Δομικά μέρη παραγράφου
ΔΟΜΙΚΑ ΜΕΡΗ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΥ
α. Θεματική περίοδος. Δηλώνει το θέμα της παραγράφου.
β. Λεπτομέρειες/σχόλια. Αναλύεται και στοιχειοθετείται η θεματική περίοδος. Αποτελείται από μερικές περιόδους.
γ. Κατακλείδα. Το τελείωμα της παραγράφου. Δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει.
Διαρθρωτικές/ συνδετικές λέξεις και φράσεις
α. Προσθήκη: ακόμη, επίσης, επιπλέον, επιπρόσθετα, πέρα από αυτά
β. Αντίθεση: ωστόσο, όμως αντίθετα, αλλά, παρ’ όλα αυτά, από την άλλη πλευρά, μολονότι
γ. Αιτιολόγηση: διότι, επειδή, εξαιτίας, ο λόγος/παράγοντας/αιτία που…
δ. Αποτέλεσμα: κατά συνέπεια, αποτέλεσμα, απόρροια, απότοκο, επίπτωση, για το λόγο αυτό…
ε. Συμπέρασμα: έτσι, λοιπόν, συμπερασματικά, συγκεφαλαιώ-νοντας, άρα…
ζ. Διασάφηση – επεξήγηση: δηλαδή, με άλλα λόγια, συγκεκριμένα, ειδικότερα, αυτό σημαίνει…, λόγου χάρη, για παράδειγμα
η. Χρονική σχέση: κατ’ αρχάς, αρχικά, πρώτα, έπειτα, ύστερα, τέλος, πριν…
θ. Έμφαση: αξίζει να σημειωθεί/να τονιστεί, να επισημανθεί, το κυριότερο, το σημαντικότερο, είναι αναγκαίο, ιδιαίτερα…
- Παρατηρήστε τα δομικά μέρη της παρακάτω παραγράφου
[ Η φιλοξενία είναι μια αρετή των Ελλήνων από τότε που εμφανίστηκαν στην ιστορία.] [ Ήδη στα ομηρικά έπη περιγράφονται σκηνές πολύ εγκάρδιας φιλοξενίας, όπου ο ξένος επισκέπτης αντιμετωπίζεται ως ιερό πρόσωπο. Οι θεοί βέβαια των αρχαίων Ελλήνων – και ειδικά ο Δίας- πολύ συχνά έπαιρναν ανθρώπινη μορφή και εμφανίζονταν ως ξένοι στα σπίτια των ανθρώπων, για να τους βοηθήσουν σε διάφορα σημαντικά ζητήματα αλλά και για προσωπικές τους υποθέσεις. Επιπλέον, οι αρχαίοι Έλληνες κάθε φορά που ένας ξένος χτυπούσε την πόρτα τους, τον υποδέχονταν με τιμές και τον αντιμετώπιζαν ως ιερό πρόσωπο, έχοντας πάντα στο νου τους ότι μπορεί να είναι κάποιος θεός. Του έβαζαν να φάει, του γέμιζαν το ποτήρι με εκλεκτό κρασί, του έστρωναν να κοιμηθεί, και μόνο όταν είχε χορτάσει και είχε ξεκουραστεί έπαιρναν το θάρρος να τον ρωτήσουν ποιος είναι και από πού έρχεται.] [ Με τη φιλοξενία , λοιπόν, οι Έλληνες δείχνουν θαυμάσια διάθεσή τους απέναντι στους ξένους].
| Θεματική πρόταση | Η φιλοξενία είναι μια αρετή των Ελλήνων από τότε που εμφανί-στηκαν στην ιστορία |
| Λεπτομέρειες |
|
| Κατακλείδα | Με τη φιλοξενία , λοιπόν, οι Έλληνες δείχνουν θαυμάσια διάθεσή τουςαπέναντι στους ξένους. |
Να βρείτε τα μέρη της παραγράφου και να υπογραμμίσετε τις διαρθρωτικές /
μεταβατικές λέξεις που χρησιμοποιούνται μεταξύ των περιόδων. Τι σημασία έχουν
αυτές;
Το ανάκτορο της Κνωσού , χτισμένο σε μια περίοπτη θέση, ξεχωρίζει για τη μεγαλοπρέπεια του. Είναι ένα συγκρότημα πολλών κτηρίων , έργο του μυθικού Δαίδαλου, και αυτό που μας παραξένεψε με την πρώτη ματιά ήταν τα ζωηρά χρώματα και η καλή κατάσταση μερικών κτισμάτων. Ο ξεναγός ωστόσο μας εξήγησε ότι αυτά τα κτίρια έχουν αναστηλωθεί και οι φθορές τους έχουν αποκατασταθεί. Στο χώρο δέσποζε βέβαια το πολυώροφο κεντρικό κτίσμα, αποκλειστικό ενδιαίτημα της βασιλικής οικογένειας. Υπήρχαν όμως και οι κατοικίες των αξιωματούχων, εργαστήρια, αίθουσες τελετών, η επίσημη αίθουσα με τον αλαβάστρινο θρόνο και δίπλα ακριβώς ιεροί χώροι, απόδειξη ότι ο βασιλιάς ήταν παράλληλα και αρχιερέας. Καθώς μας το έλεγε αυτό ο ξεναγός, δήλωσα ότι το ήξερα από την ιστορία και πρόσθεσα ότι η Κνωσός ήταν ταυτόχρονα διοικητικό , οικονομικό και θρησκευτικό κέντρο. Εκείνο, όμως που κέντρισε τη φαντασία μου ήταν τα ερείπια από τις αποθήκες και οι «πολυδαίδαλοι» διάδρομοί τους. Κάπου εδώ λοιπόν ζούσε ο Μινώταυρος, το μυθικό τέρας με τα κέρατα , και κάπου εδώ ξετύλιξε ο Θησέας το νήμα της Αριάδνης. Χρειάστηκαν δυο ώρες για να τελειώσει η πλούσια ξενάγηση.
