Μαρία Κρομμύδα

Ορισμένες γλυκόπικρες σκέψεις είναι για πολλούς συνυφασμένες με τις πρώτες μέρες του πρώτου μήνα κάθε έτους. Απομακρύνοντας τη χρυσόσκονη των γιορτινών ημερών και μένοντας μόνοι με τον εαυτό μας, είναι αναπόφευκτο να σκεφτούμε και να δοκιμάσουμε κάποιες δόσεις μελαγχολίας για τον χρόνο, τον καιρό που παρήλθε, το φευγαλέο παρόν και το αβέβαιο μέλλον. Το κείμενο στον παρακάτω σύνδεσμο αποτυπώνει αυτές τις σκέψεις με έναν γλαφυρό τρόπο. Η πηγή του είναι το περιοδικό “Ο Σωτήρ”, τεύχος 2036 (1 Ιανουαρίοιυ 2012), σελ.23-24. Νομίζω πως αξίζει μια ανάγνωση. Μεσάνυχτα στο τρένο

Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το τεύχος εδώ.

Δημοσιεύτηκε στις 24th Ιανουάριος 2012 στις 1:20 πμ και βρίσκεται κάτω από Γενικά, Χριστιανισμός. Μπορείς να παρακολουθείς τα σχόλια για το άρθρο χρησιμοποιώντας RSS 2.0 feed. Μπορείς να πας στο τέλος και να αφήσεις σχόλιο. Το Pinging προσωρινά δεν επιτρέπεται.