ΜΑΚΡΟΠΕΡΙΟΔΟΣ Η ΜΙΚΡΟΠΕΡΙΟΔΟΣ ΛΟΓΟΣ

Βραχυπερίοδος ή μικροπερίοδος λόγος είναι ο λόγος που αποτελείται από σύντομες περιόδους. Ο συγγραφέας επιδιώκει να εκφράσει τις απόψεις του με τρόπο σαφή, λιτό, απέριττο. Ο βραχυπερίοδος, τέλος, λόγος πέρα από την καθαρότητα και την αρμονία, προσδίδει στη φράση γοργότερο ρυθμό, παραστατικότητα και ζωντάνια, ενώ ο μακροπερίοδος της δίνει βραδύτητα, ασάφεια και καταστρέφει την ευλυγισία της. Ο βραχυπερίοδος λόγος είναι απλός και πυκνός, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να  είναι ασθματικός, αγχώδης και να επιδιώκει τη μετάδοση αντίστοιχων συναισθημάτων που βιώνει ο πομπός προς το δέκτη. Γενικότερα, ο μικροπερίοδος λόγος και το ασύνδετο σχήμα προσδίδουν στο ύφος και τον τόνο χαρακτήρα λιτό, γοργό, κοφτό (ελλειπτικός λόγος).

Μακροπερίοδος λόγος είναι ο λόγος που αποτελείται από σχοινοτενείς και εκτεταμένες περιόδους, αποτελούμενες από πολλές κύριες και δευτερεύουσες προτάσεις. Κύρια συντακτική υποδομή είναι η διαδοχική υπόταξη. Ο συγγραφέας εκφράζει σύνθετες και πολύπλοκες σκέψεις. Με τον τρόπο αυτό επιζητεί να παρουσιάσει αναλυτικά τη συλλογιστική του πορεία, την επιχειρηματολογία του, για να την καταστήσει πειστική. Ειδικότερα, ο μακροπερίοδος λόγος:

• όταν οργανώνεται κατάλληλα, αποτελεί δείγμα υψηλού επιπέδου  του πομπού, ενώ ταυτόχρονα βοηθά το δέκτη να αντιληφθεί τις διαπλοκές των εννοιών (σύνθετο ύφος),
• προσδίδει  έμφαση, ένταση στο λόγο, με αποτέλεσμα το κείμενο να αποκτά δυναμικόκαι γοργό ρυθμό,
• ενδέχεται να λειτουργεί παραπειστικά, όταν υπάρχει χαλάρωση από πλευράς λογικών σχέσεων, καθιστώντας ασαφή τα νοήματα.