Ο Πρώτος ελληνικός πύραυλος εκτοξεύθηκε από τους μαθητές της Κλειτορίας Καλαβρύτων (1956)

Γράφει ο Δημήτρης Σταθακόπουλος

kleitoria

1956. Ο 1ος ελληνικός πύραυλος εκτοξεύθηκε από τους μαθητές Γυμνασίου Κλειτορίας και τον καθηγητή τους Φυσικής. Δυστυχώς δεν γνωρίζω τα ονόματα, πλην του εκ δεξιών κάτω καθήμενου Λευκάσιου Γιάννη Τσερνοτόπουλου (αδελφού της μητέρας του γράφοντος ) .
Ο πύραυλος εκτοξεύθηκε και ανέβηκε κάμποσα μέτρα. Έγινε αναστάτωση, τους μάζεψε όλους η Χωροφυλακή και αναφέρθηκε στο γεγονός η εφημερίδα ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ. Στο δικαστήριο που έγινε στα Καλάβρυτα, αθωώθηκαν και δεν αποτάχθηκε ο καθηγητής διότι οι δικαστές έκριναν πως , αν και επικίνδυνη δραστηριότητα, ήταν ελεγχόμενη από τον καθηγητή και εντός της πειραματικής εμπειρίας του μαθήματος, σε μια εποχή που υπήρχε φρενίτιδα με το θέμα των πυραύλων, των δορυφόρων και του διαστήματος.
Πληροφορίες από Αθανάσιο Χρονόπουλο:
Ο καθηγητής ήταν ο Παναγιώτης Σπύρου, Φυσικός από Θήβα.Εγώ ( Θαν. Χρονόπουλος ) πήγαινα στην Τετάρτη τάξη, νυν Δευτέρα Γυμνασίου. Ο Μαθητής με το καπέλο ήταν ο Ανδρέας Χαχάμπης και ο άλλος με το πηλήκιο ο Γιάννης Τσερνοτόπουλος. .Η εφημερίδα , ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, έγραψε πρωτοσέλιδα: ” Η πρώτη απόπειρα εκτοξεύσεως ελληνικών πυραύλων , παρά τού καθηγητού τής φυσικής Π.Σπύρου στον ΧΕΛΜΟ των Καλαβρύτων . Τον πύραυλο τον είχε φτιάξει ο Λατάνης, πού διατηρούσε σιδεράδικο στην Κλειτορία Καλαβρύτων, υπό Την καθοδήγηση τού Καθηγητού μας Π.ΣπύρουΟι δαπάνες για το εγχείρημά βάρυναν τον αείμνηστο καθηγητή…”
” ..Δεν θυμάμαι τούς άλλους,ήσαν λίγο μεγαλύτεροι. Εκείνο πάντως ,που κατά την γνώμη μου έχει αξία, είναι ότι ο καθηγητής, με τον ελάχιστο μισθό που έπαιρνε, πλήρωνε ενοίκιο ,ήταν πρωτοδιόριστος ,διέθεσε χρήματα, γι’ αυτήν την ενέργεια. Αγωνίζετο να μας μάθει φυσική και χημεία , θεωρητικά και πρακτικά όπως με τον πύραυλο,το φυτίλι που τον είχε συνδέσει,την πυρίτιδα ,τα σκαπτικά μηχανήματα που άνοιξε τον λακο για να μπει η βάση τού πυραύλου. Στην συνέχεια πλήρωσε δικηγόρο στα Καλάβρυτα πού δικαζόταν και κάλυψε όλα τα έξοδα των μαθητών. Έζησα την αγωνία του γιατί ήταν φίλος με όλους μας. Αργότερα μετετέθη στην Αθήνα και είχα την χαρά να με επισκέπτεται στο Υπουργείο όπου εργαζόμουν. Καμάρωνε για τούς μαθητές του, μου έφερνε πάντα κάποιο γλυκό κι’ εγώ τον κερνούσα καφέ. Αιωνία η μνήμη του…”
Αθ. Χρονόπουλος
Επίτιμος Γενικός Δ/ντής
Υπουργείου Ανάπτυξης
Πηγή: kalavrytanews 
Άνοιγμα μενού
Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση