“Έφυγε” από κοντά μας ο χωριανός μας ηθοποιός και σκηνοθέτης, Γιώργος Τζαβάρας. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Χάβαρι, αλλά έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του στην Κόρινθο.
Όπως αναφέρει το korinthia.net.gr, ήτανένας από τους πιο φωτεινούς φάρους του κορινθιακού πολιτισμού. Ο Γιώργος Τζαβάρας υπήρξε ο γεννήτορας του Θεατρικού Εργαστηρίου Κορίνθου. Για σχεδόν τρεις δεκαετίες πρόσφερε υπέροχες στιγμές μέσα από τις θεατρικές παραστάσεις του -οι πιο παλιοί τον θυμούνται στο θεατράκι της οδού Δερβενακίων, κι αργότερα στο Θεατρικό Εργαστήρι που φιλοξενήθηκε στο υπόγειο του Δημοτικού Θεάτρου Κορίνθου. Εκεί μέσα στον ζεστό χώρο στον οποίο έμπαινες από την δροσερή σούδα, διεύθυνε και σκηνοθέτησε δεκάδες παραστάσεις, με κριτήριο την αγάπη του για την τέχνη και όχι την εμπορικότητα.
Ο κινηματογράφος τον γοήτεψε από μικρό παιδί. Ο ίδιος δήλωνε από πολύ νωρίς στην οικογένειά του πως θέλει να γίνει ηθοποιός και όπως έλεγε και ο ίδιος σε συνεντεύξεις του “ο πατέρας του ένας τρυφερός, δημοκράτης άνθρωπος, που ενθάρρυνε τα παιδιά του να κυνηγούν τα όνειρά τους τον έγραψε σε ηλικία δώδεκα ετών σε μια θεατρική σχόλη στην Αθήνα. Αργότερα, σπούδασε σκηνοθεσία, θέατρο δρόμου στη Λιών (Γαλλία), θέατρο κούκλας, κουκλοθέατρο. Στην πολυετή καριέρα του ευτύχησε να γνωρίσει μεγάλους και σπουδαίους ανθρώπους της τέχνης“.
Ο Γιώργος Τζαβάρας είχε πάντα ως βασικό του κριτήριο την αγάπη για την τέχνη και όχι την εμπορικότητα. Έχει ανεβάσει πάνω από 35 έργα και έχει αποσπάσει 35 βραβεία με πέντε μόνο συμμετοχές.
“Το θέατρο ως μορφή τέχνης δίνει τη δυνατότητα να συνδεθούμε, να συγκινηθούμε, να νιώσουμε μαζί μια αλήθεια. Παράγει πολιτισμό, αξίες, μορφώνει και δημιουργεί νέους κόσμους. Επομένως η τέχνη διαπαιδαγωγεί τον άνθρωπο, τον βελτιώνει, τον κάνει καλύτερο και τελικά τον ηθικοποιεί. Από όλες τις τέχνες το θέατρο είναι η πιο κοινωνική τέχνη, η πιο άμεση και αποτελεσματική. Υπάρχουν άνθρωποι που στηρίζουν θερμά τα μικρά θέατρα, αλλά μάλλον είναι η μειοψηφία. Η λειτουργία ενός θεάτρου χρειάζεται θεατές. Επιθυμεί τα νέα παιδιά να παρακολουθούν θεατρικές παραστάσεις. Η τεχνολογία και οι σύγχρονοι ρυθμοί όμως έχουν φέρει έναν νέο τρόπο ζωής, που παραμερίζει τις ανθρώπινες αξίες, τις παραδόσεις, ενισχύοντας την αποξένωση, την αδιαφορία και τον ατομικισμό. “Έχει παρατηρηθεί να μην κερνάει ο άνθρωπος τον άνθρωπο λόγο”, έλλειψη επικοινωνίας”, έλεγε μεταξύ άλλων σε συνομιλίες και συνεντεύξεις.
Τα προηγούμενα χρόνια μιλούσαμε αρκετές φορές με τον Γιώργο. Ήταν άνθρωπος ευγενικός με ήρεμη φωνή. Ήθελα να πάω κάποια στιγμή στην Κόρινθο και να παρακολουθήσω κάποια παράστασή του. Δυστυχώς δεν πρόλαβα.
Στις 24 Φεβρουαρίου 1994 η Βουλή των Ελλήνων αποφάσισε την καθιέρωση της 19ης Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων Ποντίων, που διεπράχθη υπό των Νεοτούρκων και της κυβέρνησης του Μουσταφά Κεμάλ από το 1916 ως το 1923. Η αναγνώριση της Γενοκτονίας αποτέλεσε φόρο τιμής στους περίπου 350.000 ποντίους που βρήκαν το θάνατο λόγω της θρησκευτικής και γλωσσικής τους ταυτότητας. Η 19η Μαΐου επιλέχθηκε ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας γιατί στις 19 Μαΐου του 1919 ο Μουσταφά Κεμάλ, ο μετέπειτα «πατέρας των Τούρκων» -Ατατούρκ-, αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα, ανέλαβε τη διοίκηση του εθνικού τουρκικού στρατού και επίσημα υιοθέτησε το σύνθημα των Νεοτούρκων, «Η Τουρκία στους Τούρκους».
Η γενοκτονία είχε ως στόχο τους κύριους χριστιανικούς πληθυσμούς της παραπαίουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και των διαδόχων της. Απλώς, σε αυτή τη γενοκτονία, «οι Έλληνες ήταν τα πρώτα θύματα της εθνικοποιητικής ιδέας» που θα έκανε «την Τουρκία αποκλειστική χώρα των Τούρκων», σημειώνει ο τότε πρέσβυς των ΗΠΑ στην Οθωμανική Τουρκία, Ερρίκος Μοργκεντάου.
Η καταστροφή του Ποντιακού Ελληνισμού, όπως κι η Αρμενική Γενοκτονία και οι σφαγές των Ασσυρίων, αποτελούν, σύμφωνα με τον Τζορτζ Χόρτον, Γενικό Πρόξενο των ΗΠΑ στη Σμύρνη, παρακλάδια της κεντρικής απόφασης των Τούρκων να «τελειώνουν» με τους χριστιανικούς πληθυσμούς οι οποίοι δεν ήταν δυνατό να εξισλαμισθούν ή να απορροφηθούν στην τουρκική ταυτότητα.
Η μετατροπή μιας πολυεθνικής/ πολυπολιτισμικής χώρας σε εθνικό κράτος μόνο με αίμα μπορούσε να γίνει, πίστευαν οι ευρωπαϊστές Τούρκοι.
Την 24η Απριλίου 1915 η κυβέρνηση της Κωνσταντινούπολης έδωσε εντολή για τη σύλληψη περίπου 250 Αρμενίων, που αποτελούσαν την αφρόκρεμα του αρμενικού μιλέτ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η κίνηση αυτή θεωρείται εναρκτήρια της Γενοκτονίας, πρώτη σε μια σειρά αποφάσεων και ενεργειών που οδήγησαν στο θάνατο εκατοντάδες χιλιάδες Αρμένιους, Ασσύριους, Έλληνες. Ωστόσο, η εξόντωση των Ποντίων είχε προγραμματιστεί πολύ πριν, όπως και οι ίδιοι οι Αρμένιοι αναγνωρίζουν.
Από το 1908, με τις αλλαγές που επιβάλλουν οι νεότουρκοι στις εκλογικές περιφέρειες και τον εκλογικό νόμο, γίνεται εμφανές ότι το ελληνικό στοιχείο το θεωρούν τουλάχιστον «ανεπιθύμητο». Όλες οι, μεθοδικές και σοφές ως προς τον σκοπό τους, αλλαγές έχουν ως στόχο τον αποκλεισμό των Ρωμιών από την εξουσία. Ο μόνος ρωμιός που εκλέγεται είναι υποψήφιος με το κόμμα των νεοτούρκων (της Ένωσης και της Προόδου). Το ίδιο ακριβώς θα συμβεί και στις εκλογές του ΄12, μόνο που τότε το κλίμα θα είναι ακόμη πιο βαρύ κι η προεκλογική και μετεκλογική τρομοκρατία εις βάρος των Ελλήνων χωρίς προσχήματα, καθώς τα Βαλκάνια μπαίνουν στη δίνη του πολέμου. Ακολουθούν, επίσης από το 1908, τα οικονομικά μέτρα με στόχο τους Έλληνες -που οι νεότουρκοι πιστεύουν ότι θα υποχρεώσουν πολλούς να εγκαταλείψουν τη χώρα. Το κυριότερο ήταν η απαγόρευση σε υπό ελληνική σημαία πλοία να «πιάνουν» στα λιμάνια του Πόντου, όπου παραδοσιακά άνθιζε το ελληνικό εμπόριο. Κατακλείδα, το 1911, η αλλαγή της νομοθεσίας περί το στράτευμα. Ο νέος νόμος προβλέπει την υποχρεωτική στράτευση όλων των χριστιανών υπηκόων. Η αντίδραση πολλών Ποντίων είναι αναμενόμενη: εγκαταλείπουν τα πάτρια, για να μη πολεμήσουν στο πλευρό των διωκτών τους και καταφεύγουν στην, παραδοσιακά εχθρική προς την Τουρκία, Ρωσία. Αξίζει εδώ να αναφερθεί ότι, έχουν προηγηθεί διώξεις και σφαγές Ελλήνων στην Ανατολική Θράκη -υπολογίζεται ότι περίπου 15.000 Έλληνες έχασαν τη ζωή τους εκεί το 1913, ενώ ολόκληρα χωριά λεηλατούνται και πυρπολούνται στην περιοχή των Μαλγάρων και της Χαριούπολης.
Συνεργοί των ευρωπαϊστών Τούρκων στη Γενοκτονία ήταν οι Γερμανοί σύμμαχοί τους, σε στρατηγικό επίπεδο. Οι Γερμανοί θεωρούν το ελληνικό στοιχείο ιδιαίτερα επικίνδυνο. Σύμφωνα με μια σειρά πηγών, αυτοί απαιτούν τις διώξεις κατά των Ελλήνων, οι οποίοι αντιμετωπίζονται ως «εχθροί εντός φιλικού εδάφους». Εκτελεστές της γενοκτονίας οι τσέτες, ληστρικές ομάδες ατόμων κυρίως κουρδικής καταγωγής. Σφαγές, Πυρπολήσεις, Εξορίες, Βιασμοί, Λεηλασίες, Βανδαλισμοί, «Τάγματα Εργασίας» ήταν η μοίρα των Χριστιανικών Πληθυσμών, και, βεβαίως, των Ποντίων Ελλήνων.
Συγγραφέας: laspan στις 19 Μαΐου 2021 στην Αφιερώματα |
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ημέρα Μνήμης Γενοκτονίας των Ποντίων
Πέθανε τη Δευτέρα, σε ηλικία 75 ετών, ο παλιός τραγουδιστής, Λευτέρης Μυτιληναίος, ο οποίος νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Κορίνθου, με κορωνοϊό.
Ο δημοφιλής τραγουδιστής φιλοξενούνταν σε μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων στο Λουτράκι, βρέθηκε θετικός στον κορωνοϊό, μέσα σε λίγες μέρες μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο, όμως η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε ραγδαία.
Ο Λευτέρης Μυτιληναίος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 24 Απριλίου 1946. Κυκλοφόρησε περίπου 20 ολοκληρωμένα άλμπουμ. Είχε ξεκινήσει την καριέρα του από το τάλεντ σοου «ΤαΤαλέντα» του Γιώργου Οικονομίδη. Μεγάλες του επιτυχίες: “Αμφιβολίες”, “Ποια είσαι εσύ”, “Κομπάρσος της καρδιάς σου”, “Δεν είναι ίδιες οι καρδιές”, “Γιατί μου τη θυμίσατε”, “Αναγκάστηκα” κ. ά.
Συγγραφέας: laspan στις 7 Απριλίου 2021 στην Αφιερώματα |
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο “Έφυγε” ο Λευτέρης Μυτιληναίος
Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 81 ετών, ο δημοφιλής τραγουδιστής Αντώνης Καλογιάννης, ο οποίος σημάδεψε το ελληνικό τραγούδι με τις αισθαντικές ερμηνείες του που άφησαν εποχή. Τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρούνταν από προβλήματα υγείας.
Γεννήθηκε το 1940 στην Καισαριανή. Συνεργάστηκε με κορυφαίους Έλληνες συνθέτες (Μίκη Θεοδωράκη, Σταύρο Ξαρχάκο, Δήμο Μούτση, Μίμη Πλέσσα, Σταύρο Κουγιουμτζή, Ηλία Ανδριόπουλο, Μάριο Τόκα κ.α.) αλλά και ποιητές και στιχουργούς (Γιάννη Ρίτσο, Γιώργο Σεφέρη, Μανώλη Αναγνωστάκη, Τ. Λειβαδίτη, Δ. Χριστοδούλου, Λευτέρη Παπαδόπουλο κ.α.).
Ανέβηκε για πρώτη φορά στο πάλκο το 1966. Την ίδια χρονιά τον ανακάλυψε ο Μίκης Θεοδωράκης και έδωσε τις πρώτες του συναυλίες στην τότε Σοβιετική Ένωση και κατόπιν στην Ελλάδα. Κατά τη δικτατορία του 1967 έφυγε στο εξωτερικό με την Μαρία Φαραντούρη και δημιούργησε λαϊκή ορχήστρα, με την οποία έδωσαν συναυλίες. Το 1970 αποφυλακίζεται ο Μίκης Θεοδωράκης και μαζί θα δώσουν περισσότερες από 500 συναυλίες σε Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία, κάνοντας γνωστή την πολιτική κατάσταση που επικρατούσε τότε στη χώρα μας. Το 1972 ο Αντώνης Καλογιάννης επιστρέφει στην Ελλάδα και τραγουδά σε αρκετές μπουάτ στην Πλάκα.
Πέθανε το βράδυ της Κυριακής 23 Αυγούστου σε ηλικία 79 ετών ο Γιάννης Πουλόπουλος, στη μονάδα εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου “Αττικόν”, όπου νοσηλευόταν για περίπου 3 ημέρες, μετά από σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε.
Ήταν ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες τραγουδιστές. Ήταν σεμνός και πάντα μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Έμαθα και αγάπησα τα περισσότερα τραγούδια του όταν σπούδαζα στην Τρίπολη. Ο γιος της σπιτονοικοκυράς μου, ο Νίκος Κάτρης είχε στην κατοχή του τους περισσότερους δίσκους του Πουλόπουλου. Όταν δε απέκτησε “Το Δρόμο”, μάθαμε απ΄εξω όλα τα τραγούδια. Επίσης μας σαγήνευσαν οι μελωδίες του Λίνου Κόκοτου και του Γιάννη Γλέζου πάνω σε στίχους Άκου Δασκαλόπουλου, Λόρκα και Λευτέρη Παπαδόπουλου.
Ο Γιάννης Πουλόπουλος γεννήθηκε στις 29 Ιουνίου του 1941 στην Καρδαμύλη Μεσσηνίας. Σε ηλικία 5 ετών έμεινε ορφανός από μητέρα και μεγαλώνει με τον πατέρα του, Γιώργο, και τον μικρό αδερφό του, Βασίλη.
Από μικρός είχε κλίση στο τραγούδι. Παρακινημένος από τους φίλους του, που τον άκουγαν να τραγουδάει, αλλά και έχοντας ο ίδιος μεγάλη πίστη στις φωνητικές του ικανότητες, πήγαινε στην εταιρεία Columbia το 1962 κάνοντας προσπάθειες για να πει κάποια τραγούδια, για τα οποία γίνονταν τότε ακροάσεις, αλλά κανείς δεν του έκλεισε κάποιο ραντεβού. Τότε δούλευε σαν ελαιοχρωματιστής και οικοδόμος, ενώ παράλληλα έπαιζε ποδόσφαιρο στον Άγιο Ιερόθεο και στον Ατρόμητο. Την ίδια χρονική περίοδο φοιτούσε στη νυχτερινή σχολή ΝΤΗΖΕΛ, με ειδικότητα ηλεκτρολόγου.
Ο Μίκης Θεοδωράκης του δίνει το 1963 να πει τρία τραγούδια στο θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη “Η γειτονιά των αγγέλων” που ανεβαίνει στο θέατρο Ρεξ από τον θίασο Τζένης Καρέζη–Νίκου Κούρκουλου. Ο χειμώνας του 1963 τον βρίσκει να τραγουδά στο κέντρο “Ξημερώματα”, στα Άνω Πατήσια, μαζί με την Καίτη Γκρέυ. Το 1965 τραγουδάει τέσσερα τραγούδια του τότε πρωτοεμφανιζόμενου Μάνου Λοΐζου. Το 1966 τραγουδά σε συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη στο γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια, μαζί με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, τη Μαρία Φαραντούρη και τον πρωτοεμφανιζόμενο Δημήτρη Μητροπάνο. Την ίδια χρονιά μπαίνει για τα καλά στη δισκογραφία. Τα 45άρια δισκάκια του κυκλοφορούν σωρηδόν και εμφανίζεται για πρώτη φορά σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες.
Είναι όμως η εποχή του Νέου Κύματος, το οποίο ο Γιάννης Πουλόπουλος ακολουθεί. Γράφει και συνθέτει δικά του τραγούδια, όπως το “Θα ‘θελα να ‘χα”, που γνωρίζει μεγάλη επιτυχία. Στη συνέχεια συνεργάζεται με τον Γιάννη Σπανό (συμμετέχει στην Ανθολογία και στην Ανθολογία Β’, ερμηνεύοντας αριστουργηματικά το “Παιδί μου ώρα σου καλή” σε ποίηση Γεώργιου Βιζυηνού), με τον Δήμο Μούτση (“Το κορίτσι μου στ’ άστρα”), με τον Κυριάκο Σφέτσα και με τον Νίκο Μαμαγκάκη (“Άνθη” και “Πέτρινα λουλούδια”, σε στίχους Βασίλη Βασιλικού). Το 1966 έρχεται σε επαφή με τον Μίμη Πλέσσα, μια συνεργασία που άφησε εποχή στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού. Αφορμή η ταινία μιούζικαλ “Οι θαλασσιές οι χάντρες” (1966). Ακολούθησαν οι ταινίες: “Κάτι κουρασμένα παλικάρια” (1967), “Μια κυρία στα μπουζούκια” (1968), “Ο ψεύτης” (1968), “Γοργόνες και μάγκες” (1968), “Ο μικρός δραπέτης” (1968), “Η Παριζιάνα” (1969), “Η ωραία του κουρέα” (1969), “Η θεία μου η χίπισσα” (1970) κ.ά. Το 1967 εμφανίστηκε στο Χρυσό Βαρέλι, στις Τζιτζιφιές, πλάι στη Μαρινέλλα, τον Τόλη Βοσκόπουλο, τη Δούκισσα, τον Στράτο Διονυσίου και τη Μπέμπα Μπλανς. Κατόπιν, αποφάσισε με την Μαρινέλλα να εμφανιστούν στη “Νεράιδα”, για τις επόμενες δύο σεζόν (1968–1969) με εκπληκτική επιτυχία.
Το 1969 είναι μια σημαδιακή χρονιά. “Ο δρόμος”, άλμπουμ των Μίμη Πλέσσα και Λευτέρη Παπαδόπουλου, όπου ο Γιάννης Πουλόπουλος ερμηνεύει δέκα από τα δώδεκα τραγούδια, θα γίνει αμέσως ο πρώτος ελληνικός χρυσός δίσκος. Την ίδια χρονιά, συμμετέχει στον δίσκο “Οι ώρες”, των Λίνου Κόκοτου και Άκου Δασκαλόπουλου. Μετά την ανεπανάληπτη επιτυχία του “Δρόμου”, ο Πουλόπουλος, μέσα από τα τραγούδια και τις κινηματογραφικές του εμφανίσεις, γίνεται το μεγαλύτερο όνομα του ελληνικού τραγουδιού, ο “χρυσός ερμηνευτής”, χαρακτηρισμό που αποδεικνύει και μια δημοσκόπηση του 1970 σε περιοδικό της εποχής.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, καλεσμένος στην εκπομπή του Νίκου Μαστοράκη, τραγουδά το “It was a very good year” του Frank Sinatra, ηχογράφηση η οποία δεν κυκλοφόρησε. Λίγο πριν την έκδοση αυτού του δίσκου, μόλις πρόλαβε την σύλληψη από τα όργανα της χούντας, μιας και το τραγούδι των Γιώργου Κατσαρού – Πυθαγόρα “Πάμε για ύπνο Κατερίνα”, θεωρήθηκε αντιστασιακό. Κατέφυγε τότε σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Βέβαια προϋπήρχε και ο δίσκος “Μίλα μου για τη λευτεριά” των Μίμη Πλέσσα – Λευτέρη Παπαδόπουλου, που όλα τα τραγούδια – εκτός από ένα – είχαν απαγορευτεί από το καθεστώς της επταετίας.
Το 1973 τραγουδάει σε στίχους Κώστα Βίρβου και μουσική Μίμη Πλέσσα στο “Θάλασσα πικροθάλασσα” και το 1975 ερμηνεύει τα “12 ρεμπέτικα”, ένα είδος τραγουδιού που αποδεικνύει πια πως ο Γιάννης Πουλόπουλος είναι ένας τραγουδιστής μοναδικός, που άνετα μπορεί να κινηθεί σε όλα τα είδη του ελληνικού τραγουδιού. Αυτός ήταν και ο τελευταίος δίσκος του στη Λύρα.Μετά την αποχώρησή του από τη Λύρα, ηχογραφεί κάποιους δίσκους στη Μίνως- οι οποίοι γίνονται αμέσως χρυσοί- με ελαφρολαϊκά και με διασκευασμένες ξένες επιτυχίες, όπως το “Αγάπα με”.
Στην εταιρία Μίνως έμεινε ως το 1989, έχοντας 11 χρυσούς δίσκους στο ενεργητικό του εκεί. Την εποχή εκείνη, ο χρυσός αντιστοιχούσε σε 60.000 πωλήσεις και ο πλατινένιος σε 100.000. Μάλιστα, οι τρεις τελευταίοι δίσκοι έγιναν πλατινένιοι μετά την αποχώρησή του από τη Μίνως.
Το 1983 γνωρίζεται με τη μέλλουσα γυναίκα του Μπέττυ και το 1985 γίνεται ο γάμος τους. Στις 15 Μαΐου 1991 γεννιέται η κόρη του, Αλεξάνδρα. Ο Γιάννης Πουλόπουλος κυκλοφόρησε επίσης δύο ποιητικές συλλογές, με τίτλο “Τετράδιο” (1971) και “Ταξίδι στο κέντρο της νύχτας” (1983), στις οποίες παρουσίασε και μια άλλη πτυχή του. Παράλληλα, ασχολήθηκε με τη ζωγραφική και τη χαλκογραφία, έχοντας αποκτήσει μερικές γνώσεις από τον φίλο του, τραγουδιστή και ζωγράφο, Σταύρο Πασπαράκη.
Διαβάστε περισσότερα για τη ζωή του καθώς και ολόκληρη τη Δισκογραφία του:
Το μεσημέρι της Τρίτης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών ο παλαίμαχος προπονητής Νίκος Αλέφαντος ο οποίος αντιμετώπιζε το τελευταίο διάστημα προβλήματα με την υγεία του.
Ο εκλιπών ήταν από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες του ελληνικού ποδοσφαίρου, ξεχώριζε για τον «εκρηκτικό» χαρακτήρα του και για τις ατάκες του. Αγαπήθηκε από πολλούς, αλλά και μισήθηκε από αρκετούς.
Συνέδεσε το όνομά του κυρίως με τον Ολυμπιακό, τον οποίο υπηρέτησε και ως ποδοσφαιριστής (1958-59), με τον οποίο αγωνίστηκε σε ένα επίσημο ματς μόνο, αλλά κυρίως ως προπονητής, έχοντας τρεις θητείες στους «ερυθρόλευκους». Τις σεζόν 1983-84, 1994-95 και 2003-04.
Έχει θητέψει επίσης σε ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Ηρακλή, ενώ έχει αφήσει το στίγμα του σε Προοδευτική και Ιωνικό. Επιπλέον, έχει περάσει από Πανιώνιο, ΟΦΗ, ΠΑΣ Γιάννινα, ΑΕΛ, Ξάνθη, Παναχαϊκή, Εθνικό Πειραιά, Εθνικό Αστέρα, Αστέρα Εξαρχείων, ΠΑΟ Ρουφ, Πιερικό, Κόρινθο, Δόξα Δράμας, Καλαμάτα, ΗΛΤΕΞ Λύκους, Παναργιακό, Φωστήρα, Ανόρθωση και ΑΠΟΕΛ. Με την ομάδα της Λευκωσίας πανηγύρισε τον μοναδικό του τίτλο, κατακτώντας το Κύπελλο της σεζόν 1996-97.
Μάλιστα, ο Νίκος Αλέφαντος έγινε και τραγούδι, με «Τα παιδιά από την Πάτρα» να ερμηνεύουν το «Γεια σου ρε Αλέφαντε».
Πέθανε σε ηλικία 72 ετών, μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο, ο σπουδαίος μουσικός Θάνος Μικρούτσικος. Γεννήθηκε στις 13 Απριλίου 1947 στην Πάτρα. Ο Θάνος Μικρούτσικος ξεκίνησε τις μουσικές σπουδές του σε μικρή ηλικία στη Φιλαρμονική Εταιρεία Πατρών και στο Ελληνικό Ωδείο (πιάνο, θεωρία, αρμονία). Ακολούθησαν οι σπουδές και η αποφοίτησή του από το μαθηματικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ παράλληλα μελέτησε αρμονία, αντίστιξη, φούγκα και σύνθεση με τον καθηγητή-συνθέτη Γ.Α. Παπαϊωάννου.
Άρχισε να συνθέτει στα τέλη της δεκαετίας του 1960, αλλά επίσημα εμφανίστηκε το 1975, με το δίσκο «Πολιτικά τραγούδια». Συνέχισε την πορεία του ως στρατευμένος δημιουργός μελοποιώντας Γιάννη Ρίτσο, Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, Μάνο Ελευθερίου, Μπέρτολτ Μπρεχτ και άλλους. Οι δίσκοι του «Καντάτα για τη Μακρόνησο», «Φουέντε Οβεχούνα», «Τροπάρια για Φονιάδες», «Μουσική πράξη στον Μπρεχτ», είναι χαρακτηριστικοί του ριζοσπαστικού κλίματος των πρώτων μεταπολιτευτικών χρόνων.
Στη συνέχεια, με τον δίσκο «Σταυρός Του Νότου», σε ποίηση Νίκου Καββαδία, ανοίχτηκε σε ευρύτερη τραγουδιστική θεματική, υπηρετώντας παράλληλα το θέατρο. Με την ίδια αγάπη πάντα για τον έμμετρο λόγο συνεχίζει να μελοποιεί Γιάννη Ρίτσο, Άλκη Αλκαίο, Κώστα Τριπολίτη, Φρανσουά Βιγιόν, Κωνσταντίνο Καβάφη και άλλους. Ακόμα, έχει παρουσιάσει την όπερα «Ελένη» και έχει μελοποιήσει παραμύθια.
Συνεργάστηκε με κορυφαίες ερμηνεύτριες όπως η Μαρία Δημητριάδη, η Χάρις Αλεξίου και η Ιταλίδα Μίλβα, αλλά και μεγάλους ερμηνευτές όπως ο Μανώλης Μητσιάς, Δημήτρης Μητροπάνος, Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Χρήστος Θηβαίος, Γιάννης Κούτρας και πολλούς ακόμα.
Γνώρισα τη μουσική του Θάνου Μικρούτσικου και μέσα από αυτή την ποίηση του Νίκου Καββαδία, όταν ήμουν πρωτοετής φοιτητής στην Ακαδημία της Τρίπολης. Μέσα στο ημιυπόγειο της οδού Χρονά, άκουσα για πρώτη φορά από ένα παλιό ραδιόφωνο, το “Σταυρό του Νότου” και με συνεπήρε. Την άλλη μέρα πήγα και αγόρασα από ένα βιβλιοπωλείο το “Μαραμπού”.
Υπηρετεί στο χωριό μας 16 χρόνια. Προσφέρει τις υπηρεσίες του σε όλους με το παραπάνω. Πρόκειται για τον αγροτικό γιατρό του χωριού μας Δρ. Γεώργιο Τσίρο. Εκτός από τις ιατρικές του υπηρεσίες, έχει προσφέρει πολλές φορές και με άλλους τρόπους
Ο Γενικός Ιατρός Δρ. Τσίρος Γεώργιος υπηρετεί στο Περιφερειακό Ιατρείο Χαβαρίου από το έτος 2004 και το 2019 εξελίχθηκε στον ανώτερο βαθμό του Εθνικού Συστήματος Υγείας, σε Διευθυντή Γενικής – Οικογενειακής Ιατρικής.
Ο κ. Γεώργιος Τσίρος εξυπηρετεί για 16 συναπτά έτη τις ανάγκες πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας του Περιφερειακού Ιατρείου Χαβαρίου καθώς και των υπαγόμενων κοινοτήτων σε αυτό (Δάφνης, Κρυονερίου, Γερακίου, Περιστερίου), εστιάζοντας στην πρόληψη, έγκαιρη διάγνωση, θεραπεία και παρακολούθηση νοσημάτων των ασθενών. Επίσης εκτελεί εφημερίες στο Κέντρο Υγείας Γαστούνης, καθώς και στα Νοσοκομεία Πύργου και Αμαλιάδας.
Τέλη του έτους 2019, ορίσθηκε ως Αναπληρωτής Διευθυντής / Υπεύθυνος Επιστημονικής Λειτουργίας του Κέντρου Υγείας Γαστούνης. Επίσης είναι ορισμένος Συντονιστής Εκπαίδευσης των ειδικευομένων Γενικών Ιατρών του Γενικού Νοσοκομείου Ηλείας (Νοσηλευτική Μονάδα Πύργου & Αμαλιάδας) ενώ τελεί και Γενικός Γραμματέας του Ιατρικού Συλλόγου Αμαλιάδας.
Στο επιστημονικό και εκπαιδευτικό του έργο, συμπεριλαμβάνονται:
Μεταπτυχιακό Δίπλωμα (Master/MSc) στην Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας του Ε.Σ.Υ. στο Ανοιχτό Ελληνικό Πανεπιστήμιο
Μετεκπαίδευση στο «Ιατρείο Αρτηριακής Υπέρτασης» στο Νεφρολογικό Τμήμα του Γενικού Νοσοκομείου Πύργου (Αρ. Αποφ. ΚΕ.Σ.Υ.: 443/23.01.2012)
Εκπαίδευση στην επείγουσα προνοσοκομειακή (PHTLS) και νοσοκομειακή (ATLS) ιατρική
Άνω των 200 επιστημονικών ανακοινώσεων σε πανελλήνια και διεθνή επιστημονικά συνέδρια καθώς και δημοσιεύσεις εργασιών σε έγκριτα ελληνικά και διεθνή ιατρικά περιοδικά, με απόσπαση σημαντικών βραβείων και επαίνων.
Τα ανωτέρω και με την συνεχιζόμενη ιατρική εκπαίδευση, αποτελούν απαραίτητα εφόδια για την απρόσκοπτη προσφορά υψηλής ποιότητας υπηρεσιών πρωτοβάθμιας περίθαλψης του Δρ. Τσίρου Γεώργιου στους ασθενείς του, σύμφωνα με τα τελευταία αναγνωρισμένα επιστημονικά δεδομένα, με γνώμονα την αμοιβαία εμπιστοσύνη που αντλείται από τη συνεργασία στη σχέση ιατρού και ασθενούς.
Ας ευχηθούμε να τον έχει ο Θεός καλά και να του δίνει δύναμη, για να μας εξυπηρετεί και να μας προσφέρει τις υπηρεσίες του.
Συγγραφέας: laspan στις 29 Δεκεμβρίου 2019 στην Αφιερώματα, Τοπικά |
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ένας δικός μας άνθρωπος
Για πολλά χρόνια περιμέναμε στο ραδιόφωνο, κάθε Κυριακή απόγευμα, να ακούσουμε τη χαρακτηριστική φωνή του να μεταδίδει κάποιο ποδοσφαιρικό αγώνα.
Ήταν η φωνή του Αντώνη Πυλιαρού η οποία σίγησε για πάντα σήμερα σε ηλικία 75 ετών. Ο Αντώνης Πυλιαρός άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο Σωτηρία μετά από ολιγοήμερη μάχη με τον καρκίνο. Γεννήθηκε στις 31 Μαΐου 1944 στη Χίο. Ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα όντας μαθητής, με τις πρώτες δημοσιεύσεις στην εφημερίδα «Χιακός Λαός».
Μπήκε στην ΑΣΟΕΕ, την οποία γρήγορα εγκατέλειψε γιατί είχε ήδη κολλήσει το μικρόφωνο του ραδιοφώνου. Υπηρέτησε τα ερτζιανά για 42 χρόνια μέσα από το τότε ΕΙΡ (μετέπειτα ΕΙΡΤ και ακολούθως ΕΡΤ). Εκτός από ποδοσφαιρικούς αγώνες μετέδιδε και άλλα αθλητικά γεγονότα, καθώς και δελτία ειδήσεων.
Τον Οκτώβριο του 2016 βραβεύτηκε από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας με τον «Αστέρα Αξίας και Tιμής» για την ραδιοτηλεοπτική μετάδοση των στρατιωτικών παρελάσεων επί 35 χρόνια.
Η κηδεία του θα γίνει την Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου από τον Ιερό Ναό Προφήτη Ηλία στην Αγία Παρασκευή στις 15:00.
Συγγραφέας: laspan στις 26 Δεκεμβρίου 2019 στην Αφιερώματα |
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο “Έφυγε” ο Αντώνης Πυλιαρός
Την Παρασκευή 4 Μαΐου έγιναν τα εγκαίνια της έκθεσης: «Η Ήλιδα υποδέχεται τον Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή» στο νέο Πολυχώρο Πολιτιστικών Δραστηριοτήτων Δήμου Ήλιδας. Η έκθεση διοργανώνεται προς τιμήν του μεγάλου Έλληνα μαθηματικού, με αρχειακό υλικό από την ζωή και την καριέρα του, το οποίο διατηρεί ο Σύνδεσμος Φίλων και Μουσείου «Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή» Δήμου Κομοτηνής.
Την έκθεση διοργανώνουν ο Δήμος Ήλιδας και το Παράρτημα Νομού Ηλείας της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας «Ιππίας ο Ηλείος».
Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή, γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου του 1873 στο Βερολίνο. Σπούδασε στη στρατιωτική σχολή μηχανικών του Βελγίου και στη συνέχεια στο Παρίσι και Λονδίνο. Στην ηλικία των εικοσιεπτά ετών πήρε την μεγάλη απόφαση της ζωής του: να σπουδάσει Μαθηματικά στο Βερολίνο και κατόπιν στη Γοττίγγη που ήταν το μαθηματικό κέντρο του κόσμου.
Η πρόοδός του ήταν ραγδαία και η αναρρίχηση στα αξιώματα της επιστημονικής κοινότητας ανεμπόδιστη. Η διδακτορική του διατριβή με τίτλο «Περί ασυνεχών λύσεων στο λογισμό των μεταβολών» η οποία συνοδεύεται, με έπαινο που γράφει «αγχίνοια του εφευρίσκειν περιφανής». Ο επιβλέπων καθηγητής Minkowski στην αξιολόγησή του γράφει: «Η εργασία ανήκει στις καλύτερες μαθηματικές διατριβές που έχουν υποβληθεί στη σχολή».
Ενώ του δίδεται άμεσα θέση καθηγητή στο περίφημο μαθηματικό κέντρο της Ευρώπης το Göttingen, ο φιλόπατρις Έλληνας αναζητά την καταξίωση στην πατρίδα του η οποία αγνοεί την αξία του και του προσφέρει θέση σε ένα σχολείο της Μακεδονίας ως Ελληνοδιδάσκαλος ούτε καν ως μαθηματικός.
Μέσα από αυτή τη λαμπρή επιστημονική καριέρα ξεχωρίζει η σχέση του με τον Αϊνστάιν, όπου μέσα από την αλληλογραφία των δύο αυτών ανδρών που αρχίζει τον Σεπτέμβρη του 1916 προκύπτει η μεγάλη συμβολή του Κ. Καραθεοδωρή σε 3 δυσκολίες που συνάντησε στη διατύπωση της γενικής θεωρίας τής σχετικότητας. Ο Αϊνστάιν αναγνώρισε την βοήθεια που δέχτηκε από τον Κ. Καραθεοδωρή, όπως προκύπτει από την αλληλογραφία των δύο επιστημόνων.
Το 1919 0 Ελευθέριος Βενιζέλος τον κάλεσε για να του αναθέσει την οργάνωση του Πανεπιστημίου της Σμύρνης. Τον καιρό εκείνο μεσουρανούσε στη Γερμανία, όμως εγκατέλειψε τη θέση καθηγητή στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου, για να ολοκληρώσει το όραμα του Βενιζέλου. Το όνειρο όμως αυτό για το οποίο έκανε τόσες θυσίες δεν αξιώθηκε να δει να πραγματοποιείται. Το καταστρέφουν τα γεγονότα του 1922.
Στισ 2 Φεβρουαρίου το 1950 αναγγέλλεται επίσημα στην ολομέλεια της Ακαδημίας Αθηνών ο θάνατός του. Ο τότε πρόεδρος της Ακαδημίας μεταξύ άλλων θα πει: «Μία εξέχουσα φυσιογνωμία της διεθνούς επιστήμης εξέλιπε».
Η έκθεση θα παραμείνει στην Αμαλιάδα μέχρι την Παρασκευή 11 Μαΐου.
Δείτε την βιογραφία του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή παρακάτω:
Συγγραφέας: laspan στις 10 Μαΐου 2018 στην Αφιερώματα, Επιστήμη, Τοπικά |
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Η Ήλιδα υποδέχεται τον Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή
28/11/1925: Οι παιδαγωγοί Δημήτριος Γληνός και Αλέξανδρος Δελμούζος παύονται από τη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία, καθώς η διδασκαλία τους κρίθηκε εθνικά επιβλαβής. (Μαρασλειακά)
Χρησιμοποιούμε cookies για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία στη σελίδα μας. Εάν συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τη σελίδα, θα υποθέσουμε πως είστε ικανοποιημένοι με αυτό.ΕντάξειΔιαβάστε περισσότεραΜη αποδοχή
