Αρκετές φορές ακούμε σε διάφορες συζητήσεις τη φράση “Δαμόκλειος σπάθη”. Με τον όρο αυτό εννοούμε τον συνεχή κίνδυνο που απειλεί συνεχώς τη ζωή μας και δεν μας αφήνει να εφησυχάσουμε. Ας δούμε από πού προήλθε αυτή η φράση.
Σύμφωνα με τον Κικέρωνα, τις Συρακούσες της Σικελίας κυβερνούσε ο τύραννος Διονύσιος ο Πρεσβύτερος, άντρας με πολλά πλούτη, χλιδή και ατράνταχτη εξουσία. Και όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, οι κόλακες γύρω του ήταν πολλοί και επιθυμούσαν να γευτούν λίγη από την πολυτέλεια και την αίγλη της βασλικής αυλής, δείχνοντας τη συνεχή υποστήριξή τους στο πρόσωπό του. Φυσικά, ενδόμυχα εποφθαλμιούσαν πάντα τη θέση, το αξίωμα και τις απολαύσεις του να είναι κανείς σε αυτή τη θέση. Ένας από αυτούς τους κόλακες ήταν και ο Δαμοκλής.
Κάποια ημέρα λοιπόν, ο Διονύσιος προσεγγίζοντας τον Δαμοκλή τον ρώτησε αν ήθελε ο ίδιος να πάρει τη θέση του απολαμβάνοντας όλα τα προνόμια του άρχοντα αλλά προσοχή, μόνο για μία ημέρα. Ο Δαμοκλής δέχθηκε αυτήν την πρόταση γεμάτος ενθουσιασμό. Με διαταγή του Διονύσιου του φόρεσαν τη βασιλική ενδυμασία και τον συνόδευσαν στη μεγάλη τραπεζαρία όπου μπορούσε να απολαύσει όποιο είδος φαγητού επιθυμούσε. Ο Δαμοκλής απολάμβανε τη βασιλική περιποίηση, όταν είδε πάνω από το κεφάλι του να κρέμεται ένα μεγάλο σπαθί που το συγκρατούσαν τρίχες αλόγου, οι οποίες θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να κοπούν με αποτέλεσμα το σπαθί να πέσει στο κεφάλι του.