26 Φεβ 2011

Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν

Συντάκτης: Μαρία Κρομμύδα | Κάτω από: Ειδήσεις, Χριστιανισμός

Διάβασα πριν από λίγο στο epirusgate.blogspot.com μια ανάρτηση με τίτλο: “Ο ακροδεξιός Μητροπολίτης Κόνιτσας ζητά να μην πραγματοποηθεί το Καρναβάλι!”. Ο τίτλος δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών και προσανατολίζει τον αναγνώστη γι’ αυτό που έπεται. Για άλλη μια φορά κάνει την εμφάνισή της η γνωστή τακτική ορισμένων να προσάπτουν σε έναν άνθρωπο τους χαρακτηρισμούς ακροδεξιός – χουντικός, προκειμένου να αποδυναμώσουν τη σημασία των επιχειρημάτων του.

Ο αρθρογράφος αναμασά το χιλιωειπωμένο και φθαρμένο πλέον επιχείρημα ότι ο Μητροπολίτης πρέπει “να ασχολείται με τα εκκλησιαστικά θέματα και να πάψει επιτέλους να συμπεριφέρεται ως πολιτικός παράγοντας του τόπου”. Προφανώς για τον αρθρογράφο η ελευθερία στην έκφραση αναγνωρίζεται σε όλους τους πολίτες πλην εκείνων που φορούν ράσο, μιας και ο οποιοσδήποτε λόγος τους συνιστά παρέμβαση στα πολιτικά πράγματα. Μπορεί και να κάνω λάθος, αλλά μου μυρίζει φασισμό η άποψη αυτή.

Επί της ουσίας όμως – γιατί αυτή χάθηκε ανάμεσα στους χαρακτηρισμούς – τί το παράλογο αναφέρει ο Μητροπολίτης στην ανακοίνωσή του; Είναι δυνατόν στην περίοδο των πιο αιματηρών μισθολογικών περικοπών που έζησε ο τόπος μεταπολεμικά, όπου οι φτωχοί γίνονται πάμφτωχοι και οι μέχρι πρότινος κατέχοντες μεσαία εισοδήματα, μετατρέπονται σε φτωχούς, να σπαταλώνται χρήματα για φιέστες, όπου πρωταγωνιστεί η αναισχυντία της γύμνιας και η αισχρότητα; Και γιατί είναι παραξενιά ενός Μητροπολίτη, το να καταθέτει την αγωνία του για τους κινδύνους ηθικής εκτροπής των ανθρώπων της μικρής αυτής επαρχίας;

Αλλά ας προλάβω και όσους πιθανόν προβάλλουν τον πολιτιστικό χαρακτήρα των καρναβαλικών εκδηλώσεων. Αναρωτιέμαι πού ακριβώς εδράζεται η προαγωγή του πολιτισμού με όχημα ειδωλολατρικά και σατανολατρικά αμιγώς κατάλοιπα. Σύμφωνα με όσα αναφέρει ο ομότιμος καθηγητής της Θεολοτικής Σχολής του Α.Π.Θ. π. Θεόδωρος Ζήσης σε σχετικό του άρθρο εδώ: “Κάτω ἀπὸ τὸ προσωπεῖο ὁ ἄνθρωπος παύει νὰ εἶναι πρόσωπο […] καὶ μεταβάλλεται σὲ ἀπρόσωπο ὄν, μέ­λος ἑνὸς ἀνωνύμου πλήθους, ποὺ κινεῖται μόνο ἀπὸ ἐμπα­θεῖς ὀρέξεις καὶ ἐπιθυμίες”. Και συνεχίζει πιο κάτω: “Ὅταν πρόκειται μερικοὶ νὰ ἀντισταθοῦν στὸ Χριστὸ καὶ στὸ Εὐαγγέλιο, ξεχνοῦν τὸν ἐκσυγχρονισμὸ καὶ τὴν πρόοδο καὶ ἐπιστρέφουν αἰῶνες πίσω, στὸ σκοτάδι τῆς πρὸ Χριστοῦ ἐποχῆς.”

Μάλλον έτσι θεωρούν οι θιασώτες του “η φτώχεια θέλει καλοπέραση” ότι μπορεί να ξεθυμάνει λιγάκι η εντεινώμενη λαϊκή οργή.

Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν… Η ρήση του Αρχαίου Έλληνα ιστορικού Θουκυδίδη φαίνεται, λοιπόν, να είναι και σήμερα επίκαιρη.

Αν και έχουμε διαπιστώσει ότι συνήθως η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα, μακάρι τούτη τη φορά να διδαχθούμε από τα ελαττώματα της φυλής μας.

Ετικέτες: ,

Αφήστε μια απάντηση