Στο μάθημα της Λογοτεχνίας της Β΄ Γυμνασίου, στο πλαίσιο της διδασκαλίας ολόκληρου λογοτεχνικού έργου διαβάσαμε το βιβλίο «Το αγόρι στο θεωρείο» της Αγγελικής Δαρλάση. Μια ιστορία για την απώλεια, τον πόνο, την προσφυγιά, αλλά και για την παρηγορητική δύναµη της φαντασίας, της συµπόνιας και της ανθρωπιάς, εµπνευσµένη από το πραγµατικό συµβάν της εγκατάστασης Μικρασιατών προσφύγων στο Δηµοτικό Θέατρο Αθηνών, το 1922.
Ένα αγόρι που βιοπορίζεται ως τσιράκι στην αγορά, µια κοπέλα που καθηµερινά ράβει και ξηλώνει το πέπλο του νυφικού της µέσα σ’ ένα διάφανο δάσος από ανθισµένες κερασιές, ένας ηλικιωµένος µε το κανονάκι του, ένα βουβό κορίτσι που όµως τραγουδάει θα προσπαθήσουν να βοηθήσουν τον Δρόσο στην ανεύρεση της αδερφής του και της αλήθειας. Και ίσως περισσότερο απ’ όλους θα βοηθήσει ο Άριελ, το αιθέριο πνεύµα από την Τρικυµία του Σαίξπηρ· αφού όταν ζεις σ’ ένα θέατρο, η ζωή, τελικά, µπορεί να παίρνει πολλά και διαφορετικά πρόσωπα.
Οι μαθητές και οι μαθήτριες του Β1 και Β4, εμπνευσμένοι από την ιστορία του Δρόσου και της Αρετής, σχεδίασαν και δημιούργησαν τις ψηφιακές τους αφηγήσεις με τις ζωγραφιές τους ή εικόνες από το διαδίκτυο, την ηχογραφημένη αφήγηση και την κατάλληλη μουσική επένδυση.
Υπεύθυνη καθηγήτρια: Κιτσάτη Μαρία
#1 από ανώνυμος στις 28 Μαΐου 2018
Καταπληκτικές φωνές, υπέροχα κείμενα. Μπράβο σε όλους
#2 από ανώνυμος στις 28 Μαΐου 2018
Μου άρεσε πολύ όλη η ιδέα και φαίνεται η δουλειά που κάνατε από την αρχή της χρονιάς.
#3 από Εγκέ 4 στις 28 Μαΐου 2018
Μου άρεσε το βίντεο με το «Πέπλο της σωτηρίας», γιατί το κορίτσι που το διηγούνταν το έλεγε με τρόπο που ταίριαζε στο θέμα. Οι ζωγραφιές ήταν ωραίες.
#4 από Εγκέ 3 στις 28 Μαΐου 2018
Ήταν όλα πολύ ωραία! Μου άρεσε πιο πολύ το βίντεο «Ενωμένοι όπως πάντα», γιατί είναι πολύ συγκινητικό.
#5 από Βασδέκης Γιώργος στις 28 Μαΐου 2018
Το καλύτερο βίντεο είναι «Το πέπλο της σωτηρίας», γιατί μου άρεσε η φωνή της αφηγήτριας και τα λόγια.
#6 από Αντώνης στις 28 Μαΐου 2018
Πολύ ωραίες εργασίες έκαναν τα παιδιά. Συγχαρητήρια στην κυρία και τα παιδιά!
#7 από Δήμητρα Ραφαέλα στις 28 Μαΐου 2018
Πιο πολύ μου άρεσε το «Ενωμένοι όπως πάντα», γιατί ήταν πολύ ωραίο το κείμενο και η αφήγηση και ταίριαζε πολύ με τη ζωγραφιά.
#8 από abramide στις 28 Μαΐου 2018
Μου άρεσε πάρα πολύ η αφήγηση με τη γιαγιά και τον παππού που «μιλάει ο θάνατος», γιατί μ΄έκανε να δακρύσω.