ΠΕΡΙ ΑΝΕΜΩΝ ΚΑΙ ΥΔΑΤΩΝ

     Ήταν συνήθεια της οικογένειας να γιορτάζει την αλλαγή του χρόνου στο σπίτι, δίπλα στο τζάκι, με την καθιερωμένη κοπή της Βασιλόπιτας. Και στη συνέχεια χαζεύοντας στην τηλεόραση τα εορταστικά προγράμματα, μέχρι να πάνε για ύπνο.

     Τη χρονιά εκείνη όμως, ο γιος κανόνισε να βγει με φίλους για διασκέδαση. Είχε αγοράσει και αυτοκίνητο φέτος, μετά από οικονομίες χρόνων.

     Είμαστε στα μέσα της δεκαετίας του ΄90 και τόπος συνάντησης ήταν το «ΠΛΑΤΟ», κλαμπ που μεσουρανούσε τότε στην Αμαλιάδα. Εκεί βρέθηκαν οι τρεις φίλοι από το Χάβαρι. 12.30 όμως και ήταν άδειο. Έτσι αποφάσισαν να πάνε στην Κουρούτα, στη «ΒΑΒΕΛ», που ήταν στις δόξες της, χειμώνα – καλοκαίρι.

     Από το απόγευμα έβρεχε συνεχώς, αλλά η ζεστή ατμόσφαιρα της «ΒΑΒΕΛ» τους έκανε να ξεχνούν την κακοκαιρία. Η διασκέδαση ο χορός, τα κεράσματα με σφηνάκια  τους έκαναν όλους χαρούμενους. Η ώρα περνούσε και από την παρέα έμειναν μόνο δύο. Κάποια στιγμή, γύρω στις 04:00 το πρωί, αποφάσισαν να φύγουν. Πήραν τα σακάκια τους και μπήκαν βιαστικά στο αυτοκίνητο, για να γλιτώσουν το ανεμόβροχο που συνεχιζόταν ασταμάτητα.

     Έξω από την Αμαλιάδα, λίγο μετά τις εργατικές κατοικίες, φωνάζει ο Βασίλης:

     – Σταμάτα, γυρίζουμε πίσω.

     – Γιατί; Τι έγινε;

     -Έχω πάρει λάθος σακάκι.

     Ψάχνοντας τις τσέπες του κατάλαβε το λάθος και έτσι γύρισαν πίσω. Ευτυχώς, βρήκε το σακάκι και πήραν πάλι το δρόμο της επιστροφής στο Χάβαρι, ενώ η βροχή δεν έλεγε να σταματήσει. Μάλλον είχε δυναμώσει.  Όταν έφτασαν πάλι έξω από την Αμαλιάδα, (στον παλιό στενό δρόμο) περίπου στο ίδιο σημείο από όπου είχαν επιστρέψει, ένα ταξί που ερχόταν από απέναντι, τους αναβόσβησε τα φώτα. Χωρίς να δώσουν σημασία, συνέχισαν.

   Ξαφνικά στην επόμενη στροφή βλέπουν να αναβοσβήνουν φώτα από καμιά δεκαριά αυτοκίνητα, σταματημένα μέσα σε μια λίμνη νερού. Φρενάροντας το αυτοκίνητο σταματάει κι αυτό μέσα στο νερό ενώ η μηχανή του σβήνει. Ήταν στην περιοχή Σβάρνα, λίγο πριν τον Άγιο Ιωάννη, που πλημμύριζε όταν έβρεχε πολύ.

     Παρά τις συνεχείς προσπάθειες το αυτοκίνητο δεν έπαιρνε μπρος. Τα άλλα αυτοκίνητα (τα πιο πολλά ήταν ταξί και είχαν μηχανή πετρελαίου) σιγά σιγά έπαιρναν μπρος και έφευγαν.  Αφού είδαν ότι δεν γίνεται τίποτα, σήκωσαν τα παντελόνια μέχρι το γόνατο, βγήκαν έξω και άρχισαν να σπρώχνουν το αυτοκίνητο αριστερά στο πεζοδρόμιο, έξω από ένα μπαρ που λειτουργούσε εκεί. Τα παπούτσια τους είχαν γεμίσει νερό, ενώ μια μικρή ομπρέλα που είχαν, μάταια προσπαθούσε να τους προφυλάξει από το δυνατό ανεμόβροχο.

     Κλείδωσαν το αυτοκίνητο και περίμεναν, στριμωγμένοι κάτω από την ομπρέλα,  να περάσει κάποιος να τους πάρει. Ήταν περασμένες έξι. Κάμποση ώρα μετά, περνάει ένα ταξί με τρεις επιβάτες. Ανάμεσά τους και ένας γνωστός τους. Ήταν ο Νίκος, ο ψάλτης που πήγαινε στο Σιμόπουλο για την πρωινή λειτουργία του Αγίου Βασιλείου. Ευτυχώς τους πήραν μαζί τους.

     Φτάνουν στο Χάβαρι, κοντά στη «στάση Μπράνη», κατεβαίνει ενώ οι άλλοι συνεχίζουν. Με την ομπρέλα να κρατάει στεγνό μόνο το κεφάλι, προχωράει προς το σπίτι. Στο δρόμο ερημιά και σκοτάδι. Το ανεμόβροχο συνεχίζει να χτυπάει το κοιμισμένο χωριό. Τη στιγμή εκείνη περνάει δίπλα του ένα αυτοκίνητο. Ήταν ο παπάς που πήγαινε στην εκκλησία για την πρωτοχρονιάτικη λειτουργία. Κόντευε εφτά η ώρα.

     Μπήκε στο σπίτι, σιγά μην ξυπνήσει τους γονείς του, έβγαλε τα παπούτσια που έσταζαν νερό, δίπλα στο μισοσβησμένο τζάκι και έπεσε να κοιμηθεί. Πού να κοιμηθεί όμως! Το μυαλό του στριφογύριζε στο αμάξι. Τι θα γίνει; Πώς θα πάει να το πάρει; Θα πάρει μπρος;  Αφού δεν μπορούσε να κοιμηθεί, μετά από ώρα σηκώθηκε και ντύθηκε για να πάει στην εκκλησία.

     Αφού τελείωσε η Θεία Λειτουργία και η Δοξολογία για το νέο έτος, πηγαίνει να πάρει αντίδωρο από το χέρι του παπά. Ο παπα-Νιόνιος (που τον είχε δει και το πρωί) τον βλέπει και δίνοντάς του το αντίδωρο, του λέει:

-Να ερχόμαστε και στην εκκλησία, Πάνο.

Αρχές Δεκεμβρίου η δασκάλα της Γ΄τάξης του Δημοτικού Σχολείου Χαβαρίου άρχισε να παίρνει αναρρωτικές άδειες, λόγω προβλημάτων με την εγκυμοσύνη της. Στην αρχή οι δάσκαλοι του σχολείου προσπάθησαν να καλύψουν το πρόβλημα μεταξύ τους, μέχρι να έρθει αντικαταστάτης. Δυστυχώς όμως αντικαταστάτης δεν ήρθε με αποτέλεσμα η Γ΄τάξη να υπολειτουργεί και να δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα στην εκπαίδευση των μαθητών.

Οι εκπαιδευτικοί, αλλά και ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου, με έγγραφα και με παρακλήσεις ζήτησαν να λυθεί το πρόβλημα με τοποθέτηση αναπληρωτή.

Η κυβέρνηση σκόπιμα καθυστερεί να καλύψει τα κενά των εκπαιδευτικών στα σχολεία, για να εξοικονομήσει ελάχιστα χρήματα. Την ίδια στιγμή ανακοινώνει προσλήψεις στην ΕΡΤ των πολυάριθμων υπαλλήλων.

Η υπόσχεση που δόθηκε στους γονείς των μαθητών ήταν ότι το κενό θα καλυφθεί μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων. Ας ελπίσουμε τότε να λήξει και η ταλαιπωρία των μικρών μαθητών του σχολείου.

Πέρασε το πρώτο τρίμηνο και το Δημοτικό Σχολείο Χαβαρίου παραμένει ακόμα χωρίς εκπαιδευτικό Παράλληλης Στήριξης.

Η Παράλληλη Στήριξη εφαρμόζεται σε μαθητές που χρήζουν βοήθειας, από εκπαιδευτικούς που έχουν ειδικευτεί στην Ειδική Αγωγή. 

Τα τελευταία χρόνια στο Δημοτικό Σχολείο Χαβαρίου διοριζόταν εκπαιδευτικός Παράλληλης Στήριξης για μαθητή που είχε ανάγκη και έχει εγκριθεί από ειδικούς του ΚΕΔΔΥ. Φέτος όμως παρ΄όλες τις “ενοχλήσεις”,  δεν έχει τοποθετηθεί, αν και είναι απαραίτητος.

Ο Υπουργός Παιδείας  ακόμα και ο Πρωθυπουργός συχνά κάνουν δηλώσεις και αναφέρουν ότι τα σχολεία λειτουργούν κανονικά. Ο κόσμος τους ακούει και τους πιστεύει. Οι εκπαιδευτικοί όμως γνωρίζουν την αλήθεια, τις ελλείψεις  και τα προβλήματα που υπάρχουν.

Τα ψέματά τους αποκαλύπτονται, ο κόσμος μαθαίνει την αλήθεια. Ο λαός λέει: “Ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται”. Άντε την πρώτη τετραετία θα συμπλήρωνα εγώ. Μετά θα είμαστε υπεύθυνοι εμείς αν εξακολουθήσουν να μας κυβερνούν ψεύτες.

Το Σάββατο 16 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε στο Χάβαρι η χριστουγεννιάτικη εκδήλωση του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού Σχολείου Χαβαρίου. Δυστυχώς φέτος ο καιρός μας τα χάλασε και η εκδήλωση δεν έγινε στην πλατεία, όπως είχε προγραμματιστεί, αλλά στο Μπεκιάρειο Πνευματικό Κέντρο.

Οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου τραγούδησαν τα κάλαντα και άλλα χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Επίσης παρουσίασαν ένα χριστουγεννιάτικο θεατρικό έργο, με τη βοήθεια του εκπ/κού Θεατρικής Αγωγής του σχολείου, Κων/νου Βλαχοχριστόπουλου. Παρουσιάστηκε επίσης παράσταση Καραγκιόζη που παρακολούθησαν μικροί και μεγάλοι.

Στο χώρο υπήρχε παζάρι χειροποίητων ειδών, φτιαγμένων από τους γονείς, καθώς και λαχνοί που θα κληρώσουν πλούσια δώρα. Προσφέρθηκαν σε όλους γλυκά και αναψυκτικά, καθώς και ζεστό ρακόμελο για τους μεγάλους.

Τα παλιά χρόνια οι βασιλιάδες και γενικά οι άρχοντες χρησιμοποιούσαν κάποιον υπηρέτη ή δούλο σε ρόλο δοκιμαστή των φαγητών ή ποτών που κατανάλωναν. Κι αυτό όχι για να τους πουν αν το φαγητό είναι καλό, αλλά για να διαπιστώσουν αν είναι δηλητηριασμένο. Οι βασιλιάδες είχαν αρκετούς εχθρούς που εποφθαλμιούσαν το θρόνο. Χρησιμοποιούσαν λοιπόν τους δούλους που ήταν αναλώσιμοι για να γλιτώσουν από τυχόν δηλητηρίαση.

Το ρόλο του δοκιμαστή φαγητών ανέθεσε το Υπουργείο Παιδείας στους δασκάλους, για τα σχολικά γεύματα που θα μοιράζονται στους μαθητές.

Λέει λοιπόν η εγκύκλιος του Υπουργείου: “Ιδιαίτερη προσοχή εφιστάται στον έλεγχο των μακροσκοπικών και οργανοληπτικών χαρακτηριστικών των γευμάτων, τα οποία πρέπει να είναι χωρίς ενδείξεις χρησιμοποίησης μειονεκτικών πρώτων υλών, απαλλαγμένα από ξένες ύλες και το χρώμα, η υφή, η οσμή και η γεύση τους να είναι χαρακτηριστικά του είδους και των συστατικών τους.“

Οι δάσκαλοι όμως δεν έχουν τις γνώσεις για να ελέγχουν τις πρώτες ύλες από τις οποίες είναι φτιαγμένα τα γεύματα, ούτε είναι η δουλειά τους αυτή. Επίσης κάποιος δάσκαλος θα πρέπει να αφήνει την τάξη του για να παραλαμβάνει τα γεύματα.

Άλλο μεγάλο πρόβλημα που δημιουργείται είναι ο χώρος σίτισης. Δεν υπάρχουν άλλοι χώροι στα σχολεία και έτσι η σίτιση θα γίνεται μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας, αμέσως μετά το μάθημα χωρίς να έχουν καθαριστεί. Αυτό θα δημιουργήσει προβλήματα υγιεινής.

Οι δάσκαλοι έχουν ζητήσει από το Υπουργείο να επιτρέψει στους μαθητές να παίρνουν το γεύμα στο σπίτι, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουν εισακουστεί.

Παρόλα αυτά οι δάσκαλοι θα κάνουν όπως πάντα το καθήκον τους και ας ελπίσουμε να μην έχουν … την τύχη των δοκιμαστών των βασιλιάδων.