Ανοικτή επιστολή προς εκ/κούς και βιβλιοθηκονόμους.
Αγαπητοί συνάδελφοι και αγαπητοί βιβλιοθηκονόμοι.
Θέλοντας να συμβάλω με τη σειρά μου στην άμβλυνση των διαφορών εκ/κων υπευθύνων σχολικών βιβλιοθηκών και βιβλιοθηκονόμων, που εμφανίζονται σε διάφορους διαδικτυακούς τόπους, σχετικά με τον καταλληλότερο, εκπαιδευτικό ή βιβλιοθηκονόμο, για τη στελέχωση των σχολικών βιβλιοθηκών, θα αναφερθώ στην πενταετή εμπειρία μου από τις σχολικές βιβλιοθήκες του Σίδνεϊ της Αυστραλίας, μιας χώρας με πολυετή κουλτούρα σχολικής βιβλιοθήκης. Στην Αυστραλία εργάστηκα απ’ το 1999 έως το 2003, αρχικά ως καθηγήτρια-σύμβουλος για το μάθημα των Ελληνικών σε Ιδιωτικά και Δημόσια σχολεία και στη συνέχεια για τρία έτη ως επισκέπτης λέκτορας στο Τμήμα Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου NSW (Νέας Νότιας Ουαλίας). Στον ευλογημένο αυτό τόπο, όπου η εκπαίδευση αποτελεί εθνική προτεραιότητα, είχα την τύχη να επισκεφτώ πολλές σχολικές βιβλιοθήκες αλλά και να γνωρίσω το ρόλο τους και τις μεθόδους που χρησιμοποιούν από την πλευρά τόσο του διδάσκοντος, όσο και του γονέα. Εκεί, συμβαίνει, κατά την άποψή μου, ότι θα έπρεπε να συμβαίνει και σε κάθε χώρα που σέβεται τους εργαζομένους και τους διακριτούς ρόλους που καλούνται να επιτελέσουν, σύμφωνα με την εξειδίκευσή τους. Έτσι, οι σχολικές βιβλιοθήκες είναι στελεχωμένες από έναν βιβλιοθηκονόμο, που αναλαμβάνει το τεχνικό μέρος και έναν ή δύο εκπαιδευτικούς, ανάλογα με το μέγεθος του σχολείου και της βιβλιοθήκης, για το εκπαιδευτικό έργο. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί έχουν μεγάλη εκπαιδευτική εμπειρία, είναι επιμορφωμένοι για να εφαρμόζουν εκπαιδευτικές δράσεις στη σχολική βιβλιοθήκη και ονομάζονται Teacher – Librarian. Επίσης, στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, υπάρχει ώρα σχολικής βιβλιοθήκης, όπου τα παιδιά επισκέπτονται μια φορά την εβδομάδα τη βιβλιοθήκη, δανείζονται ένα βιβλίο κάθε φορά και με τη βοήθεια της εκπαιδευτικού –βιβλιοθηκονόμου (Teacher – Librarian) δημιουργούν λέσχες ανάγνωσης ή παίρνουν μέρος σε άλλες εκπαιδευτικές δράσεις. Επιπλέον, όταν έρχονται τα νέα βιβλία, ο βιβλιοθηκονόμος, σε συνεργασία με γονείς, που το επιθυμούν και έχουν τη δυνατότητα, καλύπτουν τα νέα βιβλία με πλαστικό αυτοκόλλητο κάλυμμα , φροντίζοντας για τη σωστή βιβλιογραφική εγγραφή, ταξινόμηση και ταξιθέτηση του υλικού. Τελειώνοντας, καταθέτω την άποψή μου, η οποία, νομίζω διαφάνηκε απ’ όσα προανέφερα. Θεωρώ, ότι η βιβλιοθήκη χρειάζεται και το βιβλιοθηκονόμο της και τον εκπαιδευτικό της για να λειτουργήσει αποτελεσματικά. Άλλωστε, γι αυτό το λόγο και σε μεγάλες Βιβλιοθήκες, Μουσεία και Ιδρύματα (Π.χ. Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, Βουλή των Ελλήνων, κά) τα εκπαιδευτικά προγράμματα γίνονται από επιμορφωμένους εκπαιδευτικούς. Αγαπητοί αναγνώστες, δεν καταφέρνουμε τίποτα με το να διαπληκτιζόμαστε και να… ξεκατινιαζόμαστε διαδικτυακά για το ποιος είναι ο πιο άξιος και ποιος ο πιο εργατικός. Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας και ας απαιτήσουμε από τους μοναδικούς υπεύθυνους, δηλαδή την πολιτική ηγεσία, να πράξει το αυτονόητο, προσλαμβάνοντας για τις Δημόσιες και Δημοτικές βιβλιοθήκες βιβλιοθηκονόμους, και όχι μεταταγμένους Δημόσιους και Δημοτικούς υπαλλήλους, και για τις σχολικές βιβλιοθηκονόμους και εκπαιδευτικούς, όπως εξάλλου προβλέπεται κι από τον Κανονισμό λειτουργίας σχολικών βιβλιοθηκών .
Με εκτίμηση
Μαρία Πάλμου
Φιλόλογος
Εκ/κός Υπεύθυνη Σχολικής Βιβλιοθήκης Πειραμ. ΓΕΛ Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά.
ΥΓ: Κάνετε μια έρευνα για να ανακαλύψετε πόσοι μη βιβλιοθηκονόμοι εργάζονται στις Δημόσιες βιβλιοθήκες …
