Με τη Συνθήκη του Λονδίνου, η Τουρκία παραιτήθηκε από όλα τα εδάφη που κατείχε στη Βαλκανική. Έλλειπε όμως η διανομή των εδαφών μεταξύ των συμμάχων: (Ελλάδα, Σερβία, Βουλγαρία), αλλά υπήρχαν μεγάλες διαφορές και η κατάσταση οδηγούνταν στη σύγκρουση. Είχαν αρχίσει μάλιστα κάποια στρατιωτικά επεισόδια, τα οποία προκαλούσαν κυρίως τα βουλγαρικά στρατιωτικά τμήματα σε βάρος των Ελλήνων και των Σέρβων στη Μακεδονία.
Εξαιτίας της στάσης αυτής των Βουλγάρων, αλλά και των πληροφοριών που υπήρχαν, σύμφωνα με τις οποίες, η Βουλγαρία σχεδίαζε στρατιωτική επίθεση κατά της Ελλάδας και της Σερβίας, οι δύο χώρες υπέγραψαν στις 19 Μαΐου 1913 αμυντική συμμαχία, με σκοπό την αντιμετώπιση της βουλγαρικής απειλής. Σε κάθε πρόταση φιλικής διευθέτησης των διαφορών τους με τη Βουλγαρία, η Ελλάδα και η Σερβία συναντούσαν την αδιαλλαξία της Βουλγαρίας, που είχε ήδη πάρει την απόφασή της να επιτεθεί κατά των πρώην συμμάχων της.
Η βουλγαρική επίθεση άρχισε ξαφνικά και χωρίς να προηγηθεί κήρυξη πολέμου στις 16 Ιουνίου 1913, ταυτόχρονα κατά των ελληνικών δυνάμεων στην περιοχή της Νιγρίτας και του Παγγαίου όρους και κατά των σερβικών δυνάμεων. Η αντίδραση της Ελλάδας και της Σερβίας ήταν άμεση και αποφασιστική και ο δεύτερος Βαλκανικός Πόλεμος ήταν πλέον γεγονός.
Ο Δεύτερος Βαλκανικός Πόλεμος χαρακτηρίζεται για την ταχύτητα διεξαγωγής του, αφού κράτησε μόνο ένα μήνα. Επίσης ο Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος χαρακτηρίζεται και για τη σκληρότητα των μαχών του, με κορυφαία αυτή του Κιλκίς-Λαχανά, από τις 19 μέχρι 21 Ιουνίου 1913, και το μεγάλο, και για τις δύο πλευρές, αριθμό απωλειών. Είχε ως αποτέλεσμα την ήττα των Βουλγάρων και την οριστική απελευθέρωση της Μακεδονίας.
Στη νίκη αυτή συνέβαλε σημαντικά και ο Ελληνικός Στόλος, ο οποίος απελευθέρωσε την Καβάλα και την Αλεξανδρούπολη.
Η Βουλγαρία κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, υποχρεώθηκε να συνάψει στις 18 Ιουλίου ανακωχή και στις 28 του ίδιου μήνα, μετά από σκληρές διπλωματικές διαπραγματεύσεις στο Βουκουρέστι, οι οποίες κατέληξαν στην υπογραφή της συνθήκης ειρήνης του Βουκουρεστίου, με την οποία τερματιζόταν ο Δεύτερος Βαλκανικός Πόλεμος και ρυθμίζονταν οι εδαφικές διεκδικήσεις μεταξύ των βαλκανικών χωρών.
Η Ελλάδα αποκτούσε και πάλι την Ανατολική Μακεδονία, ενώ η Δυτική Θράκη, αν και είχε απελευθερωθεί από τον Ελληνικό Στρατό, παραχωρήθηκε τελικά στην Βουλγαρία.
Οι αγώνες και οι θυσίες της Ελλάδας, κατά το σύντομο αλλά σκληρό Δεύτερο Βαλκανικό Πόλεμο δεν ήταν μάταιες, αφού απελευθερώθηκαν σημαντικά ελληνικά εδάφη.
