αλλά συνεχίζει την πορεία του. Μετά από λίγο ρωτάει ο φυσικός το βαρκάρη:
-Ξέρετε τίποτα από Φυσική;
-Όχι, λέει ο βαρκάρης, εγώ ένας απλός βαρκάρης είμαι.
-Κρίμα χάνετε το 1/4 της ζωής σας, λέει ο φυσικός.
Νευριάζει λίγο ο βαρκάρης, αλλά συνεχίζει. Μετά από λίγο το ρωτάει κι ο γιατρός:
-Ξέρετε τίποτα από Ιατρική;
-Όχι άνθρωπε μου πού να ξέρω εγώ από Ιατρική;
-Κρίμα χάνετε το 1/2 της ζωής σας, λέει ο γιατρός.
Νευριάζει τότε πολύ ο βαρκάρης, αναποδογυρίζει τη βάρκα, τους πετάει και τους τρεις στο νερό και τους λέει:
-Ξέρετε τίποτα από κολύμπι;
Λένε και οι τρεις μαζί:
-Όχι!
-Κρίμα χάνετε όλη σας τη ζωή

2)

Η Εξυπνάδα

Ένα μικρό αγόρι ρωτάει τον πατέρα του:
– Μπαμπά είμαι έξυπνος;
– Εεε, μα ναι παιδί μου…;! απαντά έκπληκτος ο πατέρας.
– Και από που πήρα όλη μου την εξυπνάδα;
– Εεε, λοιπόν πρέπει να την πήρες όλη από την μαμά σου, γιατί, εγώ έχω ακόμη την δική μου…!

3)

Γκολφ

Ο Μήτσος ήταν φανατικός παίκτης του γκολφ.
Κάθε Σάββατο ξυπνά πρωί-πρωί, παίρνει τα μπαστούνια του από το ντουλάπι,
και πηγαίνει στο γήπεδο και μένει εκεί όλη την μέρα.
Ένα χειμωνιάτικο Σάββατο ξυπνάει πρωί, παίρνει τα μπαστούνια του από το ντουλάπι, βγαίνει για να πάρει το αυτοκίνητό του, αλλά βρέχει καταρρακτωδώς !!!!!!!!!
Επιπλέον ρίχνει χιόνι μαζί με βροχή και φυσάει δυνατός κρύος βοριάς.
Επιστρέφει λοιπόν στο σπίτι και ανοίγει την τηλεόραση να δει το μετεωρολογικό δελτίο.
Και μαθαίνει ότι δυστυχώς η ίδια κακοκαιρία θα συνεχίσει όλη μέρα.
Έτσι ξεντύνεται ήσυχα-ήσυχα, ξαναχώνεται στο ζεστό του κρεβάτι,
χαϊδεύει την γυναίκα του και της ψιθυρίζει:
“Ο καιρός είναι φοβερά κακός!”
Και απαντά κι αυτή:
“Καλά το πιστεύεις ότι ο βλάκας ο άντρας μου είναι έξω και παίζει γκολφ;”

Τα παραπάνω ανέκδοτα ήταν ορισμένες προτάσεις για να περάσετε ωραία με την παρεα σας τον ελυθερό σας χρόνο μακάρι να τα χρησιμοποιήσεται!!!

                                       -ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ-

ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΥΚΟΛΕΣ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΕΠΙΣΚΕΥΤΕΙΤΕ:

https://www.i-food.gr/

http://akispetretzikis.com/el

http://www.alldayfood.gr/

Βροχή, λάσπη, θερμόαιμους Βρετανούς και έναν καταιγισμό κλισέ έχει να αντιμετωπίσει ο ήρωάς μας, φτωχός νεαρός λαθρομετανάστης από το Μεξικό με αστείρευτη αγάπη και ταλέντο στη μπάλα. Είναι ακριβώς αυτή η αγάπη που θα τον οδηγήσει, μέσα από μία προσωπική οδύσσεια δοκιμασιών στον πρώτο του αγώνα στην Premier League υπό τα χρώματα της Newcastle και στην εκκίνηση μιας αθλητικής τριλογίας, που θα ολοκληρωθεί στο μουντιάλ της Γερμανίας το 2006.

Σχετικά χαμηλής κινηματογραφικής αξίας και με πολλά προβλήματα σε ό,τι αφορά υπόθεση και πλοκή, το “Goal!” είναι μια ταινία που από την εξ’αρχής (ηθελημένα ή μη) δείχνει τις προθέσεις της να απασχολήσει μόνο το πολύ συγκεκριμένο, αλλά όχι μικρό ποσοτικά, φίλαθλο κοινό. Τώρα το γεγονός, ότι το συγκεκριμένο κοινό ενδέχεται να έχει παρακολουθήσει και όλες τις υπόλοιπες ταινίες που πραγματεύονται το ίδιο θέμα και τις οποίες (ναι, πρέπει να το πω) κοπιάρει το “Goal!”, δεν φαίνεται να πέρασε από το μυαλό των υπεύθυνων συντελεστών. Μάλιστα, οι φήμες ότι η εκδοχή που θα βγει στο σινεμά αποτελεί μία clean-cut βερσιόν της πιο ρεαλιστικής ταινίας που επρόκειτο να γυρίσει ο Michael Winterbottom και η οποία απορρίφθηκε χάριν της άδειας της FIFA για γυρίσματα σε στάδια της Αγγλίας και λοιπά προνόμια, δημιουργεί, σίγουρα, ερωτηματικά.

Από τα παραπάνω, μπορεί κάποιος εύκολα να συμπεράνει, ότι πρόκειται για την τυπική ιστορία προσωπικής επιτυχίας, που στηρίζεται στο χιλιοειπωμένο μοτίβο: «νεαρός, φτωχός, πλην όμως ταλαντούχος, γίνεται αστέρι χάρη σε έναν μεγαλύτερο παίκτη εν αποστρατεία, αφού έρθει σε αντιπαράθεση με τον ορθολογιστή πατέρα του και τους συμπαίκτες του που τον χλευάζουν και, τέλος πάντων, βάζει το νικητήριο γκολ στο τελευταίο δευτερόλεπτο και κερδίζει το κορίτσι». Χμμ…

Όπως και να έχει, ο θεατής που θα έρθει να παρακολουθήσει την ταινία μόνο από ενδιαφέρον για το άθλημα, θα βρεθεί προ ευχάριστης εκπλήξεως, όταν δει κάποιες (ομολογουμένως) εντυπωσιακά γυρισμένες σκηνές αγώνων με αληθινές ομάδες, σε πραγματικούς χώρους και με cameo εμφανίσεις παικτών, όπως του Sheerer, του Zidane, του Raoul και εκείνου του άλλου που παλιά έπαιζε στην Manchester… Ο συμπαθητικός πρωταγωνιστής Kuno Becker μοιάζει για πολύ καλή επιλογή, αλλά όχι για όνομα που θα μας απασχολήσει περισσότερο. Η σκηνοθεσία, τυπική και ευχάριστη, στηρίζει το πολύ αδιάφορο σενάριο.

Κάποιος, πηγαίνοντας στη δουλειά του βλέπει ένα πλήθος ανθρώπων να περπατάει. Κοιτάζοντας στην “κεφαλή” της πορείας, βλέπει ένα φέρετρο, από πίσω έναν κύριο με ένα σκυλάκι και ακολουθεί το πλήθος. Πλησιάζει τον κύριο και τον ρωτάει:
– Τι γίνεται εδώ ρε φίλε;
– Άσε, του λέει αυτός, πέθανε η πεθερά μου.
– Σώπα ρε κακόμοιρε… Και, αν επιτρέπεται, πώς;
– Την δάγκωσε το σκυλάκι μου…
– Τι μου λες; Μπορείς να μου το δανείσεις για απόψε;
– Μπες στην ουρά!