“Δεν έχω μαθηματικό μυαλό”. Το ακούμε διαρκώς. Όμως αυτή η άποψη περί “μαθηματικών μυαλών” καταντάει να είναι αυτοκαταστροφική για όσους την ασπάζονται. Η πραγματικότητα είναι ότι μάλλον έχετε “μαθηματικό μυαλό”, όμως αν έχετε διαφορετική άποψη ίσως βλάπτετε τη καριέρα σας. Αλλά το χειρότερο είναι ότι συμβάλετε στη διαιώνιση ενός μύθου που βλάπτει ολέθρια τα μη προνομιούχα παιδιά, το μύθο της έμφυτης γενετικής ικανότητας στα μαθηματικά.

Είναι έμφυτη η ικανότητα στα μαθηματικά; Σίγουρα σε κάποιο βαθμό είναι. Ο Terence Tao, διάσημος μαθηματικός του UCLA , δημοσιεύει δεκάδες άρθρα σε κορυφαία περιοδικά κάθε χρόνο. Ερευνητές απ’ όλο τον κόσμο ζητούν τη βοήθεια του για τα δυσκολότερα κομμάτια της έρευνας τους. Κανένας από εμάς δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι τόσο καλός στα μαθηματικά όπως ο Terence Tao, ανεξαρτήτως πόσο σκληρά προσπαθήσουμε ή πόσο καλούς δασκάλους έχουμε. Αλλά εδώ είναι η διαφορά: Εμείς δεν χρειάζεται να είμαστε τόσο καλοί! Για τα μαθηματικά του σχολείου, το εκ γενετής ταλέντο είναι πολύ λιγότερο σημαντικό από τη σκληρή δουλειά , την προετοιμασία και την αυτοπεποίθηση.

Πώς το ξέρουμε αυτό; Όσοι διδάσκουν μαθηματικά για πολλά χρόνια – καθηγητές, βοηθοί διδασκαλίας και εκπαιδευτικοί του ιδιωτικού τομέα –  παρατηρούν να  επαναλαμβάνεται το παρακάτω μοτίβο :

Διαφορετικά παιδιά με διαφορετικά επίπεδα της προετοιμασίας ξεκινούν σε μια τάξη μαθηματικών. Μερικά από αυτά τα παιδιά έχουν γονείς που τα έχουν βοηθήσει να εντρυφήσουν στα μαθηματικά από μικρή ηλικία , ενώ άλλα παιδιά δεν είχαν αυτή τη γονική βοήθεια.

Στα πρώτα τέστ, τα καλά προετοιμασμένη παιδιά παίρνουν πολύ καλά αποτελέσματα, ενώ τα απροετοίμαστα παιδιά παίρνουν ό, τι κατάφεραν να μάθουν από μόνα τους.

Τα απροετοίμαστα παιδιά, δεν συνειδητοποιούν ότι αυτοί που πήραν τους καλούς βαθμούς ήταν καλά προετοιμασμένοι, και υποθέτουν ότι η εκ γενετής ικανότητα καθόρισε την διαφορά στην απόδοση τους. Έχοντας αποδεχτεί ότι “δεν έχουν μαθηματικά μυαλό”, δεν προσπαθούν σκληρά και στις επόμενες τάξεις , και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μείνουν πίσω .

Τα καλά προετοιμασμένη παιδιά, δεν συνειδητοποιούν ότι οι μαθητές που δεν πήραν καλούς βαθμούς ήταν απλώς απροετοίμαστοι, υποθέτουν ότι έχουν “μαθηματικό μυαλό”, και μελετούν πολύ και στο μέλλον ώστε να επιβεβαιώσουν το πλεονέκτημα  τους.

Έτσι, η πίστη των ανθρώπων ότι η ικανότητα στα μαθηματικά δεν μπορεί να αλλάξει γίνεται μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία .

Η άποψη ότι η ικανότητα στα μαθηματικά είναι κυρίως έμφυτη αποτελεί μια σκοτεινή πτυχή της μεγαλύτερης πλάνης ότι η νοημοσύνη είναι κυρίως έμφυτη. Τα ακαδημαϊκά περιοδικά ψυχολογίας είναι γεμάτα δημοσιεύσεις που μελετούν την άποψη που βρίσκεται πίσω από το είδος της αυτοεκπληρούμενης προφητείας που μόλις περιγράψαμε. Για παράδειγμα, η καθηγήτρια ψυχολόγος  Patricia Linehan του πανεπιστημίου Purdue γράφει :

Οι μελέτες σχετικά με το πως αντιλαμβανόμαστε την ικανότητα, έχουν δείξει δύο διαφορετικούς τύπου προσανατολισμού. Οι μαθητές με τον πρώτο τύπο (Incremental orientation), πιστεύουν ότι η ικανότητα (νοημοσύνη ) είναι εύπλαστη, με αποτέλεσμα να καταβάλουν μεγαλύτερη προσπάθεια. Οι μαθητές με τον δεύτερο τύπο προσανατολισμού (Entity orientation) πιστεύουν ότι η ικανότητα τους δεν είναι εύπλαστη, κάτι που τους αποτρέπει να προσπαθήσουν περισσότερο .

Η άποψη που λέει  “Είτε είστε έξυπνος είτε όχι, τελεία και παύλα» οδηγεί σε κακά αποτελέσματα. Αυτό έχει επιβεβαιωθεί και από πολλές άλλες μελέτες . Όσο αφορά τα μαθηματικά αποδείχτηκε πρόσφατα και από τους ερευνητές στο Oklahoma City  που βρήκαν σε μελέτη που έκαναν, ότι η πίστη στην έμφυτη ικανότητα στα μαθηματικά μπορεί να είναι η αιτία για σημαντικό μέρος της του χάσματος μεταξύ των δύο φύλων στα μαθηματικά .

Σε άλλη έρευνα, οι ψυχολόγοι Lisa Blackwell , Kali Trzesniewski και Carol Dweck παρουσίασαν σε φοιτητές τις δύο παρακάτω εναλλακτικές  πεποιθήσεις των ανθρώπων σχετικά με την ευφυΐα :

Έχετε συγκεκριμένη ποσότητα νοημοσύνης, και δεν μπορείτε να κάνετε πολλά για να την αλλάξετε .

Μπορείτε  να επηρεάσετε σε μεγάλο βαθμό το πόσο έξυπνοι είστε .

Διαπίστωσαν ότι οι φοιτητές οι οποίοι συμφώνησαν ότι «μπορείτε  να επηρεάσετε σε μεγάλο βαθμό το πόσο έξυπνοι είστε  ” πήραν υψηλότερους βαθμούς. Αλλά, όπως ο Richard Nisbett αφηγείται στο βιβλίο Intelligence and How to Get It , οι ερευνητές έκαναν κάτι ακόμα πιο αξιοπρόσεκτο :

Προσπάθησαν να πείσουν μια ομάδα μαθητών  γυμνασίου και λυκείου που προέρχονταν από μία  φτωχή μειονότητα, ότι η νοημοσύνη είναι εξαιρετικά εύπλαστη και μπορεί να αναπτυχθεί με τη σκληρή δουλειά … ότι η μάθηση αλλάζει τον εγκέφαλο δημιουργώντας νέες νευρωνικές συνάψεις … και ότι οι μαθητές είναι υπεύθυνοι για αυτή τη διαδικασία αλλαγής.

Τα αποτελέσματα; Οι μαθητές που πείστηκαν ότι θα μπορούσαν να γίνουν πιο έξυπνοι με τη σκληρή δουλειά, εργάστηκαν σκληρότερα και πέτυχαν υψηλότερη βαθμολογία. Απ’ αυτούς τους μαθητές, ακόμα καλύτερο αποτέλεσμα πέτυχαν όσοι πίστευαν αρχικά  ότι η ευφυΐα είναι έμφυτη.

Αλλά η βελτίωση των βαθμών δεν ήταν η πιο εντυπωσιακή επίδραση. Ο Dweck αναφέρει ότι ορισμένοι μαθητές ξέσπασαν σε δάκρυα ακούγοντας ​​ότι η νοημοσύνη τους είναι ουσιαστικά υπό τον έλεγχό τους. “Δεν είναι εύκολο να περάσεις μια ζωή πιστεύοντας ότι γεννήθηκες χαζός και είσαι καταδικασμένοι να παραμείνεις έτσι .”

Για όσους πιστεύουν ότι έχουν γεννηθεί χαζοί και είναι καταδικασμένοι να μείνουν έτσι – αυτό το πιστεύω είναι ψέμα . Το IQ μπορεί να βελτιωθεί με τη σκληρή δουλειά. Παραθέτουμε και κάποιους άλλους συνδέσμους που θα σας βοηθήσουν να αναθεωρήσετε αν πιστεύετε στην έμφυτη ευφυΐα :

• The Art of Learning by Josh Weitzkin
• Moonwalking with Einstein by Joshua Foer
• The Talent Code by Daniel Coyle
• Talent is Overrated by Geoff Colvin

by Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Συναφές: 

Η ευφυΐα δεν είναι ο πιο κρίσιμος παράγοντας επιτυχίας

Πώς η αποτυχία βοηθάει στην επιτυχία

Τα λάθη βελτιώνουν την ικανότητα μάθησης των παιδιών.

5 τρόποι που τα μαθηματικά μπερδεύουν τους καταναλωτές

5 χρήσιμα μαθηματικά τεχνάσματα

Oι αριθμοί

Τα στερεότυπα και η επιρροή τους στην συμπεριφορά

Ένα επίκαιρο ποίημα της Martha Medeiros

DOC TV

ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΕΙ ΟΠΟΙΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΚΛΑΒΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΗΘΕΙΑΣ, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δε διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δε μιλεί σε όποιον δε γνωρίζει.

ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΕΙ ΟΠΟΙΟΣ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ ΕΝΑ ΠΑΘΟΣ, όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο «ι» αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια, που μετατρέπουν ένα χασμουρητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.

ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΕΙ ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΑΝΑΠΟΔΟΓΥΡΙΖΕΙ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ, όποιος δε διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.

ΑΡΓΟΠΕΘΑΙΝΕΙ ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΤΟΥ, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για την τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.

ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΣΕ ΜΙΚΡΕΣ ΔΟΣΕΙΣ, όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός, χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής. Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας.Το ποίημα Muere lentamente (Αργοπεθαίνει όποιος…) κυκλοφορεί από το 2009 στο διαδίκτυο ως ποίημα του Πάμπλο Νερούδα. Του αποδίδεται όμως λανθασμένα και κανείς δεν είναι σε θέση να πει πώς ξεκίνησε αυτή η παρεξήγηση, σύμφωνα με το Ίδρυμα Πάμπλο Νερούδα. Το ποίημα είναι έργο της βραζιλιάνας Martha Medeiros, συγγραφέας πολυάριθμων βιβλίων και δημοσιογράφος για την εφημερίδα Zero Hora. Κουρασμένη από το «χαλασμένο τηλέφωνο» που κάνει τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι ο χιλιανός ποιητής έγραψε το ποίημα, ήρθε σε επαφή με το Νερούδα Foundation για να εγκαθιδρύσει την ιδιότητά της ως δημιουργός του, δίνοντας ως απόδειξη το γεγονός πως σε μεγάλο βαθμό οι στίχοι του συμπίπτουν με τη δουλειά της, A Morte Devagar, που δημοσιεύθηκε το 2000. Το Muere Lentamente δεν είναι το μόνο «ψεύτικο Νερούδα» που κυκλοφορεί στο ίντερνετ. Του αποδίδονται επίσης συχνά το Queda Prohibido (Απαγορεύεται), του οποίου ο πραγματικός συγγραφέας είναι ο ισπανός Alfredo Cuervo, και το Nunca Te Quejes  (Ποτέ δε διαμαρτύρονται), του οποίου ο δημιουργός είναι άγνωστος.